Zaterdag 2
Maart 1907.
No 7318.
56e Jaargang.
Feuilleton.
Het Kroontje.
Stadsnieuws.
FIRMA A. H VAN Cl .FFF F
te AMERSFOORT.
Verschijnt Dinsdag- Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden f 1.
franco per post ƒ1.15. Advertentiën 13 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Legale
officieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent.Reclames 15 regels/11.25;elke rege,
meer f 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening
gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
BUREAU:
KORTEGRACHT f.
Postbus 9
Telephoon 19.
KENNISGEVING,
BURGEMEESTER en WETHOUDER8 van
AMERSFOORT
herinneren belanghebbenden aan de bepalingen
van de HINDERWET, volgens welke o.a. h T hoofd
van een onderneming, die zonder de vereischte ver
gunning, of op eene andere plaats dan in de ver
gunning is aangewezen eetie inrichting, bestemd tot
bewaring van vluchtige producten, waaronder o.a.
begrepen zijn benzine en petroleum in werking
brengt of houdt, gestraft wordt met een geldboete
ran 50 cent lot 1200, of een hechtenis van èen dag
tot 60 dagen.
Amersfoort, 1 Maart 1907.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
WUIJTIERS.
De Secretaris,
J. G. STENFERT KROESE.
De eiermarkt te Barncveld.
In de jongste vergadering der Kamer van
Koophandel en Fabrieken te Amersfoort werd
meegedeeld, dat Donderdag te Barneveld een
vergadering zou worden gehouden, waartoe be
langhebbende Bierhandelaren waren opgeroepen
door do markt-commissie van laatstgenoemde
GemeeDte.
Nu ook hier ter stede aanhangig is gemaakt
de reorganisatie van het marktwezennu in de
Kamer werd meegedeeld, dat bedoelde verga
dering verband hield met de hier ingediende
reorganisatie-plannenen nu we ons herinnerden,
wat indertijd in de plaatselijke afdeeling der
„V. P. N." onder het voorzitterschap van
den heer J. Kooiman, een toch wel tot ooraeelen
alleszins bevoegde werd gezegd omtrent het
hooge belang van den eierhandel voor Amersfoort,
meenden we de te Barneveld gehouden verga
dering te moeten bijwonen.
't Gebeurt gewoonlijk dat meff, op deze wijze
op reportage uitgaand, vrijwel zonder veel resul
taat thuiskomt.
Ditmaal echter hebben we in menig opzicht
geboft. Er was juist markt te Barneveldwe
gingen wat heel vroeg van huis om het terrein
te verkennen en zoo troffen we onderweg reeds
menigeen, die ons niet te versmaden inlichtingen
wilde geven, welke te Barneveld zelf werden
bevestigd en vermeerderd.
Laat ons dan beginnen te zeggen, dat in 1906
te Barneveld werden verhandeld 6'/» millioen
eieren. Zij komen in mandjes en kisijes, doch
worden, na verkocht te zijn, aanstonds verpakt
in manden vun duizend, of kisten van 1440
stuks. De telling is voor den marktmeester
dus vrij eenvoudig en nagenoeg nauwkeurig.
In den drukken tijd nu over een paar we
ken worden er zelfs 300 000 op éen dag ver
handeld. Donderdag waren er reeds tegen de
'200 000. De marktprijs liep van f4.30 totf 5.30
(te Amersfoort was die gister f 4 a f 4.60, bij een
aanvoer van 50 000 stuks).
Zy worden in hoofdzaak aangevoerd uit Voort-
huizen, Lunteren en Otterloo, waar, vooral door
toedoen van de „V. P. N-"> thans vele boeren
28.)
Lord Harlsmore keek hem met een paar suffe
oogen aan. Zjjn gelaal was nog doodsbleek en hij
lag slap eu loom op de bank.
„Ik geloof, dat Top Diets tal uitloopen. Ik moest
maar alles aan mijn moeder vsrtelleu."
Berlings werd opnieuw woedend. „Wees nu niet
zoo kinderachtig," riep bjj uit. „Ik zal de zaak tot
een goed eind breugen. Bederf de boel nu niet weer."
