CREMA-CACAO,
Waarom
VRIJDAG 19 NOVEMBER a.s.
Maatschappij „CREMA", Breda.
SINGER Naaimachines
Nuttig St. Nicolaas cadeau.
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
PRIMA BÖTERSPECULAAS
3 pCt. Tijdgeestloten.
3 pCt. Tijopeslpolissen
w. F. i. mmmu,
UURWERKEN.
THEE
vao OMMEREN.
Feuilleton.
SAROLTA.
Wilt U op 19 XTovember a. s. GRATIS in onze zaak een kopje
Melk-chocolade komen drinken 9 Er zullen op dien datum in onze zaak TTtrechA-
solaestraat 46, proeven genomen worden met het NIEUWE ARTIKEL
waaraan NIETS ANDERS behoeft te worden toegevoegd dan KOKEND WATER
om een kop HEERLIJKE MELK-CHOCOLADE te bereidenDit lijkt VREEMD
maar is niettemin WAAR en wij zouden U gaarne van de VELE VOORDEELEN
VAN DEZE CREMA-CACAO willen overtuigen.
Wjj noodigen U daarom beleefd maar dringend tot een bezoek en een
GRATIS proefname uit op
in onze zaak TJtreoJatsokestraat 46, Amersfoort.
Hoogachtend,
G. REMMERS.
Behalve bovenstaand CREMA-CACAO fabriceeren wij CREMA-PUDDING,
die eveneens MET WATER moet worden bereid in plaats van MET MELK, en
die tevens bij G. REMMERS verkrijgbaar is h 8 cent per pakje, in vier
verschillende smaken.
Vraagt inlichtingen omtrent CREMA-HAVERMELK, 30 cent per pondspak,
6 cent per proefpakje van 1 ons.
Onderricht gratis ook in het machinale stoppen
en borduren.
SIN GER-M AATSCH APPIJ.
jOV In NEDERLAND vertegenwoordigd door méér dan
50 eigen Magazijnen.
AMERSFOORT, Westsingel 43,
hoek Varkenmarkt.
Op de in dit jaar te Amsterdam gehouden Middenstands-tentoonstelling werden de Singer
Machines wederom schitterend bekroond want se verwierven behalve een hoogsten prijs (een Eere
diploma) ook nog de medaille vnn Z. K. M. de Prins der Nederlanden alsmede die van den Nederland-
schen Hotelhoudersbond.
=f ZEIST. #i
AMEKLKAANSCH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslf jen
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE I IJZFN
De goederen worden te Amersfoort 's Woensdgs franco getaald en gebi cht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage franco toegezonden.
Vraagt uwon Kruidenier of Conaestibles-hand laar
uitsluitend
uit de Biscuit-fabriek „DE LINDEBOOM".
Firma Wed. B. van DOESBURG.
Mijdrecht.
Amsterdam.
1/10 lot f3.— Klassikaal f— .60
1/20 lot f 1.50 Klassikaal f—.30
f 10.per maand fl.
Zegelkosten f.10.
De TIJDGEESTPOLISSEN geven drie
achtereenvolgende loterijen precies de zelfde
kansen als 1/20 Staatslot.
Verkrijgbaar te Rotterdam aan bet Hoofd
kantoor der N. V. De Tpgeest, Wijnstraat
10, en te Amersfoort bij J. G. PRINS,
Nieuwstraal 5, en bij G. BO EKENOO-
GEN, Langstraat.
staat eene advertentie van
uwe firma niet op deze plaats
Een zeer groot aantal lezers zouden
er dan kennis van hebben kunnen
Horloger,
LANGESTRAAT 42.
Grootste sorteering
Ie klas ai ttkelen.
Reparatie-Inrichting
billijk, vlug en goed.
VOEDiNGS
UtT MIDDEL
VOOR
aii ZuTctUNEEN
Fabr:VAN HASELENABOOM
AMERSFOORT
van
Ravenswaay <s Zoiien
Gorinchem.
verkrijgbaar bjj
Langkstraat 18,
AMERSFOORT.
30.)
„Dat is heel interessant" zeide tante. „Dus
Tolstoï is slecht eo niet goed. Vertel u nóg
eens wat van Rusland".
„Neen, liever niet. Rusland is een ondank
baar land."
Hel was intusschen warm geworden; het vuur
en de champagne hadden hun werking verricht.
De dames hadden hun pelsen afgedaan.
Sarolta begon zich te vervelen.
„De Vorst heeft gelijk. Wat moeten we met
die ernstige gesprekken? Bovendien moeten we
gauw naar huis. Het wordt al avond."
Zij ging aan de piano zitten en speelde een
Hougaarsche melodie.
Fanny, die onder bet verhaal van den Vorst
af en toe gelachen had, bonbons had gegeten
en champagne gedronken, Btond nu op en zeide:
„Ik wil dansen."
De galante Vorst wilde dadelijk zijn arm om
haar middel slaan, miar zij zeide:
„Ik wil alleen dansen."
„Wat zal ik spelen?" vroeg Sarolta,
„Wat je wil; een wals maar".
De Vorst stak de petroleumlamp boven de
tafel aan, de stoelen werden tegen den muur
gezet en Sarolta speelde een wals.
Fanny plaatste haar handen in de heupen,
boog zich naar links en rechts, voor en achter
waarts en begon eerst langzaam, toen ald< or vlug
ger, zich op den rythmus der muziek te bewegen.
