Stadsnieuws.
rèS^«"vergro"'
bie de karke
„Dus ze gongen dan toch nao dc karke-_l"
..Stille noe, 'kzal 't zagen. Zoo as we 'trie-
tuug uutrolden, bego's het gegocbel en geknor
al weer. Allo düt liet ik noe is up zien
beloop't zou van eges wel bedaoren, docht ik,
want verrappekaoter 'k wis neet beter of
'k stong zoowaor perdoes flak veur de kark
een breeje, blauwe stoep, drie vier trappen
heug linke en reks pilaoren, die echte
zwaore, krek as an een kark bie 'tienkom
men een ruumte van heb ik joe daor en
geriemeer as arg. En riek volk allemaal!
Daor is gin veurbeild van. En wa-je licht neet
g'leuven kunnen: de vrouwlui zoo goedasalle-
maol bloot9heufs, en dat zoo goed as ien de
wienter! En een gedring en een gedrei en een
gesjunf um naor binnen te kommen meer as
arg. Ik had er et miene nog lange neet van.
En astrantI Dat hei-je nooit 'ezien. Um
kort te gaon we staon dan zooveul as veur
d'n tweeden iengang. Daor steet zoo'n opge
prikte kropduuf van een kerrel en vraogt, mit
aat Dirk hum een kaorte gèeft en hie up mien
wie9t: familie van je? En krek as Diikjao
zeit, sjiet me de kinkel ien een lach en sjiet
alles wat um ons heene steet en ok al opdringt
ien een lach, da'k gleu-jend wier enikdevuust
klaor had um een kink teugen de kiezen te
géven stille toch, jungsken Driekesjen hoef
neet bange te zien, vaoder is bie je, en oome
Garritsen ok stille noeda's een ander
lekaoltjen, dat geet weer naor huus toe..."
„Wil 'tkerreltjeu es snoep'n van Oome? Hier
dan I" En 't kerreltjen kreeg van Oome Gar
ritsen een stukjen zuutholt, dat de olde man
altied maar zoo los ien 't vestzak bie 'm had
veur de hoest.
Driekesjen bedaorde weer en Timmers gong
weer voort
„Zoo zeutjes an kwiemen we dan binnen.
Mins, minswat 'n ruumteEn luchten
Meer as duuzend zéker. En volAs 'n potjen
mit pieren. Noe mosten we nog al arg veuran
wèzen; daor bad Dirk, naor 'tleek, zooveul as
eigen plaosen; daor waoreu tenminste nog vier
stoelen leeg en daor gongen wie op, zonder dat
d'een of aar d'r veule van zei. Maor wat wil
noe 'tgeval? Dee stongen zoo wat midden in
de rieje, en au beiskant'n zat al volk. Dat
most noe efkes op. Foj, foj, wat 'n spul 1 Heel
in 'tmidd'n zat een frommes als een meulen-
peerd. Dee had er neet veule zin in en keek
mien an mit een paor oogen as of'k er'tgroot
ste kwaod van de wereld'edaon had. „Wi'kze
d'r is efkes uutsmieten zaag ik teugen
Dirk, en daor begint me dee paoschos te vleu-
ken, da 'k d'r kold van wier
„VVaorom gong jie d'r neet uut?"
»Maoi praoteu Waor most ik heer 'k Wis
gin weg of steg. Maor 'k liet et d'r neet be.
„Foj, mins« zaag ik, „bezundig je ziel toch neet
um een baggetel! A je neet opstaon wilt,
dan zu-we wel over je hene stapp'n en mit da'k
et zaag, doe 'k 'et ook. Daar laot ze mien 'n
sjrauw en hiel maor stokstief vol, as da'k d'r
up de voet had etrapt, maor 't wief loog het.
Ik kiek is um waor Dirk en Heintje» bleven,
daor steet zoowaor een veldwachter
vraagt mien of 'k mien fusoen ok holden
koa, en da'k wat bedaord mos blieven, want
as dat 'et hier gin veemarkt was, en zoo wat
hene. Dirk sjeen 'em te kennen, dee fluusterde
m wat an 't oor en toe droop ie of. Kuuit
n m'nheer ien rok en witte das, of 'et dedom-
menei eiges was, mit een staopel vuutbankjes.
