No. 7204.
55e Jaargang
MUZIKALE BL01Ü».
Feuilleton.
Leemen voeten.
FIRMA A. H. VAN CLEEFF
te AMERSFOORT.
Verschijnt Dinsdag- Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden ƒ1.
franco per post ƒ1.15. Advertentiën 16 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Legale-
oflicieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Reclames 1—5 regels 1,25; elke regel
meer ƒ0.25. Groote letters naai plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening
gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
KORTEGRACHT 9.
Postbus 9. Telephoon 19.
Heden verzenden wij aan de daarop ge-
abonneerden aflevering 17 van den Vierden
jaargang van onze premie »De Muzikale
B1 o e m 1 e z i n g".
Deze aflevering bevat, behalve de gewone
«Wenken van een ouden muziekmeester"
kunstenaars-biographieën en berichten, bene
vens zeer lezenswaardige mededeelingen op
muzikaal gebied,de volgende muziekstukken:
1. Am See, voor piano, door Kr. Abt; 2.
«londköpfchen, voor piano, door Theod. Es
pen 3. Lass' mich losvoor piano, door O.
Bolck4. Auf den Zehen, voor piano, door
O. Bolck5. Will kein's von euch mein
Bote sein, voor zang en piano, door Fr. Abt.
De «Muzikale Bloemlezing" kost voor de
abonné's op ons blad slechts 60 cent per
kwartaal, voor welk luttel bedrag men in de
drie maanden 6 afleveringen met 20 25
muziekstukken ontvangt.
KENNISGEVINGEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der Ge
meente AMERSFOORT,
maken bekend, dat bet bureau van den Burger
lijken Stand dezer Gemeente gedurende de aanstaande
Pinksterdagen uitsluitend tot het doen van aan
giften van geboorte of overlijden, zal zijn geopend
eiken dag van des voormiddags 8'/» tot 9 uur.
De aanvrage moet geschieden aan bet Gemeente
huis, mondeling of schriftelijk, uiterlijk tusschen 8
en 8V4 uur des voormiddags van deu dag, waarop
men aangifte wil doen.
Amersfoort, 31 Mei 1906.
De Burgemeester en Wethouders voornoemd
De Burgemeester,
WU1JTIERS.
De Secretaris.
J. G. STENFERT KROESE.
De BURGEMEESTER van AMERSFOORT,
Brengt belanghebbenden ter kenniB, dat volgens
mededeeliog van den Minister van Oorlog op 25,26
en 27 Juli 1906 op torpedo-booten en op eeu stoom
boot in den Nieuwen Waterweg oefeningen zullen
worden gehouden met eleotri*ch zoeklicht en oj> het
fort aan den Hoek van Holland met acetyleenlicht,
lichtfakkels en gekleurde lichten, tusschen 8 uur des
avonds en zonsopgang van den volgenden dag.
Amersfoort, 1 Juni 1906.
De Burgemeester voornoemd,
WUUTIERS.
De aanslag op het Spaausehe Koningspaar.
De telegrammen, particuliere zoowel al Reuters,
brengen ons bij scheutjes bijzonderheden omtrent
den aanslag op dejonggehuwde Koningskinderen,
daar ginds in het zonnige Zuiden.
Evenals die korte, koele ziunetjes ons berichten
van 'n Kamerverkiezing, 'n wetsvoorstel, 'n kabi
netswisseling, vèr van ons vandaan, zoo koel en
koud doen ze ons kond van de afschuwelijke
daad, den moordaanslag, gepleegd tegen een
paar jonge, levenslustige menschenkinderen, wier
87.)
Met eeu onverschillige beweging wierp zij de brie
ven in de vlammen,
„Ester", riep Weller uit.
Zij keek er zelfs niet naar, hoe bet vuur zyn werk
voltooide. Zy ging weer iu den lageu stoel zitten,
waarin b\j baar gevonden had. Ho staarde het venster
uit, in deu November-nevel. Onmogelijk had zü dui
delijker het ineenvallen van haar innerljjk leven
kunneu aantoonen- Hy zag haar onder de oude
beuken van Burnham, uls boschnimf in don hollen
stam, de handen vol appelbloesems, terwijl zjj met
baar groote, stralende oogen in het versobiet bet
geluk scheen te zoeken. Op dit oogenblik zou hy
Braden met geuoegen hebben kunnen worgen.
Maar dat mocht zoo niet eindigen
„Ester 1"
Zijn toon klonk als een ruw bevel. Onwillekeurig
kromp zij ineen en keek op.
„Je moet je dadelijk aankleeden en met my naar
buiten gaan. Dadelijk, versta je? En morgen om
dit uur weer, iederen dag. Als je niet wilt, doe ik
twee dingen ik schrijf aan grootmoeder en stuur
tante Ritter bij je."
