■2SE BRONWATEREN I Mode-Magazijnen ROB. LEVY, FLANELLEN BLOUSES. WEENER COUPE m BOSCH Co, Amterrtam Methorst Van Lutterveld FLEHITE f210 LIJNZAADKOEKEN Feuilleton. SAROLTA. VICTORIA. APOLLIXARIS EMSERWATER 11 cent. BITTERWATEB. 18 ct 12 VICHYWATER25 15 FACHINGER12 enz., alles per heele fleseh of kruib. Verkrijgbaar tig Apotheker 11 A. Tan den BOVEliKAlIP Amersfoort. Van der ZOO de JONG Van OPHOVEN Amersfoort. Westsineel 43. Telefoon 93. Openen handelscredieten aan handelaren en indnstrieelen tegen borgstelling, crediet- hypotheek of andere zekerheid. Kassiers en Commissionairs in Effeeten (Commanditaire Vcnnooten H. OÏENS S ZONEN, te Amsterdam> AMERSFOORT BAARN Munrlinizen 15, (naast de Nederl. Bank). Mollernsstraat, Telephoon 49. Telephoon 14. Verschaffen wissel- en credietbrieven op Binnen- en Buitenland Assurantie, Adm'nistratie. Oudheidkundig Museum is dagelijks te bezichtigen voor niet-leden ii 10 cent. Kosteloos des Dinsdags van 10 tot 2 en van H/2 tot 3 unr. TENNIS-BLOUSE aardig maaksel, lichte en donkere streepen HEMD-BLOUSE met paarlmoeren knoopen en plooitjes-mouwen FLANELLEN BLOUSE voorpand met plooitjes en hoogst moderne mouwen Speciale aanbieding WOLBATISTEN BLOUSES in de prijzen van f3.25, 1'4.50, f5.75, f7.00. Dagelijks ONTVANGST van NOUVEAUTÉS voor het aanstaande Seizoen. f2.45 f2.75 Langestraat 10, AMERSFOORT, Telefoon 103. I# ©I FABRIEKEN van MELKPRODUCTEN Amersfoort—Harderwijk Controle den lieer W. A. van den Bovenkamp Uitsluitend prima Melkproducten. Ziektekiemvrije Melk uitsluitend in flesschen Koffie en Slagroom. Karnemelk. Boter onder Rijks-controle fl.45. LAMAISON BOUWER Co. Muurhaizen 39 Belasten zich met aan- en verkoop van Effecten, Wissels en Coupons. Sluiten prolongation. Safe-inrichting. WESSANEN LAAN, WORMERVEE R. Opgericht 1765. Koninklijke Fabrieken. Voedert uw vee met de zuivere murwe merk de „Ster" en W. L, uitmuntende door hoog eiwit- en vetgehalte in voedingswaarde KERF-DIPLOMA Parijs 1900. NEGEN GOUDEN MEDAILLES „Jawel", zeide miss Brown, zonder blikken of blozeD. Toen greep zij de pompadour doos en wendde zich tot Sarolta. „Heeft mevrouw nog iets voor mij Lady Mac Leod heeft 'mij gevraagd, bij haar te ko men". „Neen antwoordde Sarolta. Miss Brown maakte een buiging. „Dus ik zend u morgen mijn rijtuig. U moet ook mijn man eens onder handen nemendat is hoog noodig" zeide Marguerite. Graaf Klamor lachte goedig „Zooals u beveelt, prinses". Toen verdween miss Brown. „Ziezoo, gaat nu zitten, kinderen". „Wij hebben maar een minuut lijd", zeide Marguerite, terwijl zij behaaglijk maar toch vol waardigheid in een gemakktlijken stoel ging zitten, alB wilde zij daar de rest van den dag blijven. „Wij hebben belet gevraagd bij je man, m?ar die kan ons niet ontvangen. Hij is aan het werk" „Hij werkt den geheelc-n dag", zeide Sarolta met een pijnlijk lachje. „Ik zie hem bijna niet". Graaf Klamor vertrok zijn rond gezicht. „Ja, wij moeten hard werken. Hij is óok jager, net als ik, en dat is niet zoo'n gemakkelijk be roep. En wanneer men aan het werk is, moet men niet gestoord worden. Hij bemoeit zich met de dieren onder de oppervlakte der aarde zooals ik het des met die daarboven". Gravin Marguerite lachte spottend. Dat niet zoo gemakkelijke beroep, dat hem zich bezig deed houden met de dieren boven de oppervlakte der aarde, waarmee hij zich naar de meening van zijn echlgenoote alleen bezig hield, dat be roep had, terwij! hij steenbokken in Perzië schoot, haar den weg geëffend naar haar tenor. Maar dat alles lag nu, dank zij het huwelijk van haar eenig geliefde met de dochter van den rijken antiquiteitenhandelaar, achter haar en men moest denken, dat er nooit sprake was geweest van betrekkingen. Men moest gelooven, dat zij met haar echtgenoot in de teederate verhouding leefde. Daarom bad zij hem, die anders gewoonlijk midden in den nacht opstond en te bed lag wanneer het dag was, gedwongen, vandaag met haar bezoeken af te leggen, in de eerste plaats bij haar nicht. Zij lachte dan ook nu maar met haar man mee. „Wanneer men Klamor zoo hoort, zou men niet willen gelooven, wat een goede man hij is. Hij heeft mij ds laatste dagen best opgepast als een moeder; waarlijk En nu offert hij een jacht op bij graaf Wurmbrand, opdat ik niet