»Za m'neer ok gediend wezen zeit de dikzak
teugen mien. „Meneer of gin in'neer" zaag ik,
'k weet veur na'n eiges te zurgen". Of dee twee
wat mit meknor uut te staon hadd'n. dat weet
k neetmaor 't gegiechel en gesnuuf begoa
weer van veuren of an. Ik wier toch zoo vinnig,
ik gleurde van binnen en van buuten. Kumt
ander heersjap mit 'n staopel 'k docht
erst dat et tractaotjes waoren maor't waoren
dan zooveul als boekjes. Dirk nam d'r eene, uk
eene veur Heintjen en óok eene veur Koosjen
en veur mien. Dit mo'k zagen hie was arg vrun-
delijk; a'k et aars zee, zou 'k motten liegen.
Ik kiek et dingetjen is ien, maor ik kos d'r gin
wies uut wurd'n. Allinig las ik veurop „Vader-
vleuk". Dé stong mien neet be3t an. Dirk mot
daor arg ien hebb'n 'ekregen. „Dat wurd van
Laovon I 'espeuld", zeit ie
„Espeuld? Je waoren dan ien 'n speulhuus?
Jonge, jong, jongwat is 'n mins toch ongemarkt
ien 't verkeerde spoor en wat mo-je teugens-
vroordig toch oppassen
„Dat hei-je wel. Maor allo, um kort te gaon....
daor gaat 'n belefkens laoter weer eene
tot dreemaolen toe. En up dat pas geet er 'n
gardien op. En wa'k toe te zien kreeg, je raojt
het ien gin minsenlèeftied wè's dat
biune we d'r al Da geet tocii maar vlug teu-
gonswoordigveurzichtig, jongsken
wacht effen tut ie heelgaor stille steet
a-je up zied slaotnoe, hoe is 't1
Driekesjen mag neet zoo jengelen foj
Laot vaoder veuruutgaonzoo-o-o
kom noe maor
Up 't eigendst oogenblik heit Dreikesjen weer
vaste grond onder de voet en 'turnt ok den olden
«Garritsen de treeplank of.
I „Ik heur mien eigen doof, zie der I" zeit ie.
I „Maor je zult moer hcuren
I ,,'t Is aars al meer as genog I"
„A-we muor erst deur 't gedrang bioncn zu-je
't vernemen stille toch, Driekesjen foj a-je
zoo grienen, gao je neet meer mit vaoder mee....
zu-je stil zien, of je kreigt veur de boks
„Stille maor...." vleit den olden Garritsen,
„stille maor.... geef oome maor 'n hand 'tis
'm ok zoo vreemd, waor....? mot 'tjungske nog
is snoep'n....?" en mit dat omrne 't vraagt kriegt
Driekesjen uut een klein peperhuusjen oen paar
suukermuntjes.
„Is ie wat eenkennig
„Heelemaol neet" zeit Timmers; „maor 'k be-
griep wel wat 'm sjortvlak an de deurloop
stong een kam-pernol mit een paar sadaoten uut
don Oost ca dee lachten wat teugen 'era't
is ok een aorig kerreljcu.,.. cd daor is ie wat
bange veur wurden't zal wel overgaon".
„Oeis et datte Dèor hoef Driekesjen gin
angst veur te hebb'n; da' binnen zeuteminsen,
net as vaoder en oommaor mil dat d'n
olden man et ziet, kommen de zeute minsen ien
gestrekten pas raokelings langera Driekesjen
hene, dat ie gilden en voetstampte van de sjrik
en vaoder bezurgd wier, da ie 'tnp de zenuws
kriegen zol, en oome anraojde um eöetjes ien
dat melkhuus te gaon, um 'em is te laten drink'n.
't Was 'n spul 1 Langer as een hallef uur wa een
ze mit 'm doende. Toe begos et wat stil te
wurd'n up de wegen toe wier 't jongsken
ok stil en stapte et tusschen vaoder en oome
zeutjes an, op Harrowiek an, en kos Timmers
wie-jer gaon.
