Waarom
IJACOL
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
DE HUISHOUDGIDS
W. F.
Insti
A, GROENHUIZEN,
Langstraat 42
Horloges en Horlogekettingen,
Prachtvolle regulateurs, Klok
ken, Pendules, gewone en fan
tasie-wekkers.
FLEHITE
MAILDIENSTEN.
Feuilletaïl.
Indien gij zekerheid wilt hebben een goed
en prijswaardig rjjwiel te verkrijgen, koopt dan
een NEDEKLANDSCH rijwiel by een der on- 4
derstaandc fabrieken.
HIJ H l KI,FABRIEK »!1E VIERKLEUR", VOravonliago.
HIJWIKLKNFABRIKK •OHUNO", WiiwrholMi. 4
EBR8TK NEUKRLAND8CHK RIJWIEL- en MACHINEFARHIEK,
voorheen II. RU ROERS. Deventer.
SIMPLEX RUWIELFARRIKK, Amsterdam.
GAZKI.LK RIJ tVIKLFABUIF.K, firma ARENTSEN KOELING, Dieren.
AMERSFOOItINCHK RIJWIEL-, AUTOMOBIELEN en MACHINE
FABRIEK. voorheen D. H. EYMNK.
==fr ZEIST.
AMEKIKAANSCH STSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZFN.
De goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gehaald en gebracht.
l'ROSPECTUS wordt op aanvrage franco toegezonden.
Gouden Medaille, Gent 11)08.
Onder redactie van mejuffrouw N. CARIOT, Leerarcs in Koken en Voedingsleer,
te ZWOLLE.
Dit tydschrift verschijnt eiken Zaterdag.
rroefhnmmera gratis en franco verkrijgbaar bij iederen Boekhandelaar en
aan het Bureau van de iDE HUISHOUDGIDS":
Burgstraat 65, UTRECHT.
staat eene advertentie van
uwe firma niet op deze plaats
Een zeer groot ahntal lezers zouden
er dan kennis van hebben kunnen
De bekende distillaten,
wijnen en likeuren, van de
firma VETTER Co., distill.
Ie klasse, zijn alhier ver
krijgbaar in de oude Slijterjj
op liet Lieve Vrouwc-plein,
naast het Kapelhuis, Tele
foon 131.
VOEOINSS
HET J->_MIDDEL
VOOR
E LINKEN
Pm,VAN HAStLEN AllOOM
AMERSFOORT
bericht de ontvangst cener geheel nieuwe zending
gouden, zilveren en nikkelen dames- 011 hecren-
Grootste keuze. Goedkoopste prijzen.
Ie klas artikelen.
Reparation beslist goed en billijk.
Oudheidkundig Museum, is
dagelijks te bezichtigen voor
nict-leden ii 10 cent.
Kosteloos dos Dinsdags vau 10 tot 12 op
van iy2 tot 3 nnr.
(Haarkracht)
is het geheim van den gezonden haargroei.
Te Amersfoort by den heer R. J. van
El MEREN, Coiffeur.
wijze van verzending.
0 0 S T -1 N D I
Uit Amsterdam met de as
Ier Maatschappij Nederland
Uit Botterdam, met de »s-
tor Rotter damsche I.loyd.
Over Genua, mot de ss.
Ier Maatschappij Nederl.')
Over Marseille, mt t de as.
jer Rotterdamsche Lloyd.')
Td met de Franseke pak-
boot.')
Over Brindisi, met de En-
tche pakketboot.')
Over Napel* met de Duit-
sclu: pakketboot.')
SURINAME.
ui< A meier dam.
over Saint Fat Ure.
over Southampton.
CURAQA0.
over Amsterdam.
over Hamburg
over New-York
10.— 'sav.
10.— 'sav.
10.— 'sav.
6.35 'sav.
18, 27
4, 18
Dinsdag
en Vrijdag
10, 24
8, 17
8, 22
14, 28
8, 17
10, 24
1, 16, 29
9, 28
7
6, 20
0, 23
1
Dinsdag
Bn Vrijdag
eiken Dinsdag en Vrijdag, It
NOORD-AMERIKA buslichiing 6.36 'savonds; Zon- eu 1
dagen 10.'s avonds.
Vóorverzending vorigeu dag 's avonds 9.40.
Suppletoire mail voor brieven, briefkaarten en
kende slukken van allerlei aard 10.— avonds.
De Firma A. II. van Cleeff
vervaardigt
spoedig, net en billijk.
