Zaterdag 2 Maart 1907. No 7318. 56e Jaargang. Feuilleton. Het Kroontje. Stadsnieuws. FIRMA A. H VAN Cl .FFF F te AMERSFOORT. Verschijnt Dinsdag- Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden f 1. franco per post ƒ1.15. Advertentiën 13 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Legale officieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent.Reclames 15 regels/11.25;elke rege, meer f 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent. Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. BUREAU: KORTEGRACHT f. Postbus 9 Telephoon 19. KENNISGEVING, BURGEMEESTER en WETHOUDER8 van AMERSFOORT herinneren belanghebbenden aan de bepalingen van de HINDERWET, volgens welke o.a. h T hoofd van een onderneming, die zonder de vereischte ver gunning, of op eene andere plaats dan in de ver gunning is aangewezen eetie inrichting, bestemd tot bewaring van vluchtige producten, waaronder o.a. begrepen zijn benzine en petroleum in werking brengt of houdt, gestraft wordt met een geldboete ran 50 cent lot 1200, of een hechtenis van èen dag tot 60 dagen. Amersfoort, 1 Maart 1907. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, WUIJTIERS. De Secretaris, J. G. STENFERT KROESE. De eiermarkt te Barncveld. In de jongste vergadering der Kamer van Koophandel en Fabrieken te Amersfoort werd meegedeeld, dat Donderdag te Barneveld een vergadering zou worden gehouden, waartoe be langhebbende Bierhandelaren waren opgeroepen door do markt-commissie van laatstgenoemde GemeeDte. Nu ook hier ter stede aanhangig is gemaakt de reorganisatie van het marktwezennu in de Kamer werd meegedeeld, dat bedoelde verga dering verband hield met de hier ingediende reorganisatie-plannenen nu we ons herinnerden, wat indertijd in de plaatselijke afdeeling der „V. P. N." onder het voorzitterschap van den heer J. Kooiman, een toch wel tot ooraeelen alleszins bevoegde werd gezegd omtrent het hooge belang van den eierhandel voor Amersfoort, meenden we de te Barneveld gehouden verga dering te moeten bijwonen. 't Gebeurt gewoonlijk dat meff, op deze wijze op reportage uitgaand, vrijwel zonder veel resul taat thuiskomt. Ditmaal echter hebben we in menig opzicht geboft. Er was juist markt te Barneveldwe gingen wat heel vroeg van huis om het terrein te verkennen en zoo troffen we onderweg reeds menigeen, die ons niet te versmaden inlichtingen wilde geven, welke te Barneveld zelf werden bevestigd en vermeerderd. Laat ons dan beginnen te zeggen, dat in 1906 te Barneveld werden verhandeld 6'/» millioen eieren. Zij komen in mandjes en kisijes, doch worden, na verkocht te zijn, aanstonds verpakt in manden vun duizend, of kisten van 1440 stuks. De telling is voor den marktmeester dus vrij eenvoudig en nagenoeg nauwkeurig. In den drukken tijd nu over een paar we ken worden er zelfs 300 000 op éen dag ver handeld. Donderdag waren er reeds tegen de '200 000. De marktprijs liep van f4.30 totf 5.30 (te Amersfoort was die gister f 4 a f 4.60, bij een aanvoer van 50 000 stuks). Zy worden in hoofdzaak aangevoerd uit Voort- huizen, Lunteren en Otterloo, waar, vooral door toedoen van de „V. P. N-"> thans vele boeren 28.) Lord Harlsmore keek hem met een paar suffe oogen aan. Zjjn gelaal was nog doodsbleek en hij lag slap eu loom op de bank. „Ik geloof, dat Top Diets tal uitloopen. Ik moest maar alles aan mijn moeder vsrtelleu." Berlings