BLOOKER's
Waarom
WERKGEVERS
F. i.
VARKENSSLACHTERIJ
Algemeene Maatschappij van
Levensverzekering en Lijfrente
ZEER GOED
NOG BETER
DE BESTE
KIPPEN TP DOEN LEGGER
FLEHITE
THEE
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
Feuilleton.
SAROLTA.
OPENING VRIJDAGAVOND 24 SEPTEMBER
DER
UTRECHT SCHEWEG 53.
Specialiteit in eigengemaakte diverse WORST en fijne ÏLEESCHWAREN.
Beleefd aanbevelend, J". H. FHÖGSB,
te AMSTERDAM
Damrak 74.
«oxlyek. bij Ko»l»mjl.8.il.».»l No». 1880, No. 28.
MBBCTBUHBNi
E. W. Scott, J. F. L. Blankenberg
en Mr. J. van_£gnevicmaven.
Hoofdinspecteur voor Nederland»
p. a. adama van scnaltema.
Weteringschans No. 117, Amihrdam.
JAARPREMIE per/1000.— vonekerd keplte.il.
Betaalbaar na hat
oiorlijden met praml».
betaling gtdurend^:
17 03
i!ir.G
2ï 42
;12 !t:i
overlijd, n ol
n leelUj. «a
Daalders Cacao
Twee-Guldens Cacao
't Fijnste merk
(vierkante bassen, bruin etiket)
(vierkante bussen, groen etiket)
(ronde bussen)
bussen van 2 pond 150
bussen van 2 pond f 2.
bussen van 1 pond 1-60
1 „0.80
i/s 0.426
1 105
0-55
'/s 0-85
1 ons 0-18
1 ons 0-24
rn 0 45
O
LAMA1S0K BOUWER Co.
Mnnrhniaen 39
Belasten zich met
aan- en verkoop van
Effecten, Wissels en
Coupons.
Sluiten prolongation.
Safe-inrichting.
«P ONOPHOUOENO
Zelfs gedurende de
F guurste winterkouden
2.500 ETEREN
beschrijving
die B E T R O IJ W B A R E werkkrachten
behoeven, worden beleefd verzocht zich
te wenden tot den Secretaris der afdee
line Amersfoort en omstreken van de
NATIONALE VEREENIG1NG TOT
STEUN VAN MILICIENS,
S c h i m m e 1 p e n n i n c k s t r a a t 41.
Horloger,
LANGESTRAAT 42.
Grootste sorteering
UOTKER.
Ie klas artikelen.
Reparatie-Inrichting
billijk, vlug en goed.
staat eene advertentie van
uwe firma niet op deze plaats
Een zeer groot aantal lezers zouden
er dan kennis van hebben kunnen
nemen.
Oudheidkundig Museum is
dagelijks te bezichtigen voor
niet-leden it 10 cent.
Kosteloos (les Dinsdags van 10 tot 2 en
van l1/» tot 3 uur.
CRED I ETVEREE N ICING
to Amsterdam.
Correspondentschap te Amersfoort
mr. H. J. M. van den BERGH,
WILHELMINASTRAAT 5.
Zij stelt zich ten doel:
het verleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blaueo
het incasseeren van handelspanier;
het ontvangen van gelden a 'déposito en
rekening-courant.
van
Ravenswaay Zonen
Gorinchem.
verkrijgbaar bjj
Langestraat 18,
AMERSFOORT.
ZEIST.
AMERIKAANSCH SYSTEEM.
Wasse-hen geheel opgemaakt of droog toegeslagen
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZFN
De goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gebaald en gebracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage franco toegezonden.
e.)
„Me dunkt, Ilona, dat je nu wel eens een
kleine pauze kunt maken'', zeide graai Ei win
terwijl hy opstond.
Zij hooge, slanke gestalte reikte tot halverwe
ge het met hooge vertrek, dat in Romaanschen
Stijl was gemeubeld en waaraan de mooie boog
vensters een deftig relief verleenden.
„Je spant je oogen te veel in".
„Geen quaestie van", zeide llona met een
vriendelijk lachje. „Ik doe het graag en deze
eene bier wil ik nog afmaken".
„Ik zal je vast salaris moeten geven, anders
kun ik het voor mezelf niet verantwoorden".
„Dan moet ik mijn betrekking opzeggen".
„Waarom?"
Ik kan je niet ruineeren. Ik dacht, dat je
onkosten toch al bet honorarium overschrijden,
dat je van je uitgever te Leipzig krijgt, en
„Om 'b hemels wil laat Sarolta dat niet hoo-
l)e deur werd wild geopend. Sarolta stond in
de kamer, met hoog gekleurde wangen en nog
gekleed in haar met Brusselschen kant bezetten
kapmantel. Zij haalde gejaagu adem en maakte
den indruk alsof zij van haar kamer naar die
van den graaf heel snel geloopen had. Zij deed
moeite, haar opwinding te verbergen en da ver
hoogde baur schoonheid. De toch al bleeke llo
na verbleekte naast haar geheel en aleen
onoogelijk viooltje naast een prachtige roos.
Met een dreigenden bleek blik bijua keek Sarolta
naar haar Btieizuster en zeide kort
„Ik moet Erwin spreken'
llona ging weg.
„Wat is er?" vroeg Erwin verbaasd.
Zij liep naar hem toe en sloeg haar armen
om zyn hals. Haar hoofd reikte net tot de borst
van haar man. Zij keek hem met haar donker
blauwe oogen aan en zeide
„Ik verlangde zoo naar je"..
„Is dat een reden om zoo onvriendelijk tegen
je zuster te zijn
Sarolta maakte haar armen los.
