Zaterdag 28 ES Juli 1906.
N°- 7228. 55e Jaargang.
Reis-exemplaren.
Feuilleton.
De misdaad zijns broeders.
Stadsnieuws.
AMERSFOORTSCHE COURANT.
UITGAVE: Verschijnt Dinsdag- Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden ƒ4.
franco per post ƒ1.45. Advertentiën 16 regels 60 cent; elke regel meer 40 cent. Legale- BUREAU
PTRMA A H VAN nfTVT officieële- en onteigen? ngsad ver tentiën per regel 45 cent. Reclames 1—5 regels 4.25; elke regel
meer 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden inrekening KORTEGRACHT 9-
tP AMFRSPIM1KT gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 40 cent. .ft
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. o us e ep toon
Aan onze abonné's, die tijdelijk elders,
hetzij binnen- of buitenlands vertoeven, wordt
op aanvrage en met duidelijke opgave
vau adres, de Courant eiken verschijndag tegen
vergoeding van het porto toegezonden.
Ook niet-geabonneerden kunnen op de
zelfde wijze de geregelde toezending van de
«Amersfoortsche Courant" tijdens huD uitste-
digheid zich verzekeren.
KENNISGEVING.
De BURGEMEESTER ran AMERFOORT,
Gezien artikel 41 der Gemeentewet,
Brengt ter kennis van de ingezetenen, dat de Raad
der Gemeente zal vergaderen op Dinsdag, den 81
Juli aanstaande, des namiddags te l1/» ure.
Amorsfoort, 27 Juli 1906.
De Burgemeester voornoemd,
WUIJ TIERS
H. M. de Koningin.
De »Staats-Courant" voor heden bevat
het volgende Bulletin
De toestand van Hare Majesteit de Konin
gin is bevredigend. De nacht was rustig.
Alle verschijnselen gunstig.
Dr. ROESS1NGH.
Arts POT.
Verijdelde koop.
De geheele Pers, en ook een deel der bui-
tenlandsche, geeft blijken van innige deel
neming met het leed dat onze Koningin en
bet Vorstenhuis Dinsdag zoo heel onverwacht
heeft getroffen.
Nog zoo beel kort te voren, by een samen
komst van genoodigden, sprak H. M. de
Koningin-Moeder van de blijde verwachting
welke Haar dochter koesterde.
Het heeft niet mogen zyn.
Het «Handelsblad" schrijft:
«Toen H. M. verleden week de Rembrandt-
commissie in het Park van Het Looontving,
trof het ieder, hoe gelukkig en gezond H.
M. er uitzag. Haar jong gelaat straalde
ieder toe; ze was zoo opgewekt en blijmoe
dig.
„En nu is onze jpnge Koningin weer zwaar
beproefd en de sympathie van geheel Haar
volk gaat uit tot 'Haar, tot Haar Echtgenoot
en Haar Moeder.
«Ons aller bede ryst op voor Haar hei-stel,
voor Haar herleving tot vroegere kracht. Zij
is nog zoo jongEn hoopvol en moedig zal
Zij zeker blijven onder alle omstandigheden,
Weldra stoomde de trein het station Norwood
binnen.
De reizigers, die bun bestemming hadden bereikt,
stapten uitdc conducteurs hadden met veel ge
weld de portieren wede' dichtgeslagen de machinist
had het teeken ontvangen, dat de reis kon vervolgd
worderi, toen plotseling de kreet weerklouk van
„help I"
De chef haastte zich naar het rijtuig, waaruit het
geluid werd vernomen en zag, dat het twee heeren
bevatte, een van hen, eeu oudachtig heer, die rechtop
in een hoek zat, schijnbaar vast in slaap, .ie ander
eeu jonge man, die zgn beat deed, hem te wekken. 1
„Kom eens hier, chef', riep de laatste, den be
ambte zieude, „en doe u best, dezen heer wakker
te maken."
„Best mynheerik zal hem gauw wakker hebben",
autwoordde do chef, terwijl hij in het rijtuig stapte.
Na een haastigen blik op den ouden heer geworpen
te hebben, kwam by er weder uit en gaf een tweede
signaal, om dou trein op te houden. Toon ging hij
hot rijtuig weder in en schudde den vermeenden
slaper zoo hard bij kou heeu en weder. Maar zjjn
pogingen hadden geen gunstig gevolghij stoorde
den slaper niet. Plotseling deinsde de chef achteruit
met den uitroep„Hij beeft zjjn oogeu open 1 Hjj
is dood
„Wat, riep do jonge man ontsteld uit, „dood!
