Brillen en Pince-Nez in Goud, Zilveren Nikkel.
G. H. van der Sandt Co.,
Er bestaat geen enkele reden
FLEHITE
EAU DE COLOGNE
Algemeene Maatschappij van
Levensverzekering en Lijfrente
Prima kwaliteit Scharen en Messen
W. F. A. GROENHUIZEN,
Mousseline de Iaine, Shantung, Honan, Zephir, Percal a jour, etc.
Dames Blouses en Dames Overhemden,
Linnen Costumes, Linnen Paletots,
Stofmantels en Reismantels,
M
Feuilleton.
x om een dnnr bnitenlandsch rijwiel te koopen, nu i
ons land, wat de rijwielindustrie betreft, getoond
heeft het beste aan de markt te brengen, dat er
gefabriceerd kan worden.
Koopt dns uwe rijwielen uit een der onder-
staande NEDERLANDSCHE Rijwielfabrieken. J
RIJWIELENFABRIEK »GRUNO", Winschoten.
EERSTE NEDERLANDSCHK RIJWIEL- en MACHINEFABRIEK, A
voorheen H. BURGERS, Deventer.
A SIMPLEX RIJWIELFABRIEK, Amsterdam. A
GAZELLE RIJWIELFABRIEK, firma ARENTSEN KÖLLING, Dieren.
fSl AMERSFOORTSCHE RIJWIEL-, AUTOMOBIELEN en MACHINE- gSf
2T FABRIEK, voorheen D. H. EYSlNK.
0 RIJWIELFABRIEK »DE VIERKLEUR", 's-Gravenhage. M
Oudheidkundig Museum, is
dagelijks te bezichtigen voor
niet-leden 5 10 cent.
Kosteloos de9 Dinsdags van 10 totl2ep
van 17, tot 3 uur.
THE CHARTER of COLOGNE
Anno 1535
overtreft alle Keulsche producten.
Te Amersfoort bij den heer R. J. van
EIMEREN, Coiffeur, Langestraat 7.
te AMSTERDAM,
ï- Damrak 74.
Soedu«k. oi, Koninklijk Beil.v*. No». 1880, No. 28.
DIRECTEUREN
e. w. scott, j. f. l. blankenberg
en Mr. J. vanSchkvichavsn.
Hootdln.pocteur voor Nederland:
p. A. adama van SCHELTEMa,
Weterlngaoliam No. 117, Amiterdam
Weordsingel O.Z. Göbia, Utrecht.
laaRPREMIE ow f IQflO.- vernkerd kapilaal.
Ouder-
dom.
Betaalbaar na hot
ovorlljden mol premie-
botnllng gedurando:
hetgcheele
20
laren.
laren.
25
nlo3
29*59
1!>;56
vm
32 61
22(95
Hl) li i
30 47
27142
851)5
4133
45
32 99
40 20
4093
Bclaalbnar dlroct
avorlljden ol dp
n laoflljd **n:
Loupen. Leesglazen, Compassen, Curvimeters, Windkussens, IJszakken, i
alle soorten Spuiten, Ondersteeken, Hospitaaldoek, Buik- en Breuk- t
banden en meer Optische-, Geneeskundige-, Verband- en
Ziekenverplegings-artikelen.
en bijbekoorende zaken.
Ie klas Artikelen. Bi,1Üke P*fl*en.
Eigen reparatie- en slijpinrichting bij j
INSTRUMENTMAKER I.ANQESTRAAT 42. I
2T. V. Manufaoturenhandel
Oudegracht 32-34.
UTRECHT.
Telefoon 555.
Laatste Nouveauté'»:
Meest uitgebreide sorteering
In Fopellne, Gloria en Shantung.
DODO
16.)
Als men zich zóo diep heeft moeten buigen
en zich zooveel moeten ontzeggen, daD voelt
men eerst recht hoe goed het doet om te kun
nen staan op je wil.
Merkwaardig was het, hoe de rijkdom op de
menscben werkte.