„Er komt toch niets van."
„Heb nog wat geduld."
„Wat ga je doen f"
„Dat komt or niet op aan. Ik ga iets doen. Maar
die juweelen zullen ons worden, wees danr ge
rust op."
„Eigenljjl
„Ik heb gedaan wat ik kon.
Zij bleven tegenover elkaar zitten zonder verder
een woord te spreken tot de trein zijn vaart begon
te minderen. Lord Harlsmore maakte niet de minste
aanstalten om op te staan.
„Gaal u niet met mjj terug?" vroeg Berlings.
De ander schudde ontkennend. „Neen, ik ga door
naar Londen. Ik voel me te lam om nu naar buis
te gaan."
„U zult geeu woord tegen uw moeder zeggeD?"
vroeg Berlings balf-smeekend, half-dreigend.
Lord Harlsmore dacht even na voor bjj antwoordde.
„Neen," zei hy. „Ik geef je vry spel. Als ja niet
slaagt, telegrafeer my dan aven, dan breng ik de
tot tweehonderd kippen houden. De manden
gaan meest naar Den Haag en Amsterdam de
kisten alle ingebrand met „garanteed new
laid eggs" en de initialen van den handelaar
gaan veelal de zee over.
Reeds lang zijn aan de Hervormde kerk te
Barneveld twee vrij groote afdaken aangebracht
dat aan de zijde van het standbeeld voor Jan
van Schaffelaar dient als botermarktplaats, het
andere is meer bestemd voor de eiermarkt.
Vooral het laatste is veel te klein, zoodat veel
moet worden ontvangen en verpakt in open lucht,
hetgeen bij sneeuw of regen den handelsprijs
zeer doet verminderen. Herhaaldelijk verzochten
de groot-opkoopers dan ook verbetering van den
toestand en ae Gemeenteraad, erkennend het
groote belang voor de Gemeente om deze bloei
ende eiermarkt te behouden, heeft aan de markt-
commissie opgedragen, plannen te verbetering
te overwegen. De Gemeente-architect ontwierp
een eenvoudig doch practiach gebouwtje, vlak
bij de kerk op een aan de kerk behoorend terrein-
tje, en maakte zijn becijfering. Het zal van voren
open zijn en aan den achterkant (d.i. bijlange
het woonhuis van mej. de weduwe Hopster)
worden opgetrokken in gemetselden steen en lang
zijn 28.02 en diep 5.07 M.
Het gebouwtje zou worden verdeeld in zes
vakken, die dus ieder een 24 M1 groot zullen zijn.
We vinden geen vrijheid om de door den
architect geraamde kosten hier te vermelden,
te meer omdat, op verzoek der belanghebbenden,
reeds aanstonds enkele wijzigingen zullen aange
bracht.
De conferentie dan werd Donderdagmiddag in
het Raadhuis van Barneveld gehouden onder
voorzitting van Wethouder D. van Heuven.
Nadat de teekening hun was getoond en enkele
afmetingen waren meegedeeld, kregen belang
hebbenden gelegenheid, hun meening uit te
spreken over het plan.
Algemeen vond dit instemming. Er werd mee
gedeeld, dat het verkoopen der eieren door de
boeren omstreeks half acht begint en tegen tien
uur is afgeloopen. De verkoopers hebben ten
hoogste een tien minuten werk, komen met hun
eieren behoorlijk tegen regen of sneeuw overdekt
ter markt en redden zich wel. De opkoopers
hebben dan echter te zorgen, dat de eieren droog
blijven en zijn met het inpakken bezig tot 4 en
in den drnksten tijd zelfs tot 6 uur.
Nu het nog niet zóo druk is, werden Donder
dag nog twintig manden uitgeteld buiten het
afdak ten Z. van de kerk dat men in ieder geval
wenschte te behouden voor het uitpakken.
Men achtte het nieuwe gebouw eenter te klein.
Zelfs al worden er nog twee vakken bijgebouwd
dan nog zullen gemiddeld 116 manden in de
open lucht moeten verpakt, tenzij de opkoopers
6ok de beschikking krijgen over de bestaande
afdakjes na afloop der eigenlijke markt, zoo on
geveer te elf uur.
