FirmaA.J.vanderSteur
ADLER
Specialiteit in AMAZONES.
Nieuwe Aalbessen
48
Groote Houtstraat
HAARLEM,
48
Bern. BROM, Amersfoort,
Methorst Sc Van Lutterveld
Slijterij „HEI
Feuilleton.
Gouden ketenen.
Van der ZOO de JONG Van OPHOVEN
Amersfoort. Westslntrel S3. Telefoon 93.
Openen handelscredieten aan handelaren
en indnstrieelen tegen borgstelling, crediet-
hypotlieek of andere zekerheid.
Telefoon Intercommunaal 477.
Gemakkelijk voor uw gaslicht.
Yoordeelig voor uw beurs.
Goed voor uw gezondheid.
Verstikking door gasuitstrooming
in de slaapkamers onmoge
lijk gemaakt.
Geen lucifers meer.
Geen onnoodig gasverbruik meer.
Groot voordeel voor elk
huishouden.
Dit alles bereikt men door het gebruik van den
zelfaansteker
Deze werkt niet met een aluminium draadje, maar
met een geprepareerd meerschuimen balletje, dat
minstens TX22XT jaar
goed functioneert.
Groot model i 0.90.
Klein model f 0.55.
Alleen verkrijgbaar bij
LANGESTRAAT 27.
Kassiers en Commissionairs in Effecten,
(Commanditaire Veonooten H. OYENS ZONEN, te Amsterdam)
BAARN
Mollernsstraat,
ïelephoon 14.
Verleenen van crediet onder persoonlijken of zake-
lijken waarborg.
Incasso's. Vreemd geld.
AMERSFOORT
Muurhuizen 15, (naast de Nederl. Bank).
Telephoon 49.
ingang Lieve Vrouwe-kerkhof.
uit de distilleerderij van de firma
VETTER Co., Zutphen.
C RED I ETVEREENIGING
te Amsterdam.
Correspondentschap te Amersfoort
mr. H. J. M. van den BERGH,
WILHELMINASTRAAT 5.
Zij stelt zich ten doel;
het verleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco
het incasseeren van handelspapier-
het ontvangen van gelden a déposito en
rekening-courant.
SPOORTREINEN.
5.25
6.51
8.01
8.16d
8.35
9.10
9.54
10.49
10.56
11.31,
11.40'
7.16
7.55
s.l3d
10.48
10.06
11.1
11.46
4.05 4.04
4.19
4.46
5.40
5.57
6.06 !6.05f
6.1S
6.58
7.
8.05 7.49d
10.03
10.20
1.1
1.36t
2.37
3.36
4.17
4.22S
5.19
9.32d|
10.02
10.17; 10.08
10.39
11.43
9.03
9.13d' 9.33
10.08
10.35
ZOMERDIENST 1909.
TBAMDIENSTEN.
Kampstraat
6.56*
806
8.19 z
8.40z
9.14z
9.25
9.5Sz
10.11
10.30
10.53 z
11.10
11.28
11.51z
12.36z
1.05 z
l.Slz
2.04 z
2.46 z
3.19 z
3.42.Z
3.56
4.10z
4.26
4.50 z
5.09
5.24z
5.46
6.01z
6.14
6.27:
6.56z
7.25 z
7.3S
7.55z
9.15z
9.S6z
10.20z
10.08:
10.22
10.41
11.04i
11.21
11.39
12.02:
12.-46
1.16*
1.42 z
2.15:
2.56:
3.16
3.30:
3.53 z
4.06
4.21z
4.37
5.01 z
5.20
5.35:
5.56
6.11:
6.24
6.:;kv
7.06:
7.35 z
7.48
8.06 z
8.44
9.25z
9.47 z
10.31 z
7.48
8.—j
8.16
8.55 z
9.02
9.25 z
9.39
L0.08z
10.27 z
10.50
11.06/.
11.25Z
11.40
L2.20z
12.46 z
1.19a
1.46 z
2.28 z
3.16
3.30z
3.53z
4.06
4.23 z
4.47
5.06z
5.21
5.43z
5.56
e.iiz
6.24
7.06z
7.14
7.85/
7.48
8.17z
9.25z
9.52z
10.31 z
7.59
8.11 z
8.26
9.06z
9.13
9.35 z
9.50
10.18z
10.38 z
11.01
11.17 z
11.36z
12.31 z
2.39z
3.1 lz
3.27
3.40z
4.03z
4.17
4.34 z
4.58
5.17 z
5.32
5.54 z
6.06
6.22z
6.35
7.16z
7.25
7.45z
8.28z
9.351
10.03
5.40f
SPOORTREINEN.