Het was een merkwaardig tafereel, deze goud-
gelokte Ophelia in dit eenzame huis, verlicht
oor de roodgele stralen van een petroleumlamp,
riarolta aan de piano, tante Mac achterover in
fl
een stoel met haar rechterhand aan een cham
pagneglas, de lange magere Vorst met zijn oogen
ni»-t van de danseres afgewend. Het was bijna
of Salome voor Herodes danste. Maar de Herodes
van dit luchtsanatorium had andere gedachten
dan de Herodes, die Salomo het hoofd van Jo
hannes den dooper moest schenken.
De gedachten van Gontseharow waren minder
bij de danseres, r:aar wie hij wel keek, dan bij
de mooie pianospeelster, die met den rug naar
hem toe zat en te wier wille hij deze partij had
georganiseerd. Hij was een ander soort minnaar
dan zijn voornaamste tegenstander, de onstuimi
ge, hartstochtelijke Patterson uit bet wilde
Westen. Hij beproefde het met terughouding,
zelfs met zekere onverschilligheid. Hij speelde
den man zonder wenschen, den man met wien
men medelijden moet hebben. Van tijd tot tijd
liet hij, schijnbaar zonder het te willen, blijken
welke heftige gevoelens schemerden onder de
asch van zijn gelijkmatig gemoed.
De kleine voetjes van Ophelia bewogen zich
thans zoo snel over den grond, dat heur haren
wild om haar hoofd fladderden. Plotseling wan
kelde zij en viel op een canapé.
„Die heeft meer muziek in zich dan tien
Indische bajadères", dacht Gontseharow.
„Zij heeft den duivel in hei lijf", dacht tante.
„Reverend Appleton zou oogen opzetten als hij
dat eens kon zien".
Sarolta deed de piano met een harden slag
dicht.
„We moeten naai huis".
Toen lachte Fanny plotseling luid en barstte
daarop uit in een heftig snikken.
„Wat is er, mijn kind vroeg tante bezorgd.
Maar Fanny antwoordde niet en weende maar.
De dames waren radeloosde Vorst ging water
halen.
„Maar spreek dan toch, wat heb je?" vroeg
Sarolta, het meisje door elkaar schuddende.
„Zij heeft te veel champagne gedionken,"
zeide tante. '„Wij hebben niets gegeten en al
maar gedronken. Dat kan iemand niet goed
bekomen."
Fanny dronk een slok water en zeide, dat zij
wilde uitrusten.
Sarolta was woedend over dit einde ran de
partij. Zij gebood tante bij Fanny te blijven.
Intusschen wilde zij met den Vorst in den tuin
gaan wandelen. Met een half uurtje zouden zij
terugkomen en dan moest Fanny maar weer
opgeknapt zijn. Men kon toch hier niet den
gebeelen nacht blijven.
Sarolta had gehoopt, zich te amuseeren en zij
bad zich verveeld. Do Vorst had nauwelijks een
oog voor haar gehad en niets dan vervelende
geschiedenissen verteld. Waarom was zij ook
meegegaan En plotseling moest zij aan Ërwin
denken. Waar zou die nu zijn? In het Zuiden.
En zij rilde. Ook had zij honger. Van de cham
pagne had zij weinig gebruikt en maar een paar
bonbons gegeten. En nu was het tijd voor het
diner.
In den tuin was het donker. De maan was
achter de wolken verdwenen. Nu en dan wierp
zij evenwel haar licht over den weg. Sarolta
liep vlug.
„Wilt u het bosch ingaan? Daar zalhetdon-
ker zijn."
„Dat komt er niet op aan. Ik ben niet bang."
„Nu ja, een oude beer is by u en beschermt u."
„Ik bescherm mijzelf."
„Waarom is u zoo boos?"
„We moeten naar huis en nu moeten we op
Fanny wachten."
„Gravin Fanny is moe. Zij heeft net gedaan
als mijn vrouw altijd deed."
„Uw vrouw?
„Ja, mijn vrouw heeft 6ok zoo gedanst tot zij
er bij neerviel. Gravin Fanny lijkt op mijn
vrouw.'*
„Ia u dan ge»rouwd
Sarolta was stom van verbazing blyven staan.
„Ik was getrouwd."
„Maar dat weet geen mensch."
„Hoeft ook niet."
„Is u van uw vrouw gescheiden
„Natuurlijk. Al jaren."
„Was u haar of zij u ontrouw?"
„Ik heb om mijn vrouw op mijzelf geschoten."
Sarolta begon te denken, dat de man gek
was.
„U hebt op u zelf geschoten En u leeft nog."
„Ja, ik leef nog," antwoordde hij melancholiek.
„Men eet en drinkt en slaapt en gaat wandelen
en daarom leeft men. Ik heb op me zelf geschoten,
maar slecht geraakt. Dsarom leef ik nog. An
ders tref ik altijd goedmaar toen was het een
slecht schot."
„Waarom hebt a u willen doodschieten
„Het was te Parijs. Mijn vrouw wilde naar
een bal gaan en ik had geen zin daarin. Wan
neer ja gaat, schiet ik me dood, zei ik. Toen
was ik nog zeer verliefd."
Hij blgef staan en keek haar met gloeiende
oogen aan.
„En van nature ben ik heel hartstochtelijk.
Ik kan dat niet helpen het is mijn tempera
ment. Het is ongelukkig, maar het is zoo a
wanneer ik een vrouw lief heb hij greep
haar hand kan ik soms razend zyn."
Toen liet hy haar hand weer los en zeide
„Ik vraag u om vergeving."
„En uw vrouw vroeg Sarolta.
„Myn vrouw lachte mij uit. Zy moest en zou
haar wil doorzetten en kwam in een nieuw
toilet van Worth in mijn kamer en ging toch
naar haar bal. Zy hield meer van haar toilet
dan van mij."
(Wordt vervolgd.)
Snelpersdruk, Fiima A. H. van CL1EFF, A metafoor t.
