Donderdag
1904.
No. 5532,
53e Jaargang.
Reis-exemplaren.
Feuilleton.
pension opolis.
Stadsnieuws.
SLAT tilt PALMER te Londen,
FIRMA A- H VAN CLEEFF
te AMERSFOORT.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden fi.
franco per post /1.15. Advertentiën I--6 regels 60 cent: elke regel meer 10 cent. Legale-,
o.Ticieële- en onteigeningsadvcrtenliën per regel 15 cent. Reclames 1—5 regels1.25; elke regel
.neer 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening
gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
KORTEGRACHT 9
Telephoon 19-.*
Aan onze abonne's, die tijdelijk elders,
hetzij binnen- ot buitenlands vertoeven, wordt
op aanvrage en met duidelijke opgave
van adres, de Courant eiken verschijndag tegen
vergoeding van het porto toegezonden.
Ook niet-geabonneerden kunnen op de
zeilde wijze de geregelde toezending van de
»Amersloortsche Courant'' tijdens hun uitste-
digheid zich verzekeren.
KENNISGEVING!
N.
De BURGEMEESTER van AMERSFOORT,
Gezien artikel 41 der Gemeentewet,
brengt ter kennis van de ingezereneu, dut de Raad
dezer Gemeente zal vergaderen op Maandag den
1 Augustus aanstaande, des namiddags te l'/i ure.
Amersfoort, den 27. Juli 1904.
De Burgemeester voornoemd,
WUIJTIERS.
Schietoefeningen.
De BURGEMEESTER vau AMERSFOORT,
brengt ter algemeene kennis, dal van wego bet
le Regiment Vesting Artillerie te Utrecht, schiet
oefeningen met oefeuingsprojectielen uit kanonnen
zullen plaats hebben op het fort bij Maarsseveen op
den 4, 5, 8, 9, 29 en :0 Augustus en op 1 en 2
September a.s., en wel op elk dezer dagen tusscben
9 uur v.m. on 2 uur n.m.
Hij vestigt in het bijzonder de aandacht op het
volgeude:
lo. van het fort zal een roode vlag waaien, ten
teckeD, dat er geschoten wordt of nog zal worden
2o. er zullen posteu worden opgesteld:
a. op den weg langs de Maarsseveensche vaart, op
een afstand van circa GOO M. vóór het fort;
b. op den Heerenweg, op een afstand van circa
600 Meter vóór het fort;
c. op den weg naar Maarssen, op een afstand van
circa 200 M. achter hel fort.
De taak dezer posten is, de geleiders van aanuade-
reude aangespannou rij - of voertuigen te waarschuwen,
dat er vaD het fort geschoten wordt, en voorts door
een nlgesproken sein aan de bezetting van het fort
van die nadering keouis te geven. Het vuur wordt
daarop onmiddellijk geslaakt, in dier voege dat geoue
schoten zullen vallen, zoolang dergelijke voertuigen,
zich op de aangrenzende wegeu zullen bevinden,
binnen afstanden van 600 M. vóór en 200 M. achter
het fort.
3o. op de uitge.-tende landen en verdere terreinen
en wateren, vóór (ieu Oosten van) het fort Maarsse-
teeu gelegen tot op een afstand van 600 M. van
het fort, en ter weerszijden begrensd door den weg
lauga de Maarsseveensche vaart en den Heerenweg,
mogen zich op de gemelde dagen tusschen 9 uur
v.m, en 2 uur n.m. geene personen en geen vee be
vinden, zijnde de bedoelde strook op die dngeu en
vren onveilig. Wie en wat daar aanwezig is, stelt
zich aan gevaar bloot.
Amersfoort, 28 Juli 1904.
De Burgemeester voornoemd,
WUIJTIERS.
Bad- en Zweminrichting.
Naar aanleiding van vernomen klachten heeft de
Gezondheids-commissie een onderzoek ingesteld ..aar
den toestand van het water in de Bad- en zwem
inrichting alhier.
