Als uw Bril gebroken is, WERKGEVERS Thee E.Brqndsmq Slijterij „HET KAPELHUIS" Stoomwasscherij W. G. BURGER, DE HUISHOUDGIDS W. F. A. GROENHUIZEN, FLEHITE Feuilleton Gouden ketenen. ingang Lieve Vrouwe-kerkhof, LIMONADES en andere ZOMERDRANKEN uit de distilleerderij van de firma VETTER Co., Zutphen. Dames, bfi het koffie zetten, if nog beter bij de thee, Koopt dan Doesbnrg's „Roulettes" Zeker is U dan tevröe. Vraagt alleen dan zonder schroomB 't Bekende merk „De Lindeboom", r I Mijdrecht Biscuitsfabriek »DE LINDEBOOM" I Amsterdam firma wed. R. van i DOESBURG. I =5» ZEIST. t= AMERIKAANSCH SYSTEEM. Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZFN De goederen worden ie Amersfoort 's H oenétl- gt franco gehaald en gebracht. PROSPECTUSwordt op aanvrage franco toegf7t'iid«n Gouden Medaille, Gent 4908. Onder Redactie van mejuffrouw N. CARIOT, Leerares in Koken en Voedingsleer, te ZWOLLE. Dit tijdschrift verschijnt eiken Zaterdag. Proefnummers gratis en franco verkrijgbaar b\j iederen Boekhandelaar en aan het Bureau van de »DE HUISHOUDGIDS": Burgstraat Gê, UTRECHT. een glas stuk, een armpje van uw bril of een kurkje of hoorntje van uw pince- nez, wendt u dan met vertrouwen tot ons. Wjj repareeren billijk vlug en goed. Groote sorteering BRILLEN en PINCE-NEZ, LEESGLAZEN, BAROMETERS, enz. Onze 25-jarige werkkring hier ter stede waarborgt U een vakkundige behandeling. Brillen worden geleverd op voorschrift van H.H. Doctoren. In8trnment- en Horogeinaker, Langestraat 42. die BETROUWBARE werkkrachten behoeven, worden beleefd verzocht zich te wenden tot den Secretaris der afdee* ling Amersfoort en omstreken van de NATIONALE VEREENIG1NG TOT STEUN VAN MILICIENS, Schimmelpenninckstraat 4 1. van NAic Inlichtingen omtrent den verkoop worden verstrekt door den heer H. BOERWINKEL L'lrecbtschestraat, Agent voor Amersfoort. OudlieldliuiMlIff Museum Is <1 v I IJ k s Ie bezichtigen snor iitel-lcdon a 1(1 rent. Eosteoos des Dinsdags van 10 tot 2 en van lVs tot 3 uur. Amersfortia FABRIEKEN van MELKPRODUCTEN Amersfoort—Harder w ij k Controle den heer W. A. van den Bovenkamp Uitsluitend prima Melkproducten, ktekiemvrije Melk uitsluitend in flesschen. Koffie en Slagroom. Karnemelk. Boter onder Rijks-controle f 1.35. Rembrandt was groot en zeer beroemd, Zijn naam wordt steeds met eer Mijdrecht Ook Zeppelin en Edison, Hun roem gaat heel de wereld om. Doch alhn zinken in het niet Door den roem die de „Frou Frou" geniet. Die spant van alle toch de kroou Want'Ie echte is met „De Lindeboom" Biscuitsfabriek *DE LINDEBOOM" Amsterdam firma wed. B. van DOESBURG. lm oud» en Jongt mannen wei iimw rDHhnu Mmtle I %siiur m ff jifift/r/I Bdnul Bindt, IriHutiiti. Nu groot en klein in dezen lijd, Zich met. het Vorstlyk huis verblijd Hel harte doet ontvlammen, Geven wij eikeen den raad Aan eid ren burger van den Staat Eet nu „Oranjestammen" Mijdrec! t Ri&cuiistnbriek »DE LINDEBOOM" Amsterdam firma wed. B. van DOFSBURG. RE1SBELASTIN (J. Er zijn onder de minvermogenden velen, voor wie een verblijf van eeDige weken in de buitenlucht tot herstel van gezondheid een onschatbare weldaad zou zgn. Evenals vorige jaren richt daarom onze Vereeniging aan allen, die voor gezondheid of voor ge noegen op reis of naar buiten gaan bet drin gend verzoek, haar van hun reisgeld éen Gulden of meer te willen alstaan, ten einde aan minder bevoorrechten en daaronder in de eerste plaats aan kostwinners dit voor hen zoo gewenschte geneesmiddel te kunnen bezorgen. Ten vorigen jare werden op deze wijze 416 personen, waaronder 3 uit Amersfoort, geholpen en reeds hebben velen zi h ook dit jaar weer aangemeld. Iedere gift, onder motto „Reisbelasting", wordt dankbaar aangenomen en in het Jaarverslag vei an woord. Mej. D. A. SIDDRÊ, Muurbuizen 91. Mevr. GRONEMAN—Doornbos, Utrecbtscheweg 40 