December 1908
ƒ1.50
No. 7590V
58e Jaargang,
Wie zich met
KOSTELOOS.
BLOOKER'S
CACAO,
UITGAVE
Verschijnt Dinsdap Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden f\
jync p« pet f 115. Advertentlen 1-6 regels 60 7entelke regefm«rlO
abonnement reductie, waarvan tarief op aanvraae kosteloos. ImiI. ««w-si*.
1"" r*™" V4"" oüuoidu 1o regeis DU cent: elke regel me
FIRMA A H VAWnrriT 22ÜSSS e' ra?ran W °P kosteloos. I^gale. officieëï^'^nTntokeiüS^
FIRMA A- H- VAN CLEEFF advertentien Der regel 15 cent. HeolameB 1—5 regels ƒ1.25 elke regel meer ƒ0.25. Groote
letters naar plaatsruimte. Bewnsnummers naar hiiiton wnnfon -l_L
te AMERSFOORT.
"wmrcu 10 w» neoiamea 1—5 regels ƒ1.25 elke regel meer 0.25"Groote
letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening gebracht en kosten
evenals afzonderlijke nummers 10 cent. K u steu
Bq advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
BUREAU
KORTEGEACHT 9
Postbus 9. Telephoon 19.
Bij dit nummer behoort een
BIJVOEGSEL.
1 Januari wenscht te
doeii inschrijven als
abonné, ontvangt de
tot dien datum ver
schijnende nummers
Blij verwachten.
Er bestaat 'n geluk, dat door sommi-
gen niet bereikt kan worden, zelfs niet
door den rjjkate, den machtigste op
aarde'n geluk, dat hèm
soms onthouden en den armste geschon
ken wordthet geluk, 'n kind
te bezitten
E11 juist wanneer men zich in weelde
baadt, zich alles kan verschaften, wat
men wil, juist dhu moet het nog véél
harder zgn, als je ontzegd schgnt om 'n
kindje, met alle lietde en alle zorgen,
die het geeft, naast je te zien zich ont
wikkelen tot 'n gezond, flink en goed
mensch.
Wat zal het daarom der jonge Vrouwe
in het Koninklijk paleis daarginds ge
lukkig te moede zgn geweest, heel den
zomer lang, terwjjl de bloemen geurden
en de zon zoo heerlijk scheen, toen Zjj
steeds meer zekerheid kreeg, dat Zjj
mocht droomeu en soezen over de zalig
heid, om het volgende jaar in dat mooie
park een klein, aanvallig wezentje te
kunnen koesterenHaar eigen
kind.
En in welk 'n spanning moet Zij het
oogenblik hebben te gemoet gezien,
waarop Zjj met volkomen zekerheid aan
Haar volk de blijde tijding mocht laten
verkonden.
Dat gelukkige moment brak Dinsdag
aan.
Sedert eergisteren deelt schier heel het
volk in Haar geluk, ter wille van de
Koninkljjke Vrouwe, van Haar huis en
van het vaderland.
.Nog past geeu luid feestbetoon, óok
omdat wjj juist in deze dagen Kerst
mis en Oudejaarsavoud behoefte ge
voelen om onze vreugde op ernstige wjjze
te uiten.
Dat zal zeker ook de weosch zijn van
onze Koningin zelve. Zij wéét, dat mor
gen in alle kerken innige gebeden zullen
worden opgezonden om Haar te sparen
voor de Haren en Haar land, 0111 Haar
kind t,e doen geboren worden onder de
starre des geluks, tot vreugde vau zyn
ouders, tot heil van zgn volk.
Zoo zjj het!
St'ze Fhkdkriks.
Amersfoort, 28 December 1908.
Grootvader's Kerstgeschenk.
Kerstvertellingen spelen gewoonlijk bjj
sneeuw en ijs daarbuiten en een lekker
warm vuur daarbinnen, tenzjj ter ver
hooging van het effect er geen vuur
in den haard is. Dan jsjjn de personen in
het verhaal heel arm en ljjden ze ge
brek om den lezer te doen genieten.
Dit is het tegenwoordige genre: hoe
akeliger, des te mooier.
Deze Kerstvertelling begint met een
zonnigen zomerdagzelfs de vogels vin
den het te warm om te zingen en den
ken meer aan gapen dan aan vliegen.
Zij verschuilen zich tusscheu de blade
ren, ook van den wilden wingerd, waar
achter grootvader in een matten stoel
rust, terwijl zijn vieijarige kleinzoon
Hartel zooals de kleine man een paar
jaar. na zijn geboorte zich heeft gedoopt,
omdat hjj zijn moedertje zoo dikwijls
hoorde spreken van „mijn hartje"
met een vuurroode kleur op een plekje
in de schaduw weer op adem tracht te
komen.
Grootvader geniet van zjjn rust; al
langer dan een half uur heeft hij in
zijn tuin gewandeld met zijn jongen bjj
zich, nu eens voor dan achter hem dra
vende, onophoudelijk pratende en ver
tellende wat hij heeft waargenomen en
allrlei dingen vragende die een groot
vader niet beantwoorden kau, nog min
der dau een moeder in wier hart altijd
een antwoord opleeft op hetgeen haar
kind verlangt te weten. Ook dit is een
gaaf, welke alleen een moeder eigen is.