De helderheid van het water in het bassin houdt
natuurlijk verband met die vau het water in do Beek
ter hoogte van do toevoerbuis, en de helderheid van
het Beekwater hangt weder af, zooals bekend is, van
weersgesteldheden, enz.
De door de ondernemers der inrichtiug reeds ge
plaatste en in werking gestelde centrifugaal pomp,
welke het water uit hot bassin afwerkt, ververscht
bij ODgeveer tien diensturen per dag bet bassin water
geheel in omstreeks drie dagen, hetgeen alleszins
voldoende geacht kan worden.
Of zonder werking van de pomp bij vrij sterken
stroom in de Beek oen voldoende verversehing vau
het bassinwater plaats vindt, heeft de Commissie van
deskundigen bij de hcerschende droogte niet kunnen
constateeren.
In ieder geval zgn de ondernemers, door het in
werking houden van de pomp, als bovenbedoeld, in
staat, voor een voldoende verversehing van het bad-
en zwemwater te zorgen en hangt het van hen zeiven
af, de instandhouding van huuue voor de algemeene
gezondheid zoo nuttige inrichting te verzekeren.
Amersfoort, 27 Juli 1904.
De Gezondheids-commissie voor de
Gemeente Amersfoort,
J. HEYLIGERS,
Voorzitter,
Des TOMBE.
Secretaris,
De Rijks-telefoon.
In zijn »Wat voor de hand ligt" schrijft
het »Ned. Exportblad".
Bij de Rijkstelefoon bedient men U nog
niet van 't vlugste. Oók niet rnet de nieuwe
regeling. Nu zou dat voor ideaal-rustige
menschen, gelijk bijv, de dienaren der Pers,
slechts luttel bezwaar zijn, maar ik vraag U:
wat moet er van een zenuwachtig koopman
terecht komen als hij voor zaken de Rijks
telefoon behoeft en steeds alle lijnen bezet
vindt?
Ginder, in het onzichtbare Nirwana, troont
de Rijkstelefoniste, bereikbaar alleen langs
den draad, geboorgevend alleen aan de bel
en haar plichtsbesef. In elk van de opzichten
is de regeling natuurlijk uitstekend en houdt
zij, de telefoniste, met reden overwicht op
den niet immer geduldigen abonné. Het lot
van den draad ligt terecht in haar hand. De
klucht tegen de Rijkstelefonie betreft dan ook
niet te telefoniste, die aan den draad zit, maar
wel het te gering aantal draden, dat zij tot
45 (Slot).
Overste Dornbach kon weer een lachje niet be
dwingen eu antwoordde: „Nu, dan schijnen we 't
eens te zijn en dau zouden we onze kindereu ook
wel eeu telegrammetje kunnen zenden."
nEéu" riep overste Kettler uit „éen, tien, honderd,
duizend, tienduizend. Waarom is dan de telegrapbie
uitgevonden als je er je niet van bedient? 't Is toch
tc gek om alleen te loopen".
„En uw vrouw?" informeerde overste Dornbach
voorzichtig. „Ik hoop, dat zij niet tegen
„Ah bah 1" antwoordde overste Kettler met majes
tueus gebaar. „Ik wil u even wat zeggen, overste;
ik ben zoo gelukkig getrouwd als maar deukbaar is
en vooral mijn dochter heb ik zielslief, maar mijn
vrouw beeft thuis uiets te vertellen. Ik beu de baas."
„Wie dfn zegt, staat altijd onder de pantoffel" d. ebt
overste Dornbachdoch hij was zoo wijs 'I niet te
zoggen.
Er werden nu telegrammen geschreven, éenaan de
bruid, éen aan don bruigom, éen aan mevrouw Von
Dornbach en omdat hij nu tóch nan 't telegrapbceren
was, zoud overste Kottier eróok maar een aau Hilda:
„Kom dadelijk terugheb moeder bepraat om ge
zondheidsredenen ontslag te nemen uit vereeniging".