Op vader eigenlijk het minst. Wel bad hij
bet in verschillende dingen voor zich zelf iets
rnimer genomen, maar over het geheel was de
verandering niet overweldigend. Maar mama
mama, die vroeger iederen cent eenige keeren
omdraaide, even dikwijls als zij haar zwartzijden
japon keerde mama had beslist een neiging
tot verkwisten gekregen. Zoo van tijd tot tijd
moest je haar zelfs eens remmen om te maken, dat
het geen smakeloosheid werd. Eberhard? Ik
geloof, dat die op den verkeerden weg is, al zal
hij wel alles wat smakeloos ia, weten te ver
mijden. Friedel Ja, dat is het grappige
Friedel wordt gierig; voorloopig niet in het
groote, maar in het kleine. Hij ontwikkelt zich
tot een financier; onlangs sprak hij zelf van
zijn bankier en zijn chèque-boek.
En ik ik het leven wik ik genie
ten bewonderd worden, aangebodenen
heerschen.
Daar kwam iemand holderdebolder de trap
op, bij drie treden tegelijk naar het scheen, en
toen vloog de deur wijd open Dodo stormde
naar binnen, nog in het kostuum waarin zij
was gaan schaatsenrijden, nog met smeltende
sneeuwvlokken op haar bonten muts en met haar
zoo'n frissche winterluch, dat haar zusier on-
willekeurighaar morgenjapon terugtrok.
„Maar Signe, waarom ben je zoo vroeg weg
gegaan Het werd toen pas mooihemelsch I
Er was muziek en toen hebben wij een quadrille
gedanst; verrukkelijk. Het was zoo dom van
je, niet te blijven; o, zoo dom"
Fn zonder omslag schoof zij de blauwe mati
nee op zij, ging naast haar zoster zitten, bijna
als een jongen, en vertelde met stralende oogen
hoe verrukkelijk het geweest was.
„Die had ik heelemaal vergeten", dacht Signe.
„Dodo is heelemaal niet veranderd. De groote
ommekeer is baar spoorloos voorbijgegaan pre
cies zoo „hemelsch" zou zij zich ook te Körlin
geamuseerd hebben het kind".
Zwijgend luisterde zij, ook toen Dodo non
chalant haar jaquet uittrok en de buret van bet
weelderig zwarte haar nam. Maar zij monsterde
haar toch.
„Mooi is zij niet, ten minste niet bepaald
mooi; zij zal wel een goed figuur krijgen, als
zij nog iets langer wordt. En zij is frisch meer
nietmaar wèl om van te houden het kind.
Zij moet nog een beetje gefatsoeneerd worden."
„Eberhard was er óok. In zijn nieuwe blauwe
uniform. Ze stond hem nog een beetje nieuw,
alsof hij er nog niet ingegroeid was. Met eon
heele bende vrienden. Natuurlijk reed er geen
een van de piekfijne heertjes. Eenvoudig maar
eens kijken, zei Eberhard. Toen heb ik hem
een beetje uitgelachen en kreeg ik den wind
van voren. Het kan mij wat schelen"!
Voorbij was de behaaglijke stemming van
Signe. Zij was er geheel uit. Onwillekeurig trok
zij weer een masker voor haar gelaatzich niet
laten gaan, zelfs niet voor haar allernaasten.
Haar allernaasten? Kon zij eigenlijk dekleino
Dodo daar wel tot haar allernaasten rekenen
Kr lag een heele wereld tusschen hen. Zij mocht
haar graag, ze hield zelfs veel van haarmaar
ze hadden niets gemeen, niet de ervaringen van
het leven, niet zijn teleurstellingen, niet het ge
not in het heden, niet de wenschen en de ver
wacht ngen voor de toekomst. En hetgeen aan
„het kind" misschim nog wel hel bekoorlijkst
was de overschuimende natuurlijkheid deze
trok eerst recht een scheidingslijn. Wat was er
tusschen hen gemeen Zij was veel te gecom
pliceerd voor Dodo die kon haar niet begrijpen.
Dodo had zeker een antwoord verwacht.