„Krek as 't gardien umbeug geet, zag je recht-
nut ien een bnrgermanshouskaomeren
volk....! mao8kerrols en vrouwluu.... en dee sjouw
den maor allemaol blompotten an en slingers
sparregreun en vlaggen en zongen.... en hotsten
af en toe as gekken deur mekaor,... tusschen
tweëen sjoot er 'n jong up een deern toe
meer hoef 'k neet te zagen't was meer as
sjand....Maor up ens was 't gesjoer uutalle
maol gongen ze ien twee rie-jen staon.... een
deure gong open en een man van een vuuftig
jaor of daor um hene.... de vrouw an d'r arm....
kumt bedaord binnentoe zooveul as de familie
van 'emen daor begos het gesjrouw en spek-
taokel weer van veuren of anmaor effetjes....
'twier weer stille.... en toe kwieai d'r eene uut
't manvolk naor veuren en hield zooveul as een
anspraok en toe kreeg ik er verappekaoter arg
ien as dat et daor een zuiveren bruuloft was
er as dat hie miteen krek vuuf en twienlig
jaor ien de zaok was ewentfcie was zooveul
us timinermansbaos, nao 'k markteen toe
kreeg hie een mooie stoel, daor je zoo lankuut
in kunnen liggen, zooas de domenie d'r eene
ien de veurkamer heit staon.... en toe kwiemen
ze allemaol up 'm toe .en toe en gaffen ze'm
allemaol 'n hand.... en to begon 'tspul weer....
sjrouwea en angaon, dat heuren en zien vergong.
„En of en toe gong de bel an de veurdeur en
kwiem d'er al meer volk bie, en breeven
een glaozen schottel vol! Een deernje, in spier
wit, een aordig snuutjenzunde van zoo'n
kiend, moej maor zagenbroch ze al deur
binnen't kwiem mien veur dat'et een
kiend van em eigens was. En zoo kumt er dan,
onder de hand dat ze weer aordig an de gang
waoren mit dat doJlemanswark weer een breef
een zwaore, mit lak d'r op. Hie nimt 'em
van 't deerntjen nn, mit dat ze 'm is effetjes
um de hals valt en langere de kin striekt
bekiekt' em van achteren en van veuren
maokt 'em losmaor 't gong wat béverig
steet up en geet vlak onder 't lamplicht
stoanlèest.wurdt onder de hand zoo
wit as 'n dooiebeeft over z'n heele lief
zien vrouwe kriegt er arg ien.alevel, ze kriegen
d'r allemaol arg ien en, eer ze weten water
an de hand is, slaot do kerel zoolang as ie is
en zoo stief as een talhout achterover en kumt
mit een kwak op de vlocre terecht, da-je d'r van
iesden
„Hech jongLicht morsdoodEn dan zoo
perdoes ae wereld uut en d'eeuwigheid in
'n mins wurdt er kold van Driekesjen, kom
hier, kiend, daor komt 'n rietuug an kom
hier, kom bie oome wat i'b toch 'n mins
zien leven
„Dood was t-ie nietda zu-je d'rek vernemen
Ze draogeu -em weg d'n eenen nao d'n
anderen geet ok weg 't gardien geet weer
umlaog, en ik docht: 't spul was of-eloopen.
Maor joawel. Nao'n uramezientje wacht'n geet
er weer een bel en 't gardien weer hoch ien de
lucht. En wa denk je da-we zaggen Een
karkhof
„Een karkhof?
„Een karkhof, Garritsen 1 Maor da's nog et
slimste neet, wat mien 't meeste andee, kumt
nog
„Maor wat je zeggen! Een karkhof En achter
't eigenste gerdien
„Achter 't eigenste gerdien Hoe 't ion z'n
wark gong door hei-ie sekuur gin begriep van,
maor wa'k ezien heb, dat he'k 'ezien en gin mins
praot 'et mien uut 't heufd
„Duuvelswarkg,leuf mien Timmers,duuveis-
warkAars niks 1"
„Laot wèzen wat 't wil, maor um kort te gaon,
zóo a< 't gardien uraheug geet, bungelt er 'n kark-
klokke, en daor kumt zoowaor een begraofenisse
an d'n aonspreker veurop, krek een ouderwet
sche domeneisteek, korte boks een leege sjoen'n
en achter 't liek
„Was-'t ie dan toch dood
„Wel nee, want achter 't liek, wi 'k zagen,
kumt dee eigenste timmermansbaos van te mee
mit de heele familie; maor stumperig dat ie d'r
uut zag; hie kon bekant neet vorten
griesI as een duuveen wittig
en béverig en onvast up de beenmeer as
aümum je de waorheid te zagen, ik kreeg
mit de mins te doen. Laoter heurden ik van
Dirk en Heintjen wat er eigenlijk gaonde was.