Mevr. baronesse Van 1TTERSUM Stroeve, Plantsoen 6. Mevr. RUYSCH LEHMAN DE LEHNS FELDVan I.anschot Hubrech Soesterweg 1. Mevr. KNOPPERSVan Eijbergen, Weverssingel 7. Amersfoort, 4909. w Bij den ondergeteekende verschijnt j jj| iederen Woensdag: De Hollandsche Lelie Week bad voor Jonge Dames g onder Hoofdredactie van 3 Jonkvrouwe ANNA de SAVORNIN LOHMAN. jfe De Hollandsche Lelie" is het ceniyst g Weekblad in Nederland voor dames de hoogste en beschaafdste krin- a g gen. Lel hierop voor uwe advei-tentie. i jg PrÜs per jaarg. f4.50, fr. p. p. f 5.25. J Q Proefnummers gratis. X Amsterdam. L. J. VEEN. CREDIETVEREENIGING te Amsterdam. Correspondentschap te Amersfoort mr. H. J. M. van den BERGH, WILHELMINASTRAAT 5. Zij stelt zich ten doel het verieenen van Credieten onder per soonlijke of zukelijlje zekerheid of in-blauco het incasseeren van handelspapier; het ontvangen van gelden a déposito en rekening-courant. 15). l)e Vorstin meende op het gelaat van haar aan staanden zwager een geringe ontstemming te be merken en zeide daarom „Heb maar geen angst Pa is een goede man, die Ruth's geluk zeker niet in den weg zal staan- En bovendien hij neemt altijd genoegen met onze besluiten. Slechts wat geduld dat is alles." De Vorst trok weer een mal gezicht. Toen HaDs naar huis reed, kon hij zich eenige teleurstelling niet ontveinzen. „Lieve hemel iB dat alles koud in zijn werk gegaan"maar hij kreeg zijn onstemming er onder en droomde zich gouden droomen. Tot nu toe was hij slaaf geweest slaaf van de dagelijksche misèrenu zou hij meester zijn. Tot nu toe had hij zich moeten laten kwellen en plagen nu wilde hij gelukkig zijn. En goed! Ja, 't moest toch een groot geluk zijn, te kunnen geven aan zijn moe der, zyn goede lieve moeder, en aan Malwine en zoo een kameraaad met een paar bankjes te kunnen helpen „Hier,pak aan En geef het mij terug ais je generaal bent". Al het onaangename was verdwenen, toen hij op Vielberg kwam en toen hij by den ingang van den stal den ouden Lierke zag staan, gaf bij hem zun laatste twintigmarkstuk. „Ik dank u, en wensch u geluk". „Waarmee, Lierke?" „Nu, in de bediendenkamer bij den Vorst hebben ze zoo van allerlei gepraatvanwe ge nu ja, ik meen maar wat de lui op Gla ring kunnen, dat kunnen, de Vielbergs óoknog wel". Drie dagen, toen kwam pa. Hans had alles in het werk gesteld om de eigenaardig gedrukte atmosfeer, die op Vielberg heerschte, zooveel mogelijk te ontloopen. Iederen ochtend om elf uur ging hij naar Glaring en kwam eerst 's avonds laat terug. Een keer was ook mevrouw Von Hagelitz meegegaan om haar schoondochter onder veel tranen te omarmen, wat Ruth zich zeer verbaasd maar zeer kalm had laten welgevallen. Zich geheel losmaken van de gedrukte stem ming in het ouderlijk huis kon Hans zich even wel niet. De spottende blikken van zijn groot moeder, het ernstige, koele gelaat van zijn zuster had hij wellicht kunnen negeeren en Gall- weg ontving reeds den volgenden dag een tele gram dat hem „wegens dringende familieom standigheden" naar Berlijn terugriep; Hans voelde, dat het telegram „eigen werk" was en hij was er Gallweg dankbaar voor. Toch was het afscheid van den vriend pynlijk. Het ergste was echter, dat Hans bemerkte, in alle dingen, hoe de draden, die een men- schenleeitijd tusschen de dominee's familie en de zijne bestaan hadden, losser werden althans voor hemmaar ook bemerkte bij, dat ze nog wel degelijk bestonden, 'fine kwam niet, maar Malwine ging vaak naar haar toe; de oude dominee liet zich niet meer zien, maar de grootmoeder was veel in het huis van den pre dikant en zijn moeder, in nier aard het lag, altijd weer op schijnbaar afgedane liefst on iangename dingen terug te komen, meende nu eenB„Wan neer dat met Tina toch maar niet gebeurd was" dan weer: „Had toen Tina haar pachter maar getrouwd