Zaterdag 10
Februari
1906.
No. 7157.
55e Jaargang
WHZIKAIE BLOEMLIÜZIGT
Feuilleton.
„MESELLE".
Stadsnieuws.
FIRMA A. H. VAN CLEEFF
te AMERSFOORT.
Verschijnt Dinsdag- Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden/"l.
n-anco per post /'l.lo. Advertentiën 16 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Legale-,
oflicieële- en onteigeningsadvcrtentiën per regel 15 cent. Reclames 15 regels f 1.25elke regel
moor 0.25. Groute letters uaar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening
gebracht ou kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
BUREAU
KORTEGRACHT9
'ostbus Q. Telephoon 19.
Bij dit iiuiiimer behoort een
BIJVOEGSEL.
Heden verzenden wij aan de daarop ge-
abonneerden aflevering 10 van den Vierden
jaargang van onze premie «De Muzikale
Bloemlezin g".
Deze aflevering bevat, behalve de gewone
«Wenken van een ouden muziekmeester",
kunstenaars-biographieën en berichten, bene
vens zeer lezenswaardige mededeelingen op
muzikaal gebied, de volgende muziekstukken
Succes Polka, voor piano, door E. Ket-
terer2. Alpenlieder, voor piano, door Theod.
Oesten3. Valse de l'ombre, uit »Le pardon
de Ploërmel", voor piano, door G. Meijer-
beer4. L'adieu, voor zang en piano, door
J. B. André.
De «Muzikale Rloemlezing" kost voor de
abonné's op ons blad slechts til) cent pet-
kwartaal, voor welk luttel bedrag men in de
drie maanden 6 afleveringen met 20 a 25
muziekstukken ontvangt.
KENNISGEVING.
De BURGEMEESTER der Gemeente AMER8
FOORT
brengt, ter voldoening aan de aanschrijving, opge
nomen in het Provinciaal Blad van Utrecht 110.30
dezes jaars, ter kennis van belanghebbenden, dat in
de Gemeente Vleuten een geval van miltvuur is
voorgekomen.
Amersfoort, 10 Februari 1906.
De Burgemeester voornoemd,
WUIJTIERS.
Hisje's huwelijk.
Prinses?, vraagt de Zoeklicht-schrijver van
»De Telegraal", en hij vervolgt:
Zij is niet 'n prinses als uit 'n sprookje,
met kleeren van maneschemer, en'n bruids-
bouquet van leliën en orchideeën. Toch lijkt
ze er op; zal ze er vooral volgende week,
op haar trouwdag, op lijken. Als ze in't witte
zware atlas, met 'n sleep van 26 Meter brocaat,
en 'n piekfijne Berthe van point-lacé, aan
den arm van minister Lnngworth een oi
ander versierd kerkportaal zal binnenschrijden.
Als al het volk zal juichen en zestienhonderd
reporters zich de vingers om harentwil zullen
blauw stiften!
De echte prinsessen hebben 't moeilijker.
Die mogen op keur komen, als er 'n vrijer
op visite is, zooals de stemmige Ena von
Mecklenburg, die naar Berlijn moest komen,
toen All'ons op 't keizerhof de gast was. Die
mogen blij zijn met 'n wakkeligen troon'n
man met 'n onderlip van belang en rechts
18).
„Maar, mademoiselle, vertel mij wat van uzelve.
Daar u zegt, dat ik vragen mag wat was u
„Ik was het kind vau adellijke ouders, rjjk en
hooggeplaatst."
„Ja! eu was u gelukkig i'ï uw ouderlijk huis f"
„Ja. Vader was streng, maar rechtvaardigmoeder
de teederheid zelve en mijn zusters, ouder daa ik,
bedierven mij. Wij bewoonden 'szomera een inaoi
landgoed en ik leefde, leerde, las en droomde i ie
bosachen. Wij brachten deu winter doo- te iu
een van de vroolijkste hoofdsteden van Europa. Mijn
bestaan was in den voordurend fète. Ik viel vau
het eene pleizier in het andere bals, theater, opera's
Hoe verukkelyk scheen toen do wereld mij toe. Ik
verbeeldde mij, dat het manschelijk leven zoo wns.