Hie had nog een dochter, moe-je begriepen, maar
dee was veur een jaor af wat de breeje veertien
op'egaon mit 'n vrèmde kerrel en daar hadd'n
de olde minsen veul hartzeer van; op de bruu
loft was ze ok neet ewest, maor van heur was
dee breef, daor ie zoo kolderig van wier, zoo
as 'k je verteld hebb'num kort te gaon
de olde vrouw was van eagrijn osturven en dee
wier noe begraoven Watte, jungskenhei-jo
dorst? stiile maor; we zuilen hier effeutjes ien-
gaon, dan mag ie is drinken, heur, maar dan
mot Driek'sjen neet zoo lamrnetierena-je mit
vaoder naor stad gaon, moe-je groot zien
zie zoo-o-o1"
En Timmers Btapte mit Garritsen en DriekeBjen
weer zooveul als een melkhuus ien. 't Jungsken
kreeg een glaosjen melk mit 'n scheutjen warm
waoter veur de kou. Garritsen en Timmers namen
niks; licht dat ze te mee hier of daor wat op
liepen. Toch praotten zo een ketiertjen bie d«
lekkere kachel deur, en joegen d'r den brund
is ien.
„Toe dan de begraofenisse
„Maor," viel Garritsen ien, „beurde dat daor
allomaol binneshuus?"
„Allemaol binneshuus. Je zaggen een karke;
de deuren gongen open; de begraofenisse kwiem
d'r uut; je zaggen de vakken; de zarken, de
paaltjes en kruusjes; twee daodgraovers d'r bie,
dragers, wel twaolof; een burrie mit de kiste;
de familie, zoo as 'k je zei
„Poppespul toch?
„Verappekaoter neetecht wark 1
„Hoe kan t' bestnon
„A-'k ét neet eiges had ezien, zou 'k et ok
neet 'leuven kunn'nmaor wa 'k 'ezien heb, he
'k 'ezien, en daor ies 'traee uut.
„Duuvelswark, klaar duuvelswark, aars neet
bromde Garritsen.
„Toe dan, wa'k zagen wil, de begraotenisse
ofeloopen was, gong 't gerdien weer unffeeg
toe weer 't eigenste gotingel van te mee en
weer gong et ien de hochte en toe stongen we,
zoo goed als midden up een karkpleinduude-
lijk kos je de kark zienen 't raodhuusen
de huuzen d'r rond um hene..,..en zoo 'teene
mit 'taor.
„Daor kumt op ons 'n daome an, heelgaor ien
't zwartok al bleekig en stumperig en
een kiend, een deerntje van 'njaor of acht,
négen an d'r hanok al neet arg gezet
„daor hei-je d'r daor hei-je d'r" srauuspclden
ze ien mien umgüvingJao," doch ik, „da
zie 'k alèvel ók wel, maor wat is dat noe eigen
lijk veur'n frommes. Allo,'t kwiem gauw genog
an d'n dag. Zachjes, of ze wat verlègen was,
lupt ze van de eene stoepe up de aar en lèest
overal de naomen op de deure, maor sjud
celkeres mit 't heufd van „nee", duudelijk was
'et te marken, dat ze den een of aar zacht, dee
ze neet vienden kos. Krek as ze veur éen huus
pal staon blèeft en -t meer as ens an alle kanton
bekiekt, kon je duudelijk heuren, dat ze wat
ien d'r eigen zee. „Hier is ,t"„nee, hier is
et neet" „Jao, hier is 't wel" „nee, toch
neet"... ,jao 'tis hier"., en zoo maor deur.