werd opnieuw woedend. „Wees nu niet zoo kinderachtig," riep bjj uit. „Ik zal de zaak tot een goed eind breugen. Bederf de boel nu niet weer." „Er komt toch niets van." „Heb nog wat geduld." „Wat ga je doen f" „Dat komt or niet op aan. Ik ga iets doen. Maar die juweelen zullen ons worden, wees danr ge rust op." „Eigenljjl „Ik heb gedaan wat ik kon. Zij bleven tegenover elkaar zitten zonder verder een woord te spreken tot de trein zijn vaart begon te minderen. Lord Harlsmore maakte niet de minste aanstalten om op te staan. „Gaal u niet met mjj terug?" vroeg Berlings. De ander schudde ontkennend. „Neen, ik ga door naar Londen. Ik voel me te lam om nu naar buis te gaan." „U zult geeu woord tegen uw moeder zeggeD?" vroeg Berlings balf-smeekend, half-dreigend. Lord Harlsmore dacht even na voor bjj antwoordde. „Neen," zei hy. „Ik geef je vry spel. Als ja niet slaagt, telegrafeer my dan aven, dan breng ik de tot tweehonderd kippen houden. De manden gaan meest naar Den Haag en Amsterdam de kisten alle ingebrand met „garanteed new laid eggs" en de initialen van den handelaar gaan veelal de zee over. Reeds lang zijn aan de Hervormde kerk te Barneveld twee vrij groote afdaken aangebracht dat aan de zijde van het standbeeld voor Jan van Schaffelaar dient als botermarktplaats, het andere is meer bestemd voor de eiermarkt. Vooral het laatste is veel te klein, zoodat veel moet worden ontvangen en verpakt in open lucht, hetgeen bij sneeuw of regen den handelsprijs zeer doet verminderen. Herhaaldelijk verzochten de groot-opkoopers dan ook verbetering van den toestand en ae Gemeenteraad, erkennend het groote belang voor de Gemeente om deze bloei ende eiermarkt te behouden, heeft aan de markt- commissie opgedragen, plannen te verbetering te overwegen. De Gemeente-architect ontwierp een eenvoudig doch practiach gebouwtje, vlak bij de kerk op een aan de kerk behoorend terrein- tje, en maakte zijn becijfering. Het zal van voren open zijn en aan den achterkant (d.i. bijlange het woonhuis van mej. de weduwe Hopster) worden opgetrokken in gemetselden steen en lang zijn 28.02 en diep 5.07 M. Het gebouwtje zou worden verdeeld in zes vakken, die dus ieder een 24 M1 groot zullen zijn. We vinden geen vrijheid om de door den architect geraamde kosten hier te vermelden, te meer omdat, op verzoek der belanghebbenden, reeds aanstonds enkele wijzigingen zullen aange bracht. De conferentie dan werd Donderdagmiddag in het Raadhuis van Barneveld gehouden onder voorzitting van Wethouder D. van Heuven. Nadat de teekening hun was getoond en enkele afmetingen waren meegedeeld, kregen belang hebbenden gelegenheid, hun meening uit te spreken over het plan. Algemeen vond dit instemming. Er werd mee gedeeld, dat het verkoopen der eieren door de boeren omstreeks half acht begint en tegen tien uur is afgeloopen. De verkoopers hebben ten hoogste een tien minuten werk, komen met hun eieren behoorlijk tegen regen of sneeuw overdekt ter markt en redden zich wel. De opkoopers hebben dan echter te zorgen, dat de eieren droog blijven en zijn met het inpakken bezig tot 4 en in den drnksten tijd zelfs tot 6 uur. Nu het nog niet zóo druk is, werden Donder dag nog twintig manden uitgeteld buiten het afdak ten Z. van de kerk dat men in ieder geval wenschte te behouden voor het uitpakken. Men achtte het nieuwe gebouw eenter te klein. Zelfs