Instrnmentmaker Lanpsiraat 12
BLOOKER'S
CACAO;
DE HUISHOUDGIDS
Stoom was scherij W. G. BURGER,
W. F. A. GROENHUIZEN,
Horloges en Horlogekettingen,
Prachtvolle regulateurs, Klok
ken, Pendules, gewone enfan-
tasie-wekkers.
KOOP,
BUSSEN
DAALDERS
MAILDIENSTEN.
Feuilleton.
DODO.
Gouden Medaille, Gent 1908.
Onder redactie van mejuffrouw N. CARIOT, Leerares in Koken en Voedingsleer,
te ZWOLLE.
Dit tijdschrift verschynt eiken Zaterdag.
Proefnummers gratis en franco verkrijgbaar by iedr 'en Boekhandelaar en
aan het Bureau van de »DK HUISHOUDGIDS":
Burgstraat 65, UTRECHT.
ZEIST, ^3313—=
AMEltLKAANSCH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZFN.
De goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco getaald en gebracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage franco toegezonden.
bericht de ontvangst eener geheel nieuwe zending
gouden, zilveren en nikkelen dames- en heeren-
Grootste keuze. Goedkoopste prijzen.
Ie klas artikelen.
Reparatiën beslist goed en billijk.
Cr e diet-ver e ©aigin g
te Amsterdam.
Correspondentschap te Amersfoort
mr. H. J. M. van den JBEKG1I,
wilhelmihastraat 5.
Zij stelt zich ten doel
hot Vi rleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blauco
het incasseeren van handelspapier
het ontvangen van gelden a déposito en
rekening-courant.
De bekende distillaten,
wijnen en likeuren, van de
firma VETTER Co., distill.
Ie klasse, zijn alhier ver
krijgbaar in de oude Slijterij
op het Lieve Vrouwe-plein,
naast het Kapelhuis, Tele
foon 131.
in plaats van losse cacao of poederchocolade,
gij betaalt minder
en krijgt betere kwaliteit.
vierkante bussen van 1 ons. 18 ets.
'/a pond- 42'/a
I pond. 80 m
2 pond. 150
WIJZE van VERZENDING.
Laatste
Buslichting
MEI.
JUNI.
0 0 S T -1 N D1
Uit Amsterdam met de as
10, 24
der Maatschappij Nederland
10.— 's av.
13, 27
Uit Rotterdam, met de «s.
8, 17
4er Rotter damtche Lloyd.
10.— 'sa*.
6, 20
Over Oenua, met de ss.
Ier Maatschappij Nederl.1)
6.10 'sm.
11, 25
8, 22
Over Marseille, out de sa.
14, 28
per Rotterdamsche Lloyd.*)
8.C0 'eav.
3, 17, 31
Id met de Fransche pab
boot.
6.10 'sav.
6, 20
3, 17
Over Brindisi, met de En-
•ohe pakketboot.*)
10.45 'sm.
18, 27
10, 24
Over Napels met de Duit-
sche pakketboot
3.80 'sav.
4, 18
1, 15, 29
SURINAME.
uiv Amsterdam.
10.- '«av.
12 26
9, 23
over Saint Kat aire.
10.- 'sav.
7
7
over Southampton.
10.- 'sav.
9, 23
6, 20
CURAQA0.
over Amsterdam.
10.— 'sav.
12, 26
9, 23
over Hamburg
10.— 'sav.
1
1
over New-York
5.35 'sav.
Dinsdag
Dinsdag
en Vrydag
en Vrijdag
eiken D i n 8 d a
buslicbiing 5.35
dagen 10.— 's avonds.
Vóorverzending vorigen dag 'a avonds 9.40.
Suppletoire mail voor brieven, briefkaarten en aangetee-
kende stukken van allerlei aard 10.'«avonds.
De Firma A. II. van Cleeff
vervaardigt
spoedig, not en billijk.
Aanplakbilletten
Aandeelen
Bestekken
Bonboekjes
Bi '«fhoofden
Circulaires
Coupons
Chêques
Doodsberichten
Dissertaties
Eilecten
Enveloppea
Facturen
Formulieren
Geleibilletten
Huwelijksbrieven
In wikkelpapieren
laarverslsgen
Kennisgevingen
Linieerwerk
Menu's
Nota's
Obligatiën
Orderbriefjes
Pandbrieven
Prijscouranten
Quitantiën
Registers
Rouwbrieven
Statenwerk
Tarieven
Trouwbrieven
Uilnoodigingsbrieven
Verlovingskaarten
Visitekaartjes
Wissels
Zegels
en elk ander voorkomend
boek- of stsBndrukwerk.
9.)
