E.Br^ndsmq
Waarom
GROC.
m OmmerBii,
WERKGEVERS
f Brillen en Pince-Nez in Goud, Zilver en Nikkel. I
KELDER's Thee en Koffie.
THEE
Algemeene Maatschappij van
Levensverzekering en Lijfrente
FLEHITE
Prima kwaliteit Scharen en Messen
W. F. A. GROENHUIZEN,
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
Feuilleton.
SAROLTA.
VOOR TREFFELIJK
Daarom 't meest gevraagd.
Yerkrijgbaar by J. C. G. DUSSEAU,
A. KELDER ZOON, Aldegoudestraat 55.
Leiden.
Verkrijgbaar bij den heer
H. BOERWINKEL, Agent te Amersfoort
en bij
A. J. van ZALINGEN, hoek Langestraat.
W. VONK,
G. DIEGES,
WILS—hAS.
Langestraat.
Krommestraat 52.
Lavendelstraat.
LAMAR'N BOUWER Co.
Monrhnizen 39
Belasten zich met
aan- en verkoop van
Elfecten, Wissels en
Coupons.
Sluiten prolongation.
Safe-inrichting.
Bij den ondergeteekende verschijnt
iederen Woensdag:
De Hollandsche Lelie Bi
Weekblad voor Jonge Dames |v.
onder Hoofdredactie r£
1 VAS f
lonkvrouwe NNA de SAVORNIN LOHMAN. 3\
v De Hollandsche Lelie" is hot eenigst
Weekblad in Nedcrlatid voor dames
36 uit de hoogste en beschaafdste krin- 36
gen. Let hierop voor uwe advertentie.
(c Prijs per jaarg. f4.50, fr. p. p. f 5.25.2b
Proefnummers gratis.
Amsterdam. L. J. VEEN.
PUNCH - RHUM
COGNAC
bijzonder krachtig en voordeelig voor
Directe import.
Slijtery >HET KAPELHUIS", ingang
Lieve Vrouwe-kerkhof.
van
Ravenswaay Zonen
Gorinchem.
verkrijgbaar bij
Langestraat 18,
AMERSFOORT.
De bekende distillaten,
wijnen en likeuren, van de
firma VETTKIt Co., distill.
Ie klasse, zijn alhier ver
krijgbaar in ae oude Slijterij
op het Lieve Vrouwe-plein,
naast het Kapelhuis, Tele-
toon 131.
staat eene advertentie van
uwe firma niet op deze plaats
Een zeer groot aantal lezers zouden
er dan kennis van hebben kunnen
nemen.
te AMSTEItlLAM,
Damrak 74.
«MdpMu Gij Koninklijk Bet I. 1 Not. 1880, No. 28.
DHUEOTBURIN:
E. W. Scott, J. F. L. Blankenberg
en wir. J. van Schgvichavgn.
JAARPREMIE pof Ï000.- tonekerd kapitaal.
Betaalbiir
°b»l»Ung
hot geheole
\m
li) r,G
22195
27 42
:t-> t.i
na ovorlljdon ol op
den latlUjd «an:
jaren, ji
2175
die BETROUWBARE werkkrachten
behoeven, worden beleefd verzocht zich
te wenden tot den Secretaris der afdee-
ling Amersfoort en omstreken van de
NATIONALE VEREENIG1NG TOT
STEUN VAN MILICIENS,
Schimmelpenninckstraat 41.
FABR.VAN HASELENSCBOOM
AMERSFOORT
Oudheidkundig Museum is
dagelijks te bezichtigen voor
niet-leden ii 10 cent.
Kosteloos des Dinsdags van 10 tot 12 en
van U/2 tot 3 uur.
CREOIETVEREE N IGING
te Amsterdam.
Correspondentschap te Amersfoort
mr. H. J. M. van den DEllGH,
WILHELMINASTRAAT 5.