Up dat pas kumt den olden timmermansbaos
anstrompeleneen geraorate geliek up een
stokjen en heelegaor ien mekaor. Hie sloft erst
wat hen en de weer en geet dan onder een
mooie lindeboom up en banke zitten. Hie zit
ellen daor dreit zie d'r eigen um, en mit
dat ze em ien 'toog kriegt, is 'tof ze gin voet
meer verzetten kan ze rilt zoo goed as over
al d'r le-jen... 't deernje, dat z'an dehand heit,
begit te grienen en dringt teugen d'r opdaor
sleet ze perdoes veurover on blieft np de knieën
veur d'n olden man liggenStille Driekesjen!
kiek maor is naor buuten mooie ken-jes hè
en as-jo toe dat 'eheurd had, Garritsen,'dat
roepen van „Vaoder! vaoder!" je wieren d'r
kold vanze gilde 'et uut„vergeef mien,
vergeef mien 1" En wa' 'k toe zag en beurde
vergeet ik z'n leven neet. Erst zat den olden
man daor as een paol zoo stief, dan wit as oen
dooie, dan weer hoog rood, maor al deur béve
rig en daor up eens 'kzie et nog steet
ie overeind en zwaoit ie mit d'n eenen arm
maor toejoers van hem of en sj rouwt zoo hard,
da ze 't buuten wel hebb'n kunn'n heur'n:
„Anna! je moeder hei-je in ien tgraf'ewarkt
en mit mien bin-je doende je bent m'n kiend
neet meerik vervl
„Timmers, schei uut! 'k les d'r vanHoe
kan 't bestaon Foj I FojFoj
„Garritsen I ik bin 't meeste deel vergoten,
maor 't was meer as slim. Toe 't spul ofeloopen
was, ha 'k gin dreuge draod meer an mien heele
lief.
,,'k Leuf je greeg En was da noe de karke?"
„Du. was noe de karke zoo neumde Dirk 'et
ten minste, maor je begriepen toch wei..
•Dat ie je ien de maoling hadjao, dót
begriep 'k best. En da-je de kiender daor nooit
naar toe laot gaon da begriep ik ök best."
,,'k Was blie, da 'k eiges weer thuus was....
en naor Amsterdam Van ruien leven niet meer
maor spreek er mit de vrouwe maor neet over
want dee kunnen niet zwiegen en zoo ongemarkt
zou 'et an de groote klok kommen en noe veural
noe 'k karkmeister bin...."
,,'t Het| neet neudig.... maor wil ik je es wat
zagen Timmers? We zullen veureest maor op de
Veluw blievenwe zitt'n hier rustig en we
jao kereltjen, we gaon.... kom maor, dan geet
ie keutjes zien en kalfkens he.... en daor binnen
kiepen ok en knientjes.... dat's zuuver spul
kom maor".
De Minister van Waterstaat, ai! interim,
brengt ter kennis, dat hij eiken Zaterdag, te
beginnen met 10 Maart aanstaande, des
namiddags te twee uur aan het lokaal van
het Departement van Waterstaat (Binnenhof)
allen zal ontvangen, die hem over de zaken
van dat Departement wenschen te spreken.
Aan het Postkantoor Amersfoort en de
daaronder ressorteerende hulpkantoren is in
Februari ingelegd by dc Rijks-Postspaarbank
131 846.29 en daaruit teruggevraagd f30'203.60
Het laatste door dat kanto <r uitgegeven
boekje draagt het nummer 12 085.
Ter vervanging van don lieer J. Proper,
adjunct-commies ter Gemeente-secretarie, die
zijn dienstplicht moet gaan vervuilen, is een
tydelyk ambtenaur opgeroepen.
Dc Kamer van Koophandel en Fabrieken
houdt Donderdagavond 8 uur ten Raadhuizo
een openbare vergadering.
Wie oen vyftiental jaren terug hier hce-
renkleeding noodig had, weet zich nóg wel
te herinneren hoe hoogst moeilyk dat ging
en hoe hij uit drie of vier stalen moest
kiezen; het »stuk" moest dan nog van elders
komen.
Daarin is reeds een heele verbetering ge
bracht door de opening van bet magazijn
de fin.» Oloppenburg. nu een
h°ZSVaHmtf zorgdl vn"'K uitbreiding
ThS fs hel magimjn aan de Longest,
JinfBunnik is onder leiding van architect
W balomons het onooglijke woonhu.sje «aas
het eerste magarjjn .1. .«re omgetav rd
in een grootstadse!» magazijn, dat waallijn
getien mag worden en bij de opening, /.ator-
dagavond, dan ook terecht aller aandacht
"tón waar sieraad voor de Langstraat,
onze winkelstraat hij uitnemendheid, en een
zeer passende entourage voor den keur van
heeren- en jongenskleedingstiikken cm*
barras -Ie cboix is 't nu bijkans, in vergel«^"»f
met vroeger. En ook het inwendige toont
ten volle, dat rekening is gehouden met alle
eischen van den modernen tijd.