Neen, dat kan niet. Ga eens op zjj, laat mg hem
dank zij der geestkracht van de Oranjes, en
gedragen als Zij zich gevoelt door de liefde
en de sympathie van Haar volk."
De »N. R. Ct." schrijft, na eerst te hebben
herinnerd aan de geruchten over de blijde
verwachting, die reeds geruimen tijd de
ronde deden
«Het heeft niet zoo mogen zijn. Droefheid
zal er zijn op Het Loo droefheid is er
onder het volk, want de «blijde hope" der
Koningin was niet minder een verwachting
vol verheugenis voor heel de natie.
•Maar gelijk by reeds zoo menige beproe
ving, welke Oranje en Nederland samen
hebben doorleefd, voelt het volk, nog meet-
dan in gewone tyden, zich thans met zijn
Vorstenhuis vast verbonden."
Het «Vaderland" schrijft:
«Met hoe roerende zorg verbeidde onze
geliefde Koningin bet verwachte moederschap,
de bekroning van Haar huiselijk geluk 1
«En hartelijk leefde gansch Nederland al
Haar verwachting en hoop mede en gunde
Haar zoo gaarne, dat de vervulling van den
vurigsten wenscb van Haar volk Haar tevens
volop alle geluk en heerlijkheid schenken
zou, waarop Zij als mensch en als vrouw
recht beeft. Zy wete, dat, nu bel niet zoo
beeft mogen zijn, Haar volk Haar stille smart
eerbiedig deelt on hoopt op Haar spoedig
en algeheel herstel van de gevolgen van deze
beproeving".
De «Nieuwe Courant" scbryft:
«Het valt zwaar, woorden te vinden, die
uitdrukking geven aan ons gevoel bij bet
vernemen der droeve tijding.
«De hoop, dat het toch eenmaal nog zoo
wezeu moge, is op dit oogenblik nauwelijks
by machte, eenige troost te bieden. Zeker
kau onze zwaarbeproefde Koningin hiervan
zijn, dat de genegenheid van Haar volk zicb
dieper in de harten vestigt, naarmate Haar
deel in bet menscbelyke leed grooter wordt.
En dat, bij het medegevoelen van de smart,
die slechts Haar innig geloof Haar in staat
zal stellen berustend te dragen, de bede zicb
dringt over vrome en onvrome lippen«God
sterke en vertrooste Haar!"
Het «Utrechtsch Dagblad" schrijft
«Aller blyde verwachting is in teleurstel
ling verkeerd.
«Het heeft wederom niet zoo mogen zijn.
«Maar hoe groot de teleurstelling ook moge
wezen voor Hare Majesteit, het zij Haar tot
troost en opbeuring, dat Haar volk in Ha ir
smart deelt.
«Gelukkig stond aan 'tslot der mededee-
zien. Hier, houd zijn hoofd eens op. Oom, oom,
wordt wakkerzeg toch ieta. O, het kan niet
zgn. Hoe kin hij dood zjja?"
„Hij ia dood, mjjnheorik kan mjj onmogelijk ver
gissen", zeide de chef.
Onmiddellijk daarop fluisterde hij een kruier toe
„Ga een politie-agent halen; hij zal hiernoodig zijn."
Doodolijk ontsteld knielde de jonge man naast het
lijk en overtuigde zicb, dal zijn ooin werkelijk dood
was. Hg tilde nu den eenen, dan den andereu leven-
loozen arm op en riep zijn oom bjj den naam, maar
ontving geen antwoord. Het was maar al te waar,
dat de oude heer den laatsten adem had uitgeblazen.
Toen Frank zag, dat er geen leven kwam in de
beweginglooze gedaante, viel bij op de batik neder.
„Hoe is dit gebeurd Wat zal ik doen riep hij uit.
De schok die dit plotseliug sterfgeval hem bad ge
geven, had hem volkomen van zjju tegenwoordigheid
van geest beroofd en hem geheel van streek gebracht.
Verscheidene beambten verzamelden zich om den
waggon, maar niomand sprak. Nieuwsgierigen, die
altijd en overal te vinden zijn, kwamen van alle
kanteu aansnellen eu staarden het tooneel iu het
rijtuig aan.
Plotseling kwam er eenige beweging onder de
menigte. „Wat ia hier te doen'/"vroeg een ruwe stem
en do omstanders op zjjde duwend, baande een agent
zich een weg tol aan bet rijtuig en hoewel hem reeds
was gezegd, waarom zijn tegenwoordigheid werd
vereisoht, vroeg hij nogmaals„En, wat is hier te
doen
„Een heer is dood gevonden", .iepen een dozjju
stemmen uit.
O!" zeicie de man der wet, een opschrijfboekje te
voorschijn halend en het rijtuig binnengaand.
