DE PRINS Instmentmato Langestraai 42 1JACOL W. F. A GROENHUIZEN, Horloges en Horlogekettingen, Prachtvolle regulateurs, Klok ken, Pendules, gewone en fan tasie-wekkers, FLEHITE. Stoomwasscherij W. g.BÜRGER, DE HUISHOUDGIDS Solied Snel. .Eysink" rijwielen lichten gang en zijn overal bekend door hun soliditeit. Sterk. TETTUftCo Feuilleton. Het geheim m ie „King Edward". Met 1 JANUARI 1911 is de 10e Jaargang (Jubilenm-nitgare) ran De mooiste illustratie in Nederland. Behalve eeD groot aantal zeer fraaie platen en portretten, die de voornaamste ge beurtenissen in Nederland en in het buitenland in beeld brengen, tal van belangryke geillustreerde artikelen op elk gebied en boeiende novellen van bekende auteurs, begon 1 Januari 1911 in dit weekblad een nieuwe Historische roman: MOOI DDYVEKE door THÈRÈSE HOVEN. Id do .Bibliotheek" van »DE PRINS" wordt opRenomen HET LAND DER LEVENDEN, door HEDW1G ABT, en DE VUIST VAN DEN REUS, door RUDOLPH STRATA Twee zeer spannende, mooie verhalen met uitstekend geslaagde karakterteekening boeiend van begin tot einde. Verder wordt Dog opgenomen: Gedenkschriften van een Koloniaal. Merkwaardige avonturen in onze Oost, naar het leven verteld door CLOCKENER BROUSSON; fraai geïllustreerd. Men abonneert zich door het geheele land bij eiken solieden Boekhandelaar of bij de Agenten tegen f3.per jaar voor de gewone, en tegen f5.per jaar voor de luxe editie. Abonnementen kunnen met elk nummer aanvangen, doch zijn steeds verbindend tot No. 52. Op plaatsen waar geen Boekhandelaar gevestigd is, kan men zich direct per Pest abonneeren tegen postwissel van t 3.75 voor de gewone en f 5.75 voor de luxe-editie aan den Uitgever N. J. BOON, Amsteldgk 13, Amsterdam. Men ontvangt daarvoor een prachtige illustratie vau 20 groote bladzijden op mooi papier met 40 a 45 plateu per week. bericht de ontvangst eener geheel nieuwe zending gouden, zilveren en nikkelen dames- en heeren- Grootste keuze. Goedkoopste prijzen. Ie klas artikelen. Reparatiën beslist goed en billijk. Oudheidkundig Museum, is dagelijks te bezichtigen voor niet-leden a 10 cent. Kosteloos des Dinsdags van 10 tot 12 en vau U/2 tot 3 uur. Indien gij hoest gebruikt dan de Hoestsiroop van Apothe ker BOOM. Deze Hoestsiroop is gemaakt van de beste witte suiker en bevat ver scheidene geneesmiddelen, die uitstekend helpen tegen hoestonen heeschheid. Deze siroop maakt de slijm spoed3 los. Prijs per flacon 70 cent. Verkrijgbaar bij A. van dk WEG, Laugestraat 23,,telefoon 217. amerikaaÜÖh systeem. Wasschen geheel opgemaakt of ^r00^°®f pbijz?n. "1= te Amersfoort Woensdags franco gehaald ea gebracht. PROSPECTUS wordt op Aanvrage franco tocgezond 0- van «*- te ZWOLLE. Dit tijdschrift verschijnt eiken Boekhaadelaar en Proefnummers gratis en franco verki ïjgbaa j aan het Bureau van de »DE HUISHOUDGIDS Burgstraat 65, UTRECH lorlia FABRIEKEN van MELKPRODUCTEN Amersfoort— Harder wijk Controle den heer W. A. van den Bovenkamp Uitsluitend prima Melkproducten. Ziektekiemvrije Melk uitsluitend in flesschen Koffie- en Slagroom. Karnemelk. Boter onder Rijks-controle 11.60. (Saarkr&oht) het geheim van den gezonden haargroei is Te Amersfoort bij den heer R. J. van E1MEREN, Coiffeur. Distill., Wijnen, Likeuren, Liove Arronwe-kerkhof, AMERSFOORT Bij den ondergeteekendeverschijnt iederen Woensdag Sj De Hollandsche Lelie Weekblad voor Jonge Dames ijg, jdfe onder Hoofdredactie van Jonkvr. ANNA de SAVORNIN LOKMAN. W De Hollandsche Lelie" is heteenige .j. Weekblad in Nederland voor dames. 