Fortmann Hehenkamp, BEHANGSELPAPIEREN LOOPERS. KARPETTEN, VLOERZEILEN. Directie: HEERENVEEN. DE HUISHOUDGIDS W. F. A. GROENHUIZEN, tómtiiBta Lanfisstraat 12 Horloges en Horlogekettingen, Prachtvolle regulateurs, Klok ken, Pendules, Gewone en fan tasie-wekkers. Stoomwasscherij W. G. BURGER, Magazijnen ni ME», BEDDEM ei SLAAPKAMER-MEUBELEN. van af 6 cent per Rol. Feuilleton. i CIntoro. Tb1g£ No. 2). 21 Voornaamste plaatsen aan de verschillende lijnen LEEUWARDEN (Int. Tel. No. 48) - BERLIKUM St. ANNA-PAROCHIE - MINNERTSGA - St. JAC0BI-PAR0CH1E DRONRIJP FRANEKER (Int. Tel. No. 22) - HARLINGEN (Int. Tel. No. 40) - ARUM WITMARSUM - MAKKUM BOLSWARD (Int. Tel. No. 28) SNEEK (Int. Tel. No. 92) JOURE (Int. Tel. No. 13) - St. NICOLAASGA LEMMER (Int. Tel No. 11)- HEERENVEEN (Int. Tel. No. 33) GORREDIJK (Int. Tel. No .9) BEETSTER- ZWAAG DRACHTEN (Int. Tel. No. 9) BERGUM - VEENWOUDEN DOKKUM (Int. Tel. No. 9). Vervoer van Vracht- en Bestelgoederen tegen lar/e vrachtprijzen. Goederen, gezonden aan den Kantoorchef te Hecrenveen, worden per eerst volgende gelegenheid doorgezonden (Adresseering: „Tramchef Heerenveen" is voldoende). Van gecombineerde zendingen is adviseeriug per post wenschelijlc. Doorzending van jFran Co zendingen kan op crediet, dus afrekening der vrachten periodiek, geschieden. Op aanvrage zijn tarieven kosteloos verkrijgbaar. DE DIRECTEUR. Gouden Medaille, Gent 1908. Onder redactie van mejuffrouw N. CARIOT, Leerares in Koken en Voedingsleer, te ZWOLLE. Dit tijdschrift verschijnt eiken Zaterdag. Proefnummers gratis en franco verkrijgbaar bij iederen Boekhandelaar en aan het Bureau van de »DE HUISHOUDGIDS": Burgstraat 65, UTRECHT. bericht de ontvangst eener geheel nieuwe zending gouden, zilveren en nikkelen dames-en heeren- Grootste keuze. Goedkoopste prijzen. Ie klas artikelen. Reparation beslist gosd en billijk. i ZEIST, ♦rmnss AMERIKAANS'!! SYSTEEM. Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZFN. De goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gehaald en gebracht. PROSPECTUS wordt op aanvrage franco toegezonden. LAN6ESTRAAT f3 - over de Krommestraat - Telefoon 88. Groote voorraad ONDANK. „Jij in den Rijksdag zoo moet het zijn Wij hebben den laatsten tijd zeer dikwijls van je gesproken, Frits. Dat is ie zeggenik ken een mijnbeer Auriph, die klerk bij je is in de zaak, werkelijk een zeer verstandig man; hij moest mij altijd van je vertellen." „Zoo, zoo Aurich. Een flinke kerel. Een beetje wild, maar overigens mag ik hem graag". „Dat doet mij genoegen. Hij verdient bet. Als je nem een beetje vooruit helpen kunt maar, waar praat ik van? Ik wilde alleen maar zeggen, dat hij zoo ijverig is. Denk eens aan, iedeieD morgen van vijf tot zeven, vóór hij naar de zaak gaat, studeert hij Engelach." „Je bent nog altijd de zeilde I" zei Bornstedt foed gehumeurd. „Altijd denk je aan anderen ,aat ons van jezelf spreken, van de brochure!" „Wat ben ik blijriep Rudolf opgewonden. „De goede oude tijd is teruggekomen. Het is mij nu, of ik weer bij jou was! Ja, 't was bij jou wel mooier I Weet je nog..." En nu ver diepten zjj zich in allerlei herinneringen. Frits voerde spoedig he* hoogste woord en gelukkig zat Rudolf te luisteren. „Maar wij verpraten onzen tijd I" riep Born stedt eindelijk. „Wij moeten nu eens over zaken spreken. Je hebt mij je verhandeling gestuurd en ik moet je werkelijk zeggen, zoo iets had ik niet van jo verwacht I Het is geheel naar mijn hart geschreven en daarbij zoo pittig en toch elegant. Neen, waarlijk, 't is eenvoudig kolos saal Waar heb je dat alles vandaan En dat op jou leeftijd! Hel is volkomen myn meening en hoewel ik je eerlijk moet bekennen, dat ik nooit op die gedachte zou zijn gekomen, wilde ik wel, dat ik het zelf had geschreven." Weder lachte Rudolf, verlegen en gelukkig door die woorden. Oin zijn gevoel te verberger., nam hij zijn bril af en begon de groote glazen te poetsen. „Je bent de eerste die mij dat zegt I En denk je, dat de grondgedachte van mijn brochure om zoo te zeggen het program is van „Ja, dat meen ik zeer beslist. En wat heb-je het zuiver gesteld en bewezen, zoo wis kunstig". Zij geraakten in een politiek discours. Rudolf sprak nu met een