Donderdag 1904. No. 5532, 53e Jaargang. Reis-exemplaren. Feuilleton. pension opolis. Stadsnieuws. SLAT tilt PALMER te Londen, FIRMA A- H VAN CLEEFF te AMERSFOORT. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden fi. franco per post /1.15. Advertentiën I--6 regels 60 cent: elke regel meer 10 cent. Legale-, o.Ticieële- en onteigeningsadvcrtenliën per regel 15 cent. Reclames 1—5 regels1.25; elke regel .neer 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent. Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. KORTEGRACHT 9 Telephoon 19-.* Aan onze abonne's, die tijdelijk elders, hetzij binnen- ot buitenlands vertoeven, wordt op aanvrage en met duidelijke opgave van adres, de Courant eiken verschijndag tegen vergoeding van het porto toegezonden. Ook niet-geabonneerden kunnen op de zeilde wijze de geregelde toezending van de »Amersloortsche Courant'' tijdens hun uitste- digheid zich verzekeren. KENNISGEVING! N. De BURGEMEESTER van AMERSFOORT, Gezien artikel 41 der Gemeentewet, brengt ter kennis van de ingezereneu, dut de Raad dezer Gemeente zal vergaderen op Maandag den 1 Augustus aanstaande, des namiddags te l'/i ure. Amersfoort, den 27. Juli 1904. De Burgemeester voornoemd, WUIJTIERS. Schietoefeningen. De BURGEMEESTER vau AMERSFOORT, brengt ter algemeene kennis, dal van wego bet le Regiment Vesting Artillerie te Utrecht, schiet oefeningen met oefeuingsprojectielen uit kanonnen zullen plaats hebben op het fort bij Maarsseveen op den 4, 5, 8, 9, 29 en :0 Augustus en op 1 en 2 September a.s., en wel op elk dezer dagen tusscben 9 uur v.m. on 2 uur n.m. Hij vestigt in het bijzonder de aandacht op het volgeude: lo. van het fort zal een roode vlag waaien, ten teckeD, dat er geschoten wordt of nog zal worden 2o. er zullen posteu worden opgesteld: a. op den weg langs de Maarsseveensche vaart, op een afstand van circa GOO M. vóór het fort; b. op den Heerenweg, op een afstand van circa 600 Meter vóór het fort; c. op den weg naar Maarssen, op een afstand van circa 200 M. achter hel fort. De taak dezer posten is, de geleiders van aanuade- reude aangespannou rij - of voertuigen te waarschuwen, dat er vaD het fort geschoten wordt, en voorts door een nlgesproken sein aan de bezetting van het fort van die nadering keouis te geven. Het vuur wordt daarop onmiddellijk geslaakt, in dier voege dat geoue schoten zullen vallen, zoolang dergelijke voertuigen, zich op de aangrenzende wegeu zullen bevinden, binnen afstanden van 600 M. vóór en 200 M. achter het fort. 3o. op de uitge.-tende landen en verdere terreinen en wateren, vóór (ieu Oosten van) het fort Maarsse- teeu gelegen tot op een afstand van 600 M. van het fort, en ter weerszijden begrensd door den weg lauga de Maarsseveensche vaart en den Heerenweg, mogen zich op de gemelde dagen tusschen 9 uur v.m, en 2 uur n.m. geene personen en geen vee be vinden, zijnde de bedoelde strook op die dngeu en vren onveilig. Wie en wat daar aanwezig is, stelt zich aan gevaar bloot. Amersfoort, 28 Juli 1904. De Burgemeester voornoemd, WUIJTIERS. Bad- en Zweminrichting. Naar aanleiding van vernomen klachten heeft de Gezondheids-commissie een onderzoek ingesteld ..aar den toestand van het water in de Bad- en zwem inrichting alhier. De helderheid van het water in het bassin houdt natuurlijk verband met die vau het water in do Beek ter hoogte van do toevoerbuis, en de helderheid van het Beekwater hangt weder af, zooals bekend is, van weersgesteldheden, enz. De door de ondernemers der inrichtiug reeds ge plaatste en in werking gestelde centrifugaal pomp, welke het water uit hot bassin afwerkt, ververscht bij ODgeveer tien diensturen per dag bet bassin water geheel in omstreeks drie dagen, hetgeen alleszins voldoende geacht kan worden. Of zonder werking van de pomp bij vrij sterken stroom in de Beek oen voldoende verversehing vau het bassinwater plaats vindt, heeft de Commissie van deskundigen bij de hcerschende droogte niet kunnen constateeren. In ieder geval zgn de ondernemers, door