't Was nu wel niet heelemaal zoo volkomen waar,
maar hij nam zich stellig voor, zijn vrouw niet eerder
met rust te laten dan dat zü gedaan had wat hij
wilde, of liever waarnaar z\j zelf mot nlle mncht ver
langde.
„Hilda wil zich óok engageeren, moet u weten"
haar beschikking heeft.
Zie, ik vraagde U: wat moet de zakenman
doen als hij een nommer noodig heeft, dat
door drukte op de lijn niet te krijgen isdoch
ik vraag nu in gernoede daarnevens: wat
inoet (le juffrouw doen zonder draad Marconi
te hulp roepen Maar zoover zijn wy nog
niet in ons kleine Rijk. Voor het oogenblik
kan de Rijkstelefoniste, die u te woord staat,
niet anders zeggen dan dat u moet wachten.
Nu is wachten met onderscheid; maar een
bij uitstek onaangenaam ding wordt het wach
ten zeer stellig, als men op een oogenblik
voor een bepaalde vraag een bepaald antwoord
noodig heeft en er geen ander geluid uit bet
Nirwana der Rijkstelefonie tot u wil komen
dan »het zal lang duren".
Ge put u uit in slimmigheden om van de
juffrouw, die aan den draad zit, te weten te
komen, wat voor haar het begrip van lengte
van tijd is. En vriendelijkheid en intonatie
verlokken haar om iets van de geheimzin
nigheid harer begrippen van dienst los te
lateu. Maar de Rijksjuffrouw, die zich niet
graag brandt, gaat niet op de lijm en
tenzij ge een juffrouw hebt, die nieuw in het
vak is moogt ge voor uzelven het begrip
van «lang wachten" omzetten in '20 minuten,
als er nl. geen dringende gesprekken voor
gaan, want als minder-geduldige, of mioder-
zuiuige broederen intusschen hun gesprek tot
dringend opslaan, ja dan wordt het voor u,
die zit te wachten, ettelijke, onberekenbare
seconden meer.
Er is in deze gehetle behandeling van
zaken iets, dat niet is zooals het behoort.
Jaren geleden reeds waste voorzien, dat hier
te lande de Rijkstelefoon niet voldoende op
de uitbreiding van haar bedrjf in de naaste
toekomst rekende. Er werd op gewezen en
de tyd heeft nog eens hen die het nieuwe
gesprek verkeer een sterk toenemende popu
lariteit voorspelden in het gelijk gesteld. Zeer
veel intusschen benadeelt men de populariteit
van de lelefoon als men het publiek laat
wachtenzij komt dat zelfs ten achter bij
de telegraaf en zoude, naar oflicieele cijfers
te oordeelen, in verhouding geen sterkere
uitbreiding behoeveD.
Maar dat zeggen tan de oflicieele cijfers. De
werkelijkheid is anders. Natuurlijk is ook hier
de kwestie van prijs een levensvoorwaarde,
gelijk in alle verkeer dan bet groote publiek
moet aantrekken. Hoe lager de prijs, hoe
zuiverder het standpunt van Rijksdienst wordt
ingenomen; maar de kwestie van prijs, hoe
belangrijk ook, staat buiten allen twijfel
achter bij snelle bediening. Die telefoneert,
moet op het oogenblik zelve geholpen kunnen
worden. En zoolang dit niet het geval is,
wordt de telefoon, qua exploilate, niiet vol
doende behartigd.
Wij hopen, dat het Rjjk kan besluiten, ook
in deze materie de dingen, die het ten laak
zijn, wat vlug te doen.
Dr. H. L. Oort Hz., Remonstrantsch pre
dikant te Utrecht, hoopt aanstaanden Zondag
voor le gaan bij de godsdienstoefenening in
de Remonstrantsche kerk hier.
De gewone audiëntie van den Minister van
Binnenlandsche Zaken wordt aanstaanden
Zaterdag niet verleend.
