Dinsdag 21
Maart 1911.
No. 7947.
60e Jaargang.
KOSTELOOS.
Stadsnieuws.
iMERSFOORTSGQE COURANT.
FIRMA A. H VAN CLEEFF
AMERSFOORT.
Verschijnt Dinsdag Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden f\.
franco per post f 1.15. Advertentiën. 16 regels 60 cent; elke regel meer 10cent. Bij regel-
abonnement reductie, waarvan tarief op aanvraag kosteloos. Legale, ofFicieëie- en onteigenings-
advertentiën per regel 15 cent. Reclames 15 regels f 1.25, elke regel meer f 0.25. Groote
letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening gebracht en kosten
evenals afzonderlijke nummers 10 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
KORTEGRACHT 9
Tie zich met ingang van
1 April doet inschrij
ven als abonne', ont
vangt de tot dien
datum verschijnende
nummers
KENNISGEVING.
Dn BURGEMEESTER van AMERSFOORT
brengt, ter voldoening aan de aanschrijving
van den Commissaris der Koningin in de Pro
vincie Utrecht dd. 16 Maart 1911, 4e afilee-
ling no. 1159/795, ter kennis van belanghebben
den, dat zich in de Gemeente Zeist een ge
val van VLEKZIEKTE bij varkens heeft voor-
Amersfoort, 20 Maart 1911.
De Burgemeester voornoemd,
WUIJTIERS.
Geduld.
Eeu van de moeilijkste dingen, die
men in en door het leven leeren moet,
is geduld.
Geduld moet geleerd worden. Men
brengt bet bij zijn geboorte niet mee
in 't leven. Sommige lakse, slappe naturen
hebben wel iets, dat er op lijkt, zekere
lijdelijkheid, een gebrek aan drang tot
handelen, een geneigdheid om de dingen
maar te laten gaan, zooals zij gaan zonder
er warm of koud onder te worden, maar
dit is toch nog heel wat anders dan
geduld.
Geduld moet geleerd worden, meestal
in een zeer strenge school, en 't zijn
vaak bijzonder harde lessen, die noodig
zijn om den weerbarstigen leerling te
vormen, 't Kost groote moeite en ern-
stigen strijd en dikwijls ook zwaar
leergeld om geduld te leeren.
Maar men beeft het noodig, en dus
wie wjjs is, ziet tegen inspanning bjj 't
leeren niet op, wantwie niet leeren
wil, moet voelen, vaak pijnlijke slagen,
die schrijnende wonden veroorzaken.
Het kind, dat geen geduld leert oefenen
tot zijn ouders hem geven wat het noodig
heeft of wenscht, wordt dwingerig en
lastig en krijgt een plooi in zijn karakter,
die er later heel moeilijk uitgaat.
De schoolknaap, die vluchtig zijn
lessen leert, omdat hij geen geduld heeft,
zich er zóo lang mee bezig te houden
tot hij ze goed kent, vergeet ze spoedig
weer, krygt geen degel ij ken grondslag
voor ziju kennis en loopt groot gevaar
een oppervlakkig man te worden, wien
het aan diepte van geest en karakter
ontbreekt.
Het jongeraeisje, dat wel uren lang
voor de piano kan zitten, maar geen ge
duld heeft om kousen te mazen of ver
stelwerk te doen, heeft alle kans om,
als zij later een man trouwt met een
beperkt inkomen, een slordige of ver
kwistende huisvrouw te worden.
De koopman, die der vaderen spreuk
„een klein winstje een zoet winstje"
minacht en, omdat hij ongeduldig naar
spoedigen rijkdom haakt, aan 't specu-
leeren gaat, heeft het zich zeiven te wij
ten, als hg te eeniger tijd alles verliest
en anderen meesleept in zijn ongeluk.
De zieke, die niet geduldig zijn ljjden
weet te dragen, maar altijd klaagt en
zijn naasten laat lijdeD door zijn nukken,
wordt langzamerhand eeu lastpost voor
zjjn omgeving en is zelf de oorzaak er
van indien de sympathie vermindert, de
verpleging aan hartelijkheid verliest en
zijn döod een verlossing wordt niet voor
hem alleen.
Zoo zouden wij kunnen voortgaan.
Wij zouden kunnen wijzen op vaders,
die geen geduld hadden met de fouten
hunner kinderen en hun harten van zich
vervreemdden, en op kinderen, die in
hun ongeduld wijzer wilden zijn dan ver
standige ouders en hun eigeu leven be
dierven op mannen, die geen geduld
konden oefenen en van den hak op den
tak sprongen en in alles brekebeenen
bleven en op vrouwen, die door gebrek
aan geduld humeurig werden en daar
door den vrede banden uit hun gezin
en op zoovele anderen meer, wier onge
duld hen ongelukkig maakte.