het in werking houden van de pomp, als bovenbedoeld, in staat, voor een voldoende verversehing van het bad- en zwemwater te zorgen en hangt het van hen zeiven af, de instandhouding van huuue voor de algemeene gezondheid zoo nuttige inrichting te verzekeren. Amersfoort, 27 Juli 1904. De Gezondheids-commissie voor de Gemeente Amersfoort, J. HEYLIGERS, Voorzitter, Des TOMBE. Secretaris, De Rijks-telefoon. In zijn »Wat voor de hand ligt" schrijft het »Ned. Exportblad". Bij de Rijkstelefoon bedient men U nog niet van 't vlugste. Oók niet rnet de nieuwe regeling. Nu zou dat voor ideaal-rustige menschen, gelijk bijv, de dienaren der Pers, slechts luttel bezwaar zijn, maar ik vraag U: wat moet er van een zenuwachtig koopman terecht komen als hij voor zaken de Rijks telefoon behoeft en steeds alle lijnen bezet vindt? Ginder, in het onzichtbare Nirwana, troont de Rijkstelefoniste, bereikbaar alleen langs den draad, geboorgevend alleen aan de bel en haar plichtsbesef. In elk van de opzichten is de regeling natuurlijk uitstekend en houdt zij, de telefoniste, met reden overwicht op den niet immer geduldigen abonné. Het lot van den draad ligt terecht in haar hand. De klucht tegen de Rijkstelefonie betreft dan ook niet te telefoniste, die aan den draad zit, maar wel het te gering aantal draden, dat zij tot 45 (Slot). Overste Dornbach kon weer een lachje niet be dwingen eu antwoordde: „Nu, dan schijnen we 't eens te zijn en dau zouden we onze kindereu ook wel eeu telegrammetje kunnen zenden." nEéu" riep overste Kettler uit „éen, tien, honderd, duizend, tienduizend. Waarom is dan de telegrapbie uitgevonden als je er je niet van bedient? 't Is toch tc gek om alleen te loopen". „En uw vrouw?" informeerde overste Dornbach voorzichtig. „Ik hoop, dat zij niet tegen „Ah bah 1" antwoordde overste Kettler met majes tueus gebaar. „Ik wil u even wat zeggen, overste; ik ben zoo gelukkig getrouwd als maar deukbaar is en vooral mijn dochter heb ik zielslief, maar mijn vrouw beeft thuis uiets te vertellen. Ik beu de baas." „Wie dfn zegt, staat altijd onder de pantoffel" d. ebt overste Dornbachdoch hij was zoo wijs 'I niet te zoggen. Er werden nu telegrammen geschreven, éenaan de bruid, éen aan don bruigom, éen aan mevrouw Von Dornbach en omdat hij nu tóch nan 't telegrapbceren was, zoud overste Kottier eróok maar een aau Hilda: „Kom dadelijk terugheb moeder bepraat om ge zondheidsredenen ontslag te nemen uit vereeniging". 't Was nu wel niet heelemaal zoo volkomen waar, maar hij nam zich stellig voor, zijn vrouw niet eerder met rust te laten dan dat zü gedaan had wat hij wilde, of liever waarnaar z\j zelf mot nlle mncht ver langde. „Hilda wil zich óok engageeren, moet u weten" haar beschikking heeft. Zie, ik vraagde U: wat moet de zakenman doen als hij een nommer noodig heeft, dat door drukte op de lijn niet te krijgen isdoch ik vraag nu in gernoede daarnevens: wat inoet (le juffrouw doen zonder draad Marconi te hulp roepen Maar zoover zijn wy nog niet in ons kleine Rijk. Voor het oogenblik kan de Rijkstelefoniste, die u te woord staat, niet anders zeggen dan dat u moet wachten. Nu is wachten met onderscheid; maar een bij uitstek onaangenaam ding wordt het wach ten zeer stellig, als men op een oogenblik voor een bepaalde vraag een bepaald antwoord noodig heeft en er geen ander geluid uit bet Nirwana der Rijkstelefonie tot u wil komen dan »het zal lang duren". Ge put u uit in slimmigheden om van de juffrouw, die aan den draad zit, te weten te komen, wat voor haar het begrip van lengte van tijd is. En vriendelijkheid en intonatie verlokken haar om iets van de geheimzin nigheid harer begrippen van dienst los te lateu. Maar de Rijksjuffrouw, die zich niet graag brandt, gaat niet op de lijm en tenzij ge een juffrouw hebt, die nieuw in het vak is moogt ge voor uzelven het begrip van «lang wachten" omzetten in '20 minuten, als er nl. geen dringende gesprekken voor gaan, want als minder-geduldige, of mioder- zuiuige broederen