De droom was mooi zoolang hü duurde."
„Wel, mademoiselle 1"
„Wel, op een dag ontwaakte ik. Ik hoorde een
stem,"
„Eindelijk", daeht Evelyn, „nu komt hij."
„Een stern", ging mademoiselle mijmerend voort,
„die van lieverlede allo andere deed verstommen.
En op eeu nacht gehoorzaamde ik die. Toon allen
in huis sliepen, stond ik op. Ik kleedde mij in grove
boeronkleeren eu ontvluchtte mijns vaders huis om
er nooit in terug te keeren. Aan die stem gehoor-
en links étiquette, waar vroeger niets dan
de losse flatldermouwen van 'n tenuisbloese
bollen. Zooals de veel gefotographeerde Ena
Alice is niet van dat slag. Een pientere,
practisehe meid die 't betreurt, dat de
dokters niet »a boy" geschreeuwd hebben,
toen zij de wereld in kwam roetschen maar
die als girl met loeosche oogjes al getaxeerd
heeft toen ze nog .losse haren droeg
dat je als vrouw óok wel vèr kunt komen.
Alles hangt maar af van 't milieu èn van
het optreden't Milieu was goed. Pa Teddy
was 'n volkskoning, zonder 'n hofstaat, toen
Alice in de lange rokken glipte. En wat het
optreden betreft, dat viel te leeren.
Alice leerde 't als 'n American girl,
die in sport behagen schepi, en in reclame-
boern-bootii behaagzieke vreugd. Als 'n pittig
ding, dat de wipneus wel zqo hoog in de
lucht wou steken, dat enkel de geuren van
Alpenroosje en Arnica er nog maar in kon
den verdwalen. Als 'n gezond lenig -vogeltje,
dat de schuchtere mama, die vrijwillig achter
't kamerschut verdween, smakelijk kon óp
en afpiepen. En die, als ze pa 'n tikje met
'r vleugel gaf, den ouden papegaai gerust
z'n veeren kon plukken. Luk-raak, dat ie nog
vergenoegd begon te knorren. Z'n ontstem
ming was voor het Witte Huis voor 't
kiezersvolk achter den gesterstreepteo spoor-
waggon als ie moest speechen. Z'n bulde
ring voor de truststrevers. Z'n lood voor de
beren in Florida. Z'n goeie hart voor dochter
Alice!
Alice wist op muilen door haar jeugd te
gaan van goud geborduurd en schier zonder
gewicht en hield haar pootje stevig gedrukt
op pa's presidentieelen schouder. Zij was
nergens en toch tegelijk overal, Zij respresen-
steede met 'u gratie, die zelfs prinsen van
geboorte de ziel 'nkwiirt' octaaf booger stemde.
Ze ging via japonneo en snijders met
pretty-smiles naar den roem. Om het royale
koude buffet van papa buiten de Tekening
te laten.
Toen ze op 't keizer-jacht de »Moteor" de
eerste champagneflesch stuksloeg voor de
voeten van Prinz Heinrich, was ze nog een
nufje. Maar dat ging er wel uit, naarmate
zo in de society japonnen sleet. Als de prinses
van het land der fabelachtige luxe mag ze
misschien aan 'n schitterende partij gedacht
hebben 'n prins, 'n koning, wie weet wat
bizondersWie raakt niet van streek,
als op alle tea's de kopjes «wierook" naar
je toe staan te dampen, en de Pers millioenen
kolommen kopij en schatten honorarium aan
je offert maar prnctisch-Ameriean zei ze
toch maar niet riee, toon de rijke député
Longworth haar vroeg. Ze ketste; maar hield
'n slag om den arm. Oia haar nobelen, lieven
en gracieusen arm. Er konden beteren komen
Dan is de wereldreis ondernomen. In China,
in Japan pakte het gansche Oosten z'n goud
regie uit, om «prinses" Alice naar waarde
te ontvangen. Als je de linten telegram las
in the New-York Sun of 'n dergelijk orgaan,
voelde je naar je mondnaar het opium
pijpje; maar prinses Alice zélf deed haar
luatsten trek. Op de reis huis toe, toen Long-
worth, 'n taaie vrijer, haar voor de zevende
maal vroeg, werd ze happig. Zeven maal
dat is scheepsrecht!
