iir FOX "W j
500 PAAR
cent
per i
paar. f
BRONWATEREN
WERKGEVERS
is HET merk GLACE HANDSCHOENEN.
verkoopen wij thans voor
DOR I KV V AMERSFOORT, f
lil/U. _UAJ Laneestraat 40. Tel. 103a
LIJNZAADKOEKEN
LAMA1SQN BOUWER Co.
Munrbnizen 39
AMERSFOOHTSCHE BANK
BOSCH Co., Amterdam
Feuilleton
Gouden ketenen.
WESSANEN LAAN,
WORMERVEE R.
Opgericht 1705.
Koninklijke Fabrieken.
Voedert uw vee met de zuivere murwe
merk de „Ster" en W. L,
uitmuntende door hoog eiwit- en vetgehalte
en voedingswaarde
EERE-DIPLOMA Parys 1900.
NEGEN GOUDEN MEDAILLES
Belasten zich met
aan- en verkoop van
Effecten, Wissels en
Coupons.
Sluiten prolongation.
Safe-inrichting.
die BETROUWBARE werkkrachten
behoeven, worden beleefd verzocht zich
te wenden tot den Secretaris der afdee
ling Amersfoort en omstreken van de
NATIONALE VEREENIG1NG TOT
STEUN VAN MILICIENS,
Schimmelpenninckstraat 41.
Kortegrncht 20 (naast liet Postkantoor) Telefoon S6.
Effecten - coupons - wissels - vreemd geld - prolon-
gatiën - beleening - assurantiën - credietbrieven
verhuurt safe-loketten - voert administration
beheert vermogens - opent cheque en deposito
rekening - verleent handelscredieten tegen nader
te bepalen voorwaarden.
Van der ZOO de JONG Van OPHOVEN
Amersfoort. Westslncel 43. Telefoon 93.
Openen handelscredieten aan handelaren
en industrieelen tegen borgstelling, crediet-
hypotheek of andere zekerheid.
Chem.
bereide
VICTORIA11 cent. BITTERWATER18 ct
APOLLINARIS 12 s VICHYWATER25
EMSERWATER15 FACHINGER12
enz., alles per heele fle3ch of kruik.
Verkrijgbaar bijApotheker W. A- van den BOVEN KAMP,
Amersfoort.
19.)
Gallweg Bcheen er niet erg veel trek in te
hebben en trachtte zich te verontschuldigen
door te zeggen, dat hij reeds had gedineerd en
niet in visite-toilet was maar Hans liet hem
niet los en spoedig gal' hij toe.
't Was de eerste maal, dat Hans een kame
raad bij zich thuis ontving en het verheugde
hem, dat het juist Gallweg was. Hij vond het
aardig, hem het huis te laten zien met een
beetje trots en een beetje ijdelheid, vond het
prettig met hem aan tafel te zitten, aan te stoo-
ten eu te praten, eindelijk weer eens te kan
nen praten f
Maar zijn vreugde was van korten duur.
Ruth was de beminnelijkste gastvrouw, maar
hij zag duidelijk, dat zij dacht„Ach, waren
we maar met ons beiden1' en hij bemerkte met
spijt boe alles, wat hij met Gallweg besprak,
haar, om xoo te zeggeu volkomen onverechillig
was, zoo heel vreemd.
Vergeefiich beproefde Gallweg haar in het
gesprek te betrekken te pralen over dingen,
die Ruth het meest interesseerden. Hij begon
over haar reis te spreken, over Müuchen, de
pinakotheek zij knikte lachend ja en neen 1
hij sprak van haar huwelijk, van Vielberg
ry lachls zonder antwoord te geven. Slechts
eenmaal, toen hij zijn bewondering uitsprak
over een prachtig collier, dat zy aauhad, zeide
zij „Van PaLaliqueParijs" en toen
hij wat zeide over de fraaie ornamentiek van
het sieraad, knikte zij neer met het hoofd en
laphte weer haar hall vriendelijk, half nederbui-
gend laohje.
Hans was blü, toen men kon opstaan. Toen
zy met hun drieën in den salon bij elkaar
zaten en een kop koffie dronken en GallweK
weer tevergeefsch beproefde, uit den steen
eenige vonken te slaan, werd het Hans te
muciitig. Zoo ging het niet langer. Moest Gall
weg dan tegen iedereen vertellen kunnen„Die
Hagelitz heeft een gans getrouwd"
Zoo nam hij de draden van bet gesprek in
handen, sprak over alles en nog wat en ten
slotte sprong hij op: „Nu willen we nog^een
glas bier gaan drinken, Musch. Er is hier vlak
:n de buurt een oud-Duitsche bierkneip. Kom,
oude jougen. En jij, lieve Ruth, jij gaat toch
óok mee
Een oogenblik scheen het alsof zij wilde toe
geven, maar toen vertoonde zich weer, zonder
dat de lieflijk glimlach van haar gezicht ver
dween het eigenaardige plooitje Hans kende
die beide al heel goed en zij verontschul
digde zich.
Nu wilde Gallweg gaan, maar Hans hield hem
met geweld vast: „Deserteeren, lafaard? Geen
sprake van. Er moet gedronken worden. Mee
nuur de onderwereld".
liet was middernacht toen Hans eindelyk zijn
gust liet gann. Waarover hadden ze al niet ge
sproken. Of had hy alleen gepraat en ten slotte
ook alleen gedronken Gallweg was zoo'n be-
c'uard mensch by ieder nieuw glas werd hij
kalmer en bedaarder. Ja waar had hij al niet
over gesproken. Natuurlijk Ruth geprezen tot
in den zevenden hemel en over al zijn geluk!
