c. JAMIN
t
WERKGEVERS
Nageperste Gevelsteen
4
VRAAGT
Louis Varossieau's Roode Bessensap en Limonade-Siropen
A. J. van WIJCK
Het BESTE en GOEDKOOPSTE adres
Banket, Koek, Suikerwerken, Cacaopoeder,
Chocolade, Engelsche Biscuits, Limonades,
Drops en Jams is
Langestraat No. 54
h - AMERSFOORT. -
65 Filialen in Nederland 65.
Feuilleton
Gouden ketenen.
Nu groot on kleiu in dezen lijd,
Zich met het Vorstlyk huis ve rblydt
Het harte doet ontvlammen, 1
Geven wy elkeen den raad
Aaneird'ren burger van den Staat
Eet nu „Oranjestammen"
I Mijdrecht Biscultsfabriek »DE
I LINDEBOOM" I
I Amsterdam firma wed. B. van i
DOESBURG. I
LAMAISON BOUWER Co.
Hmboizen 39
Belasten zich met
aan- en verkoop van
Eileoten, Wissels en
Coupons.
Sluiten prolongation.
Safe-inrichting:.
die BETROUWBARE werkkrachten
behoeven, worden beleefd verzocht zich
te wenden tot dën 8ecretaris der afdee-
ling Amersfoort en omstreken van de
NATIONALE VEREENLGiNG TOT
STEUN VAN MILICIENS,
Schim me lpenninckstraat 41.
JAMS en MARMELADE uit de Fabriek 't WESTLAND, Alphen aan den Rijn. Opgericht 1830.
Rembrandt was groot en zeer beroemd,
Zijn naam wordt steeds met eer
genoemd,
Ook Zeppelin en Edison,
Hun ro«m gaat heel de wereld om.
Doch altan zinken in het niet
Door den roem die de „Froo Frou"
geniet.
Die spant van alle toch de kroon
Want de echte is met „De Lindeboom"
Mijdrecht Biscuitsfabriek »DE
LINDEBOOM"
Amsterdam firma wed. B. van
DOESBURG.
Van der ZOO de JONG Van OPHOVEN
Amersfoort. Wi-stslnjfel 43. Telefoon 93.
Openen handelscredieten aan handelaren
en industrieelen tegen borgstelling, crediet-
bypotheefe of andere zekerheid.
Dames, by het koflie zeiten,
Of nog beter bij de thee,
Koopt dan Doesbnrg's „Roulettes" I
Zeker is U dan tevrue.
Vraagt alleen dan zonder schroom!
't Bekende merk „De Lindeboom", P
Mijdrecht Biscuitsfabriek »I)E
L1NDEROOM"
Amsterdam firma wed. R. van i
DOESBURG, i
FABRIEKEN van MELKPRODUCTEN
Amersfoort—Harderwijk
Controle <len heer W. A. van den Bovenkamp
Uitsluitend prima Melkproducten,
ktekiemvrjje Melk
uitsluitend in flesschen.
Koffie en Slagroom. Karnemelk.
Boter onder Rijks-controle fl.40.
De bekende distillaten,
wijnen en likeuren, van de
firma VETTER Co., distill.
Ie klasse, zijn alhier ver
krijgbaar in de oude Slijterij
op liet Lieve Vrouwe-plein,
naast het Kapelhuis, Tele
foon 131.
CREOIETVEflEENIGING
te Amsterdam.
Correspondentschap te Amersfoort
inr. H. J. M. van den BEBGH,
WILHELMINASTRAAT 5.
Zij stelt zich ten doel:
het v.-rieenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blauco
het incasseeren van handelspapier;
het ontvangen van gelden a déposito en
rekening-courant.
FABRIKANT van
RENKUM.
Vraagt prijzen ea monsters.
Telegram-adres: Interc. Telefoon
TAN WIJCK, RENKUM. WAGENINGEN 3
)+0+©+©+©+©40+©+©4©+©4©4
10.)