Aanplakbilletten
Aandeelen
Bestekken
Bonhoekjes
Bi sfhoofden
C.rculaires
Coupons
ChéqucB
Doodsberichten
Dissertaties
Eflecten
Enveloppei
Facturen
Formulieren
Beleibilletten
Huwolyksbrieven
Inwikkelpapieren
Jaarvorslngen
Kennisgevingen
Liuieerwerk
Menu's
Nota's
Obligation
Orderbriefjes
Pandbrieven
Prijscouranten
Quitantiën
Registers
Rouwbrieven
Slaton werk
TarieveD
Trouwbrieven
Uiluoodigiugsbrieven
Verlovingskaarten
Visitekaartjes
Wissels
Zegels
en elk ander voorkomeud
boek- of ateaadrukwerk.
DODO.
7.)
Er werd even gezwegen. Ook het woord
„misère", dat vader gobruikt had, bleef nog na
klinken. Het wekte by zijn vrouw sombere1
herinneringen die zich uitten in een zwakken zucht
en vooral de beide groote elogante zonen voelden
wat het beteekende. Zij, die zich eigenlijk nooit
helder voor oogon hadden gesteld ja, dit
niet hadden willen doen welk een ontberingen
hun ouders zich om hunnentwil hadden ge
troost. Friedel keek onwillekeurig naar het scha
mel rouwgewaad van moedoren zuster Eberhard,
die nog even te voren met een ietwat spot
achtig glimlachje, mot een zweempje van n.in-
achtig had gekeken naar do papieren manchetten
van ziin vader, schaamde zich een beelje.
Plotseling werd de stilte verbroken door een
bescheiden kloppen. „Binnen I" riep de majoor.
liet. was de kellnerhij bracht een kaartje.
Of die meneer den majoor kon spreken
Guderesa keerde hot kaartje verlegen in zyn
handen om en om. Hy wist blijkbaar niet goed
wat hy er moe zou beginnen. „Uit Neustadt"
fluisterde by eindelyk sijn vrouw in. „Die me
neer, die zich by de begrafenis aan mij voor
steldeSenator Brugge. Ik zal hem wel
dienen te ontvangen. Misschien is het beter,
dut jullie zoolang in de slaapkamer gaat". En
toen zei hy hard op: „Verzoek meneer hier te
komen." Manr toen de kellner de deur achter
zich gesloten had, kreeg Gudareza weer een
fiVoel alsof hy zich aan iemand moest vnst-
liunpen„Het ia toch heler, dut jij hier blyft,
Eberhard; ik zou zeggen, uls oudste.
Er werd weer geklopt, juist toen de anderen
verdwenen waren. De mnjoor Blond op. Hij
voelde behoefte, tegenover den vreemde de fa
milie te vertegenwoordigen, stelde zich in pos
tuur, knoople zijn jas too, streek die een beetje
5lad en ging den binnentredende een puar schro-
en tegemoet; niet zonder waardigheid.
„Het is heel vriendelijk vun u, senator. Mag
i ik u inyn oudsten zoon voorstellen 7 Wilt u
niet gaan zitten?"
Het kleine, ronde heertje was zeer verlegen.
Hij spreidde de panden van zyc rok uit, eer hy
ging zitten, plaatste met de uiterste zorg zijn
bijzonder hoogen hoed naast zich op het tapijt,
kon niet goed het eerste woord vinden, schraapte
zyn keel en greep naar zyn witte das.
„Wy hebben het als een byzonder groote
attentie t>p prys ges'eld, senator, dat de vader-
BtufF» van den overledeno hem als het ware de
.laatste eer, bewees door de tegenwoordigheid
van-u eh uw collega's". De verlegenheid van
den ander gaf Gudareza een gevoel van zekerheid.
„Mijn brave oom heeft Neustadt altyd in trou
we herinnering bewaard."
„Heeft hij dat, heeft hij dat?" Senator Brugge
trachtte zich een houding te geven, stak ielwut
deftig zyn borst vooruit en hief zijn witgelokt
lio.ïfd omhoog. „Ik heb aliyd voeling met hem
gehouden. U moet weten, mnjoor, dat wij in
onze jougd vrienden zijn geweeBt, mnjoor. Rein-
hurd was wel is waar een paar jaartjes ouder,
maur de buizen van onze ouders grensden ann
elkaar en dan gnut dat zoo vim zelf. Van tijd
tot tyd hebben wij elkaar nog wel eens geschre
ven niet waar, zooals dal gaat, met nieuwjaar,
met een verjaaidng. .Soms vergal hij het ook
wel eens. Het doet ei niet toe; bij had bet hier
ook zoo druk. Ja, en hij was erg fortuinlijk.
AD je wèl nagaat, verbazend fortuinlijk. Er
gaan er zooveel naar Berlijn, die hier hun laat-
sten gulden verliezen. Maar hy is altijd rijker
geworden I"
„Wat wil de goeie man eigenlijk dacht
Eberhard, die ziet. in een hoekje van de sofa
had neergevlijd en den kleinen grijsaard tatne-
lyk ongegeneerd van top tot teen bekeek. „Hy
heeft toch een bedoeling. Al die woorden zyn
blijkbaar manr inleiding. En vader zegt geen
enkel woord. Ik zal hem wat moeten helpen."