alleen op Kroysenbach zal zijn". „Dat is lief," zeide Sarolta, die niet goed wist wat zij van dat alles denken moest. „A propos," zeide Marguerite, „heb je al van het nieuwste theaterachandaal gehoord?" „Neen, wij zijn nog maar kort hier en ik ken het theater niet". „Nu, daar is dan een tenor, de man heet ge loof ik Brivanck, een middelmatige stem, alsof hij een aardappel in de keel heeft, maar een dragelijke figuur. En er is ook een kleine ko- riate, de dochter van den souffleur, met wie hij een liaison had. En onverwacht trouwt hij met de dochter van een antiquaar". Gravin Sarolta huichelde verbazing, maar zij was zóo weinig geoefend in do kunst van vein zen, dat Marguerite dadelijk aan haar zag, dat zij van dit huwelijk wist. Daarom was het maar het beste, zooals gewoonlijk in dergelijke geval len, kalmweg te spreken over dingen, die een ander een kleur zouden hebben doen krijgen. „Dat huwelijk vond juist plaats torn ik in l de kerk een toeval kreeg en de arme koriste moet met haar vader óok in de kerk geweest zijn eu vlak bij den bruidegom hebben gestaan en hem niet roaisch hebben aangekeken. En nu I moet de tenor aan de directie gezegd hebben. dat hij niet meer zong, zoolang de souffleur hem moet soufflee-en. Hij kon dat gezicht in het hok niet meer zien. De directie heeft dat niet ernstig opgenomen en den souffleur toch laten soufflee- i ren. En nu is Brivanck eergisteren blijven steken. De directie weet nu niet wat zij deen I moet. Haar aardappeitenor heelt zij noodig en i haar souffleur kan zij niet missen. Ik ben benieuwd hoe dat zal afloopen j „Ik vind de opera vervelend," zeide Sarolta. i „Ik begrijp niet, hoe men zich interesseeren j kan voor comedianten." j Nu werd Marguerite werkelijk rood. Zij j meende een opzettelijke hatelijkheid te hooren j iu de woorden van haar nicht. Wat bezielde die armzalige Hongaarsche Er waren oogenblikken waarop zij haar nieh haatte, waarop zij het betreurde haar te Monte Carlo in kennis te hebben gebracht met graaf Thurn- Osterwitz. al was het alleen maar daarom, dat zij Er win lief had en trouw bleef; reden genoeg voor een vrouw, die haar man niet lief heeft en niet trouw blijft. En nu wilde dat mensch, dat zich beter geloofde dan zij, haar nog spel- deprikken geven óok. Marguerite bedacht, terwijl zij in den spiegel keek, welke onaangenaamheden zij Sarolta kon zeggen; intusschen nam Klamor een zijner zware sigaren uit zijn koker en kneep er met een zilveren knijper, die aan zijn horlogeketting hing, de punt af. „Permitteer je, Sarolta Ik ga dood als ik niet kan rooken." En zonder antwoord af te wachten, dampte bij er al op los. „Ik kan begrijpen, dat je geen tijd hebt voor het theater, als je om zoo te zeggen nog ib de wittebroodsweken leeft." „Ik verzoek je, laat dat." „Is dat dus niet meer zoo?" Marguerite keek in den spiegel, wat ode Sa rolta deed. Beider blikken ontmoetten elkaar de bruine en de blauwe oogen rustten een oogen- blik in elkaar, maar beiden deden alsof zij het niet bemerkten. „Tante Mac beweert, dat zij in haar heele leven nog nooit zoo'n trouwen man heeft gezien als Erwin." „Behalve mij dan," lachte Klamor. „Jij bent in ieder opzicht hors concours. Rook toch niet zoo geweldig; je verdrijft al de Kus- tyani-parfum, die Fee hier maakt." Marguerite boog zich over het kristallen glas en wendde zich toon lachend weer tot Sarolta. „Ik vraag je niet meer naar je tooverraiddel. want dat zegje mij tóch niet. Het zou mij ove rigens bij mijn man niet veel baten; niet waar Klamor? Hoe is het toch eigenlijk met je be roemde proces? Is hel waar, datje dat instantie verloren hebt?" Sarolta houde de schouders op. „Daar bemoei ik me niet mee. Dat laat ik aan myn advocaten over." „Die mooie mr. Clemens Meyer „Ja, die óok. Nu zal 't wel in derde instantie voorkomen. Mij is het onverschillig." „Nu ja, jij hebt het geld niet noodig. Je man is rijk genoeg." „Het is maar het beste, wanneer de man het geld heeft," zeide Klamor tactvol. „Ten eerste Maar Marguerite liet hem niet vsrder komen. Uit haar oogen schoot een pijl, die hem de rest van zijn woorden deed binnenhouden. (Wordt vervolgd.) Snelpersdruk, Firma A. H. van CLEEFF, Amersfoort.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1909 | | pagina 4