«Foei, Hans, wat een leelijke vergelijking",
zeide zijn moeder, schijnbaar boos, maar innerlijk
toch opgelucht.
Zij gingen den tuin van den koster voorbij.
Een hond sloeg aan. Toen was alles weer stil.
„Weet je, dat Tina een aanzoek gehad heelt",
begon zijn moeder opnieuw.
„NeenEn dat zegt u me nu eerst",
„De pachter uit Salikow. Een nette, welge
stelde man; maar het domme kind heeft hem
bedankt, zonder meer".
Hij haalde zwaar adem. De avond waB toch
warm.
„Dan zal ze niet van hem gehouden hebben,
mama", zeide hij eindelijk en voegde er aan
toe„Tina zal nooit dan uit liefde trouwen".
„Nu jadaar heelt ze gelijk inmaar ze
is twee-en-twintig jaar en heeft niet veel gele
genheid, met menscben in aanraking te komen.
En als onze oude Hekstein de oogen eens sluit
je weet, geld is er niet. Mijn hemel, ik ben
zoo vaak bang, dat ze op jou verliefd is".
„Och, onzin, mama. We zijn altijd goede kam
raden geweest; meer niet. Wat u zich toch al
tijd zorgen in 't hoofd haalt. Dat is een speciale
eigenaardigheid van u".
„Mijn goede jongen ja. Dat zei papa 6ok
altyd maar wanneer ik zoo vooruit denkmet
October weer de buur
Hij Bloeg met zijn stok door de lucht.
„O, als het dat maar ia 1 Komt lyd, komt
raad".
Z\j liepen den tain in en daar zagen zij, dat
grootma zich onder den kastanjeboom had neer
gezet. Malwine en Gallweg stonden naast haar
en grootmoeder zong, sctiertsend met haar stok
zwaaiend, een oud landelijk liedje.
Zij zong met haar bevende, hafiuide stem en
haar oogen zagen schelmsch Hans aar., alsol zij
zeggen wilde „Ja, jelui Hagelitzen, jelui allen
bent drommel8che kerels".
De oude kales werd ingespannen. De beide
eerbiedwaardige bruine paarden, nog altijd rij
paarden gehecten, olschoon zij ook voor alle
mogelijke andere dingen dienst moesten doen,
waren uit den stal gehaald Lierke, die voor
alle betrekkingen gebruikt werd, tot voor koet
sier toe, legde brommend de laatste hand aan
het optuigen. Lierke bromde altijd en op alien,
zelfs op den verafgoden luitenant.
Hans ging, met den monocle in het oog,
onderzoekend rond. Hij vond den boel afschu
welijk het lak hier en daar gebarsten, de kus
sens verkleurd, de geheele vorm waarlijk anti-
diluviaansch. Met het rijtuig was op Glaring al
even weinig eer in te leggen als met de paarden
en met den goeden Lierke. Die had zyn livreirok
en hoogen hoed op den bok gelegd, terwijl hy
blootshoofds en in zyn hemdsmouwen rondliep.
„Je hoed hadt je toch wel eens kunnen af
schuieren, Lierke".
„Waarom, luitenant. Is nog net genoeg, en
dan.
„Nu, wat dan, Lierke
„Poetsen altyd poetsen en afschuieren
en nooit wat nieuws. Vijftien jaar heb ik nu al
mijn rokop de naden is hij geheel versleten".
„Houd op, Lierke, als jy begint, ie 't eiode
niet te zien".
„Nu, luitenant, ik meen maar zoo".
Hans bleef uog even slaan.
„Eén genoegen moet je me vandaag doen,
Lierkebedrink je vandaag niet".
„Ik me bedrinken, luitenant Ik kan me den
tijd niet herrinneren, dat ik dronken geweest
ben."