Gevraagd werd of het gerucht juist was, dat
de Gemeente huur zou eischen voor het gebruik
van de ontworpen vakken.
zaak met mijn moeder in orde."
„Weet ie we 1 zeker, dat zy te Woollacombe is?"
„Dat zal ik wel te weten komen."
De trein stopte. „Laten wy even onze kaartjes rui
len. Hier is 't mijne; waar is 't uwe?"
Lord Harlsmore haalde het te voorschijn. „Wat
moeten we met dat doosje doen
„Gooi het 't raampje uit, zoodra de trein zich in
beweging zet," antwoordde Berliog „Het ga u goed."
„Bonjour. Denk er aan, mjj te telegraafeeren. Je
kent mijn adres."
„Pas op voor uw moeder. Doe de groeten aan
mevrouw." Na deze spottende woorden verdween
Berlings, lord Harlsmore alleen latend om de reis
voort te zetten.
„Het sou wel eens kunnen gebeuren," zei Lilian
tegen haar tante, „dat de gravin hier vaDdaag een
visite kwam maken."
Haar tante deed moeite een zeker gevoel van trot»
te onderdrukken. „Ik zal dadelijk de boezen van de
stoelen in de voorkamer laten nemen," antwooidde
zy.
„Geef u maar geen moeite. Ik ben er niet zeker
van ilat ze komt."
„Dat is geen moeite, Ec al was 't zoo, dan deed
ik 't tooh. Er *ijn wel eens gravinnen in den lunch
room gekomen om een kopje thee te drinken, maar
in miju particuliere woning zijn zy nog nooit ge-
weesi."
De dag verliep en Lilian bleef thuiz, wachtend op
haar hooggeplaatste bezoekster, die echter niet kwam.
Om vier uur ging «ij naar haar eigen kamertje, nam
bet kroontje uit haar hoedendoos en deed het in een
ledige chocolade-doos. Hierna zette zy haar boedop
en ging naar beneden.
Op de trap ontmoette zy haar tante.
„Indien ae gravin niet bij mij wil komen, zal er
niets anders overachetsten dan dat ik naar haar toe
ga", zeide «ij.
De Voorzitter antwoordde, dat de com
missie dit zal voorstellen aan den Raad. Even
goed als inarktgeld wordt geheven van de boeren,
behooren ook de opkoopers. te wier gerieve deze
plannen zijn ontworpen, de daarvoor te doene
uitgaven mogelijk te maken.
Een van de leden der Commissie noemde
nu vier opkoopers, die hem hadden verklaard,
gaarjie een of meer der vakken te willen huren.
Een opkooper wilde nu aanstonds het ge-
heele terrein pachten en daarop een geheel dicht
gebouw stellen, waarin hij, behalve op de markt
dagen, zijn emballage zou kunnen bergen.
De Voorzitter merkte op, dat het terrein
toebehoort aan de Hervormde kerk en deze wel
niet aan een particnlier het tal afstaan. Voor
in gebruik geven aan de burgerlijke Gemeente
is grooter kans. Ook de Raad zal wel niet ingaan
op het voorstel om een marktplaats, of liever
een schuur, te doen bouwen door een particulier,
ovoral omdat hierdoor de omgeving zal worden
ontsierd. Spr. vroeg of de aanwezigen bereid
waren, eenige huur te betalen. De Gemeente kan
het niet kosteloos doen omdat zij zelf pacht zal
hebben te betalen aan de kerk en zij ook onder
houd, enz. moet rekenen. Zouden de opkoopers
willen betalen bijvoorbeeld een huur van 2'/,
cent per M' permarktdag?
Een opkooper, die 4 van de 6 vakken
noodig heeft, vond f100 (gelijk hij berekende)
wel wat veel voor het gebruik gedurende slechts
éen dag per week. Iets anders ware het, indien
hij de beschikking over de ruimte had ook op
de zes overige dagen en wel om manden en
pakhooi te bergen. Spr. wilde eohter voor de
zes vakken samen f100 geven, onder belofte
geen onderhuur te zullen nemen.
