Dinsdag 3 September 1907. No. 7396 56e Jaargang. Beleefd verzoek Terugkeer Feuilleton. ANGELINA. UITGAVE: FIRMA A. H VAN CLEEFF te AMERSFOORT. Verschijnt Dinsdag Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden fi. franco per post f 1.15. Advertentiën 16 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Legale, officieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent.Reclames 1—5 regels/-1.25;elke regel meer f 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening gebracht en kosten evenaU afzonderlijke nummers 10 cent. Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. BUREAU KORTEGRACHT9 ostbus 9. Telephoon 19. aan hen, die uitstedig waren en zich de „Aniersfoortsche Courant" lieten nazenden, ons bericht te geren van hun opdat de courant weder ge regeld te hunnen huize kan worden bezorgd. KENNISGEVINGEN. Herstemming voor 2 Leden-patroons 1 Lid-werkman van de Kamer van arbeid voor de Bouwbedrijven te Amersfoort. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van AMERSFOORT, Gezien de beschikking van den Minister van Land bouw, Nijverheid en Handel van den 26 Juli 1907, no. 3120 Afd. A, Brengen ter algemeone kennis, dat bovenbedoelde herstemming zal plaats hebben op Woensdag 4 September 1907. Het stembureau zal zitting houden in bat Raad huis vau des voormiddaga acht tot namiddags drie uur. Amersfoort, 27 Augustus 1907. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, WütJHERS. De Secretaris, J. G. STENFERT KROE3E. De BURGEMEESTER der Gemeente AMERS FOORT, brengt, ter voldoening aan de aanschrijving van den Commissaris der Koningin in de provincie Utrecht d.d. 31 Augusts;, 1907, 4e afdeeliug, no. 4620/8404 ter kenuis van belanghebbenden, dat in de Gemeenten Tienhoven, Jutpbaas en Utrecht gevallen van MOND- en KLAUWZEER zjjn voorgekomen. Amersfoort, 3 September 1907. De Burgemeester voornoemd, WUIJTIER8. Koninginnedag. Zaterdag riepen w# voor éeu enkele maal dat mocht, dunkt ons, op dien buitenge wonen dag wel de welwillendheid van lezeressen en lezers in ten behoove van ons personeel eu deden we de courant reeds om 12 uur verschijnen, in plaats van om 6 uur. 3.) «Stilte als 't u blieft, heeren I" riep een van de gasten, die aan de tafel saten. „De dochter des bui zes zal nog iets voordragen." „Ja", zeide Angelina op vasten toon, „ik zal de opgegeven woorden nog eens gebruiken, in een an der lied". Zjj tokkelde een oogenblik de snaren en song nu „Verspil toch niet vergeefs uw woord Om mij te lokken naar het oord, Waar de palmboom bloeit in volle pracht, Zijn waaier wiogelend in den nacht. Ik volg u nietneen, ik ontvlucht Het vleiend fluisteren, dat ik ducht. „Liever zweef ik in myn droomen Naar 't wonderland, waar gouden stroomen Van der zonne lieflijk licht Spieglen op der golven banen, Spelen over 't vergezicht Van weiden, akkers, bostellen, lanen. „Daar zingen de vogels luid ter een Van God den Heer Die, zittend op Zijn troon, Het oog weuat naar de kroon Die mij als koninginne Van 't wonderland het hoofd omsluit, 'k Ontwaak I Li, zie, mijn droom is uit I Nu weet ik 't weerJa, ik ontvlueht." Het fluistrend vleien, dat ik duoht." Was 't wonder, dat ook onze gezellen niet te houden waren, dat ook zij mee wilden feestvieren? En daar zal wel niemand zijn geweest, die niet beeft goedgekeurd, dat dien éenen keer slechts het allernoodzakelijkste werd meegedeeld. Alles heeft ook lóo meegewerkt, Zaterdag; stond de lucht nog dreigend toen kort na zevenen de zangeressen en zangers naar »Amicitia" togen, reeds om acht uur, bg de aubade der schoolkinderen, was het zonnetje doorgekomen. En met die zon, bet feestzon- □etje in alle menschen en de zon op het Loo, moest