En dan van Vielberg en zijn bouwplannen....
ja en van den ouden Hecfcstein en van Tina.
Wat had Gallweg toen ook weer verteld
„Lk heb onlangs jull'rouw Hecksteip toevallig
gezien laatst op de tentoonstelling."
't Was ook zoo; zij studeerde hierNatuurlijk,
waarom zou Gull weg haar niet toevallig ontmoet
hebben
Komisch wat was daar nu eigenlijk aan
Hij had Gallweg naar huis gebracht en keek
zijn lange gestalte nu, tot zy in hel donker ver
dwenen was. Een paar minuten bleef hy nog
in het tuintje van het huis staan, ademde de
koele herfstlucht in en ging toen naar binnen,
Dat waren nog eens een paar aangename uren
geweest, eigjnlijkde eerste sedert weken.
„lk moet toch vaker kameraden bij me zien.
Nu, dan komt ook weldra de gezelligheid
Goddank! En dan het theater. Dat doodt den
tijd óok al. Ja en overmorgen koprs diner.
En nu gaan we slapen.
Op den corridor was nog eon bediende. Hans
ging hem met een kort „goeden nacht" voorbij
6D ging naar boven. De slaapkamers waren op
de tweede verdieping. Daar kwam hem plotse
ling in de gedachte. „Lieve hemel, zou Ruth nu
een bedsermoen houden? Misschien is zy nog
wakker, heeft gewacht." Hij vond de gedachte
wel wat komisch, maar toch voelde hij zich
eenigermate onbehaaglijk.
Heel voorzichtig deed hij de denr open. Het
licht brande laag, maar Ruth lag te bed en sliep,
zeer vnst, zeer regelmatig. Dat was weer echt
komischhet speet hem, dut zij sliep en hij
verwonderde zich erover, dat 't hem speet. Lie
ver had hij daar gevonden op een stoel in
tranen maar kom ze ie toch phlegma-
tiek trotsch alles in den grond van
haar hart. Zoo is het toch beter gemakke
lijker
En hij draaide snel het electrischo licht uit.
Het pension Fuller lag op de vierde verdieping,
in de hanebalken. Het was heelemaal een pen-
8ionshnis, 't huis in de Steglitzerstraat no. 87,
want ook de tweede en de derde verdieping waren
door een „pension le klasse voor lundgenooten
en vreemdelingen" ingenomen. Op de eerste etage
wus een conservatoirein het parterre woonde
de huisheer, do ongehuwde heer Klinsterberg,
voorzoover hij niet op reis was. Hy was eigen-
lyk altijd op reis en in zijn plaats voerde de
portier Schwarz, die in zyn vrije uren kleerma-
ker was, het bewind. Hij kon dat doen, want
hij was stokdoof. Het vrouwelijk element voer
de in huis den boventoonzelden kwam in de
beide pensionaten een jonkman, en din had hij
zeker lange lokken en droeg onmogelijke dassen,
zoowel wat vorm als kleur betreft. Het element
van htt huis was de" toonkunst.
De beide pensions, dat van mevrouw
Fuller en dat van mevrouw Annaliese von
Stielenburg, waren in hoofdzaak bewoond door
musiciennes, die meerendeels de Hocbschule
in de Potsdam merstrasse. bezochten, op welke
echter ook de heer Halenko van de eerste ver
dieping met grooter of kleiner succes jacht
maakte. Op het politiebureau noemden de agen
ten het huis „het muziekhol". De ongelukkige
bewoners van de huizen ernaaBt hadden uitge
rekend, dat het „bedrijf" in no. 87 op gemid
deld een-en-twintig piano's werd uitgeoefend;
alle andere instrumenten en bet gezang verdwe
nen daarbij in het niet. Van 's morgens 7 tot
middernacht werden steeds minstens een half
dozijn vleugels en piano's bewerkt.
Het pension Stielenburg werd voornamelijk
door EngelBchen en Amerikaanschen bezocht:
mevrouw Maria Fuller, geboren Grabig, liet
sterk het Duitsch-nationale karakter van haar
pension uitkomen. De kleine, kogelronde, be
weeglijke dominee's-weduwe was van het land
afkomstig en wat in haar levendige oogen veel
beteekenisvoller waB, patriot van het zuiverste
water. Zij had na elkaar voor Keizer Wilhem
den Groote, voor Keizer Friedrich den Lijder
en voor den tegenwoordigen Keizer de grootBte
vereering gekoesterd. In iedere kamer hing
minstens éen portret van een Vorstelijk persoon,
en in den blauwen salon, haar trots, keken
Keizerin Augusta, Kroonprinses Friedrich Wil
helm van de muren naar beneden. Beethoven
en Wagner werden tusschen de hooge persona
ges eigenlijk maar zoowat geduld. Op de mar
meren console onder den spiegel stond een
albasten vaas met gemaakte korenbloemen, op
deD schoorsteen omringden de keizerlijke Prinsen
de kleine Prinses Victoria Louise, op het ka-
napeetufelije lag een groot prachtwerk „Die
llohenzollern in Sage und Geschichte".
(Wordt vervolgd.)
Snelpersdruk, Firma A. H.
van CLEEFF, Amersfoort.