6 uit de hoogste en beschaafdste krin- gen. Let hierop voor uwe advertentie Prijs per jaarg. f 4.50, fr. p.p. f6.25. proefnummers gratis. S g Amsterdam. L. J. VEEN. 57.) 'b Middags een uur na het vertrek van den Italiaan verscheen Weingartner. De baron scheen zeer verheugd toen deze hem het doel zijner komst meedeelde en hij was zeer voorkomend. Twee dagen later kwam Weingartner nog eens weer, met een brief, waarin een mooi bod gedaan werd. Zoo moest Stolten er wel in vliegen. Aan gezien er bezoek was, liet Weingartner den brief achter en liet zich door mij, die natuurlijk zeer toevallig iu de staldeur Blond, den tuin nog eens toonen, bij welke gelegenheid ik hem mijn ont dekking meedeelde. De oude heer was teD zeerste verrast. „Maar zijn alibi"? Dat was ook zijn eerste gedachte. „Ook dat hoop ik in orde te krijgen", ant woordde ik. „Van den beginne af heb ik zekeren twijfel niet kunnen onderdrukken, want Ricciardi heeft, zooals ik onlangs ook al zeide, niet de miuste reden, zich voor zijn tegenstander op te offeren. Bovendien treedt hij op als eiscner; hij dreigt en stelt elsclien, hetgeen hij zeker niet zou doen wanneer hij evenveel schuld had als de ander of nog groolere, wat toch het geval zou zijn wanneer hij de moordenaar is". „Dan begrijp ik niet hoe hij achter het geheim is kunnen komen", gaf Weingartner ten ant woord. „Wanneer de baron hem niet noodig heeft gehad om den moord te volvoeren, dau zal hy toch wel opgepast hebben hem in te lichten omtrent zijn „Hij had hem wel noodig, en zeer ook," ant woordde ik lachend. „Maar daar komt mijn heer; hij moet geen verdenking krijgen. Ja, dat alles is nog maar in aanleg," vervolgde ik luid en op gansch anderen toon, terwijl ik op de bloembedden wees. „De vroegere bezitter, dien u zeker wel gekend hebt, was een origineel mensch en had een heel eigenaardigen smaak. De baron is al begonnen, den tuin een beetje te moderniseeren »'t Is al goed, Victor," zeide Stolten, die inmiddels genaderd was. ik verliet hen, even lachend en heel vol daan. Tegen den avond kwam de architect Liborins. Tot mijn verbazing vroeg hij niet naar Clara, doch naar den baron en de barones. Hij bleef wel een half uur hoven en kwam toen in ge zelschap van den baron beneden. Hun gesprek scheen geen vriendschappelijk karakter te dra gen, want Liborius gesticuleerde hevig en de oogen van den baron schoten vonken. Zij spraken niet luid, maar toch bleek uit alles, dat beiden zeer opgewonden waren. Ter wijl zij den uitgang naderden, werd de stem van den bezoeker luider en opgewondener en door het geopende raam van mijn kamer hoorde ik hem zeggen „U en niemand anders is de drijvende kracht in dit spel, baronzeg mij ronduit wat u wilt, dan weet ik waaraan ik mij te houden heb". „Mijnheer," snauwde de huiseigenaar hem toe, „waagt u het mij te beleedigen?" „Dat is geen beleediging, maar de waarheid." „U waagt een dergelijke veronderstelling na dat ik u op mijn eerewoord verzekerd