vuur, dat zijn kortzichtige oogen deed oplichten en zijn stem met een metaalklank deed klinken. Hij, de bescheiden man, bemerkte niet, dat zijn vriend al spaarza mer werd met zijn opmerkingen. Frits Bornstedt luisterde aandachtig toe, keek naar zijn sigaar of naar zijn horlogeketting, maar bleef in alles de groote mijnbeer en zei eindelijk „Prachtig Maar wat ik je wilde vragen, welk honorarium verlang je voor die brochure?" De student keek hem verbaasd aan. „Honorarium Hoe kan ik honorarium ver langen Dat is in zulke gevallen toch niet gebruikelijk! Neen, neen, daar denk ik niet aan." Hoewel hy die woorden op zeer beslisten toon uitsprak, kwam bij hem toch de heimelijke gedachte op, dat bet toch mooi zou zijn, als hij eens een honderd mark Tonr zijn werk kreeg hoe blij Bet8ie zou zijn en van hoeveel zorgen hij dan in de komende wintermaanden zou bevrijd zijn. De buurman, de medicus, had hem reeds zoo dikwijls gewaarschuwd, dat hij zich moest ontzien en ook Frits had nu opgemerkt, dat hij er overspannen uitzag. „Natuurlijk krijg je honorariumWij nemen geen geschenken aan. Bovendien zeg ik je open hartig, dat je werk voor mij zeer bruikbaar is; ik stel mij er veel succes van voor.Ja, ja, daar behoef je niet om te lachen. Om kort té gaan, ik heb uitgerekend, dat het boekje drie vel groot is en ik bied je tachtig mark per vel, bij een oplaag van drieduizend. Dat zijn goede conditiën, die een ander waarschijnlijk niet je stellen kan". Rudolf was opgestaan; zijn handen trilden. Hij zag de toekomst vol sprookjesachtige schoon heid, vol geluk en zonneschijn. Het dakkamer tje breidde zich uit tot een reeks gezellige ver trekken ea Betsie troonde daarin als zijn sprook jesprinses, als zijn geliefde vrouw. Hij zag zich met haar overal waar zij gaarne heenging en waar hij haar nu, wegens zijn armoede, niet had kunnen brengen. In zijn gedachten was zij ge tooid met de sieraden, waarnaar zij, op hun wandelingen langs de winke's, met zulke ver langende oogen keek. Die blikken deden hem altijd leed... hij was zoo arm. En nu... Hij had wel willen jubelen en zijn redder omhelzen, maar kon geen woord uitbrengen. Frits Bornstedt keek hem glimlachend De. bleeke gelaat. Het streelde hem, hier als een godheid, geluk en zegen te kunnen brengen. Hij had tegenover dit slecht gekleede, slecht gevoede, misschien zelf zieke kind der armoede al het wroldogevoel van den in overvloed ge boren patiieiërszoon. „Er is maar éen voorwaarde bij, Rudolf," zei hij na een poosje terwijl hij de rechterhand van den schrijver vasthield. „Je zult, hoop ik, niet zoo eerzuchtig zijn om je naam gedrukt to wil len hebben op het titelblad". „Niet?... Nu ja, als je denkt... ie zult er wel goede redenen voor hebben. En wat kan het my ook schelen 1" Rudolf trachtte met die woorden te bewijzen, dat hij reeds hoog boven de auteursijdelheid was verheven. Eigenlijk h.id hij wel liever ge had dat de naam Rudolf Baumanuophet titelblad was gekomen. Menigeen, die hem v*n vroeger kende, zou zich daarover hebben verheugd en anderen zou hij ermee getoond hebben, dat Ru- dolf Ëauinann toch nog iets tot stand had ge bracht. Maar kom, hij zou wel meer schrijven en gelegenheid genoeg hebben, zich als auteur te laten vieren. Het kwam er niet op aan, wie het woord van verlossing sprak het was beier, dat hel gespro ken werd en spoedig. Denaam van den donker is onverschilligslechts de gedachte iB onster flijk. „Moet het dus onder een pseudoniem ver schijnen „Neen, ik moet voor den schrijver doorgaan, ikzelf. De zaak is namelijk deze. Er is spoedig verkiezing. Wij hebben veel kans om te winnen, maar in het comité wil men een man vin be kwaamheid, iemand van naam. Ik ben zeer ge zien en mijn jeugd is geen bezwaar. Echter moet ik iets hebben geleverddat heeft men gisteren onverbloemd gezegd, iets dat niet ieder kan en daarom kwam je brochure alsof ze be steld was. Dat was het ware. Zoo iets moeten 've luist hebben. Hervormingen en ook getrouw Kijk en Vostenhuis." lumann keek zijn gast aan, alsof hij hem U' goed had begrepen. (Wordt vervolgd.) Snelpersdruk, Firma A. H. van CLEEFF, Amersfoort.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1910 | | pagina 4