Zü schrok. Tien minuten daarua wandelde zij aau
Weller's arm naar den Thiergarten.
Acht dagen lang kreeg ze nauwelyks een vriendelijk
woord te hoorendaarentegen moedigde bü haar wel
eenige mir J ad daarin bestond, dat ze 'n Konings
paar waren.
Wij kunnen uit de telegrammen, ofschoon ze
nog niet eensluidend zijn wat betreft het aan
tal dooden en den dader, wel opmaken, hoe 't
gebeurd is.
Onder 't jubelen van een opgetogen volk, stra
lend onder 't gulden zonlicht, dat als 'n regen
van goud neerplast over de schitterende unifor
men en de fonkelende sterren en diamanten,
rijdt de Koninklijke stoet van de trouwkapel
naar het paleis.
In de Koninklijke karos zitten de jonge geluk
kige menschenkinderen, zooeven verbonden in
lief en leed, genietend in hun frisch, zonnig
geluk,
Het gejuich van Zijn volk, nu ook het Hare,
maakt hen dronken.
In hun harten zingt het van blij verwachten.
De vlaggen wapperen, de muziek ruischt op,
de menigte juicht, acheeuwt van opgewondenheid,
het zoDlicht jubelt het jonge paar toe
En ergens boven in 'n huis heeft zich 'n
schurk opgesteld. En in z'n hand klemt hij
krampachtig 'n ruiker. Maar loos kruipen en
slingeren de bloemtakken om 'n helsche machine,
'n bom.
En star kijken z'n oogen naar wat er nadert
beneden hem in de straat. En wanneer de nade
rende donder van den volksjubel hem zegt dat
de koningskinderen naderen, dan strekt z'n arm
zich vooruithy mikt hij berekent z'n
worp z'n hersens werken overmatig nu
neen, neg niet ze zijn nog te vermaar nu
En hij slingert met 'n zwaai z'n moordtuig.
Een ontzettende knal volgt.
Een schuddend gedreun doet de huizen trillen.
Een wolk van stof en steenen wentelt op.
De paarden steigeren met woedend gehinnik.
De lucht is vervuld met het snijdend gegil
der gewonden, het hoefgetrappel der steigerende
rosseD, het gebrul van afschuw der menigte.
En tien menschen, onschuldigen, liggen met
opengereten lichamen, verpletterde schedels neer.
En in de koninklijke", karos zit het jonge paar,
doodsbleek maar kalm, en wellicht grijpen ze
instinctmatig eikaars klamme handen en zien
elkaar in de oogen.
Welke is toch de gedachtengang, die de anar
chisten volgen, wanneer ze meenen heil te bren
gen aan de menschheid, wanneer ze naar 't leven
staan van 'n paar jonge, onschuldige menschen,
aan den vooravond staande van hun pas begon
nen groot geluk.
Welke verbijsterende haat moest er gloeien in
de borst van dien man, dat hij koelbloedig het
leven wilde benemen aan dien jongen Vorst, nog
haast !n knaap, aan die Vorstin, zóo jong nog
en teer
En nu is Madrid maar half verlicht. Het
Koninginnetje is ziek»
En nog klinkt 't gillend geschreeuw der noo-
deloos verminkten.
Rouw in plaats van huwelijksvreugde.
Achtiëh dooden en vijftig meest zwaar ge-
wo nden.
Het is afschuwelijk. Telegraaf.
Ds. G. W. C. Vunderink, predikant te
Hoogeveen, heelt aangenomen het beroep
naar de Ned. Hervormde gemeente bier
(vacature-Van Aalst).
Het kies-college der Ned. Hervormde kerk
herkoos tot ouderling de heeren jhr. J. W.
A. Barcbman Wuytiers van Vliet en F. Wes-
seling en tot diaken de heeren R. van Dijk
en P. van Veen.
Bij den Raad van State zijn wetsontwerpen
aanhangig tot wettelijke regeling der ziekte
verzekering en tot wijziging der Ongevallen
wet, met invoeging daarin van een aantal
nieuwe artikelen.
Het in voorbereiding zijnde wetsontwerp
tot invoering van een Rijks-Inkomstenbelas
ting zou volgens de «Avondpost" bestaan uit
eeu samensmelting van de Vermogensbelas
ting met de Bedrijfsbelasting.
De Directeur-generaal der posterijen en
telegrafie maakt bekend, dat op 5, 6 en 7
Juni a. s. bet telegraafkantoor te Amersfoort
voor den telegraaf- en den telepboondienst
geopend blijft tot des avonds 10.30 uur (Green
wich tijd).