Een andere opkooper, die met éen vak kan
volstaan, bood aanstonds f120.
Een derde wilde geen huur per jaar, doch
per marktdag gerekend zien.
De Voorzitter achtte dit ook meer ge-
wenscht met het oog op die opkoopers, dieniet
eiken marktdag komen. Spr. constateerde, dat
nu reeds geboden is f 16 per vak. Ieder zal een
vast vak kunnen pachten, zoodat de boeren hem
aanstonds kunnen vinden.
De aanwezigen betuigden met een en
ander hun volle instemming. Een hunner deelde
mee, dat, door het het niet hebben van een
vaste plaats, hij de vorige week nog f23 is te
kort gekomen.
De Voorzitter wees nog op de groot-
opkoopers uit Ommeren bij Tiel, Zwolle, Blok
zijl en Amerongen, die in hoofdzaak slechts
komen iu den druksten tijd, welke 3 a 4 maan
den duurt.
Geantwoord werd, dat zij ieder over minstens
een half vak moeten kunnen beschikken.
Drie der aanwezigen verklaarden zich bereid,
acht vakken te huren, tegen f16 per vak.
De Voorzitter deelde nog mede, dat de
commissie bij haar voorstellen aan den Raad
rapport zou doen van het gehoorde, dankte de
aanwezigen voor hun belangstelling en sloot
hierna de byeenkomst.
Het was niel de ecnuldbewuste lord Harlsmore
tegenover wien zy stond, maar Berlings, diebjjhaar
plotselinge verschijning niet weinig verbaasd keek.
„O, ben jij 't?" sei Lilian eerêgsiins uil bet veld
Lilian was werkelijk bedroefd. Zy begreep, dat, al
was het berouw vau den jongen lord ook al oprecht
geweest, de moed beta ontbroken had. Zy zuchtte,
want dit beteekende, dat zij een pynlyk onderhoud
met de gravin te gemoet ging. Ontsnapping was niet
mogelijk. Zij had hem nog een enkele kans gegeven
en by had er geen gebruik van gemaakt. Iu ge
dachten zag zij hem mei angstig, bleek gelaal op
een eeDtame plaats ronddwalen, vreezend de ont
dekking vau zyn misdaad, die hjjzelfs niet door een
openhartige bekentenis durfde boeten.
Plotseling bedacht zy, dat 't niet zoo onmogelijk
zou zyn, dat by baar zou opwachten om nogmaals
een beroep op baar medelijden te doen, tonainde lijd
te winnen. Hoe meer zy hierover nadaoht, des te
waarschijnlijker bet haar toescheen. Zy keek daarom
scherp uit of zy zijn droevige figuur nergens zag,
doch te vergeefs. Zy was reeds buiton 'tdorp en
volgde nu een kronkelenden landweg.
Opeens kwam zy tot de ontdekking, dat zy ge
volgd werd en het stond by haar vaat, dat lord
Harlsmore, beschaamd en boetvaardig, baar aldus
achterop kwam. TraneD van medelijden kwamen
baar in de oogen.
„Arme jongen," mompelde zy. Zjj bleef staan en
luisterde, doch hoorde nu niets meerzy ging weer
verder en duidelijk hoorde zy weer voetstappen
achter zicb.
„Hy schaamt zioh om mjj aan te spreken", zeide
zy halfluid.
Zjj versnelde haar pas tot zjj aan een bocht van den
weg kwam. Hier sprong zjj in een drooge sloot en
hield zjj zich achter een doornenhaag versoholen. Zjj
wachtte tot haar achtervolger vlak by was en kwart
toen te voonehjjn.
In de kerkeraadskamer der Domkerk te
Utrecht werd Donderdag de Algemeene ver
gadering gehouden van de vereenigiug sKinder-
in het provinciaal ressort Utrecht der
Hervormde kerk. Zij werd geleid door
dr. A. W. Bronsveld en werd bijgewoond
door vertegenwoordigers van 30 Kerkeraden
uit de provincie en was bijeengeroepen ten
einde de Statuten dezer vereeniging definitief
vast te stellen.