intusschen hun gesprek tot dringend opslaan, ja dan wordt het voor u, die zit te wachten, ettelijke, onberekenbare seconden meer. Er is in deze gehetle behandeling van zaken iets, dat niet is zooals het behoort. Jaren geleden reeds waste voorzien, dat hier te lande de Rijkstelefoon niet voldoende op de uitbreiding van haar bedrjf in de naaste toekomst rekende. Er werd op gewezen en de tyd heeft nog eens hen die het nieuwe gesprek verkeer een sterk toenemende popu lariteit voorspelden in het gelijk gesteld. Zeer veel intusschen benadeelt men de populariteit van de lelefoon als men het publiek laat wachtenzij komt dat zelfs ten achter bij de telegraaf en zoude, naar oflicieele cijfers te oordeelen, in verhouding geen sterkere uitbreiding behoeveD. Maar dat zeggen tan de oflicieele cijfers. De werkelijkheid is anders. Natuurlijk is ook hier de kwestie van prijs een levensvoorwaarde, gelijk in alle verkeer dan bet groote publiek moet aantrekken. Hoe lager de prijs, hoe zuiverder het standpunt van Rijksdienst wordt ingenomen; maar de kwestie van prijs, hoe belangrijk ook, staat buiten allen twijfel achter bij snelle bediening. Die telefoneert, moet op het oogenblik zelve geholpen kunnen worden. En zoolang dit niet het geval is, wordt de telefoon, qua exploilate, niiet vol doende behartigd. Wij hopen, dat het Rjjk kan besluiten, ook in deze materie de dingen, die het ten laak zijn, wat vlug te doen. Dr. H. L. Oort Hz., Remonstrantsch pre dikant te Utrecht, hoopt aanstaanden Zondag voor le gaan bij de godsdienstoefenening in de Remonstrantsche kerk hier. De gewone audiëntie van den Minister van Binnenlandsche Zaken wordt aanstaanden Zaterdag niet verleend. In de vergadering van den Raad dezer Gemeente, welke gehouden zal worden op Maandag 1 Augustus, des namiddags te half twee, zullen aan de orde worden gesteld de volgende Punten van behandeling: 1. Behandeling Bouwverordening. 2. Verzoek van de firma H. Gerritsen ora Gemeente-terrein te mogen pachten voor het stichten van een hooischuur, met advies. 3. Verzoek van dr. J. H. Mol om privaat lessen te mogen geven, met adviezen. 4. Verzoek van de heeren W. G. A. Meijer, dr. P. K. Lulofs eu J. C. A. Havinga om privaatlessen te mogen geven, met adviezen. 5. Voorstel omtrent periodieke verhooging van jaarwedde van de leeraren dr. P. K. Lulofs en A. M. Kerkkamp, met adviezen. 6. Voorstel omtrent periodieke verhooging van jaarwedde van de leeraren dr. Pb. F. H. Peyrot en dr. A. Smit, met adviezen. 7. Voorstel inzake hei verzoek van liet Be:t ur do «Amersfoortsche Tramweg Maat schappij" om een subsidie van f1000 voor 8. Voorstel inzake het adres van G. J. Roode om eervol ontslag als onderwijzer bij het Lager onderwys. Sieze courant is gedrukt met de courant»inkt van de firma vertegenwoordiger J. J. Êi A Ml 11 fe'A, kantoor en magazijn Come lis Trompstraat 1 noTTKitn.41ft. vervolgde hij en vertelde weer aan overste Dorubach het geheele geval en babbelde met hem als met een oud vriend. Hoegenaamd niets verzweeg hij en hg besloot met een „Eu voor u ben ik uu zoo kiuderlijk baug geweest; hoe is 't mogelijk, hé? Ontzettend jamnier, dat u niet te Beberswalde is komen wonen wat hadden w\j zarnen die Bodenslocks kunnen plagen." Eingenljjk had overste Dorubach eerst den volgen den middag zij u opwachting willen maken bij mevrouw Von Kettler, maar de overste wilde daar niet van hooren. „Neen, ueen, u is vanavond b\j ons; dut spreek toch vanzelf; onder familieleden maakt men geen complimentenu komt dus. En Spurlich komt óokdien moet u nader leeren kennenik zal hem maar dadelijk een boodschap zenden." Overste Kettler was vuur en vlam. Dus Dornbach kwam dau toch nietbepaald niet; en hij bleef heer en meester te Beberswalde, de eenige oversteen wat hadden die Bodenetocks een snee over hun neus gekregen; nu moesten zij hein voortaan weer er kennen. Hij straalde van geluk. En toch speet het hem ook weer, dat Dornbach niet kwam. Hij wist niet goed of lig meer ploizier dau wel verdriet daarover had, want hij had in den loop van het ge sprek een slordig glas champagne gedronken. Hij zoud een boodschap nnnr zijn vrouw en naar Sperlich eu beef tiog een beetje plakken. Tegen acht uur meende hg dal het tgd werd. „Sperlich is er misschien al". Maar Sperlich was er niet; alleen eeu briefje had hg gezonden: „Verbeeld je wat ine nu weer overkomt. Toen ik thuiskwam zei l.