„Hoe is hjj gestorven was de volgende vraag,
gericht tot deu medereiziger van den overledene.
„Dat kan ik niet zeggen. We kwamen samen uit
de stad, maar ik heb bgna gedurende de geheele
ling van de artsen, dat de toestand van H. M.
geen reden geelt tot ongerustheid. Een
spoedig en geheel herstel zij Haar van harte
toegewenscht".
Het «Nieuws van den Dag" schrijft:
«Die teleurstelling is te diep, dan dat wij
haar kunnen uiten in veelheid van woorden.
«En onze eerste gedachte is niet bij ons,
maar bij onze Vorstin zelve.
«Voor Haar zijn onze innigste wenschen.
Voor Haar gaan uit het hart des volks de
innigste gebeden op".
De «Nederlander" schrijft:
«Moge het zwaar beproefde Vorstenhuis
door Hem, die ook in den druk zegen wil
leggen en door nacht tot licht voert, rijkelijk
vertroost worden, en moge H. M. tevens ver
kwikking vinden in de wetenschap, dat ook
nu Hare droefheid tegelijk de droefheid is
van Haar volk; dat nog immer geldt de
ervaring van eeuwen omtrent «saamgedragen
leed" en «saamgenoten zegen" ook in onze
dagen het gelu» van Oranje Neerlands geluk,
de smart van Oranje Neerlands smart, de
teleurgestelde hoop der beminde Oranje
dochter de door tranen gewijde, teleurgestelde
hoop van het volk is, dat Haar lief heeft.
«Oranje en Nederland éen, en nauwer tot
elkander gebracht door vreugd en smart beide,
dat is de zoete droppel in dezen bitteren
beker".
De «Tyd" schrijft:
«De natie had gehoopt, op den eersten
Koninginneverjaardag het goede nieuws in
de «Staatscourant" te lezen. En zie, terwijl
op deze officieeie en volledige openbaarmaking
werd gewacht van de hoop, die dan zeker
heid zou geworden zijn, bracht do «Staats
courant" het bitter teleurstellende bulletin
der geneesheeren.
«Zorgvolle en hoogernstige gedachten voor
de toekomst, die [nu leeg is en zonder be
loften, dringen zich aan ons op, wanneer wy
overwegen, wat deze wreede ontgoocheling
beteekent èn voor onze geliefde Koningin
zelve, wier droefheid nauwelyks in woorden
is uit te drukken, èn voor Haar bemind volk.
«Bedrukt, maar nauwer nog dan te voren,
scharen wij ons in dit groot leed om het
Vorstenhuis, ten volle deelend de teleurstel
ling van Haar, die steeds den voor- en den
tegenspoed meeleefde van het volk, tot het
welk Zij in alle omstandigheden afdaalde, en
waaronder Zij als onder eigen gezin rondging.
En wij bidden den Schepper van alle leven,
dat Hij Haar christelijk hart door de berus-
ting in de leiding Zijner Voorzienigheid
reis geslapen."
„Was er behalve u nog iemand in den waggon
„Niet, toen ik in slaap viel, en toen ik wakker
werd, waren we nog alleen."
„O, u zegt, dat u alleen waart, toen u wakker werd.
Is u wakker geworden eer de trein stilstond
„Ja."
„Niemaud kan er dus zjjn uitgegaan
„Neen, ik denk het niet, want de trein houdt ner
gens op eer hjj dit station bereikt."
„Kent u den overledene?"
„Ja, hg is mijn oom, de heer Wilson, en we gingen
samen naar huis, naar Ravunwood op den Middem
Heuvel."
Van ui deze antwoorden werd nauwkeurig aantee-
keuing gehouden, daarop werd het boekje opgebor-
geu en vestigde de agent zijn aandacht op het lijk.
Plotseling scbeen hem iels in te vallen en wel,
dat de overledene misschien door geweld om het
leven gebracht eu do aanleiding tot den moord mis
schien diefstal was. Om dus allen twgfei in dit op
zicht ter zgde te zetten, begou hg de zakken van
jlen heer Wilson te doorzoeken. Dit onderzoek
liep echter op niets uit. Het horloge en do beurs
vau den ouden heer bevonden zich op hun plaats
en goen enkel teeken van geweld werd aan het lijk
wuargeuomen. Toen de politie-dienaar met zijn voor-
loopig onderzoek gereed was, zag lijj Frank Muurso
eenigszins teleurgesteld aan.
•We moeten dit rijtuig verlaten en hot verzegelen
deze zaak moet nader onderzocht wordeD. Ik moet
u verzoekeD, in de wachtkamer te gaan en daar te
blijven tot wy de zaak nader onderzocht zullen heb
ben."