Een moeder is een levende enclypaedie
voor haar kind.
Nog geen kwartier hebben de oude
man en de knaap op de koele veranda
gezeten, toen de jongen al ruim genoeg
had van de rust en naar afwisseling
verlangde, maar naar iets anders ook
dan naar een hervatting van de wande
ling met zgn grootvader: hjj kon zelfs
niet eens krjjgertje met hem spelen
Daar viel zijn oog op grootvaders stok,
die achter hem tegen zgn stoel stond,
ongebruikt. Dien kon hjj dus wel als
stokpaard nemen. Met een lachend' oog
bij de gedachte aan het pleizier, dat
grootvader zou hebben, als hij hem op
zjjn stok zag paardrijden, nam hij den
stok in handen. Maar als grootvader ziet,
dat Hartel met zijn stok wil wegloopen,
zegt hjj, ondanks de guitige oogen van
den aanvalligen knaap: „.Neen, mijn
jongen, dien stok kan grootvader niet
missen om te loopen."
„Even maar, grootvader; ik breng hem
dadeljjk terug, 't Is maar om stokpaardje
te rijden."
„Neen, als het stokpaard op hol gaat,
kau ik niet loopen. 't Is beter, dat de
stok bij grootvader bljjft, maar als ik
dood ben, is hjj voor jou; dan kan je
er je leven lang mee spelen of mee wan
delen tot je zoo oud beat als grootvader
zelf."
„Heusch 1"
„Ik beloof het je."
„Ik ga het dadelijk aan mamma zeggen."
„Ja, doe dat; misschien is er zoo'n
haast niet bjj, ten minste dat willen we
hopenmaar mama moet het toch bjj-
tijds weten."
Eu Hartel draafde weg zonder stok
paard en in de verte hoorde grootvader
hem roepen:
„Mamma, als grootvader dood is, krijg
jk zjjn stok."1
Des middags, na tafel, toen grootvader
zjjn kop thee dronk en Hartel bij zgn
moeder op een afstand aan een tafeltje
zat en inet zjjn bouwdoos speelde, vroeg
de knaap bjj na onhoorbaar„mamma,
Is de prijs van een BUS
inhoudende twee pond
DAALDERS
een zuiver poeder van cacao.
NOOIT LOS verkrijgbaar.
(Adv.)
wanneer zon grootvader dood gaan?"
„O, dit duurt nog zoo'n langen tijd,
dat we er nu zelfs niet aan denken
kunnen."
„'t Is voor die stok, ziet u" zei Hartel,
om zjjn moeder te overtuigen van het
gewicht van de zaak, die hij zoo plot
seling weer ter sprake bracht, maar
waarvan hij allerminst het gewicht be
sefte.
De zomer ging voorbijHartel ging
met zjjn vader naar zijn land terug.
Grootvader zat nu alleen op de veranda
tot de herfst kwam en daarna de win
ter. Maar in zijn herinnering zag de grijs
aard nog menigmaal het levenslustige
kereltje in den tuin draven en Hartel
zag den ouden man in den grooten mat
ten stoel zitten met den stok achter
zich, den stok, dien hij krijgen zou als
grootvader dood was.
De Kerstdag naderde, het grootejaar-
ljjksch feest, waarop grooten en kleinen
geschenken krijgen. Weken te voren
wordt reeds 'besteld en gekocht en bij
eengelegd wat op den Kerstavond aan
den Kerstboom zal worden gehangen
en de lichtjes worden in orde gebracht
en gereed gezet, welke dien avond al
den luister zullen bestralen en verhoogeu.
Een der kamers in Hartel's woning
is ontoegankelijkalleen moeder kon er
binneugaan en zjj alleen kon een tip
van den sluier oplichten en voor Hartel's
verbeelding iets, zjj het ook heel weinig,
doen voorschemeren van de heerlijkheid
van "en Kerstboom, die dan in al zijn
pracht zal prijken.
Dit is een inleiding tot het feest; maar
het ware, het wezenlijke zal hij eerst
aanschouwen en genieten, al9 de avond
vau den grooten dag zal zijn gekomen.
„Moeder", zegt Hartel, als hij eenigen
tijd met glinsterende oogen aandachtig
heeft geluisterd, „mamma ik wil geen
stok hebben."
„Niet, miju jongen?"
„Neen, moedertje, Hartel wil nooit,
nooit een stok hebben. Grootvader moet
zjjn 9tok houden, altijd, altijd."
Toen begon Hartel innig te weenen.
Kinderen weenen licht en oude men-
schen soms óok. Toen Hartel's moeder
het aan grootvader schreef, zei hjjDit
is het mooiste Kerstgeschenk, dat ik ooit
ontving". En ook van hem viel een traan
op de Kerstvertelling, die hjj schreef
voor zijn Hartel.
Gerard Keller.
Het a. i>. c.