:htin
Apol.l
7.1
10.24
10.45
1-2.46
1.25
8.27
10,
10.53
11.45
12.39
9.17d
9.27
10.12
10.24
11.32
9.07
9.38
10.14
10.39
5.10
10.10
11.51
2.45
2.55S
3.20
9.40d
10.26
7.17
8.20
11.06 11.11 j
12.14 |12.37j
f Deze treinen loopen niet op Zon- en Feestdagen. Deze tramdienst vertrekt des Vrijdags (markt
te Amersfoort) te 6.46 van de Remise en te 6.50 van het Station, op andere dagen te 7.41 van de Remise
naar de Kampstraat Op Zon- en Feestdagen is de dienst beperkt en rijden slechts de tramdiensten met
z aangeduid; des morgens nog te 10.18 en 11.16, en des avonds nog te 9.08, 11.14 en
12.27 van het Station; des morgens nog te 8.80 en des avonds nog te 6.3S van de Kampstraat naar het
Station. Bij vertraging in de aankomst der treinen zullen de betreflende trams aan het Station wa< nten,
zoolang als de verdere dienst dit toelaat. De trams zijn by de voormalige l)treclitschepoort te on
geveer 4 minuten vóór aankomst aan, of ml vertrek van het Station.
85.)
Langzaam daalde Hans de breede, met loopers
belegde trappen af, langzaam ging hy door de
vestibule. Het was hem droef te moedede aan
blik van die beide menschen, die bii meer en
meer had leeren waardeeren, deed hem een
oogenblik zijn eigen zorgen vergeten. Wie hen
zoo zag, uiterlijk zoo goed hun leven leidend in
volkomen harmonie en rustig, zou moeilijk kun
nen gelooven, dat tusschen hen een kloof be
stond, die onoverkomelijk was en bleef. Hoe
had Peter ook weer gezegd van de gouden kete
nen? Ja, ook hij leefde in zulke gouden keteneD.
En misschien leed Peter nog meer en ernstiger
dan hij. Ellinor Ja, in haar hart kon niemand
lezen. Had zij wel een hart? Altijd weer drong
die vraag zich aan hem op. Hoe kon een zóo
levendige, temperamentvolle, hoogbegaafde vrouw
zóo k( ud zijn, zich vergenoegen met al dat uiter
lijke, tevreden zijn met zoutelooze liefhebberijen?
Was Ellinor aliijd zoo geweest? Behoorde dat
ook tot de grondtrekken van haar karakter Of
was zij zoo geworden Door het leven, door éen
voorval misschien?
Het rijtuig ging door Behrenstrasse en Wil-
helmstra6se. Hans wilde Gallweg opzoeken. Aan
het einde van de straat werd hij aangeroepen
„Hagelitz! Hé, keerenkoetsier; stop!"
Het was een stentorstem, die zelfs boven liet
straatrumoer uitklonk. De koetsier hield stil
't was de heer van PlenBhagen, die met een anti-
diluviaanschen cylinder en een onmogelijke das,
't gezicht rood door het roepen, naar het rijtuig
kwam.
„Dornerwetter Hagelitz. 't Verheugt me je
zoo spoedig te zien. Mevrouw ook goed Wel,
dat doet me genoegen".
Reeds had hij het portier opengemaakt en
was tegenover Hans gaan zitten
„Koetsier, naar Ewest neen, geen praat
jes, Hagelitz we drinken samen een glas''.
Toen zij bij elkaar zaten en I'lenshageu ver
telde van de gisteren geopende zitting van den
Landdag, van het nieuwe toltarief, van den
Bond der Landwirte, van de veeprijzen alle3
met luider stem hoorde Hans, éen woord,
dat zijn aandacht trok.
„Dat Ducker zijn landgoed wil verkoopen,
heb je toch zeker al gehoord 7"
„Ik? Neen. Maar behoort Grantow dan niet
tot het majoraat?"
„Neen, zeker niet. Nu, ik heb het wel zien
aankomen. Het is een mooi zaakje, waarin dê
gravin zich gestoken heeft; maar er is nu geld,
feid en nog eens geld noodig, meer dan Ducker
eeft. 't Zou eeuwig jammer zijn als het goed
in verkeerde handen kwam".
Hans speelde met zijn glas. Hij dacht Da.
„Hoe hoog taxeer je het goed?"
„Ja, Grantow is tamelijk goed in orde. 'k
Weet niet wat hij vragen zal, maar hij heeft
het noodig. Als hij maar iemand vond, die met
baar geld betalen kon. Lieve hemel, Hagelitz"
hij sloeg zóo hard met de handen op tafel,
dat de lui in de buurt opschrokken „die
drieduizend morgen land iouden van Viel berg
wat maken. Zal ik de zaak beredderen, als on
partijdig tusschenpersoon natuurlijk".
„Zie in ieder geval eens te weten te komen,
wat de graaf vraagt. Ik wijs de zaak niet geheel
en al van de hand".