iiet domme kind" of „wat Tina zich toch eigenlijk verbeeld heeftjij kon toch niet met haar trouwen". Neen, noch hij, noch zij hadden ooit over een huwelijk, zelfs niet van de toekomst gespro ken, hadden er nauwelijks auu gedacht 1 Wanneer zij elkaar lief hadden gehad lieve hemel, het was een kalverliefde geweest meer niet; maar onaangenaam was het toch en het was het eenige, dat Hans niet van zich afzetten kon. Er bleef iets hangen iets van een gesprongen snaar, een onaangename naklank. Ja en nu kwam pa. De Vorstin was hem tot Roppa tegemoetge- reisd, zoodat hij op alles voorbereid op Glaring kwam. Een magere, lange man met een haviksneus, een huid als perkament, een groote gele baard gekleed in eeu flodderig geel costuum, gele schoenen, gele hoed, gele handschoenen een sintonie van geel I In een tweede rijtuig zat zyn kamerdienaar een model van éiégance. Ruth en Hans stonden op het terras, toen het rijtuig er aan kwamdo Vorst met den monon- cle in het oog, op een afstand. Hans was be wogen, Ruth zeer kalm. Het scheen alsof zij wat medelijden hud met haar verloofdezij fluisterde hem toe: „Pa ia toch een heel goede man." Vlug sprong de oude heer uit het rijtuig, ging naar Ruth, kuste haar op de beide wan gen en stak toen zijn lange, magere hand naar Hans uit. „Bonjour, meneer Hagelitz". Hij keek Hans van onder tot boven aan. „Dus gij wilt het ooilammetje trouwen Zeer aangenaam. Dank. Wensch jullie veel pleizier." Hans werd vuurrood „Mister Porster". Maar de oude heer zeide: „Goed, goed weet er alles van. Over het zakelijke spreken we nader. Kijk, daar is de Vorst ook. Good day. Nu wil ik eerst naar mijn kamer welk nummer? Is hier geen lift? Nu, dan maar loopen. Ik heb de eer." Met samengeperste lippen keek Hans voor zich uit, tot Ruth haar hand op zijn arm legde en zeide „Maar Hans, wat heb je toch 1 Pa was toch buitengewoon lief." Tegelijkertijd kwam de Vorst van de andere zijde, legde zijn hand op Hans rechterarm en zeide ook, wel is waar op een anderen toon„Maar Huns, wat wil je dan toch eigenlijk? Zoo is pa toch altijd." En met een vleugje bij hem zelden ""p-lro- menden humor, zeide hij „Kinderen, we zui len bij mij in de groene kamer een glaasje Pommery drinken." Na een half uur kwam Francis, de kamer dienaar: „Mister Porster wenBcht den baron te spreken." Hans stond dadelijk op. De Vorst begeleidde hem tot in de voorhal. „Komaan Hans, laatje niet overbluffen. Pa is goed in den grond van zijn hart, dat heb je nu al van vier schoone lippen gehoordrnaar de grond ligt wat diep." Op den corridor van de eerste verdieping ontmoette hij Ellinor. Het leek wel alsof zij op hem gewacht had. „Alles gaat uitstekend, Hans. Geloof me; Pa iB goed." Francis stond al aan de deur „Mister Forster verzoekt u Pa lag. half gekleed, op een chaise-longue en kamde met zijn lange vingers zijn gelen baard. „Zoo, daar is u dus. Zeer aangenaam. Wat is u eigenlijk?" „Luitenant bij het 7e garde-regiment." „Zoo. Ik ben kolonel van de 9e reserve-bri gade, Nebrasca U. S. Zeer aangenaum. Gij hebt ook een bezitting, vertelde Ellen my6ok een met zoo'n roofburcht?" „Een tamelijk groot landgoed, met een aardig huis." „Tamelijk groot dat is dus klein. Ook al goed. Dus luitenant en eigenaar van een klein landgoed. Dat is niet veel." Tot nu toe had Hans gestaan maar nu kookte het in hem. Als een bediende wilde hij zich niet laten behandelen. Hij nam dus een in de nabijheid staanden stoel en ging zitten. „U permitteert," zei hij kort. „Veel is het inderdaad niet, gemeten naar uw maatstaf; wij meten hier anders. Maar dat doet heel weinig zake. Iiuth houdt van mg en ik van haar. Hebben wij uw toestemming, of niet?" (Wordt vervolgd.) Snelpersdruk, Firma A. H. van CLEEFF, Amersfoort

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1909 | | pagina 4