Is 't nog noodig, te herinneren, dat met bo
venstaande letters wordt bedoeld het Amera-
foortsch Drankweer Comité t
En toch, bij de jongste Gemeente-begrooting
werd in allen ernst gevraagd wat het A. D. (S
toch eigenlijk was en wilde en werkte.
In het eergister verschenen nummer van
•bobriëtas" schrijft de hear Th. J. H. Biancbl
er over, naar aanleiding van vragen uit verschil
lende plaatsen des lands tot hem gericht om
trent samenstelling en werking van zulke comi-
té's. Daar er dus blijkbaar zekere strooming voor
die comité's is, acht schr. het nuttig, uit de
hier opgedane ervaringen eenige wenken te'ge^
ven, aie bij de oprichting en in dè practijk
dienst kunnen doen.
Niemand denke, zegt de heer Bianchi nadruk
kelijk, dat dit artikel werd geschreven óm te
geuren met het A. D. C.; volstrekt niet. Alleen
om het belang van onzen algemeenen Nedcr-
landschen strijd tegen het drankmisbruik en in
het belang der vereenigingen zelf bespreek ik
deze zaak.
Eer het A. D. C. tot stand kwam, werden door
ons inlichtingen gevraagd bij de toen reeds be
staande plaatselijke drnnkweer-comité's te En
schede, Groningen en Hengeloo. Veel wijzer
werden we daardoor niet en" het kwam ons voor
alsof die comité's niet oogstten hetgeen mis
schien werd beoogd of gehoopt bij hun oprich
ting. Het scheen wel of er iets haperde aan de
samenwerking van de leden en aan de mede
werking vau de ingezetenen.
Gelukkig, dat de ideeën voor drankbestrijding
zich steeds ten voordeel zijn blijven ontwikke
len, zoodat het thaua veel gemakkelijker, al
thans niet zoo moeilijk «meer is, een P. D. C.
op te richten en in stand te houden.
Nu heeft men mjj meermalen reeds gevraagd
om een exemplaar of inzage van het regiement
van het A. D. C. en telkens ea ook nu nog
moet ik bekennen, dat wij er geen bezitten en
zoolang het niet strikt noodzakelijk is, ook
geen reglement zullen maken. De 10 leden vah
hel A. D. C. hebben niets dan een mondelinge
afspraak, een overeenkomst, waaraan tot heden
zich ieder lid trouw hield. Toen de oprichting
van ons Comité een feit geworden was en van
de 4 destijds alhier bestaande vereenigingen:'
Volksbond, Ned. Chr. Geheel onthondera-ver-
eeniging, Kruisverbond en Mariavereeniging, 2
leden zich hadden aangesloten, kwam zoo maar
even bet woord ..Reglement" ter sprake. Onze
zeer humane Voorzitter sprak toen ongeveer
aldus„Laten wij nu toch voor ons acht men-
schen in 's hemelsnaam geen reglement gaan
maken, want reglementen en wetten worden
doorgaans gemaakt voor kwaadwilligen, en wjj
gaan allen uit van den zelfden goeden wilwij
allen willen het drankmisbruik bestrijden als
maatschappelijke kwaal. Wjj willen dien strjjd
voeren zonder ook maar iemand te krenken
in zijn godsdienstige of politieke overtuiging.
Wij laten iedere vereeniging in zich zelf wer
ken naar verkiezing, daar staan wij geheel buiten
maar laat ons dit afspreken en in de notulen
vastleggende propaganda, die wij zullen voeren,
moet worden gevoerd met eerlijke middelen ety
goedgekeurd door het Comité; de sprekers, die
namens het Comité optreden, mogen geen gods
dienstige of politieke partij op den voorgrond
brengen noch krenken en ten slotte, colpor
tage op openbare vergaderingen
wordt nimmer toegestaan."
Ziedaar dus het standpunt waarop het A. D.
C. zich heeft geplaatst en waarbij net laat
ik er dit direct bijvoegen sinds de oprichting,
in Augustus 1906, zich altijd goed bevonden
heeft. Nu wil ik niemand dit standpunt opdrin
gen of als model aangevenieder moet in zijn
woonplaats zelf die zaken regelen 't fs alléén
om voor de zooveelste maal, doch thans onge
vraagd, mede te deelen, hoe alhier l)et A. D.C.
in eikaar is gezet.
Nu eens een paar voorbeelden uit de zepr v?l®»
ten bewijze van het nut dat een P. D. C. kau
stichten, die tevens weerleggen de meening vaA
sommigen die beweren, dat een P. D. C. over
bodig is als reeds allerlei vereenigingen in een
Gemeente bestaan. Iedere vereeniging klaagt
wel eens over plaatselijke toestanden dp gebied
De pas opgerichte afdeeling van den A
N. G. O. B. en die van de Ned. Vereeniging tot
afschaffen van Alcoholhoudende dranken hebben
verzocht om aansluiting by het A. D. C. Gaan
zij accoord met onze overeenkomst, dun worden
ook zij gaarne in ons A. D. C. opgenomen. De
eerste heeft zich intusschen reeds aangesloten*