Geduld overwint alles; door ongeduld
wordt veel bedorven, dat goed beloofde
te worden.
Demosthenes zou zeker nooit zulk een
beroemd redenaar geworden zijn, indien
hij het spraakgebrek, dat hem hinderde,
niet met taai geduld bestreden had door
al loopend en bergbestijgend te spreken
met kiezelsteentjes in den mond.
En 't is te betwijfelen, of John Wesly
wel zoovele duizenden zielen ten zegen
zou zijn geworden, indien hij niet een
moeder had gehad, die in geduld hem
voorgiug en hem zóo geduld leerde. Zij
toonde baar hooge roeping als opvoedster
to begrijpen, toen zij eens haar kind
twintigmaal iets uitlegde eer hij 't be
greep, en op de vraag van haar man,
waarom zij zoo vaak het zelfde vertelde,
ten antwoord gafomdat onze jongen
het den negentienden keer nög niet ver
stond.
Wie geen geduld heeft met den zwakke,
ontmoedigt hem en breekt ook het
weinigje kracht, dat nog in hem is. Wie
geen geduld heeft met den weifelende,
stoot hem in een richting, die ten val
leidt. Wie geen geduld heeft met den
onontwikkelde, sluit de bron van wijsheid
voor hem af en berooft hem van ver-
kwikking. En wie geen geduld heeft met
den zondaar staat diens redding in den
weg en werkt zijn verharding in de hand.
Een der mooiste en roerendste verhalen
uit den Bijbel is de gelijkenis van den
Verloren zoon (Luk. 15). En het aller
mooiste uit deze gelijkenis is het geduld
van den vader.
Uit dat geduld is de redding van den
zoon te verklaren. Dat geduld i3 liefde,
het is ontferming, het is vergeving, het
is al hetgeen den vader tot een vader
maakt. De zoon moet dat geduld gekend
hebben, er ten diepste van doordrongen
zijn geweest. Hij moet geweten hebben,
dat zijn vader met teer geduld op hem
wachtte, met liefdevol geduld naar hem
uitzag. Hij moet het in het diepst zijuer
verdorven ziel gevoeld hebben mijn vader
blijft altijd vader, en wat er ook gebeurd
is en wat ik ook misdreven heb, hij blijft
m ij n vader en dat zal hij toonen.
Had de zoon dbt niet geloofd, was hij
dharvan niet even zeker geweest als van
zijü eigeu zonde, dan zou hij niet hebben
kunnen zeggen„lk zal opstaan en tot
mijn vader gaan". En al zou hij 't ook
hebben gezegd, bij zou het zeker niet
hebben durven doen. Maar hij vergiste
zich niet in den hoogen dunk vau zijns
vaders geduldige liefde. Want de vader
was aan de verloren zoon blijven denken
met eindeloos geduld en was voor hem
bljjven voelen, óok toen de zoon aan
hem met meer dacht en voor hem niets
meer scheen te voelen. Hij wachtte, hij
bleef wachten en uitzien, wachten en
verlangen en hopen en gelooven, dat de
verlorene zou terugkomen.
En... de zoon kwam terug „en als
hij nog ver van hem was, zag hem de
vader" (de liefde ziet scherp eu ziet ver)
„en werd met innerlijke ontferming be
wogen" ('t was immers toch zijn zoon,
zijn ongelukkige zoon) „en toeloopende,
viel hem om den hals en kuste hem".
't Geduld had overwonnen, had ver
geven, had een zondaar gered.
Geduld leert wachten, op hoop en te
gen hoop. Er zijn dingen, die langzaam
tot stand komen komen om goed te kunnen
zijn. Wie ongeduldigd ingrijpt, bederft ze.
Wie nietwachten kan tot den zomer, moge
in de lente zich tooien met de afgeplukte
bloesems hij zal zich niet vergasten aan
de vruchten. En wie vruchten oogsten
wil, als het de tijd der vruchten nog
niet is, zal tot ziju schade ervaren, dat
de natuur zich niet dwingen laat door
een mensch, die zijn ongeduld niet be-
heerscheu kan.
Geduld leert wachten. Zeker, maar
niet lijdelijk, niet in traagheid en on
verschilligheid. 't Geduld moet dienen
door wachten te leeren, maar niet h e e r-
s c h e n door den mensrh werkeloos en
dus krachteloos te maken.
Een ernstige waarheid wordt uitge
sproken in het eenvoudige Duitsche versje:
Komt Geduld als Magd ins Haus,
Sie hilft dir ein, sie hilft dir aus;
Doch hut' dich, vrenn sie herrschen will,
Sonst steht die ganze Wirtschait still.