De Minister van Landbouw heeft goedge
vonden te bepalen, dat te rekenen van 1 Juni
1906 bevoegd zal zijn in de 6e inspectie
(Utrecht) de opzichter van den arbeid W.
ae Vries, wien als standplaats wordt aange
wezen de Gemeente Haarlem.
aau oiu zich in te spanneu en deed met baar, wan
neer de zon scheen, tochtjes naar Grunewsld. Na
acht dagen, toen hy haar weer met zich mede wilde
sleepen, zonder haar naar haar meening te vragen,
trok zij haar arm uit den zijnen en lachte hem uit.
Er was weer leven iu haar oogen. Zij was ontwaakt.
„Jij tyran", zei ze koppig „ik doe Diet meer wat
jij wilt; vandaag ga ik naar tante Ritter."
rïjj nam baar beide banden en kuste ze en liet
zich uitschelden.
„Ja, maar ik heb nooit zwak gehad voor de koffie
bij tante Hedwig, Ester. Hoe zou je bet vinden,
als je hoed en mantel maar aflegde en me hier in
jou kamer hoogst eigenhandig een kopje inschonk
Heb je zin
Dadelyk was ze klaar.
„Wij zullen het ons eens aangenaam maken."
„Natuurlijk."
Hy hielp baar een tafellaken op tsfr! leggen en
haalde de sierlijkste kopjes uit het buffet. Zij stak
het theelichtje op en toen etreek zij zich over het
voorhoofd.
„Ik bun ontwaaktik geloof, dat ik erg dom ben
geweest."
„Zoo leek het mij 6ok toe."
„Weetje, wat ik dacht?"
„Dat is te veel verlangd, lief kind."
„Ik dacht, dat Harry en ik heel niet meer bij
elkaar behoorden. Alleen omdat hg nu met die
voorbereiding voor de première zoo veel te
doen heeft. Daarbij is bij zoo vol attenties voor mij;
ik heb me werkelijk gosobaauid, toen ik de bloemen,
die hij voor me mee bracht, den anderen dag ver
welkt vond, omdat ik ze niet in water had
gezet. Natuurlijk zal alles nu wel anders wordeu,
nu hij eeu beroep heef', waardoor hij zooveel buitens
huis moot zijn. Ik ben verwend door den tijd, waarin
Men verzoekt ons, belanghebbenden nog
maals te herinneren aan de kennisgeving van
den Burgemeester nopens de opkomst in 1906
van verlofgangers der Nationale militie te
land voor herhalingsoefeningen, opgenomen
in de nummers van deze courant van 21 en
24 April en thans weer geafficheerd.
Tot agent van politie le klasse is bevor
derd de agent 2e klasse J. Brits.
De stads-zwanen zijn weer in aantal ver
meerderd ze hebben thans zeven mooie
kuikens, die reeds geregeld zwemoefening
houden.
Het riool aan den hoek van Stationstraat
en Soesterweg, waarnaar met zóo veel ver
langen werd uitgezien cn uat pas dezer
dagen is gereed gekomen, heeft de water
proef na de buien van gister ganschelijk
niet doorstaan.
De modderpoel is nu nog erger dan vóór
bet aanleggen er van.
hij slechts op zichzelf leefde. Maar zoo is het beter
voor hem; denk je óok niet?"
„Natuurlijk", zei Weller, „een man behoort midden
in het leven."
Het was de meest alledaagsche zïd. Het hof maken
aan jonge tooneelspeelsters, kon in de oogen vau
Weller geen beroep zijn.
„En dan in dezen tijd ben ik hem misschien
wel tot last."
Henk Weller, die vandaag wel den tol voor zijn
heele leven aan den leugen scheen te betalen, deed,
alsof in zoo'n tyd jonge vrouwen maar een last voor
hun echigenooten waren en heelemaal niet ontzien
behoefden ie worden.
Toen zü zoo een eindje jiezellig gekeuveld hadde 1,
vroeg hü haar. of zü nu nog naar tante Ritter wilde.
„Ja, ik moet er heen. Pa3 acht dagen geleden is
ze met Lo uit Wilhelmshaven gekomen. By haar
eerste bezoek heelt ze my uiet thuis getroffen en ik
moet toch vrageo, hoe het met Nelly's huishouden
gaat. Met Kerstmis gaan ze naar Frankfort. Breng
je er uiy naar toe? Harry,is vandaag otn zes uur
niet thuis en komt alleen even hier om ziebtever-
kleeden."
Hij keek hoe laat het was. Het was lialfvyf.
„Ja, ik ga mee, maar ik kan daar niet blijven; ik
heb nog wat te doen."
„Je bent d'ar ook niet noodig. Er wordt toch
alleen over vrouwenzaken gesproken. Hedda'skind
en Nelly's man en Ella's kleine je hebt toch óok
een kennisgeving gekregen ik geloof, dat geen
een man dat zou uithouden."