al worden er nog twee vakken bijgebouwd dan nog zullen gemiddeld 116 manden in de open lucht moeten verpakt, tenzij de opkoopers 6ok de beschikking krijgen over de bestaande afdakjes na afloop der eigenlijke markt, zoo on geveer te elf uur. Gevraagd werd of het gerucht juist was, dat de Gemeente huur zou eischen voor het gebruik van de ontworpen vakken. zaak met mijn moeder in orde." „Weet ie we 1 zeker, dat zy te Woollacombe is?" „Dat zal ik wel te weten komen." De trein stopte. „Laten wy even onze kaartjes rui len. Hier is 't mijne; waar is 't uwe?" Lord Harlsmore haalde het te voorschijn. „Wat moeten we met dat doosje doen „Gooi het 't raampje uit, zoodra de trein zich in beweging zet," antwoordde Berliog „Het ga u goed." „Bonjour. Denk er aan, mjj te telegraafeeren. Je kent mijn adres." „Pas op voor uw moeder. Doe de groeten aan mevrouw." Na deze spottende woorden verdween Berlings, lord Harlsmore alleen latend om de reis voort te zetten. „Het sou wel eens kunnen gebeuren," zei Lilian tegen haar tante, „dat de gravin hier vaDdaag een visite kwam maken." Haar tante deed moeite een zeker gevoel van trot» te onderdrukken. „Ik zal dadelijk de boezen van de stoelen in de voorkamer laten nemen," antwooidde zy. „Geef u maar geen moeite. Ik ben er niet zeker van ilat ze komt." „Dat is geen moeite, Ec al was 't zoo, dan deed ik 't tooh. Er *ijn wel eens gravinnen in den lunch room gekomen om een kopje thee te drinken, maar in miju particuliere woning zijn zy nog nooit ge- weesi." De dag verliep en Lilian bleef thuiz, wachtend op haar hooggeplaatste bezoekster, die echter niet kwam. Om vier uur ging «ij naar haar eigen kamertje, nam bet kroontje uit haar hoedendoos en deed het in een ledige chocolade-doos. Hierna zette zy haar boedop en ging naar beneden. Op de trap ontmoette zy haar tante. „Indien ae gravin niet bij mij wil komen, zal er niets anders overachetsten dan dat ik naar haar toe ga", zeide «ij. De Voorzitter antwoordde, dat de com missie dit zal voorstellen aan den Raad. Even goed als inarktgeld wordt geheven van de boeren, behooren ook de opkoopers. te wier gerieve deze plannen zijn ontworpen, de daarvoor te doene uitgaven mogelijk te maken. Een van de leden der Commissie noemde nu vier opkoopers, die hem hadden verklaard, gaarjie een of meer der vakken te willen huren. Een opkooper wilde nu aanstonds het ge- heele terrein pachten en daarop een geheel dicht gebouw stellen, waarin hij, behalve op de markt dagen, zijn emballage zou kunnen bergen. De Voorzitter merkte op, dat het terrein toebehoort aan de Hervormde kerk en deze wel niet aan een particnlier het tal afstaan. Voor in gebruik geven aan de burgerlijke Gemeente is grooter kans. Ook de Raad zal wel niet ingaan op het voorstel om een marktplaats, of liever een schuur, te doen bouwen door een particulier, ovoral omdat hierdoor de omgeving zal worden ontsierd. Spr. vroeg of de aanwezigen bereid waren, eenige huur te betalen. De Gemeente kan het niet kosteloos doen omdat zij zelf pacht zal hebben te betalen aan de kerk en zij ook onder houd, enz. moet rekenen. Zouden de opkoopers willen betalen bijvoorbeeld een huur van 2'/, cent per M' permarktdag? Een opkooper, die 4 van de 6 vakken noodig heeft, vond f100 (gelijk hij berekende) wel wat veel voor het gebruik gedurende slechts éen dag per week. Iets anders ware het, indien