Zij stelt zich ten doel
het vi'i'leenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blauco
het incasseereu van handelspapier
het ontvangen van gelden a dépositc en
rekening-courant.
p e
Loupen, Leesglnzen, Compassen, Curvimeters, Windkussens, IJszakken,
alle soorten Spuiten, Ondersteeken, Hospitaaldoek, Buik- eu Breuk-
bandeu en meer Optische-, Geneeskundige-, Verband- en
Ziekenverplegiugs-artikelen.
en bijbehoorende zaken. i
le klas Artikelen. Billyke prjjzen.
Eigen reparatie- en slijpinrichting bij
INSTRUMENTMAKER. LANGESTRAAT 42. I
ll ZEIST. #333—-
AMERÏKAANSCH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen
G'IEDF rfhandeling. billijke prijzfn.
De goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gelaaid en gebracht.
PHOSPEOTIJS wordt op aanvrage franco toegezonden.
39.)
„Dasoom Mockritz weeter van af. Het wordt
hoe langer zoo mooier. En ik, die mijn geheele
jeugd voor miin nichten heb opgeofferd, ik hoor
van nietsIk breek me het hoofd ermee wat
je hebt; ik kom op de domste denkbeelden."
Fanny lachte.
„Op welke denkbeelden?" vroeg Sarolla.
Tante vond het goed, op die vraag niet te
antwoorden.
„Men zorgt en Bezit hij wat; weet hij, dat
jij niets hebt?"
„Ik verzoek u, tante, te zwijgen. Meneer Von
Sa fated en ik kennen elkaar slechts heel opper
vlakkig; hij heeft mij de groeten van oom ge
bracht en verder niets. Hij denkt aan niets
'idera en ik doe het ook niet", zeide Ilona.
„Dat ia sterk."
„Ik ga weg ulsunog éen woord zegt. Ik wil
dat niet langer aanhoor n."
Ilona ging de deur uit en sloot zich in haar
kamer op.
Ontwijd was haar liefde. Zij voelde zich be-
leedigd. Schaamrood overtoog haar wangen. Wat
moest Ebbo van haar denken? Zij weende bit
tere tranen.
Zij had God wel op haar knieën wilden dan
ken, dat hij Ebbo gezonden had en nu was dal
wederzien in zekeren zin in het stof getreden.
Zij was bang voor de komende dagen.
Geen woord meer zou zij alleen met hem
durven spreken.
Een week, had hij gezegd, kon hij blijven.
Zij zagen elkaar iederen dag en het was als
werden zij iederen dag verder van elkaar ge
scheiden.
Zij deed alle moeite, vroolijk en onbevangen
»e zijn en toch klonk ieder woord, dat zij zeide,
scherp en onaangenaam, in plaats van vriende
lijk. 't Liefst was zij hem om den hals geval
len maar dan weer voelde zij tante's scherpe
blikken en zij stiet hem weer van zich met
koude, gehuichelde onverschilligheid en spot.
Ebbo zweeg dan midden in een zin.
Sarolta had tante Mac er over onderhouden
hoe men zich gedragen mo.est tegenover een
jong verliefd paar en dat zij met haar tactlooze
opmerkingen hem zoowel als haar beleedigen
moest en er de schuld van zou kunnen zijn,
wanneer er niets van de zaak kwam. Tante
was eerst ernstig ongerust geweest en had toen
beloofd, alle toespelingen te zullen nalaten. En
aangezien zij dus in deze richting aan het ge
sprek niet deel kon nemen, zocht zij aan tafel
levendigheid te brengen door aan Ebbo naar do
geisha's in Japan te vrugen en door zich verder
alle moeite te geven, door ongepaste op- en
aanmerkingen een ieder verlegen »e maken.
Daarentegen was Sarolta, voorzoover zij er
de gelegenheid toe had, zoo tactvol en bemin
nelijk jegens den gast uls zij maar kon.
En zoo naderde de weck, die Ebbo wilde
blijven, haar einde.
Ilona wist. en zij kon er ook niet aan twij
felen, dat hij om harentwille gekomen was en
toch de vraag die hij haar doen moest, wan
neer dat zoo waö, de belangrijke vraag, was nog
altijd niet gedaan. Zou hij óok den weg van
allen gaan, sinds bij Sarolta gezien had? Zou
hij óok onder den indruk zijn van haar bekoor
lijkheden
Zij, zij was wel verbleekt naast haar zuster.
