BRONWATEREN
De jong-e kunstkring-,
WERKGEVERS
zijn overal bekend door hun
lichten gang- en
soliditeit
Snel. Sterk.
Holland-Amerika-lijn.
Alex. Mackintosh Sc Co.
Amersfoort.
BOSCH Sc Co, Amsterdam
PRIMA BOTERSPECULAAS
ENTREE 25 CENT.
Solied. Sierlijk,
„Eysink" rijwielen
DE HUISHOUDGIDS
Feuilleton.
SAROLTA.
Het Agentschap voor Amersfoort e. o. is van den heer B. dk JONG overgegaan
op het passage-bureau van
Soesterweg 14, MERSFOORT. Telefoon 146.
Chem.
bereide
VICTORIA11 cent. BITTER WATER18 ct
APOLLINARIS 12 w VICHYWATER25
EMSERWATER15 FACH1NGER.12
enz., alles per heele flesch of kruik.
Verkrijgbaar bijApotheker W. van den BOVEKK1MP
Amersfoort.
die BETROUWBARE werkkrachten
behoeven, worden beleefd verzocht zich
te wenden tot den Secretaris der afdee-
ling Amersfoort en omstreken van de
NATIONALE VEREENIGING TOT
STEUN VAN MILICIENS,
Schimmelpenninckstraat 41.
FROU-FROU
met „De Lindeboom"
is de echte.
Biscuitfabriek „Be Lindeboom",
Firma Wed. B. van DOESBURG.
MIJDRECHT.
AMSTERDAM.
Gewoonte en onbekendheid berokkenen U vaak
nadeel; zoo koopt gij wellicht tot hoogen prijs
losse poederchocolade, meestal van twijfelachtige
kwaliteit en samenstelling, hoewel gij de bussen
uitmuntende BLOOKER'S DAALDERS CACAO
tot zulk een lagen prijs kunt krijgen. Bestel heden
nog aan Uwen winkelier een bus BLOOKER'S
DAALDERS CACAO en ge spaart belangrijk op
Uwe huishoudelijke uitgaven.
Vraagt uwen Kruidenier of Comestibles-handelaar
uitsluitend
uit de Biscuit-fabriek „DE LINDEBOOM".
Firma Wed. B. vau DOESBURG.
in AMICITIA, van 15 tot en met 20 Movember.
G?opend: des Maandags, Dinsdags en Donderdags van voormiddags 10 tot namiddags
4 uur; des Woensdags en Vrijdags van voormiddags 10 tot 's avonds 9 uur; des Zater
dags van voormiddags 10 tot nam'ddags 2 uur.
50 pCt. der opbrengst zal zijn ten bate van de Vereeniging »Kinderzorg".
N.V. v/h De NED. STAAL-INDUSTRIE H. E. Oving Jr.
CONSTRUCTIE WERKPLAATSEN
aan de 8INNENHAVEH O.z.
vervaar digt
ROTTERDAM.
IJzeren Bruggen, IJzeren Gebouwen,
IJzeren Overkappingen, IJzerconstrncties
van eiken aard.
Complete aanleg van Fabriekssporen.
Gouden Medaille, Gent 1908.
Onder redactie van mejuffrouw N. CARIOT, Leerares in Koken en Voedingsleer,
te ZWOLLE.
Dit tijdschrift versehiint eiken Zaterdag.
Proefnummers gratis en frunco verkrijgbaa- bij iedereu Boekhandelaar en
aan liet Bureau vau de »DE HUISHOUDGIDS":
Burgstraat 65, UTRECHT
Tante Mac schrok en haastte zich te vra
gen
„Krijgen we .andang óok niets anders dan
droog brood, appelen en noten
„O neen ik heb champagne en bonbons".
Op een heuvel, waar men uu vlak bij was,
wera een gebouw in Zwitserschen stijl zicht
baar.
„Dat is het sanatorium".
Men stapte uit en klom door een tuin naar
boven. De chauffeur bleef met de automobiel
aan den ingang wachten bij den tuinman, die
tegelijk de plaats van huisbewaarder innam en
in het koetshuis woonde. Een roodwangige jon
gen van ongeveer acht jaar sleepte de mand
champagne naar boven.
Het sanatorium, waarin de dames allerlei
bijzonders meenden te zullen vinden, was niets
dan een gewone dorpsvilla, zooals er zoo vele
zijn. Het eetvertrek nam de grootste plaats in.
Dit was onverwarmd, waarover de dames ver
baasd waren.
„We zullen hier nog kou vatten", zei tante
Mac geërgerd. „Het lijkt hier wel Siberië".
„O", antwoordde de Vorst, „wij zullen het
dadelijk warm maken",
Hij stuk eigenhandig het vuur in den haard
aan, haalde uit een kast champagneglazen en
zette die op tafel. Intusschen bekeken de da
mes van het balkon van zijn slaapkamer, waar
bij zijn luchtbaden nam, het landschap Geluk
kig hadden zij allen pelsmantels aan.
Na een poosje kwam de Vorst op het balkon.
„Wanneer u nu binnen v/ilt komen; alles is
gereed."
Het was werkelijk een beetje behaaglijker
geworden. Het vuur brandde, de tafel was gedekt,
scnalen met bonbons stonden hier en daar. De
Vorst presenteerde sigaretten, opende een flesch
en schonk de glazen vol.
De dames gingen zitten, tante MacenSarolta
rookendde Vorst hief zijn glas op, maakte
een buiging voor alle dames, dronk zijn glas
leeg en smeet het kapot in den haard, zoodat
het in duizend scherven viel, naar Russische
methode.