Zwas werkelyk heel.vroolyk haar wangen hadden
kleur gekregen en Weller wilde zich gelukwenschen
met de hardhandige kuur, die hy op haar had toe
gepast, toen zy, terwijl zy juist deD suikerpot op het
kleine leege tafeltje wilde zetten, plotseling bleek
Uit den regenmeter hier is in Mei na 15
regendagen afgetapt 75 m.M. neerslag. De
grootste hoeveelheid, 20.8 m.M., viel den
20sten.
De tram vervoerde in Mei dezes jaars 6932
betalende passagiers, tegen 6738 iu de zelfde
maand van 1905, 6690 in 1904, 7291 in 1903
en 5536 in Mei 1902.
De passage-opbrengst bedroeg f520.40 in
Mei 1906, tegen f 504.80 in 1905.
De opbrengst van diversen onderscheiden
lijk 156.03 in 1906 en f34.85 in Mei 1905;
de totaal-opbrengst f576.43 in 1906 en
f539.65 in Mei 1905; de opbrengst per dag
kilometer f 10.30 in Mei 1900, f9.67 in 1905,
f 10.72» iD 1904, f 11.325 in 1903 en f9.045
in 1902.
Daar schijnt bij sommigen een verkeerde
opvatting te beslaan omtrent het eventueel
overgaan van de bezittingen der Tramweg-
maatscbappij aan de Gemeente.
Velen verkeeren in de meening, dat bij
staking van den tramdienst de Gemeente in
het bezit van alle eigendommen der Maat
schappij treedt.
Dat is alleen het geval teu opzichte van
den weg en de werken; bier dus: de rails.
De remis< de rijtuigen en de paarden blijven
bet eigendom der Maatschappij.
Architect E. P. J. Smith, die een paar jaar
terug het Sanatorium van dr. Schutt te
Nunspeet bouwde, beeft gister ook opgeleverd
het Rusthuis van de vereeniging»Zusterhulp",
dat gebouwd is aan den Elspeeter weg, een
kwartiertje gaans van het station Nunspeet.
Ook gister, bij de officieele opening, mocht
hij van Bestuurderessen van «Zusterhulp"
en «Jongemeisjes Bond" vele vriendelijke
woorden vernemen over zijn toewijding bij
de voorbereiding van en uitnemende zorgen
tijdens den bouw.
Van Congres en Tentoonstelling nog geen
nieuws.
Het doet ons zeer leed, onze lezeressen en
lezers nog niet precies te kunnen meedeelen
wat er alzoo te hooren en te zien zal wezen,
vooral welke paarden uitkomen bij hetcon-
cours-hippiquedoch de prograuma's blyven
nog geheim tot nadat de keurings-commis-
siën hebben uitspraak gedaan.
In de stad werd reeds veel werk gemaakt
van de étalages. In «De Moor" een heel
vossennest. 'n Slimme vos, die beer Brandsen;
hij weet maar al te goed, dat kijkers spoedig
koopers worden.
Bij Waterschot Co., een geheel nieuwe
etaleer-inrichting, die 't heel goed doet.
Anderen zyn nog bezig.
Als 't weer nu óok maar meewerkt.
werd en schuw naar hem opkeek.
„De brieven", fluisterde zij.
„Ja, Ester, die zijn nu weg msar geloof je óok
niet, dat ze eigenlijk laug genoeg geleefd hebben
Of zou je ze aan je kind willen nalaten
Verschrikt schudde zij het hoofd.
„Neen, Dooit. Ik heb dikwyls gedacht, dat ik ze
zelf nooit had moeten lezen. Ieder meDsch moet
toch zijn eigen leven leven. Vindt je ook niet, dat
vreemde ervaringen ons nooit van nut zyn En dan
vreemde zielen! Het is onbescheiden, daar den sluier
van weg te trekken. Dat wreekt zich óok. Zouden
er wel twee mannen zyn, die zóo verschillen als
myn vader en Harry? Maar het lykt me toe, dat ik
me het model van een gelukkig huwelyk wilde
vormen I"
„Alles is nog niet verloren", zei Weller tot zich
zelf, toen by de deur by Ritter achter Ester sloot,
„het kind kan nog veel goedmaken."
Hij wenkte een voorbyrydend rytuig en gaf bet
adres van Breden op. „Nu eerst nog eens een ernstig
woordje met den heer gemaalDat klonk als een
bevrediging. Dat mensch eens óeu keer de waarheid
zeggenToen het rytuig voorbij het Museum reed,
was Weller juist bezig den lang ingehouden toorn
in donderende zinnen dien zwakkeling in het ge
zicht te slingerenhem te toonen, dat bü in zijn
oogen nog niet waard was zyn vrouw de schoenen
dicht te binden, hoe by Peel dut neBtbetiscbe ge
doe verachtte, dat bjj het werk van een man in
eenzakte als een kaartenhuisje en dat bü nu juist
op weg wa» een moord te begaan.
Ja, dat zon hyHy ademde diep op van verlich-
tiug.
(Wordt vervolgd