het wei worden een mooi, bael mooi feest. Wie had een paar weken terug, toen de süranje-vereeniging" deed berichten, dat baar optochtsplan niet zou worden uitgevoerd, een zöo prettig feest durven voorspellen? Van den zeer vroegen ochtend tot diep in den nacht was er een heel aardig stemming en is de Koninginnedag op waardige wijze gevierd. De zanguitvoering. door 'n honderd dames en heeren op het terras van «Amicitia", gedirigeerd door den heer M. W. Petri en begeleid door de staf- rauziek van het 5e reg;ment infanterie, wel willend aangeboden door den kolonel-com mandant van dat regiment, was een heel gelukkig begin. Vooral op het Beukenlaantje, dat ondanks het vroege ochtenduur zwart was van menschen, klonk de zang heel mooi. Op het terras zelf voldeed die niet zóo goed, wellicht omdat de muziek, die overigens zeer mooi het lingen begeleidde, juist aan dien klank geplaatst was. De mannen met „oranje en nationaal" deden op het laantje al prachtige zaken en zóo trok dan ook ieder, van strik of rosetje voorzien, zoodra het zingen was afgeloopen en terwijl de «Aniersfoortsche Muziekvereni ging" koraalmuziek deed hooreD van den St. Joris-kerktoren Daar het station, waar de bijna 550 schoolkinderen, die zouden deel nemen aan de aubade aan den Burgemeester, als vertegenwoordiger van H. M. de Koningin, werden opgesteld, Nu was het de muziek van den R. K. Volks bond, die den zang zou begeleiden. Wat klon ken die kinsterstemmen friscb en hoe tlink wist de heer R. van 't Wel hen in toon en ook in toom te houden. Wat een aardige optocht was dat, van «Mezzo Monte" naar den Wilhelmina-boom, waar weer dapper werd gezoügen, en naar Vau de tafel klonk een halfluiden spotlach. Prins José stond op. „U ia werkelijk een veelzijdig ontwikkelde kun stenares," zeide hij bedaard. „Doch nu wil ik u niet verder lastig vallen. Ik dank u." Hij maakte voor haar een beleefde maar stijve buiging en voegde zich bij de overige heeren. Ferrari trad op Angelina toe en greep haar zóo hevig bij den poli, dat het baar pijn deed. „Ga nu. myn kind I Je schijnt vermoeid te zijn. Ga nu naar bedMorgen spreken wy elkaar nader". De akelige grijnslach, waarmee uij dia laatste woorden fluisterde, deed Augelina huiveren. Een koude rilling voer haar door de leden angstig keek zij rond, alsof ajj hulp eu bijstand zocht doch zij zag slechts oogen, die met cnbsschaamde nieuws gierigheid op haar gericht waren. Mtdina keek haar echter niet aan. Hy scheen zóo veidiept in de beschouwing vau het patroon, waar naar net tapijt gemaakt was, dat by Augelina niet eens „goeden nacht" hoorde zeggen. Althans, bij antwoordde daar niet op. In de voorkamer was Benedetto bezig de over jassen der heeren gereed te leggen. Zoodra Ange- liua hem sag, trachtte zy aan baar gelaat een kalme uitdrukking te geven. Zooals altijd ging zy den be diende voorbij zouder hem eenige aandacht te schen ken. Dooh nu keerde zij plutaeÜLg op haar schreden terug en sprak hem aan. „Zou je my een dienst willen bewijzen, Bene detto?" vroeg zij, zich tot een glimlach dwingend. „Aller, wat u wilt", antwoordde Benedetto onmid dellijk. Zij zag niet, hoe zyn kleine zwarte oogen eensklaps schitterden en hoe zyn mager, bleek gelaat plotse ling begon te gloeien. Het hooid een wjiuig ter zijde gekeerd, leide zij fluisterend: „Ga onmiddellijk naar den prins en zeg hem onder de anderen iets te laten bemerken dat ik de Blankenhejmstraat, waarde welverdiende versnapering de kleinen wachtte. Terwijl zeer velen den bidstond bgwoonden, die onder voorgaan van ds. G. W. C. Vunderink in de St. Joris-kerk werd gehouden, maakten anderen zich gereed voor de middagfeesten, beschouwde zij den veelal