„Kom kom
„Ja hoogstens zo'on klein beetje. En dan boven
dien bij Vorstjes. Ik weet wat ik aan uw
naam verschuldigd ben. Hu, Liese 1 KoostEn
dan, wie weet of er op Glaring wat fatsoenlijks
te krijgen is. Gewoonlijk is hethoe royaler,
hoe gieriger 1"
„Lierke, als ik ooit rijk word, krijg je van
mij een mand champagne."
De oude grijnsde.
„Dat wil ik eens zien, luitenant. U doet dat
toch niet, of u moet anders zijn dan de
anderen die zyn net als de kersebuomen
„Kerseboomen
„Ja, wanneer die bloeien, denkt men, dat het
heel wat worden zal. Ze beloven veel, maar
houden weinig of niets."
Hans maakte, dat hy wegkwam. Het was
tyd ook, want mama verscheen al op de veranda.
Zij was in een zijden japon, die in ouderdom
Lierke's livreirok weinig toegaf. Hy schaamde
zich een weinig hij in zijn elegant pak.
Nieuw en onbetaald I Och die rekeningen.
Er maar niet aan denken.
Mevrouw Von Hagelitz had rood geweende
oogen Hans zag het en maakte, dat hij weg
kwam. Natuurlijk, mama had haar tranen altijd
spoedig bij de hand maar dut ze het zich zoo
zou aantrekken dat van dien lammen brief
die van juist vanocbtendwasgekomen van dien
vent over een wissel vun een ongelukkige 2000
mark dat was toch wat dl te kras. De kerel
moest maar wachten tot.... nu ja.... tot hij
betaald werd. Onbeschaamd, naar hier te schrij
ven.
Maar er moest toch een einde aan gemaakt
worden. Een uitweg moest gevonden worden
om er eindelijk eenmaal uit te raken I
Sedert een paar dagen liet die gedachte Hans
geen rust. Zijn moeder hnd hem er eindelijk
toe gekregen, de door haar met groote nauw
keurigheid bijgehouden boeken in te zien. Heer
in den hemel, ja, ze bad gelijkéen, hoogstens
twee jaar zou bet zoo nog kunnen gaanmaar
dan was 't gedaan met het laatste goed der
Hagelitzen, het goed waarop ze meer dan 300
jaar gewoond hadden. Gedaan ook met hem 1
Terwijl hij naast Lierke op den bok zat en
de oude kar door het zand stuurde, dacht hij
er voortdurend aan. Eeuwig en altijd die mate-
rieele zorgen. En dan was er nóg wat, dat hem
niet losliet sedert zijn gesprek met Ellinor.
Of zij het in ernst gemeend had, dat met
Rulh Misschien op 't oogenblik zelf wol. En
tèch zou zij er van opzien, wanneer het werke
lijkheid zou worden Dat zou toch een
triomf zijn 1
Hij had haar kunnen haten, die mooie vrouw,
met buar vriendschapsaanbieding. Hoe had ze
ook weer gezegddat hij heelemaal niet in staat
was, een hartstocht te voelen. Alsof zy in zijn
hart kon lezen. Belachelijk of boosaardig, of
beide I
Het rijtuig reed verder door het zandLierke
zat voortdurend te brommen, half tegen den
luitenant, halt tegen de paarden, of voor zich
zelf. Van tijd tot tijd klonk uit het rijtuig een
vroolijke lach van Gallweg.
Ja, die kon lachen I Geen schulden, oen schit
terende carrière voor zich en algemeen bemind.
Nu, maar 't wa9 toch een hondeleven, dat hij
geleid had zich alles, wat maar oven buiten
sporig was, te moeten ontzeggen, ieder stuivertje
driemaal om te draaien eer hij het uitgaf. Naar
bestaan, hoor! Nu ging hot wel wat bettr sinds
hij wat extra's verdiende met zijn boekjesscbrij-
ven. prul-novelletjes, en dan met zijn spaar
zaamheid
(Wordt vervolgd.)
Snelpersdruk, Firma A. H. van CLEEFF, Amersfoort.