Nu gaat ze met 'm trouwen want het
licht van 'tjongeraeisjesschap straalt, kort, en
'n mistress Longworth, die op de gouden
muilen loopt, dochter van pa Teddie, heeft
in de society meer in de melk te brokken
dan een oudbloeisch presidentsprinsesje.
In de persweeë zoet-stinkende potten
Byzantium. In afwachting van den grooten
dag, snuffelt de natie aan H. K. Hoogbeid's
trousseau. 'n Móóie
Zoo lees je o. a., dat de ontbijtjurk, waarin
Alice haar man bij het eerste ontbijt zal
tegenoverzitten, van raaneschijn-zijde is, aan
den hals «openbloeiend" en met in den
voetplooi Chineesche leliën.
zamend, hield il: op niet voor mij rel ve te leveu. Ik
koos armoede, vermoeienis, lijden en gevaar. Den
eeneu of andereu dag zal die mij op het schavot
roepen, en ik zal gaan gewillig, wetend, dat ik
mijn plicht heb gedaan."
„En de stem", vroeg Evelyu schuchter, zich bewust,
dat zij sprak als eeu sentimenteel boek, maar niet
wetend boo de vraag auders in te kleeden „dat
was de slem dor liefde, was het niet
„Der liefde", herhaalde mademoiselle langzaam,
Ju, der liefde, der laatste, hoogste liefde, op wier
altaar wij alle andere ten ofler brengen."
Haar oogeu rustten op do ltju, waar zich aarde en
hemel ontmoetten, wijd-open eu lichtend haar lip
pen, even gescaeidon iu een glimlach van verrukking,
en zoo stralend was het heele gelaat, dat Evelyn vol
verwoudoriug haar aanziende zich afvioeg, of dit de
zelfde vrouw was, die zy en anderen ordiuuir hadden
genoemd. Het was dezelfde, herschapen, zooals een
meusch kan herschapen worden door deu gloed van
een zelf-verlooehononden hartstocht.
Msar hot kleiue zieltje naast haar, nog sloeds op
haar liefdesgeschiedenis doordravende, deed een
tweede, ditmaal minder gelukkigen greep:
„Was het de stem van den graal,mademoiselle?"
De uitwerking harer woorden was verbijsterend
voor Evelyn. Zij herkende te nauwer uood bet koude,
strakke gelaat, dat zich langzaam naar haar toe
wendde.
„Vau wien spreek je?"
„Wees uiet boos", stamelde Evelyn, geheel ontdaan.
„Ik dacht, raisscbieu, daar u scheen belang ie stellen
in den graaf, den vriend van mevrouw Fox, bedoel
ik, of hem teu minste scheen te kennen. Ik vind
bet heel naar als ik iets heb gezegd, dat u hindert."
„Ik ben niet boos op je, lief kind", zeide made-
Ds. D. J. van Aalst hoopt Zondag 11 Maart,
's avonds te uur, afscheid te nemen van
zijn gemeente.
Mr. S. van Houten heeft dezer dagen ge
zegd «Er zijn reeds, door meer belangstel
ling bij de laatste verkiezingen, een 100000
tal kiezers bijgekomen en ik ben overtuigd,
dat er, met onveranderd behoud der Kieswet,
nog evenveel bij kunnen komen".