zeer fraaie versieringen die vooral in de zoogenaamde achterstraten dikwijls heel mooi waren. Wel het best hebben zich de bewoners van Grooteen Kleine Haag gehouden, die hun straten tot een waar dennenbosch hadden gemaakt, met mooie eerepoorten en een massa slingers. Op een jeugdige vreemdelinge mogen de papieren versieringen al een ongewouen indruk hebben gemaakt, maar toch sprak er uit de lust om iets ougewoons te geven op den feestdag. En geweldig laaide de liefde tot het Vorsten huis op toen op een hulde-telegram aan H. M. namens deze een antwoord werd ontvangen. Heel goed gedacht was ook de optocht van de Hagenaars, die mooie costumes te aanschouwen gaf en het zeer fraai gebor duurde vaandel «Hulde aan de Koningin door de bewoners der Groote Haag", ver vaardigd door een der dochters van den heer Kamp, den vertegenwoordiger der Singer- Maatschappij hier ter stede. Inmiddels had de Jury voor den étalage-wedstrijd haar moeilijke taak aangevangen, te moeilgker omdat er zóo reel moois te zien en te beoordeelen was en de concurreerenden elkaar zóo op zijde streefden. Dat er, nu er zóo weinig tijd van voorbe reiding was, nog 6 firma's deelnamen in de rubriek «voedingsartikelen" 12 in de afdeeling dames- en heeren artikelen" en 5 in de rubriek «nuishoudelijke en luxe-artikelen" is zeker prijzenswaardig. Niet alleen zij die buiten mededinging étaleerden, maar ook de vele anderen die buitengewoon veel werk hebben gemaakt van hun toonkasten, deden eens weer zien hoezeer Amersfoort ook te dezen opzichte is vooruit gegaan. Waar zou het einde wezen als we alles gingen opsommen, wat trouwens nu wel ieder zal hebben geziende prachtige druiven van de firma's Waterschot Co, en Morsink (er hingen ruim 375 pond in de kast van eerst genoemde), de kostbare collectie bont hij den heer L. Houbaer, de zeldzame toiletten van de Compagnie lyonnaise, het keurige eetzaaltje bij de firma Fortmann Hehen- kamp, de sierlijke uitstallingen bg den heer D. J. Smit aan de Arnhemscbe straat en bij den heer Fontein op de Laugestraat om maar iets te noemen uit het zeer vele. Aan éen zeer interessante zaak willen we even herinnerenhet Konioklgk wapen zoo als dat is vastgesteld bij Kon. besluit van 10 Juli 1907 en dat n:i reeds, door den heer S. J. Duinen met meesterhand geschilderd, stond geëtaleerd in een van diens vitrines. Een andere bijzonderheid was de vlag van den heer A. van der Kolk, aan den Vlasak- kerweg, zeker een familiestuk, voorstellend den overtocht van Koning Willem 111 bnde overstrooming van Dreumel op 8 Maart 1855, geschilderd door P. A. van den Bosch, Rijks- bakenmeester te Tiel. Terwijl het carillon in het middaguur vaderlundsche liederen en wijzen deed hoo- ren, hield bet garnizoen. parade welk schouwspel heel wat toeschouwers lokte en onder meer werd bijgewoond door den Burgemeester, de Wethouders en den Secretaris der Gemeente. Inmiddels deed de «erewacht reeds een ritje duor de stad. De twaalf rui ters in gekleede jas, witte pantalon en wit vest, hebben zich maar wat goed gekweten van hun taak eu het b loeineu-corso kranig geëscorteerd. Ook dit is uitstekend geslaagd, vooral den korten tijd van voorbereiding in aanmerking genomen. Daar waren heel aardig versierde voertuigjes bij de zegewagen en die van de Chr. jongelingsbond en van het Drank- weer-comité deden 't wat mooi. Nagenoeg zonder rusten schreed de stoet van even na tweeën tot klokke half vijf door bgna de geheele stadook door den Haag, waar hij met groot enthusiasme werd ontvangen De beide muziekkorpsen, dat van de R. K. Volksbond en dat van den Chr, Nationalen Werkmans Bond, moeten wel heel moe zijn geweest toen de Voorzitter der «Üranje-ver- eeniging" met een woord van dank aan de medewerkenden en een hoezeevoor de Koningin op den Hof den stoet ontbond. En toch namen beiden ook 's avonds weer deel aan de feestelijkheden, luatstgenoemde aan de gondelvaart en eerstgenoemde aan de prgsnitdeeling. Wel is Amersfoort niet zeer gunstig voor zoo'n tocht met verlichte gondels, omdat men hom verzoek eenige oogenblik keu hier te komeu. Ik heb hem iets mede te deelen." Benedetto's gelaat betrok. Hij ging heen, dooh het duurde een geruime poos eer hy Medina onbe merkt naderen en hem de boodschap overbrengen kon. Verbaasd hoorde de prins den bediende aan. Wat moest ds, beduiden Vóór hij het huis van den Italiaan betrad, had hy reeds vreemde dingen genoeg geboord omtrent zyn gaalheer on diens dochter. Sommigen vertelden dit, anderen weer dat van Fer rari's verleden. Allen vraren echter eenstemmig in hun oordeel, dat de voormalige „beroemdn b iryton" in het hazardspel merkwaardig gelukkig was en dat zyn 8choone dochter, die de rol van deugdzame maagd speelde, als lokaas moest dienen om een rijken schoonzoon te krygen. Dit was genoeg om den prins voorzichtig en wantrouwend te maken. Zwijgend hoorde hy Benedetto aan en trok zich toen peinzend in oen vensternis terug. Hy was nog aan het overleggen of hy aan Angelina's whnsch zou voldoen, toen Benedetto weder kwam en hem nog dringender verzooht by zyn meesteres te komen. Medina werd nieuwsgierig; bij wilde weten, wat „die kleine geraffineerde coquette" te zeggen bad. H\j volgde daarom den bediende, maar by zou goed de oogen openhouden om niet in den voor hem opengesteldeu val te loopen. Hij geloofde stellig, dat Augelina van plan was, op de eene of andere manier een aanslag op zyn beurs te doec of zijn hulp in te roepen om bij anderen zoo'n aanslag te kunnen ondernemen doch hy zou goed op zijn hoede zyn. Hij vond de jongedame in de voorkamer. Zy leunde tegen de tafel, waarop zij met een haud steunde. Met angstigen blik liet zy hem nader komen. „Wat is er gebeurd""' vroeg de prins ontsteld.Hy zag wel, dat Angelina, althans op dit oogenblik, niet huichelde. Snel trad hij op haar toe en greep haar rechterhand, die slap neorhing. „Hartelijk dank, dat u komt," fluisterde Angelina op matten toon. „Waarmee kan ik u van dienst zijn?" vroeg de prins toen zy verlegen ophield te spreken. „U was boos op mij," zeide Angelina. „Geloof my, ik wilde u niet beleedigen. Met hel tweede lied wou ik u slechts te verstaan geven, dat ik vol strekt uiet wensoh te streven naar hoogheid van staal. Het kwam my zoo voor alsof u, evenals mijn vader, na uijju eerste lied scheen te denken, dat ik dwaas genoeg was om daarnaar te traebten. Ja, ik meende zelfs te bemerken, dat u in de meening was, dat ik op u bel oog had en dat u u daarom vroo- lyk maakte over mij," duisterde zy nauwely ka hoor baar, terwyl zij hevig bloosde. „En hebt u my alleen hier outboden om my dat te zeggen?" vroeg de prins, by wieu het wan trouwen weder ontwaakte. „Om u verscliooning te vragen. Het lag waarlijk niet in mijn bedoeling, u bloot te stellen aan den spot der andere heeren. Ik heb alleen ten tweede male gezongen om elke verkeerde, onjuiste gedachte omtrent my by u weg te nemen." Hij keek haar onderzoekend aan. „Ik wil u gelooven," zeide hij langzaam „doch voor ik heenga, wilt u my zeker wel zeggeu, welk belang u er bij hebt, te weten, dat ik verzoend ben „Ik.ik". Angelina keek rond alsof zij een uitweg zocht. „Een gast van myn vader beleedigd te heb' beu, al was het dau ook zonder opzet, zie, dat was een gedachte die ik niet kon verdragen", zeide zy eindelijk halfluid. (Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1907 | | pagina 1