Het was drie uur geworden eer Hans zich
eindelijk vrij kon maken. Te laat om Gallweg
nog aan dc Krijgsschool te vinden en bovendien,
wie kon weten of hij die nog bezocht. Dus maar
naar zijn huis in de Luisenstrasse. Hij vond
hem niet thuis, maar de oppasser meende, dat
de luitenant ieder oogenblik kon komen. Dus
ging hij naar de kamer van zijn vriend. Hier
hadden zij vroeger een lijd mot eikaar gewoond,
in een periode van geldgebrek, toen Hagelitz
bly moest zijn op deze wijze de halve kamer
huur uit te sparen tot er weer een betere tijd
was aangebroken, een gelukkige avond met het
spel, een gelukkige leening bij den grooten
menschenvriend Kemelmann.
Daaraan dacht hij en ook hoe prettig die tijd
toch geweest was, toen bij een paar oude meu
bels zag, waarmee Gallweg ook nu nog zijn ka
mer versierd had, bovenal de oude eikenhouten
schrijftafel. Even als vroeger was die volgepakt,
maar toch volmaakt in orde, boeken en papie
ren, alles.
Midden erop 9tond een portret van Tina I
Het was niet meer dan een vluchtige pastel
studie, maar het werk van een meester, in
groote trekken, treffend en karakteristiek. Hans
kon niet andershij nam het portret en ging
ermee naar het venster. Hij trok een stoel na
derbij, ging zitten, hield het portret in zijn
orgineel geornamenteerde lijst in de hand.
Het kwam hem voor als ware 't een nfscheid-
nemenIedere trek van het mooie gezichtje
ontleedde hij om toch altijd weer het geheel
te bekijken, zich te verdiepen in den levendigen
indruk, dien het op hem maakte. Dat was niet
de door smart gebogen dochter, die hij nu drie
maanden geleden aan het graf van haar vader
had zien staan, Dit meisjesgezicht deed hem
weer denken aan zijn vriendin uit vroeger jaren.
Zij had inmiddels het geluk de hand gereikt.
Lang zat hij zoo. Er kwamen oogenblikken
waarin booBheid over dat geluk in hem opkwam,
waarin iet9 van de meest onbillijke verwijten
in hem den boventoon voerdenhoe snel heeft
ze jou vergeten I Muur hij bedwong die gevoe
lenshij had geleerd, zichzelf meester te blij ven.
En hoe langer hij Tina's beeld bezag, des te
reiuer werden zijn gedachten, des te minder
jaloerschdes te meer kwam hij tot dc erken
tenis en den wensch -. jij hebt jezelf een huis
gebouwd en het was een gouden gevangenis
voor je wees bly, wanneer althans zij geluk
kig wordt.
Gallweg trad de kamer binnen. Hans sfond
op, zette het portret op zijn plaats en zeide
„Neem me niet kwalijk, oude jongen."
Een moment legde Gallweg, haastig, impul
sief, zijn band on het portret, als wilde hij het
besehermen toen lachte hij, als iemand, die
zeker is van zijn zaak en zich verheug». „Het
lijkt goed, niet waar Professor liler beeft het
haar vóór acht dagen cadeau gedaan. De lijst
ontwierp zij zelf."
Een paar oogenblikken stonden zij zwijgend
naast elkaar.
„Heb je je ontslag al ingediend zeide Hans
eindelijk.
„Ja."
Hans sprak aanstonds verder, zeer snel, als
iemand, die een verhaal al meermalen gedaan
heeft en niet zonder tegenzin het nog eens
vertelt.
„Kerel, schrik niet van wat ik ga zeggen.
Ook ik heb vandaag ontslag genomen. Doe me
een pleizier en vraag niet waarom. Ik wil naar
Vielberg, me geheel aan mijn landgoederen
wijden, me een einstige bezigheid scheppen.
Maar het huis wordt verbouwd en dus moeten
we een poosje op reis gaan, binnen een paar
dagen al, en dat wilde ik niet, zonder je nog
eenmaal de band gedrukt te hebbeD."
Hij haalde diep adem.
„Beste Musch" ging hij verder, met moeite
sprekend, alsof het hem onaangenaam was,
„ouwe jongen, ik moet een ernstig woord met
je spreken. Kijk eens, bet is jammer, dat Z. M.
een zoo uitmuntend officier verliest als jij bent.
Dat zal de kolonel je óok wel gezegd hebben.
Kijk ecus, is dat nu noodig? Wees nu eens
een oogenblik stillaat me even uitpraten
Denk eens, dar er een goede oude vriend tot
je kwam, die een grooten prijs gewonnen had
en die zeide tegen je „Ik weet niet wat ik
met het geld doen zal. Wil jij ine niet het
genoegen doen en nemen een zak goud laten
we zeggen honderdduizend mark van me
aan, tot nu tot je generaal bent. Toe,
Musch, doe het, doe het".
(Wordt vervolgd.)
Snelpersdruk, Firma A. H. van CLEEFF, Amersfoort,