„Bravo!" riep tante Mac en gooide ook haar
glas kapot.
Fanny nipte even aan haar glas.
„Jij moet óok uitdrinken," zeide tante tot
Fanny. „Je kunt nooit weten of jij niet de
sentinelle bent, die voor citadel van het hart
van onzen gastheer, Vorst Wassili Michailowitsch
Gont8charow, staat."
„Wat vertelt u daar voor onzin?" vroeg
Sarolta.
Ophelia-Fanny lachte.
Tante hield den Vorst haar leeg glas voor.
„Schenk eens inmen moet werkelijk cham
pagne drinken, anderB bevriest men nog, onge
acht den haard. Het schijnt hier een lucbtsana-
torium voor Russische beren te zijn."
„Of voor berenjagere. Jammer, dat uw vriend
Kroysenbach niet van de partij is."
„Ben ik u te weinig," zeide de Vorst tot
Sarolta, die de laatste woorden had gesproken,
en terwijl hij haar aankeek met zyn blauwe
oogen.
„Ik dacht alleen maar, dat bij u hier als
jachtgenoot zou passen. Hij is by zijn beren
bijna zelf een beer geworden."
„O ik moet u verzoeken, niet te spotten over
berenjachten. Beren schieten is een zeer edele
zaak. Ik heb den lust daartoe geërfd van mijn
vader en myn grootvader."
„Kan men dat erven?"
„Dat kan men erven. Mijn grootvader was een
beroemd jager, hij had een zeer beroemden beer
en heeft den beer van Grootvorst Nicolaas
Pawlowitsch doodgeschoten".
„Had die een eigen beer?" vroeg tante, wie
de warmte en de champagne al opgewonden
begonnen te maken.
„Ja, hij heeft hem levend laten vangen in
den Kaukasus, een zeer wild dier, en hij heeft
hem laten brengen in een leege kamer van zijn
paleis te Peters burg".
„In een kamer?"
„Ja, aan een ketting, niet ver van de eetzaal.
Zonder muilkorf, alleen aan een lange ketting,
zóo lang, dat de beer op zijn achterpooten tot
dicht bij de dbur kon komen".
„Waarom dat?"
„Een oogenblik. Wanneer hij diners of soupers
gaf en men hud gegeten en champagne gedron
ken, zeide de Grootvorst tot den gast, die er
voor de eerste maal was: „Broedertje, kom,
ik zal je eens wat heel bijzonders laten zien".
En dan nam hij bem mee naar de kamer, waar
de beer was. Als de gust eenmaal in de kamer
was, werd de deur gesloten".
„Verschrikkelijk", zeide tante. „Maar schenk
toch eens in; Fanny versmacht bijna".
„O, excuseer".
Fanny lachte en dronk.
„En hoe ging het verder?" vroeg Sarolta, die
dit telkens betrekken van Fanny in het gesprek
door tante onaangenaam scheen te vinden.
„Een oogenblik. De gast is dus in de kamer,
ziet plotseling een beer in een anderen hoek
en is natuurlijk bang. Langzaam staat de beer
op, bromt en gaat langzaam met open muil op
den gast toe. De laatste retireert naar de deur,
maar vindt die, als gezegd, gesloten. De beer
aan zijn langen ketting nadert al meer en meer
met geopenden muil en uitgestoken klauwen.
De gast siddert en de andere gasten met Groot
vorst Nicolaas kijken door gaten in den wand
en sterven bijna van het lachen".
„Wel, dat is een aardige grap," vond tante
Mac.
„En uw grootvader?" vroeg Sarolta.
„Mijn grootvader, de vader van mijn moeder,
is óok op een goeden dag de gast van den
Grootvorst, voor de eerste maal; wordt opgesloten
in de kamer met den beer, bedenkt zich geen
oogenblik, haalt zyn revolver uit zijn zak en
schiet den beer op slag dood."
„Och dat was mooi. Leve uw grootvader I"
zeide tante. „Op het welzijn van Wassili Michae-
lowitsch; drink leeg, Fanny."
Fanny dronk en lachte.
„En wat gebeurde er met uw grootvader?"
vroeg Sarolta. „Heeft de Grootvorst hem ge
straft
„O neen, hij heeft hem omarmd en gezegd:
u is de eenigs, die moed heeft. Jawel, dat heeft
hij gezegd."
„Echt Russische toestanden," zeide tante, nu
zelf de flesch champagne krijgend en zich in
schenkend. „Vertel ons eens wat van Rusland.
Ik houd Van Tolstoïik geloof, dat die man
de Russen den juisten weg toont. Dat is een
apostel, die Rusland zal redden van alle bar-
baarschheden."
„Ik ken Tolstoï persoonlyk," antwoordde de
Vorst, „maar hij is voor my een paradox.
Waarom doet hij zelf niet het werk, dat by
predikt Het is waar hij kleedt zich als een
Doer en neemt geen geld aan, maar hij leeft op
een landgoed, dat op naam zijner vrouw staat,
toch als grand seigneur en als hij reist,
reist hij altijd eerste klasse en in een extra-
trein maar hij predikt armoede. O neen, ik
houd niet vun hem en hij misleidt het volk.
Hij heeft meer onheil gesticht dan de Doema.
Hij is een slecht mensch."
(Wordt vervolgd.)
Snelpersdruk, Firma A. H. van CLEEFF, Amersfoort.