In de vergadering van den Raad dezer
Gemeente, welke gehouden zal worden op
Maandag 1 Augustus, des namiddags te half
twee, zullen aan de orde worden gesteld de
volgende Punten van behandeling:
1. Behandeling Bouwverordening.
2. Verzoek van de firma H. Gerritsen ora
Gemeente-terrein te mogen pachten voor het
stichten van een hooischuur, met advies.
3. Verzoek van dr. J. H. Mol om privaat
lessen te mogen geven, met adviezen.
4. Verzoek van de heeren W. G. A. Meijer,
dr. P. K. Lulofs eu J. C. A. Havinga om
privaatlessen te mogen geven, met adviezen.
5. Voorstel omtrent periodieke verhooging
van jaarwedde van de leeraren dr. P. K.
Lulofs en A. M. Kerkkamp, met adviezen.
6. Voorstel omtrent periodieke verhooging
van jaarwedde van de leeraren dr. Pb. F.
H. Peyrot en dr. A. Smit, met adviezen.
7. Voorstel inzake hei verzoek van liet
Be:t ur do «Amersfoortsche Tramweg Maat
schappij" om een subsidie van f1000 voor
8. Voorstel inzake het adres van G. J.
Roode om eervol ontslag als onderwijzer bij
het Lager onderwys.
Sieze courant is gedrukt met de courant»inkt van de firma
vertegenwoordiger J. J. Êi A Ml 11 fe'A, kantoor en magazijn Come lis Trompstraat 1
noTTKitn.41ft.
vervolgde hij en vertelde weer aan overste Dorubach
het geheele geval en babbelde met hem als met een
oud vriend. Hoegenaamd niets verzweeg hij en hg
besloot met een „Eu voor u ben ik uu zoo kiuderlijk
baug geweest; hoe is 't mogelijk, hé? Ontzettend
jamnier, dat u niet te Beberswalde is komen wonen
wat hadden w\j zarnen die Bodenslocks kunnen
plagen."
Eingenljjk had overste Dorubach eerst den volgen
den middag zij u opwachting willen maken bij mevrouw
Von Kettler, maar de overste wilde daar niet van
hooren. „Neen, ueen, u is vanavond b\j ons; dut
spreek toch vanzelf; onder familieleden maakt men
geen complimentenu komt dus. En Spurlich komt
óokdien moet u nader leeren kennenik zal hem
maar dadelijk een boodschap zenden."
Overste Kettler was vuur en vlam. Dus Dornbach
kwam dau toch nietbepaald niet; en hij bleef heer
en meester te Beberswalde, de eenige oversteen
wat hadden die Bodenetocks een snee over hun neus
gekregen; nu moesten zij hein voortaan weer er
kennen. Hij straalde van geluk. En toch speet
het hem ook weer, dat Dornbach niet kwam. Hij
wist niet goed of lig meer ploizier dau wel verdriet
daarover had, want hij had in den loop van het ge
sprek een slordig glas champagne gedronken.
Hij zoud een boodschap nnnr zijn vrouw en naar
Sperlich eu beef tiog een beetje plakken. Tegen acht
uur meende hg dal het tgd werd. „Sperlich is er
misschien al".
Maar Sperlich was er niet; alleen eeu briefje had
hg gezonden:
„Verbeeld je wat ine nu weer overkomt. Toen ik
thuiskwam zei l.-.lli me, ouder een vloed van tranen,
l dat ze zich met Stieber had verloofd. Ik zeg nog
huil nu niet, meid, over honderd jaar zgn we allemaal
doodbewaar je tranen tot je ruzie krijgt niet je
I man- Enliu, 'tis de oude historie, je kan je kindereu
geen oogenblik zonder toezicht laten of ze doen
allerlei dwaasheden. Hoofdzaak is maar, dat ze beiden
en samen gelukkig worden; sterven moeten ze toch.