De vereeniging zal trachten de aan haar
zorg toevertrouwde kinderen te plaatsen óf
in een door haar op te richten eigen gesticht
óf in Christelijke gezinnen of gestichten.
Het Bestuur zal bestaan uit 15 personen
van dezen mogen niet meer dan 6 predikant
zijn.
Tot Bestuursleden werden gekozen de heeren
dr. A. W. Bronsveld, te Utrecht, dr. H. H.
Meulenbelt, te Baarn, dr. H. E. G. van de
Meene, te Overlangbroek, ds. H. C. Briët, te
Utrecht, ds. G. W. C. Vunderink, te Amers
foort, en ds. M. Barendrecht, te Austerlitx,
mr. W. H. baron Van Heemstra, te Dre-
bergen, J. B. de Beaufort, te Woudenberg,
P. A. Lens, G. C. van Beijnum, mr. W. Th.
Grothe van Schellach en J. van Egmond, allen
te Utrecht, jhr. G. Scbimmelpenninck, Burge
meester te Rhenen, dr. J. H. Adriani, te
Utrecht, en R. van Dijk, te Amersfoort-
De heer J. L. M. Hoorneman, nieuwbe
noemd pastoor der St. Fraociscus-parochie,
wordt 8 Maart hier verwacht.
Tot diaken der Gereformeerde kerk aan
den Zuidsingel is gekozen de beer H. van
Surksum.
Sedurt 1 Maart zal ook hier de ondertee-
keoing van de bewijzen van goed gedrag
benoodigd voor het aangaan van vrijwillige
verbintenissen enz. bij de landmacht, zoomede
de legalisatie van handteekeningen ten be
hoeve van den militairen dienst, namens den
Burgemeester kunnen geschieden door een
daartoe aangewezen ambtenaar der Gemeente,
een vastgestelde formule.
Het xilveren ambtsfeest van den heer J.
W. Ising, commies-telegrafist bij de H. JJ.
S. M. hier, is gister oader groote belangstel
ling gevierd.
Zoo van de Maatschappij als van de collega's
ontving hij geschenken, terwijl ook particu
lieren blyken van hun belangstelling gaven.
De barmonie-muziek der Werkplaatsen
bracht hem een serenade.
geslagen. „Ik wist, dat iemand me volgde en ik wildo
weten wie 't was."
„Zoo, dan :weet je 't na," antwoordde Berlings
vriendelijk, „en ik twyfel niet, of je gezelschap zal
mjj wel bevallen. Indien wy tenminste den zelfden
kant uitgaan."
Wy gaan niet den zelfden kant uit," zei Lilian.
Nu zij een diamanten kroontje in een bordpapieren
doosje aan een touwtje aan baar wijsvinger bad han
gen bengelen, achtte zij Berlings minder gewenachi
gezelschap. „Ik heb er niets op tegen om een praatje
met je te maken, wanneer je je kop thee betaalt,
want dat behoort bij mjjn vak, maar buiten de zaak
ben ik werkelijk niet op je gezelschap gosteld."
„Ooh is 't waar zei Berlings die verbazend in
zijn schik scheen te zyn. „Je boeft niet zoo uit
de hoogte te doen ik tal je niet opeten."
„Goeden dag," zei Lilian.
„Goedon dag, lief kind," antwoordde Berlinga op
haar toetredend.
Lilian ging verontwaardigd op zij. Zjj dacht er geen
oogenblik aan, dat bjj iets kwaads tegen haar in den
zin kon hebbeD. Berlings was echter omde chocolade
doos gekomen en hij was niet van plan, voor wat
dan ook, daarvan af te zien. Ongeveer vijftig Meter
liepen zjj samen verder, Lilian vooraan en Berlinga
achter haar, zoodat hy haar bjj na op de hielen trapte
en zjj zjin adem in haar hals voelde.
Eindelijk bleef Lilian staau. „Dat is niet uit te
houden riep zij woedend uit.
„Nu we zulke goede vrinden tün," zei Berlings
„mocht je mjj wel eens een chocolaadje p
(Wordt vervolgd.)