hij de beschikking over de ruimte had ook op de zes overige dagen en wel om manden en pakhooi te bergen. Spr. wilde eohter voor de zes vakken samen f100 geven, onder belofte geen onderhuur te zullen nemen. Een andere opkooper, die met éen vak kan volstaan, bood aanstonds f120. Een derde wilde geen huur per jaar, doch per marktdag gerekend zien. De Voorzitter achtte dit ook meer ge- wenscht met het oog op die opkoopers, dieniet eiken marktdag komen. Spr. constateerde, dat nu reeds geboden is f 16 per vak. Ieder zal een vast vak kunnen pachten, zoodat de boeren hem aanstonds kunnen vinden. De aanwezigen betuigden met een en ander hun volle instemming. Een hunner deelde mee, dat, door het het niet hebben van een vaste plaats, hij de vorige week nog f23 is te kort gekomen. De Voorzitter wees nog op de groot- opkoopers uit Ommeren bij Tiel, Zwolle, Blok zijl en Amerongen, die in hoofdzaak slechts komen iu den druksten tijd, welke 3 a 4 maan den duurt. Geantwoord werd, dat zij ieder over minstens een half vak moeten kunnen beschikken. Drie der aanwezigen verklaarden zich bereid, acht vakken te huren, tegen f16 per vak. De Voorzitter deelde nog mede, dat de commissie bij haar voorstellen aan den Raad rapport zou doen van het gehoorde, dankte de aanwezigen voor hun belangstelling en sloot hierna de byeenkomst. Het was niel de ecnuldbewuste lord Harlsmore tegenover wien zy stond, maar Berlings, diebjjhaar plotselinge verschijning niet weinig verbaasd keek. „O, ben jij 't?" sei Lilian eerêgsiins uil bet veld Lilian was werkelijk bedroefd. Zy begreep, dat, al was het berouw vau den jongen lord ook al oprecht geweest, de moed beta ontbroken had. Zy zuchtte, want dit beteekende, dat zij een pynlyk onderhoud met de gravin te gemoet ging. Ontsnapping was niet mogelijk. Zij had hem nog een enkele kans gegeven en by had er geen gebruik van gemaakt. Iu ge dachten zag zij hem mei angstig, bleek gelaal op een eeDtame plaats ronddwalen, vreezend de ont dekking vau zyn misdaad, die hjjzelfs niet door een openhartige bekentenis durfde boeten. Plotseling bedacht zy, dat 't niet zoo onmogelijk zou zyn, dat by baar zou opwachten om nogmaals een beroep op baar medelijden te doen, tonainde lijd te winnen. Hoe meer zy hierover nadaoht, des te waarschijnlijker bet haar toescheen. Zy keek daarom scherp uit of zy zijn droevige figuur nergens zag, doch te vergeefs. Zy was reeds buiton 'tdorp en volgde nu een kronkelenden landweg. Opeens kwam zy tot de ontdekking, dat zy ge volgd werd en het stond by haar vaat, dat lord Harlsmore, beschaamd en boetvaardig, baar aldus achterop kwam. TraneD van medelijden kwamen baar in de oogen. „Arme jongen," mompelde zy. Zjj bleef staan en luisterde, doch hoorde nu niets meerzy ging weer verder en duidelijk hoorde zy weer voetstappen achter zicb. „Hy schaamt zioh om mjj aan te spreken", zeide zy halfluid. Zjj versnelde haar pas tot zjj aan een bocht van den weg kwam. Hier sprong zjj in een drooge sloot en hield zjj zich achter een doornenhaag versoholen. Zjj wachtte tot haar achtervolger vlak by was en kwart toen te voonehjjn. In de kerkeraadskamer der Domkerk te Utrecht werd Donderdag de Algemeene ver gadering gehouden van de vereenigiug sKinder- in het provinciaal ressort Utrecht der Hervormde kerk. Zij werd geleid door dr. A. W. Bronsveld en werd bijgewoond door vertegenwoordigers