De aangebedeue komt natuurlijk vanavond; wat kan
je daartegen doen? Heb je een paar ilcsscbau carlo
noire voor me te leen? Ik heb or nog maar zes in
huis en ik vrees, dat dat niet voldoende is. Bjj
Bendemann Stahl is de tempel al gesloten".
„'tSpijt me geweldig" mopperde overste Kettler
„ik heb zelf nog maar tien flesscheu. Enliu, twee
kan ik er nog missen; zondt u denken, dat we aan
acht genoeg hebben
Overste Dornbach meende wel, dat men er zoowat
mee toe zou komen en zoo zette zich men aan
tafel.
Overste Dornbach verstond óok de kunst, mevrouw
Von Kettler voor zich in te nemen, zóo zelfs, dat
deze eensklaps zeide„Wat zou 't aardig zijn als u
hier woonde.
„Wie weet wat ik uog doe" antwoordde overste
Dornbnch. „Ik zit nu uog niet dat huis, maar daar
kom ik wel weer van af'.
„Zeg dat niet" meende overste Kettler „zeg dat
niet".
Hg had zgn huis in vijf minuten gekocht en hg
was nu al weken doende om 't weer kwgt te raken
on de te veel betaalde vijfduizend Mark terug te
krijgeu.
De dieustbode kwam biunen met een telegram.
„Natuurlijk eeu dankje van onzen jongen" zeide
de ovorsie. „Hoe zegt Sperlich ook weer? O ja:
hoofdzaak is, dat ze beiden en samen gelukkig
worden".
Hij opende het telegram en las:
„Heb mij zooeven verloofd met reef Frits. Ver
zoeke telegrapbisch zegen. Uw gelukkige Hilda".
„Maar ik kan toch maar niet blijven zegenen?"
stoof de overste op. „Wat haalt Hilda nu in haar
hoofd? Kon ze niet nog een beetje wachten? Dat
dat ongeluk me overkomen zou, wist ik al, maar
dat het zóo gauw komen, heb ik toch niet kunnen
denken".
Maar hij eindigde toch met te zegeDen. Waarom
zou Hilda óok niet gelukkig worden, nu alle anderen
ook gelukkig waren? En nóg iets bewoog hem, zgn
goedkeuring te verleenen. Was Hilda verloofd dan
was die historie met den huzaar eu met Stieber meteen
uit en dan werd alles weer rustig in zgn huis; en
rust wilde hg hebben, binnen-en buitenshuis, tusschen
de vier muren en in de heele siadwant daarvoor
was hij toch naar Peusionopolis getogen.
Hg ging aan 't venster staan en keek naar de stad
die ook in letteilgken zin weer aan zgn voeten lag.
'tWas al laat, reeds bij tienen. Beberswalde sliep en
smurkle en ook hij nam zich voor, eens een diaken
tuk le doen. En als hij dan den volgenden ochtend
zou outnraken, begon wel geen nieuw leven voor
hem, maar het oude, kalme, rustige leventje, dat hg
vroeger geleefd bad, begon opnieuw. Beberswalde
wai toch een lief plaatsje. Jammer, dat Dornbach er
óok niet kwam wonen; dan zouden de Bodenslocks
er van gelust hebben.
Den volgenden dag bevatte de „Beberswalder Cou
rant" de verlovings advertenties. Ieder was er door
verrast, het meest echter de jonge Weger wien de
courant naar Wiesbaden werd nagezonden. Hy kon
zijn oogen nnuwlgks gelooven en vroeg maar al door:
„Hoe is 't mogelijk Hij zou er toch op geiworeu
hebben, dat Hilda verliefd waa op hem en ten minste
Lilli dat geen van beiden hem nam, waa verre
boven zgn begrip. Hij schold op de vrouwen in
't algemeen en op Hilda en Lilli m 't bijzonder en
gaf voorloopig definitief alle huwelijksplannen op
de vrouwen waren zijner klaarblijkelijk nog niet
waardig.