-.lli me, ouder een vloed van tranen, l dat ze zich met Stieber had verloofd. Ik zeg nog huil nu niet, meid, over honderd jaar zgn we allemaal doodbewaar je tranen tot je ruzie krijgt niet je I man- Enliu, 'tis de oude historie, je kan je kindereu geen oogenblik zonder toezicht laten of ze doen allerlei dwaasheden. Hoofdzaak is maar, dat ze beiden en samen gelukkig worden; sterven moeten ze toch. De aangebedeue komt natuurlijk vanavond; wat kan je daartegen doen? Heb je een paar ilcsscbau carlo noire voor me te leen? Ik heb or nog maar zes in huis en ik vrees, dat dat niet voldoende is. Bjj Bendemann Stahl is de tempel al gesloten". „'tSpijt me geweldig" mopperde overste Kettler „ik heb zelf nog maar tien flesscheu. Enliu, twee kan ik er nog missen; zondt u denken, dat we aan acht genoeg hebben Overste Dornbach meende wel, dat men er zoowat mee toe zou komen en zoo zette zich men aan tafel. Overste Dornbach verstond óok de kunst, mevrouw Von Kettler voor zich in te nemen, zóo zelfs, dat deze eensklaps zeide„Wat zou 't aardig zijn als u hier woonde. „Wie weet wat ik uog doe" antwoordde overste Dornbnch. „Ik zit nu uog niet dat huis, maar daar kom ik wel weer van af'. „Zeg dat niet" meende overste Kettler „zeg dat niet". Hg had zgn huis in vijf minuten gekocht en hg was nu al weken doende om 't weer kwgt te raken on de te veel betaalde vijfduizend Mark terug te krijgeu. De dieustbode kwam biunen met een telegram. „Natuurlijk eeu dankje van onzen jongen" zeide de ovorsie. „Hoe zegt Sperlich ook weer? O ja: hoofdzaak is, dat ze beiden en samen gelukkig worden". Hij opende het telegram en las: „Heb mij zooeven verloofd met reef Frits. Ver zoeke telegrapbisch zegen. Uw gelukkige Hilda". „Maar ik kan toch maar niet blijven zegenen?" stoof de overste op. „Wat haalt Hilda nu in haar hoofd? Kon ze niet nog een beetje wachten? Dat dat ongeluk me overkomen zou, wist ik al, maar dat het zóo gauw komen, heb ik toch niet kunnen denken". Maar hij eindigde toch met te zegeDen. Waarom zou Hilda óok niet gelukkig worden, nu alle anderen ook gelukkig waren? En nóg iets bewoog hem, zgn goedkeuring te verleenen. Was Hilda verloofd dan was die historie met den huzaar eu met Stieber meteen uit en dan werd alles weer rustig in zgn huis; en rust wilde hg hebben, binnen-en buitenshuis, tusschen de vier muren en in de heele siadwant daarvoor was hij toch naar Peusionopolis getogen. Hg ging aan 't venster staan en keek naar de stad die ook in letteilgken zin weer aan zgn voeten lag. 'tWas al laat, reeds bij tienen. Beberswalde sliep en smurkle en ook hij nam zich voor, eens een diaken tuk le doen. En als hij dan den volgenden ochtend zou outnraken, begon wel geen nieuw leven voor hem, maar het oude, kalme, rustige leventje, dat hg vroeger geleefd bad, begon opnieuw. Beberswalde wai toch een lief plaatsje. Jammer, dat Dornbach er óok niet kwam wonen; dan zouden de Bodenslocks er van gelust hebben. Den volgenden dag bevatte de „Beberswalder Cou rant" de verlovings advertenties. Ieder was er door verrast, het meest echter de jonge Weger wien de courant naar Wiesbaden werd nagezonden. Hy kon zijn oogen nnuwlgks gelooven en vroeg maar al door: „Hoe is 't mogelijk Hij zou er toch op geiworeu hebben, dat Hilda verliefd waa op hem en ten minste Lilli dat geen van beiden hem nam, waa verre boven zgn begrip. Hij schold op de vrouwen in 't algemeen en op Hilda en Lilli m 't bijzonder en gaf voorloopig definitief alle huwelijksplannen op de vrouwen waren zijner klaarblijkelijk nog niet waardig.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1904 | | pagina 1