van 30 Kerkeraden uit de provincie en was bijeengeroepen ten einde de Statuten dezer vereeniging definitief vast te stellen. De vereeniging zal trachten de aan haar zorg toevertrouwde kinderen te plaatsen óf in een door haar op te richten eigen gesticht óf in Christelijke gezinnen of gestichten. Het Bestuur zal bestaan uit 15 personen van dezen mogen niet meer dan 6 predikant zijn. Tot Bestuursleden werden gekozen de heeren dr. A. W. Bronsveld, te Utrecht, dr. H. H. Meulenbelt, te Baarn, dr. H. E. G. van de Meene, te Overlangbroek, ds. H. C. Briët, te Utrecht, ds. G. W. C. Vunderink, te Amers foort, en ds. M. Barendrecht, te Austerlitx, mr. W. H. baron Van Heemstra, te Dre- bergen, J. B. de Beaufort, te Woudenberg, P. A. Lens, G. C. van Beijnum, mr. W. Th. Grothe van Schellach en J. van Egmond, allen te Utrecht, jhr. G. Scbimmelpenninck, Burge meester te Rhenen, dr. J. H. Adriani, te Utrecht, en R. van Dijk, te Amersfoort- De heer J. L. M. Hoorneman, nieuwbe noemd pastoor der St. Fraociscus-parochie, wordt 8 Maart hier verwacht. Tot diaken der Gereformeerde kerk aan den Zuidsingel is gekozen de beer H. van Surksum. Sedurt 1 Maart zal ook hier de ondertee- keoing van de bewijzen van goed gedrag benoodigd voor het aangaan van vrijwillige verbintenissen enz. bij de landmacht, zoomede de legalisatie van handteekeningen ten be hoeve van den militairen dienst, namens den Burgemeester kunnen geschieden door een daartoe aangewezen ambtenaar der Gemeente, een vastgestelde formule. Het xilveren ambtsfeest van den heer J. W. Ising, commies-telegrafist bij de H. JJ. S. M. hier, is gister oader groote belangstel ling gevierd. Zoo van de Maatschappij als van de collega's ontving hij geschenken, terwijl ook particu lieren blyken van hun belangstelling gaven. De barmonie-muziek der Werkplaatsen bracht hem een serenade. geslagen. „Ik wist, dat iemand me volgde en ik wildo weten wie 't was." „Zoo, dan :weet je 't na," antwoordde Berlings vriendelijk, „en ik twyfel niet, of je gezelschap zal mjj wel bevallen. Indien wy tenminste den zelfden kant uitgaan." Wy gaan niet den zelfden kant uit," zei Lilian. Nu zij een diamanten kroontje in een bordpapieren doosje aan een touwtje aan baar wijsvinger bad han gen bengelen, achtte zij Berlings minder gewenachi gezelschap. „Ik heb er niets op tegen om een praatje met je te maken, wanneer je je kop thee betaalt, want dat behoort bij mjjn vak, maar buiten de zaak ben ik werkelijk niet op je gezelschap gosteld." „Ooh is 't waar zei Berlings die verbazend in zijn schik scheen te zyn. „Je boeft niet zoo uit de hoogte te doen ik tal je niet opeten." „Goeden dag," zei Lilian. „Goedon dag, lief kind," antwoordde Berlinga op haar toetredend. Lilian ging verontwaardigd op zij. Zjj dacht er geen oogenblik aan, dat bjj iets kwaads tegen haar in den zin kon hebbeD. Berlings was echter omde chocolade doos gekomen en hij was niet van plan, voor wat dan ook, daarvan af te zien. Ongeveer vijftig Meter liepen zjj samen verder, Lilian vooraan en Berlinga achter haar, zoodat hy haar bjj na op de hielen trapte en zjj zjin adem in haar hals voelde. Eindelijk bleef Lilian staau. „Dat is niet uit te houden riep zij woedend uit. „Nu we zulke goede vrinden tün," zei Berlings „mocht je mjj wel eens een chocolaadje p (Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1907 | | pagina 1