„Waarom?" riep Frank uit. „De heer, die dood
gevonden is, is mijn oom eu ik moet hier blijven
om toe te zien, wat er met hem geberrt."
„We zullen goed op hem passen, maar u moet niet
mij medegaan", herhaalde de agent.
trooste, en eerlang want niet alle hoop
is verloren Haar deze smart doe vergeten
in de vreugden van het moederschap, dat
Haar thans door een bitter ongeval moest
ontgaan
«De Standaard" schrijft:
«De teleurstellende tijding, die van Het
Loo werd ontvangen en die de «Staatscou
rant" bevestigde, heeft in de ziel van ons
volk een aandoening van weemoed en leed
gevoel doen trillen.
«De eerste opwelling van aller gevoel bij
het hooren van deze droeve tijding was die
van deernis en hartelijk medegevoel met de
geliefde Koningin, voor wie deze droeve
afloop een zoo bittere en wreede teleurstel
ling moet zijn.
«Wie zal ons zeggen, wat er deze maanden
in haar hirt gejubeld heeft; maar dan ook,
wat diepe weemoed thans in haar hart moet
weenen.
«Onze God, die niet antwoordt van Zijn
daden, heelt bet anders beschikt, en ons
voegt 't stille te zijn.
«Maar wat ons blyft, is de hope; wat niet
stil mag worden, is ons gebed.
«We blijven voor Volk en Vaderland
vragen een pand der duurzame eenheid van
Nederland en Oranje, in een telg, geboren
uit onze geliefde Koningin."
Mgr. dr. J. J. van Thiel, nieuwbenoemd
bisschop van Haarlem, heeft Donderdagmid
dag den eersten steen gelegd voor het nieuwe
kerkgebouw der Oud-Katholieken te JJmuiden
en daarbij voor het eerst in zijn nieuw ambt
gefungeerd.
Met ingang van 4 September zullen de
bureaux van het Provinciaal bestuur te Utrecht
geopend zijn op alle werkdagen van half 10
tot 12 en van half 2 tot 4 uur.
Gedeputeerde Staten van Utrecht hebben
afwijzend beschikt op het adres van het Be
stuur der afdeeling Amersfoort en omstreken
van den «Bond van Ned. Onderwijzers", hou
dende verzoek, dat de goedkeuring van Ge
deputeerde Staten mocht worden onthouden
aan het besluit van den Raad dezer Gemeente
betreffende het verlof aan onderwijzers en
onderwyzeressen.
Nogmaals herriuneren we aan de verplich
ting van hen die op 1 Augustus overgaan
naar de Landweer om hun zakboekje intijds
te doen afteekenen ter Gemeente-secretarie.
„Ik zal va i avond aan het station kooien, maar
nu moet ik naar huis om mijn vrouw de treurige
tijding mede te deelen en schikkingen te maken voor
het vervoer van het ljjk."
„Ik zeg u, dat u thans met mg moet uiedegaan I"
hield de agent vol.
„Dat is ongehoord!" wierp Frank tegen. „Waarom
zou ik met u gaan?" Toeu, na een oogenblik te
hebben nagedacht, antwoordde hij„Nu dan, ik zal
meegaan."
De arme Frank werd nu in de wachtkamer ge
bracht, terwijl er iemand naar deu dokter en naar
deu commissaris van politie word gezonden. De agent,
die Frank voorloopig gevangen had genomen, draaide
den sleutel iu het slot om en gelastte den portier
de deur te bewaken en er niemand uit or in te
laten, eer bij teruggekomen zou zjjn.
De stations-chef gaf thans bevel, dat het rjjtuig
uit den trein losgemaakt en streng bewaakt worden
zou, tot de dokter het lijk onderzocht had en, zoo
noodig, tot aan het onderzoek der rechters.
Daar er aan het kleine station niet veel handen
beschikbaar waren, duurde het eenigen tjjd, eer zijn
bevelen uitgevoerd waren. De portier, die de wacht
kamer moest bewaken, keek af eu toe door het raam
naar den ge.angene en zag hem eerst in gebogen
houding, met zijn rug naar het venster zitten, als
iemand, die geheel uit het veld is geslagenmaar
ua eenigen tyd richtte hjj zich op en papieren
enveloppe uit zjjn portefeuille uemend, begon nij een
brief te schrjjveD. Hjj schreef eenige woorden aan
z\jn vrouw om haar de reden van zjjn niet-komen
te verklaren en haar te zeggen, dat ze uiet ongerust
moest zjjn ala hjj dien nacht wellicht niet thuis
kwam.
(Wordt vervolgd.)