Zeker kan het kiezerstal nog sterk worden
uitgebreid, doch dan moeten ook zij, die kies
gerechtigd zijn en belang stellen in hun burger
recht, zich intijds aanmelden ter Secretarie.
En dat moet geschieden vóór 15 Februari,
dus vóór aanstaanden Donderdag dus.
De „Staats Crt." no. 33, van S Februari, bevat
hot Kon. besluit van 7 Februari ter nadere uit
voering van de artt. 6 en 35 der Drankwet,
welk besluit in werking treedt op den tweeden
dag na den dagteekening van de „St. Crt." waar
in het geplaatst is dat is dus heden.
Het bevat de eischeu waaraan een lokaliteit
moet voldoen waarin sterkedrank in het klein
wordt verkooht en woleen oppervlakte van ten
minste 20 of 25 M» en een hoogte van 2.80 M.
of 3 M., uaar gelang het huis is gebouwd vóir
dun wel na de iu werkiug trediug van dit besluit.
Ten minste een wand moet buitenwand zijn.
Ten minste éen buitenwand moet gedeeltelijk
bestaan uit éen of meer lichtramen van onge
kleurd, doorzichtig glas of éen of meer deuren,
gedeeltelijk bestaande uit zoodanig glas, terwijl
de gezamelijke oppervlakte van dat glas niet
minder mag bedragen dan een zesde van de
vloeroppervlakte der lokaliteit.
Verder bevat het besluit bepalingen omtrent
luchtverversching.
Menig vergunninghouder zal dus weer moeten
overgaan tot verbouwen.
Met ingang van 7 April wordt overgeplaatst
van Utrecht naar Amersfoort de Rijks-veld
wachter A. van den Hoogen.
Vervolg zie Bijvoegsel.
Predikbeurten op Zondag 1 Februari.
Evang. Luth. Kerk.
Voorm. 10 uur, ds. de Meijere.
Remonstrantscbe kerk.
Voorra. 10ty2 uur, ds. Hooykaas.
Gereform. kerk (Langegracht)
Voorm. 10 uur, ds. Donner.
's Avonds 51/, uur, ds. Donner.
Gereform. kerk (Zuidsingel).
Voorm. 10 uur, ds. Teerink.
's Avonds 5V» uur, ds. Teerink.
Vrije Gereform. Gemeente.
Vojrm. 91/» uur, lezen, de heer Barth,
uit 's-Gravendeel.
'sAvonds 5 uur, lezen, de heer Barth,
uit 'c-Gravendeel.
LIEFDADIGHEID.
Tot het geven van inlichtingen aan D e-
parteraentshoofden, Wijkbezoe-
k e r s en Belangstellenden zal het
Centrari-bureau a.s. DINSDAG 13 FE-
BRUARI des namiddags te vier uur ten
Ra-dhuize zitting houden.
Voor spoedeischende zaken wende men
zich tusschentijds tot den Boekhouder der
vereeniging, den heer G. N. vandeSTADT,
Kleine Haag 7.
380c STAATSLOTERIJ.
Vijfde klasse. Vierde of laatste week.
Trekking van 8 en 9 Febr. 1906.
(1100 loten.)
Ten kantore van den collecteur A. C. R.
O. LEINWEBER te Amersfoort (Breede-
straat 22) zijn aan de volgende nummers
te beurt gevallen:
Prijs van f400 op No. 8850 en 13529.
Prijzen van f70:
2490 4439 4485 11088 en 17845.
Te zamen 7 prijzeiv
Zonder prijs zijn uitgetrokken
4451 4454 4477 4483 4489 4840 7460
8839 10912 10939 11004 11095 13534 en
19040.
moiselle zacht. Zij zag, dat het meisje verschrikt was
eu glimlachte om haar gerust te sielleu maar de
glimlach, vriendelijk als hij was, verzachtte uiet de
uitdrukking van harde vastberadenheid, die haar
trekkeu hadden aangenomenEeuige minuten bleef zjj
zwijgen, peinzend voor zich uit starend, als iemaud die
in zijn herinneringen is verdiept, maar niet in ge
lukkige. De stilte werd verbroken door de kiuderen,
die uit het geboomte te voorschijn kwamen.