Geduld is altijd actief. Zelfs als het
passief schijnt te zijn, wanneer het. smaad
en lijden leert dulden en dragen zonder
klagen en vragen, want dtin ook gaat
er kracht van uit, den lijder sterkend,
allen die hem zien ten voorbeeld.
Geduldige menschen zijn als engelen
Gods, uitgezonden ten dienste van dege
nen, die leiding en steun en troost be-
hoeveu. Sterk door hun geduld, in staat
tot volharden in de helpende en redden
de liefdeen, innerlijk met ontferming
bewogen, verblijden zij zich over den
zondaar, die, mede door hun geduld, met
hen zich bekeert van de dwaling ziju
wegs.
Een „Jobsgeduld" onder eigen lijden
wekt bewondering.
Maar een „engelengeduld" met de
zwakheden en zonden van anderen, is
meer nog.
De Buitengewone algemeene vergadering
van den Middenstandsbond.
De Utrechtsche Handels-Vereeniging heeft
succes met haar verzoek om een Buitenge
wone algemeene vergadering van den Mid
denstandsbond te doen houden. Daartoe is
noodig de steun van een vijfde van het aantal
bij den Bond aangesloten vereenigingen, dat
148 bedraagt, dus van 30.
Fieeds zonden er 25 een adhajsie-beluiging,
docfïSgisterochtend ODtving de U. H. V. de
volgsAde circulaire:
Alom in den lande is het wetsbstwerp
van den Minister van Financiën omtrent een
debietrecht op den handel in sigaren en
tabak met weinig ingenomenheid'ontvangen.
Heeft dit wetsontwerp natuurlijk in den
kring der belinghebbenden zelf den winke
liers in sigaren en tibak groote ontstel
tenis en ontevredenheid gewekt, het Bestuur
van de Handsvereeniging «Rotterdam" meent
daarin tevens een ernstige waarschuwing te
zien voor gansch den Middenstand.
C'est le premier pas qui coüte.
Indien dit wetsontwerp, dat zóo diep in
het zakenleven ingrijpt, zou worden aange
nomen, wat staat dan den Middenstander in
de toekomst nog te wachten?
Daarom achten wij het een dringenden
eisch, dat niet alleen de sigaren- en tabaks
winkeliers zich vereenigen om tegen dit wets
ontwerp te protesteeren, doch dat de gebeele
georganiseerde Middenstand in actie kome.
Om daartoe te geraken, zou 't noodig zijn
ten spoedigste een algemeene vergadering
te doen beleggen door den Ned. Bond van
Vereenigingen voor den handeldi ij venden
en industrieelen middenstaui, welke dan
gecombineerd zou kuunen worden met die,
door Utrecht aangevraagd.
„Mlen als éen man front maken".
Door deze samenloop van omstandigheden
merkt de ,,Utr. Crt." op is de drang
naar eeu Buitengewone algemeene vergade
ring van den Middenstandsbond aanzienlijk
grooter geworden.
Inmiddels hebben gisterochtend eenige
bssluurdereo der U. H. V. le Amsterdam
een onderhoud gehad met den Voorzitter
van den Middenstandsbond, den heer J. S.
Meuwsen, om het adbaesie-verzoek der ver-
eeriigiog en de groote wenscbelijkheid eener
Buitengewone algemeene Bondsvergadering
nader toe te lichten.
Het resultaat zou wezen, dat de confe
rentie heelt geMd tot een plin, waarbij aau
de verlangens der U. H. V. en de daarmee
samenhangende Middenstandsbelangen op
bevredigende wijze zal worden tegemoet
gekomen.
Mogen we er nog eens aan herinneren, dat
dr. Toxopeus bezig is, voorde Luthersche ge
meente een dames-zangkoor op te richten,
waartoe iedere zanglustige dame toegang
heeft.
Op den voorgrond staat het zingen, op
kerkelijke feestdagen in het kerkgebouw, van
godsdienstige of stichtelijke liederen in vrij
zinnigen geest.
De heer N. Hazendonk heeft zich bereid
verklaard, ook van dit koor de leiding op
zich te nemen.
Dames, die willen meewerken in dit koor
kunnen zich aanmelden hetzij bij dr. Toxo-
peus, Arnhemseheweg 541, hetzij bij den
heer Hazendonk, Schimmelpenninckstraat 52.
De Kamer van Koophandel en Fabrieken
zal Donderdagavond weder een openbare ver
gadering houden ten Raadhuize.
Tot leeraar in smeden en vakteekenen
aan de Ambachtschool is met ingang van 1
April benoemd de hser D. Rus, te Oud-
Beierland.
Zulks ten gevolge van het groot aantal
leerlingen voor de smids-klassen.