Ken diepe smart, een gevoel van razende
jaloezie kwam over haar en voor 't eerst be
treurde zij het, niet naar tante Mac's raad ge-
luisterd te hebben en meer zorg besteed te
j hebben aan haar toiletten en aan haar uiterlijk.
„Je bent te dom en je begrijpt niet de macht,
die de vrouwen daardoor hebben", had tante
vaak gezegdnu was het te laat.
I Zij voelde zich hulpelooB en zag met smart
hoe Sarolta iederen dag met Ebbo uitreed, hem
de stallen en de paarden liet zien en hoe
spraakzaam hij tegen haar was.
Hij was ook tegen baar lief en vriendelijk,
maar er was iets, dat tusechen hen heiden stond
hij was met haar niet zoo onbevangen als met
haar zuster wat beteekende dat
De groote smart van het moeten zwijgen, van
het niet durven vragen, omdat zij een vrouw
was, voelde zij in deze dagen en ook gedurende
de doorwaakte nachten.
„Och als hij mij lief heeft, moet hij mijn
doodsangst voelen," zeide zij wel honderdmaal
tot zichzelf. Zij was verstrooid en antwoordde
hem nauwelijks en altijd weer vroag zij zichzelf
af: waarom spreekt hij niet? en zy wachtte
op dat éene woord, dat haar verlossen zou van
allen angst; maar dat woord kwam niet.
Bij uitzondering was de nachttrein van Weenen
eens op tijd, alsof hij Patterson, die er mee
reisde, eens wilde laten zien, dat men ook in
Oostenrijk weet, wat men multimillionairs
verplicht is. Precies om 12 uur 1 kwam hij het
station binnen en Patterson sUeg uit een
coupó le, zijn bediende Tom uit een 2e klasse.
„Hallo, my dear old fellow," riep Joe, die
reeds een kwartier op het perron op en neer
had geloopen.
Patterson schrok.
„Ik heb van je succes te Weenen gelezen,"
zeide Joe, terwijl hij zijn vriend hartelijk de
hand schudde.
„Van welk succes?" vroeg Patterson. „Ik heb
geen tijd om hier op dit tochtige perron te staan
„We kunnen in een restaurant een glas wijn
samen drinken; dat zal je goed doen." Joe
plaatste zich voor Patterson, die hem den uit
weg wilde versperren. „Stuur je neger naar
huis en ga mee ik heb je allerlei nieuws te.
vertellen."
Patterson keek Joe boos aan. De toon van
den ander had iets bevelends en onheilspellends,
't Zal wel weer een nieuwe poging tot afzetten
wezen, dacht Patterson, maar ditmaal zal het
hem niet lukken.
„Mig goed, vooruit dan maar. Ik ben moe.
Ga naar huis, Tom, en zorg voor een bad als
ik thuis kom."
„Yes, sir."
l'om verdween met Patterson's reistasch.
Joe bestelde den slaperigen kellner een flesch
Heidsieck Monopol en slak een Ilavannsigaar
aan die hij uit een volle koker nam. Hij bood
er ook Patterson een van aan.
„Dank je ik rook niet."
j,Terzake dan," zeide Alexander. „De presi
dent van de Weener autoclub heeft bij graaf
Kroysenbach inlichtingen over jou ingewonnen.
Je wilt je immers in die club laten opnemen?
De inlichtingen van den Amerikaanschen ge
zant waren niet ongunstig. Hij kon de menschen
verklaren, dat je een vun de soliedste menschen
in Texas was."
„Zoo, zoo. En verder?"
„Aangezien ik de heeren van de club van je
tegenwoordige betrekkingen hen gesproken, heeft
men hier ook informatica naar je ingewonnen."
(Wordt vervolgd.)
Snelpersdruk, Firma A. H. vau CLEEFF, Amerefoort.