Zou Quick nu weer het oude, gevnarlyke
spelletje van een paar jaar terug gaan spelen
Men zou 't zoo zeggen als rnen nagaat dat
het, nu 't toch kampioen is, den ernst ver
liest en Zondag weer met slechts tien man,
waarbij nog twee invallers, naar Nijmegen
toog om Velox te bekampen.
De rust ging dan ook io net 2—-0 in Quick s
nadeel; na rust kwam de ernst terug en
doelpuutte Quick driemaal, terwijl VeluX
óok nog een puntje haalde, zoudat He stryd
eindigde met drie gelijk, wat toch een heel
verkeerd beeld geeft.
Haar derde elftal sloeg hier het tweede
van IJ. F. 0. met 6—4.
Te Utrecht speelde H. V. C. 1—1 gelijk
tegen Kampong.
De cursus in verzorging van kraamvrouw
en kind, welke rts Kamerling geeft, zal
morgenavond te 7 uur aanvangen,
Wie er alsnog aan zou wenschen doel ie
neinen, melde zich dus maar tijdig aan.
Nogmaals herinneren we aan de conférence
door "den hoer H. P. Harlem, uil Utrecht,
morgenavond 8 uur in »Amicilia" te geven
over Villiers do l'lsle Adam.
De Schutterij moge hier zijn opgedoekt
haar kranig kader blijft zich oefenen en
zorgt er voor d it, als do nood aan den man
koml, het zijn onschatbare dienstenzal kunnen
aanbieden. Op de Statuten van Broeder
schap" is opnieuw de Koninklijke bewilliging
gevraagd en dm zal die vereeniging blijven
voortbestaan in hot belang vau 's Lands
weerbaarheid en zij zal het doen geheel in
den geest als haar liere-voorzitter bij de
uitreiking der prijzen van den jongsten
schietwedstrijd heeft geschetst.
Dat er prachtig is geschoten, kan hieruit
blijken, dat de primus in 10 seriën van 5
schoten 549 punten behaalde (maximum 600),
de tweede 543 en dat de pryswinners slechts
2 tot 4 punten verschilden.
De volledige uitslag van den wedstryd is
le prijs J. D. Lammens van Hueren, 2e pr.
J. W. van Achterbergh, 3e pr. H. van Gcldur,
4e pr. R. J. van Ruijven nu overkampen
met 5e pr. W. B. Smit, 6e pr. K. van Heu
velen, 7e pr. J. J. Otto, 8e pr. L. T. vati
Zwol, 9e pr. D. de Groot, 10e pr. J. M. van
üuwerkerk, lie J. Knuiver, en 12e pr. D.
van der Heul.
Van de burger-donateurs behaalde den
lsten prijs W. Ruitenberg, den 2den VV. van
Achterbergh en den 3den E. J. Ruitenberg
De vereeniging Amersfoortsche Industrie-
en Huishoudschool" houdt, Donderdagavond
haar Jaarvergadering.
Behalve het Jaarverslag komen aan de orde
belangrijke mededeelmgen van het Bestuur
Een Algemeene vergadering van de «Maat
schappij tot opvoeding van weezen in het
huisgezin" (doorgangshuis Zandbergen) i3
belegd tegen 14 Maart te Amsterdam.
Aan de orde is onder meer een aanvulling
van het Bestuur wegens hel bedanken door
jbr. Speelman.
Een rijwiel, dat even onbeheerd stond in
do Arnheraschestraat, is Zondagavond gestolen.
Van dader of ryvviel geen spoor.
Anderen ton les om hun karretje, hoe kort
ook, niet onbeheerd te laten staan. Ze krijgen
er moeite mee en onkosten door.
Hedenmiddag konden wc
per bulletin bekend maken,
dat
FRANS ROSIER
in eon logomentje te Utrecht
is aangehouden.
De deugd ligt in don menschals het goud
in het kwarts. Wel ligt er niet veel in, wel
heeft de steen de overhand, rnaar het goud
is er en er is dikwyls veel moeite noodig
om het er uit to halen. e