heb, dat iü juffrouw Husse een huwelijk met mijn vriend wel üeb voorgesteld, maar dat ik in geen enkel opzicht invloed op haar heb uitgeoefend. Ik verbied u eens en voor goed, weer een voet op mijn grond te zetten." Met die woorden keerde Stolten zich om en verdween in huis. Hij was een opgewonden natuurdat had hij al vaak bewezen, en zoo bevond hij zich gedu rende eenigon tijd in een zeer opgewonden stem ming. Liborius antwoorde hem met een min achtend lachje; toen ging hij met opgeheven hoofd weg. Clara vroeg mij den volgenden ochtend naar hetgeen er gebeurd was en ik vertelde haar wat ik gehoord had. Het arme kind had weer ge huild haar oogen lagen diep in haar hoofd en zij had kringen daaronder. Ik maakte van de gelegenheid gebruik, haar een raad te geveD, die mij kon helpen, want nög mocht ik miju waren aard niet verraden, evenmin als hetgeen zich achter de coulissen afspeelde. „Vergeeft u iemand, die het goed met u meent, een enkel woord, juffrouw Clara" vroeg ik half verlegen. „Spreek maar, Victor", zeide zij vriendelijk. „V/at wil je"? „Ik weet wat u zoo drukt en hoe uw verdriet ontstaan is en dat mijnheer bij u aandringt om den vreemde te trouwen". „Weet jij dat" „O ja, juffrouw; wat in den salon gebeurt, vindt in de keuken een echo. Waarom komt u den baron niet tegemoetik bedoel natuurlijk slechts in schijn. U zoudt dan tijd winnen om alles rustig te overwegen en u zoudt niet o very ld behoeven te handelen". Zij sneed mij verdere woorden af, door met een diep bedroefd gelaat te zeggen „Laat dat, Victor. Je meent het goed, maar iedereen moet handelen zooals zijn natuur hem dat ingeeft. Ik kan niemand bedriegen, aller minst in een zaak die mij zóo ter harte gaat, zelfs niet al zou ik daarvan de doelmatigheid beter inzien dan ik nu doe." Zij ging. Ik was verslagen. Eigenlijk had zij gelijk, daar zij mijn motieven niet kende en dus moest mijn raad haar wel overbodig lijken. En ik mocht haar niet inwijden, hoe gaarne ik haar ook had gerustgesteld en als bondgenoot had gehad, want volgde zij mijn raad en deed zij alsof zij de plannen van den baron wel genegen was, dan gaf zij dezen aanleiding, alles voor het gelukken van zijn plan in werking te zetten, dau hield dat aan den eenen kant hem wel langer hier, maar aan den anderen kant maakte het de kloof tusscheD hen eu Ricciardi nog grooter en dat kon de catastrophe bespoedigen. Maar Clara's open, eerlyke natuur haatte alle onoprechtheid en zoo gebeurde dan hetgeen wel gebeuren moeBt. Het gedrag van Stolten en zijn vrouw werd steeds onhebbelijker; de aanvan kelijk in den vorm van welwillendheid gekleeds voorstellen namen een anderen vorm aanten slotte werden er booze woorden gesproken daarna kwamen de dreigementen. „Wanneer je niet wilt, dan heb je ook geen recht op onze goedheid en we hadden het zoo goed met je voor." Misschien werden deze woorden overijld Be sproken misschien pasten ty in de phnnen van den baron, wten er zeker veel aan «releeen was, de personen kwijt te raken, die zijn plan nen in den weg stonden. In ieder geval maak ten ze de zaak niet beter. (Wordt vervolgd.) Snelpersdruk, Fit ma A. H. van CLEEFF, te Amersfoort.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1911 | | pagina 4