Mademoiselle koerde door dat gedruiscb tot de
werkelijkheid, terug en Evelyu open aanziende, zeide
zij op zakolijkiu toon:
„Je hebt mij zooeven doen schrikken, omdat mijn
gedachten zóo ver afgedwaald waren van hetgeen
waarvau je sprak. Je hebt goed geradenik stel be
lang in den graaf, maar het is geen persoonlijk be
lang. Ik heb een boodschap voor ben», van anderen.
Ik zoek een gelegenheid om die over te brengen."
„Die zult u misschien vanavond hebben", zei
Evelyn, verlicht, dat de kleiue wolk zoo scbiclyk
was verdwenen.
„Dat hoor ik."
„Ik zou n de boodschap gaarne hooren overbrengen."
„Dat zal je."
Nu kwaiueu de kinderen aanzetten, beladen met
narcissen eu luid kibbelend over eeu mand, die
Freddy had omgegooid, b\j ongeluk volgeus kern,
met opzet naar het zeggen zijner zusjes. De strijd
brak herhaaldelijk opnieuw uit op deu terugwegen
werd eerst vergeten toen het samenbinden der nar
cissen tot bouquetteu de kleine viugers en hoofden
bezighield. In do hal vondon zij Parry „al", zooals
Evelyn gastvrij opmerkte. Hy was vroeg iu zijn
dog-oart gekomen, zei hy tot zijn verontschuldiging,
om nog eeu haudjo te helpou. Men hield heiu aan
zjjn woord en dauk zjj zyu hulp werd de reusachtige I
guirlande tijdig over het groote tapijt bevestigd. Toen
had Evelyu tijd -om aan haar eigen persoontje te
denken en liep naar boven om den inhoud te be
kijken van een groote doos, die 's ochtends uit Londen
was gekomen. Haar gedachten waren den ganschen
dag vrij gelijk verdeeld geweest tussehen het op
handen zijude bal en mademoiselle's liefdesgeschie
denis; maar de laatste werd uit haar gedachten
weggevaagd bij den aanblik van haar eerste „echte"
avoudjappon, zooais zij het noemde.
Die lag uitgespreid op haar bed door de zorgzame
handen van Susan en lichtte in het donker als eeu
sueeuivjacht. Voor een jong meisje, dat nooit iïtg
mooiers had gedragen dau m huia gemaakt netel
doekjes, was het eeu betoovereud gezicht en dit was
het nog meer toen het een uur later bet slanke
figuurtje omhulde, waarvoor het was bestemd toen
bleek niet alleen hot kleed maar ook zij, die het
droeg, er heel bekoorlijk uit te zien. Dit althans
was de aangename verzekering van den grooten
spiegel, waarin Evelyn een ouderzoekenden blik wierp
eer zij, ua meer dan éen waarschuwing, haar kamer
verliet. Evelyn gaf misschien te groote eer aau haar
toilet, maar haar op een rozenknop gelijkende schoon
heid werd zeer zeker verhoogd door het luchtige,
glauzige wil. Het bewustzijn er zoo mooi uit te
zien, wond baar op. Het was haar alsof sy bruisenden
wijn had gedronken, teen zij vlug de galerij doorliep.
De hall, zoo feestelijk verlicht eu met bloemen ver
sierd eu reed9 gevuld met eeu aantal vroolyke, druk
pratende gasten, leek haar eeu tooneel, opzettelijk te
harer eere opgeslagen Zij giug de trap af, zich voelend
en er uitziem.1, alsof zy veeleer zweefde dan op vasten
bodem liep. Op de onderste trede stond Parry op
haar te wachten.
(Wordt vervolgd).