„Tot weerziens, Hoogheid." Vluchtig reikte
zij hem de hand, als een Vorstin den hoveling,
vond de vader. Maar toen de Prins, door ïijn
bediende gevolgd, in de menigte verdween, dacht
hij niet langer aan hem; hij zag slechts zijn
dochter.
Hij zag slechts haar, terwijl zij vlug en als
een door en door bereisde met den kruier on
derhandelde hij zag slechts haar, toen hij met
haar de trap af ginghij zag slechts haar, ter
wijl zij in bet gewoel der rijtuigen stonden, tus-
schen de roepende en zoekende reizigers en de
haastige bedienden en kruiers. Wat was zjj
mooi, wat was zij mooi 1 Hoog en slank haar
gestalte in een nauw-sluitenden zwart zijden
mantel, om het middel haast te omspannen,
breed in de schouders. Hoe fijn was het hoofd
gevormd 1 Het gelaat als gesneden naar een an
tieke kamee, in het profiel misschien een beetje
scherp, van voren een bekoorlijk ovaal. En on
der den kleinen reishoed de pracht van het
gouden haar, los opgestoken, misschien nog van
de nachtreis, zoodat overal kleine lokjes uit den
dichten wrong sprongen. Ja, ja, de nachtreis 1
Bijna twee nachten en een dag en dan er
nog zóo frisch uitzien.
„Ben je niet moe van de lange reis, Signe?"
„Wel neen, papa. Als je zoo'n heerlijke ver
andering tegemoet reist" Zij hield plotsel ng op.
Er kwam een kleine blos op haar gelaat, die
echter dadelyk verdween en zij moest er zelf
om glimlachen. „Nu ja een sterfgevalmuar
wij hoeven tegenover elkaar niet te huichelen,
papa. Voor ons is het nu eenmaal een groot
geluk. Is er een testament gevonden
Het gelaat van den majoor keek even ernstig.
„Maur, Signe I" Hij zei het op licht verwijtenden
toon en vond het daarna volkomen natuurlijk,
vrat zij gezegd had en hoe zij het gezegd bad.
Neen, niet huichelen. Zij had volkomen gelijk.
En bij lichtte haar in.
Zjj zaten reeds in het rijtuig, dat langzaam
door den stroom van rijtuigen op den Potsdam-
merplatz zich een weg baande en terwijl hij zijn
oogen gericht hield op zijn dochter, zag hij hoe
haar schoon gelaat glansde bij zijn woorden.
„Zesü acht millioen" herhaalde zij zachtjes.
„OHel was alsóf zij zich verlicht voel
de. Haar borst ademde ruim, de fijnbesneden
mond bleef een seconde open, zoodat de kleine
tandjes er doorbeen schitterden, en de tong
kwam even voor den dag, als om de warme
roode lippen te bevochtigen.
Nog geen oogenblik had Signe naar haar
moeder'gevraagd, of raar haar zuster en broers,
dacht Gudareza onwillekeurig en tegelijk zei
hij „Maar dat is niet te verwonderen. Zij weet
mama is in het hotel en zal haar dadelijk aan
het hart drukken."
Het rijtuig hield stil voor het hotel, en Signe
schreedmet ruischende japon voorb.j den
portier, die zeer diep boog. „Zóo diep beeft bij
voor niemand van ons gebogen. Zelfs niet voor
Eberbard. Merkwaardigals een Vorstin
Signe ons kind."
Je kon het van twee kanten bekijken, vond
de majoor. Ja, het was nu wei heel mooi en
heel goed, naar Berlijn te verhuizen, al in de
eerste plaats voor het beheer van je huizen
en gronden; vreemden kon je toch nooit vol
komen vertrouwen. En je was een beetjs dich
ter bij je zoons je kon altijd een beetje makke
lijker invloed uitoefenen. En voor de dochters,
nu, voor de dochters was het eeuvoudig beslist
noodig. Dat was je haar verschuldigd. Dat had
Ida 6ok dadelijk gezegd.
Als het maar niet zoo plotseling gegaan was,
zoo halsoverkop. Ze hadden Ie nauwer nood te
Körlin, dat goede, oude stadje, behoorlijk afscheid
kunnen nemenalles zoo holderdebolder. Eigen
lijk ongezellig.
En alles zoo voorloopig. Daar zaten ze nu in
een gemeubelde gehuurde étage, die onzinnig
veel geld koste. Hun eigen meubelen stonden
in een pakhuis. Eiken dag kwamen er een half
dozijn agenten met aanbiedingen voor de villa,
die men zou koopen. Bij slot van rekening vond
men er geen enkel geschikt en er kwam geen
eind aan het zoeken en rondrjjden. Pleizierig was
anders.