„Zuster Och wat, ze is maar mijn stiefzuster,
een Kngelsche gouvernante. Maar als je zooveel
van ze houdt, waarom ben je dan niet met haar
getrouwd
„Je bent een kind. Dat ik niet een van je
zusters heb getrouwd, moet je al voldoende be
wijs zijn, dat ik van jou meer houd".
1 „Daar merk ik niets van. Het is soms net of
ik niet getrouwd ben. Ik zie je nauwelijks".
„Maar lieve Sa-olta".
Hij legde bezorgd zijn hand op heur haar,
net alsof hy een kind streelde.
„Je verstopt je den geheelen dag voor mij".
„Maar, lieve kind, ik werk".
„Nu ja, dat stomme werk," zeide Sarolta.
„Ben je hier gekomen om mij dat te zeggen
„Ja".
„Excuseer dan een oogenblik".
Erwin ging langzaam raar een tafeltje, waarop
fieschjes en reageerbuisjes stonden. In een buisje,
dat in een hanger boven een spiritusvlam hing,
kookte een helder groene vloeistof. Graaf Thurn
nam het glaasje uit het rekje, hield het onder
zoekend tegen het licht en gooide toen de vloei
stof op een filtreerpapier. Toen zette hij het
buisje, waarin een vaste stof was overgebleven,
weer voorzichtig op zyn plaats en wendde zich
weer tot Sarolta.
„Ziezoo, nu ben ik tot je dienst. Vertel my
nu eens wat je wilt".
Sarolta ging naast hem op een canapé zitten,
sloeg haar armen weer om zijn hals en bedekte
zijn gelaat met hartstochtelijke kuBsen.
,N« is het genoeg", zeide Erwin lachend. Hy
keek op zijn horloge. „Tien minuten heb ik tijd
voor jemeer niet. Anders gaat mijn ernstig
onderzoek te niet."
„Ik wilde, dat dat gebeurde." zeide Sarolta,
opstaande en weer op een stoel gaande zit
ten.
„Dat is geen erg aardige wensch. Ik heb vier
weken noodig gehad om het doel te bereiken
en nu wensch jij, dat ik my vier weken vergeefs
heb ingespannen."
„Je moet je heelemaal niet inspannen. Dat is
slecht voor je gezondheid. Je ziet er heel bleek
uit. Ik haat ul die domme zeedieren."
„Ik geloof, dat je ook op hen jaloersch
beut."
„Ja", riep Sarolta.
„Het is goed," zeide Erwin, „dat wij eens
kalm over de zaak praten wanneer jij je zoo
opwindt. Straks heb je dat werk dom ge
noemd."
„Ja, dat is het en je moet het hen overlaten,
die het noodig hebben,"
„Ik heb het noodig."
„Zoo? Natuurlijk 1 Jij moetje brood verdie
nen."
Sarolta lachte spottend.
„Juist omdat ik mijn brood niet verdienen
moet, heb ik me zelf een arbeid gezocht, die
geen brood opbrengt. De armen, die oiu der
wille van het dagelijksch brood werken moeten,
zijn er erg genoeg aan toe en hen moet men
den strijd niet zwaarder maken. Wij, die met
aardsche goederen gezegend zijn, hebben naar
mijn meening de plicht, onze krachten te wijden
aan het algemeen welzijn. En daartoe behoort
de wetenschap."
„Wanneer jij al je tijd aan je werk wilt ge
ven, hadt je niet moeten trouwen."
„Wanneer jij wilt, dat je man al zijn tijd
aan jou geeft, hadt je geen bescheiden geleerde
moeten trouwen."
„Ik heb graaf Thurn-Osterwitz getrouwd, niet
een bescheiden geleerde."
„Maar graaf Thurn is nu eenmaal een be
scheiden geleerde" antwoordde Erwin uiterst
kalm „zelfs een zeer bescheiden geleerde."
„Je lijkt veel op llona" zeide Sarolta ietwat
smalend.
„Ik geloof, dat je me daarmee iets onaange
naams wilt zeggen, maar ik zal het als een
complimentje opvatten. Ik ben, alhoewel ik in
Duitschland gestudeerd heb, in mijn hart een
Oostenrijker gebleven en ik houd van mijn land,
maar toch zou ik wel willen, dat meer van mijn
landgenooten eenige jaren in Duitschland gingen
doorbrengen en dan mee naar hier brachten
wat sommigen spottend „Pruisisch" noemen."
Zijn stem had, al klonk zij volmaakt rustig,
toch iets hards gekregenmaar nu zachter,
zeide hij
„Wees toch verstandig, Sarolta; kom eens
hier, of wil je niet?"
Zij kwam langzaam naast hem zitten en vroeg
„Wat moet ik doen?"
Hij greep haar hand.
„Hat is merkwaardig met de menschen. Zij
zijn allemaal ontevreden met elkaarzij willen
altijd alles anders hebbenzij voelen zich alle
maal zoo'n beetje zendeling en willen, evenals
dezen de wilden doen, anderen tot hun levens
opvatting overhalen. Ik heb eens een jong
ingenieur gekend, die zijn ouders woest onge
lukkig maakte doordat hij hun electrisch licht
opdrong. De goede oude menschen waren jaren
lang tevreden geweest met hun petroleumlampen
en nu plotseling maakte de zoon, by wyze van
Kerstcadeau, hun geheele woning met electrisch
licht. De ouders weenden over dat Kerstcadeau.
En zoo is het in het huwelijk óok. De vrou
wen kunnen het niet velen, dat hun man is
zooals hij nu eenmaal is. Hij moet veranderd
worden, zooals het haar goed dunkt. Daar was
eens een soliede, brave echtgenoot, die gaarne
een goeden kop thee dronk en een sigaar rookte
(Wordt vervolgd.)