,Oom Iteinhnrd heeft zeker in het voorjaar
Neustadt nog een bezoek gebracht, senator?"
„Zeker, luitenant. In Mei was hij bij bij ons.
En zoo frisch als een hoentje. Ja; wie had dit
gedacht. Wilt u wel gelooven, hy heeft een
paar avonden met ons in „De Beer" gezeten,
ciat wil zeggenhij had ons geïnviteerd, en
toen heeft hij eigenlijk allemaal onder tafel
neemt u me niet kwalijkik wou alleen maar
zeggen, hoe gezond en flink hij nog was. En
wij waren allen zeer getroffen toen wij hoorden
hoe hij nog aan ons kleine Neustadt
was. U moet weten....
t gehecht
Senator Brüge maakte een kleine pauze; het
viel hom toch moeilijk, met zijn eigenlyk ver
zoek voor den dag te komen.
In zijn berinnering zag do mnjoor weer den
Btervende, bespeurde hij weer dat worstelen
naar woorden, a»t halfverstaanbare: „Neustadt,
teBtament". Hy werd unngeduan en tevens kreeg
hy een gevoel van onzekerheid, wub niet op zijn
gemak en ontweek do i blik van zijn bezoeker.
Maar hy zei toch„Zeker, zeker, nog op zijn
sterfbed heeft oom over Neustadt gesproken".
„Werkelijk? Ziet u, majoor, U moet weten,
I dat hij bij on9 groole verwachtingen, bijzonder
groote verwachtingen heeft gewekt. Hij heeft
j namelijk een paar keer tegen ons gezegd„na
I mijn aood zullen jullie merken, dat ik in mijn
hart altijd een burger van Neustadt ben geble
ven". En daarbij sprak by van een electrische
centrale en van een abattoir en van een hospi
taal. Hij pakte alles altijd grootsch aan. Ziet U
majoor, L zult het nu zeker niet onbescheiden
vinden ik heb er persoonlijk ook volstrekt
geen belang bij ik wou alleen maar uit
nuuin van ons etodeke mij de vraag veroorlo
ven heeft hij een testnmennt nagelaten
Hij herad-m Ie. Goddank; nti was het eruit.
En onmidd' llijk klonk van do sofa een scherp,
kort „neen". Eberhard had het geuit. Zijn vader
klonk het te scherp, te hard.
Snelpersdruk, Firm» A. H. tan CLEEFF, te Amersfoort.
j „Dat wil zeggen", verzachtte de majoor „een
I testament is er inderdaad niet gevonden. Zelfs
de notaris, die jaren lang do zaken van oom
heeft behartigd, meent, dat er geen uiterste wil
is. Oom voel ie zich tot het laatst toe zóo frisch
hij dacht niet aan sterven. Misschien had hij
ook den afkeer dien zooveel menschen tegen het
maken van een testament hebben".
Terwijl hij zoo sprak, zag hij in gedachten
den stervende weer; maar nu was het hem ook
eensklaps volkomen helder„Oom kon geen tes
tament hebben nugfluten. AnderB had hij niet
zoo, met inspanning van nlle krachten, naar
den notaris verlangd. Dom, dat ik dit nu eerst
inzie!" Het wns een groole gerustelling, het
gaf Gudareza plotseling een sterke zekerheid.
Eerst nu voelde hij zien geheel en al erfgenaam
vun oom's millioenen.
Maar daaruit ontsproot ook een gevoel van
edelmoedigheid in zekeren zijn moest men ooms
bedoelingen toch respecleercnNeustadt moest
maar niet zoo klakkeloos teleuigesteld worden.
Dat eischte de rechtvaardigheid, niet de juridi
sche, manr de njoreele. Onder alle omstandig
heden, was het een plicht van het fatsoen.
De grootwaardighoidsbokiecder uit Neustadt
was onder den druk der onthullingen op zijn
stoel achteruitgeschoven. Een pinr malen gleed
zyn rechterhand al sussend over de witte haren
en streek ze van achteren naar voren. Toen
greep hij naar zyn hoogen hoed, en streek dezen
glad met zijn mouw. Hij overlegdemoest hij
nu weggaan En toch stond bij niet op. In
zijn bittere teleurstelling mengde zich een beetje
wantrouwen: „Maken die twee daar je maar
niet wat wijs? Die oude, slimme iteinbard, en
geen testament maken Zoo'n goed zaken-man.
Er zijn wel voorbeelden, dut testamenten juist
op het geschikte oogenblik verdwenen zijn."
„Mijnheer Keinhurd heeft ons werkelijk zeer
bepaalde toezeggingen gedaan" zei hij eindelijk,
en er wns iets vijandigs, iets giftigs in zijn toon.
(Woidt vervolgd.)