Gudareza lag op zijn chaiselongue en voelde,
dat het de zijne niet was, die prettige niet het
gewone kuiltje in het midden. Hij rookte een
geïmporteerde sigaar, die Eberhard hem bezorgd
had, maar zij smaakte hem lang zoo lekker niet
als zijn vroegere gewone sigaar van drie cent
en van tijd tot tijd keek bij onder zijn halfge
sloten oogleden mistroostig naar den s'apel be
scheiden en boeken, die daar op zijn bureau-
ministre lagen opgetast, op dat ellendige ding,
waarbij je nooit wiBt waar je je beenen moest
laten.
Dat was het toppunt I De uittreksels uit al de
Grootboek-bescheiden, die afrekeningen met de
Bank, die huurcontracten, die belastingpapieren,
die verzekeringspolissen en wat er nog meer
voor rommel lag „Neem u eenvoudig een parti
culier secretaris eD laat hem werken tot hij er
blauw van ziet" had Friedel geopperd. Neen;
daarvoor was bij toch le nauwgezet. Vermogen
brengt plichten meemaar een pleiziertje was
het nu niet precies voor een oud man, dagelijks
met dien ballast te maken te hebben en er zich
eerst duchtig te moeten inwerken. En dan nog
altijd met dat elleudige wantrouwen bedrogen
wordt je toci Bah.
Maar ten slotte waren dit alles nog maar klei
nigheden, belachelijkheden, waarmee men hel
maur moest zien klaar te spelenmoest, moest,
hoe dan ook.
Die ellendige, sigaar nog wel met een gou
den bandje wilde 6ok al niet branden.
Hij hield zijn sigaar in de hand en bekeek
baar. Ze was heolemaal scheef gebrand en uan
den eenen kant scheen het vuur door het dek
blad. Dat kwam natuurlijk van het niet opletten
bij hel rooken. Vroeger brandde zoo'n Bigaar
van drie oenten gladjes af tot het eind. Zeker,
dan gaf hij zich aan de zaak en dan bracht
zelfs het laatste stompje nog een eigenaardige
bekoring mee maar uu leidden die eeuwige,
dwaze gedachten je opmerkzaamheid zelfs van
de tabak af.
Daar, midden op die ellendigen stapel pa
pieren, lag de brief van Victor Kaltenegg.
Zoo'n rakkert Niets dan ergenis hadden ze
van hem gehad, zoolang zij hem kenden en het
ergerlijkste was, dat je hem toch mochten. Gude-
reza mocht hem ja, hij hield heel veel van
hem, dien frisscben, knappen jongen met zijn
schitterende, blauwe oogen, waaruit zooveel
benijdenswaardige blyheid en energie sprak, dien
bovenstbesten, innig-fatsocn)ijken jongen man,
die, zonder een (ogenblik te aarzelen, zijn hcele
loopbuun veranderd had. ter wille van Signe.
Wie kende Signe eigenlijk?
Den heelen ochtend tobde de majoor over die
éene gedachte. Zij verdween, maar kwam telkens
terug en hoe hij haar ook trachtte te verdrijven,
altijd kwam zij weerom.
Er hielp niets aan. Bij slot van rekening
moest Signe zelve beslissen. Beslissen ja, en
het noodlottigste was, dat zij zeker niet ten
gunste van den armen jongen zou beslissen.
Maar wie kende Signe?
De majoor zoog en trok nog een poosje aan
zijn sigaar, in de hopelooze verwachting, dat bij
nog op een goeden inval zou komen, in de ver
borgen lafheid voor het besluit.
Toen sprong hij op, schelde en liet vragen of
zijn dochter bij hem kwam, maar Signe was
uitgereden. In plaats van haar kwam Eberhard,
natuurlijk weer in politiek, als een modeplaatje;
kort, nauwsluitend, grijs jacquet, rood overhemd,
roodzijden das om een geweldig hooge boord,
gele schoenen. Men zag den jongen in het onder
lijk huis bijna nooit meer in uniform en telkens
ergerde zich de majoor. Het was nu eenmaal
streng verbodenuitdrukkelijk bevel van den
Keizer. En elk oogenblik dacht bij er aan, hoe
hy als jong officier wel eens in burgerkleeding
was uitgegaan, maar altijd heel in het verbor
gen, bij hooge uitzonderingze hadden met bun
driëen éen overjas gehad, die op de beurt bij
ieder dienst deed. Zoo'n deftige kleedij als zijn
zoon hadden ze nooit gekend.
(Wordt vervolgd.)
Snelpersdruk, Firma A. H. van CLEEFF, te Amersfoort.