„Ja, ik kroeg den wind van voren, van den
Weledelgestrengen heer Eberhard," herhaalde zij
„uu, en daar zeg je niets van
„Wat zal ik er van zeggen Hoogstens, dat
het niet verstandig is. Wij arme meisjes, bedenk
je wel, zullen in het seizoen dikwijls op de broers
aangewezen zijn."
Dodo schaterde het uit, zette de handen in
de zijden en bewoog zich heupwiegend heen en
weer. „Jij op Hardi en Friedel Jij, die zoo
mooi bent Het is om te lachenJe gelooft
het trouwens zelf niet. En ik, Asschepoester,
moet toch alleen op mijn beenen staaD, want
om de allergenadigste bescherming van mijn
dierbare broers geef ik geen cent. Het kan mij
trouwens ook niets schelen, want eij
ik om dat heele uitguan geen zier."
„Dodo, je weet, dat de eetlust komt onder
het eten."
Dodo schudde het hoofd. Een poosje stond
zij besluiteloos, toen haalde zij zich een kleine
tabouret en ging naast haar zuster zitten, maar
dadelijk sprong zij nog even op trok, Signe'3
kleed tot over de punten der voeten naar bene-
deD. „Zoo, in die dunne kousjes haal je je nog
een verkoudheid op den hals, en zo zeggen, dat
die zelfs de allerschoonsten ontsiert.
Zoo...." en zij ging weer zitten,steunde haar
kin op haar beide handen en keek voor zich
uit. „Dus bij het eten komt de eetlust. Ik had
daarover al eens met je willen spreken, in
vollen ernst, niet met betrekking tot al dut
uitgaans-gedoe, maar over ons hier, over ons
allen, want het lijkt my óok zoo, of bij ons
ile eetlust gekomen is onder bet eten. Begrijp
je mij?"
Signe begreep haar, maar toch zeide zij „Wat
bedoel je
„Nu, al die veranderingen die met ons gebeurd
zijn, sinds wij uit die groote soepterrien van
oom Reinhard zitten te lepelen. Ik heb dat oerst
óok verrukkelijk gevonden, al was het alleen
tnanr, omdat mama nu niet meer zoo angstvallig
alles moet uitrekenen en vader geen zorgen
meer heeft. Geloof me, Signe, te Körlin was
ultijd Schraalhans keukenmeester, maar nu
heb ik toch zoo mijn eigen gedachten.
„Heb je werkelijk Kijk eens aan I"
„Je hoeft niet te spotten. S>ms, vind ik, was
het te Körlin veel genoeglijker. Moeder heeft
eigenlijk nooit tijd voor ons maar altijd het
hoofd vol boodschappen en inkoopen. Vader zit
te studeeren in contracten en rekeningen, en
z?° '".ee.r> of Saat °P een bolletje wandelen.
En hij ia lang zoo gezond niet meer als vroeger.
Elk oogenblik klaagt hij over zijn maag. De
broers nu, Eberhard zou graag Prins van
Arkadiö worden, en om zijn volbloed geeft
hij geloof iriij vrij meer dan om zijn
beide zustors. Friedel stikt binnenkort nog in
zijn hoogen staande boord en in zijn diplomatie".
„(>a maar verderen ik
Toen boog Dodo zich voorover en omvatte
haar zuster teer.
„Ja, Signe, jij óok! Neen, niet boos zynl Je
bent op weg om een echt kruidje-roer-my-niet
te worden. Hoe je tegenover andere menschen
bent, laat mij volkomen koud, maar tegenover
mij moet je niet doen als een prinses. Je bent
een paar jaren ouder goed Je bent vorstandigör
óok goedMaar je bent toch mijn zuster, mijn
lieve, goede Signe".
Ton slotte had zij hartstochtelijk gesproken
en haar armen hadden zich steeds vaster om
Signe gesloten. Die schudde eenvoudig langzaam
het hoofd en glimlachte.
„Maar kind!" (Wordt vervolgd.)
Snelpersdruk, Firma A. H. van CLEEFF, te Amersfoort.
