DE PRINS.
EI). WEILL
VOORTZETTING
Utrechtsche Hypotheekbank.
Een paarl van groote waarde.
Feuilleton.
ALARM.
ALGEHEELEN UITVERKOOP.
Alléén.
SINGER
SINGER-MAATSCHAPPIJ,
Kapitaal f3 OOO 000.-
Besorve f310 717.945.
Directie
mr. L. VAN LIER en Jhr. II. J. M. VAN ASCH VAN WIJCK,
CoilH«lssrtrls<€,ii! mr. F. D. graaf ScniMMKLPKNNiNCK, Utrecht; jhr. mr. K.
A. Godin dr Bkacfout, Maarsbergenjhr. P. J. J. S. M. van dhr Doks dk Wii.lk-
bois, 's-Her togen bosch mr. W. K. F. P. graaf Van Byi.andt, 's-GravenhageF.
H. Umbguovr, Zutphen P. Lycki-ama A Nykiiolt, Zwolle jhr. mr. J. E. Huydkcopkr
van Maaussrvkkn f.n Nigtkvecht, Utrechtjhr. mr. J. W. M. Bosch van Odd-
Amkliswkkrd, Ut'echt; mr. W. II. J. ROIJAARDS, Utrecht; S. J. R. DE
MONCHY Jr.. Rotterdam; mr. G. W. baron VAN DER FELTZ, Assen; mr. C.
C. M. H baron DE BIEBER3TEIN ROGALLA ZAWADSKY, SittardR. P.
DOJ ES, Uithuizenjhr. L. P. D. OP TEN NOORT, Amsterdam; rr T. A. baron
COLLOT D'ESCURY, te Hontenisse.
Hypotheken Pandbrieven Dividend -
31 Dec. 1910 f23 498 824.15 f23 520 200 17
Wi» llank geeft 4 en 4V2 en uit in stukken van
f IÖOO.—f 500 - en f IOO- en verstrekt op voordct'liffc voor
waarden le hypotheek op huizen in grootere Gemeenten en op landerijen-
Met 1 Juli 1911 is begonnen de 11e Jaargang van
De mooiste illastratie in Nederland.
Behalve een groot aantui zeer fraaie platen en portretten, die de voornaamste gebeur
tenissen in Nederland en in het buitenland in beeld brengen, tal van belangrijke geïllu
streerde artikelen op elk gebied en boeiende novelllen van bekende a iteurs, begon 1 Juli
1911 in dit weekblad een nieuwe serie romans:
Herinneringen van Arsène Lupin
door MAURICE LEULANC.
(Fraai geïllustm rd.)
DE VUIST VAN DEN REUS.
Rerlijnscbe roman van RUDOLPH STRATZ.
IN HET~SP00KDAL.
Roman van ANN'Y WOLTHE.
De boeiende roman van de bekende schiijfsters ALICE en CLAUDE ASKEW
(Het reeds verschenen gedeelte ontvangen nieuwe abonné's op aanvrage gratis.)
en daarna
HET MASKER VAN DEN NACHT.
Roman van HAROLD AVERY.
(Dit werk werd bekroond met een prijs van f2400.—)
Men abonneert zich door het geheele land I ij eiken solieden Boekhandelaar of bij de
agenten tegen f3— per jaar voor de gewone, en tegen f5.— per jaar voor de luxe-editie.
Abonnement! n kunnen mei elk oummer aanvangen, doch zijn steeds verbindend t>>t No. 52.
Op plaatsen waar geen Boekhandelaar gevestigd is, kan men zich direct per post
abonneeren tegen een postwissel van 13.75 voor de gewone en f5.75 voor de luxe-editie, aan den
Uitgever N. J. BOON, Anisteldfjk 13 te Amsterdam.
Men ontvangt daarvoor een prachtige illustratie van 20 groote bladzijden op mooi
papier met 40 a 45 platen per week.
y)
V.pn
Een oogenblik dacht Troinberg na, ten einde
niet al te scherp uil te vallen, en zeide toen
„Werkelijk, heel jammer, dat je tijd je niet
veroorlooft, my nog een paar uren te schenken.
Ik zou zoo graag nog langer met je gekeuveld
hebben. Na, het is te hopen, dat je spoedig nog
eens dezen kant nitkorot, en dan
Maar Assberg hoorde niets meer. Na een
vluchtige buiging was hij weg.
fllyf verbaasd zag Tromberg hem na; hij be
greep den ander niet, die toch zeker een bijzon
dere reden had gehad om hem te bezoeken. En
nu was hij weer weg, zonder zich eenigezins
verklaard te hebben, en ten overvloede was hij
weer eens zonder eenige reden ten doode toe
beleedigd.
En werkelijk had Assberg met zijn bezoek zeer
bepaalde oogmerken gehad. Op den avond bij
consul Zeiler had juffrouw Wagner's Bchoonheid
een veel dieperen indruk op hem gemaakt dan
hij eerst geloofd, zelfs wel mogelijk geacht had.
Zelfs de wijze, waarop, zij hem later in den loop
van het gesprek de bona had gegeven, was niet
in staat geweest, hem van zijn bewondering te
genezen. Integendeel haar houding jegens hem
had hem geprikkeld, en hij Lad bij zichzelf ge
zegd „Nu juist. Nu moet jij de jongedame
eens bewijzen, wie en wat je bent; je zult er baar
wel toe krijgen, dat zij vol bewondering naar
je gaat opzien, en dan zal je genade voor recht
laten gelden. Je zult haar niet, gelijk zij ver
diende, om je liefde ameekend, meedoogenloos
aan je voeten laten liggen, maar je zult edel
moedig zijn, haar opbeuren, baar aan je bor6t
trekken en haar tot je vrouw maken i"
En in deze edelmoed gheid werd hij nog ver
strekt. doordat er geen ernstige bedenkingen
tegen de verloving schenen te pleiten.
Hij had in den loop van een gesprek met
liutenaut Burg, den gelukkigen verloofde,
juffrouw Wagner's adres te Berlijn vernoui6n en
onmiddellijk daarna inlichtingen ingewonnen.
Al betgeen hem bericht werd, luidde uiterst
gunstig de familie .was zeer gezien en schatrijk.
Alles was er dus, dat men noodig had, en indien
Assberg ondanks alles toch nog eenige stille
bedenkingen koesterde, lag het alleen hieraan,
dat het hem bij wijlen toescheen, alsof de dikke
Sturm belang stelde in het meisje.
Sturm sprak er weliswaar altyd van, dat hij
alleen Tromberg wilde uithuwelijken, maar
Assberg meende hem toch doorzien te hebben.
Hij wilde, onder het voorwendsel, dat hij een
ander aan een vrouw wilde helpen, zelf met het
meisje in nadere aanraking komen en dat stond
Assberg lang niet aan. Alle mededinging was
hem tegen de borst. Tegen een ander in het
kryt te moeten treden, zich met dezen ten aanzien
van uiterlijke en innerlijke eigenschappen te
laten vergelijken, was hem, een Assberg, gewoon
weg een onuitstaanbare gedachte, vooral wanneer
die ander de dikke Sturm was, een man die,
ondanks zijn goede eigenschappen, in zijn oogen
toch enkel belang stelde in" eten en drinken.
Dan kwam er echter nog iets bij, om hem eiken
mededinger meer dan onsympathiek te maken.
Wanneer hij zich eens verloofde en trouwde dan
wilde, ceeu, dan moest hij de eenige zijn, die
ooit in het leven van zijn vrouw een rol gespeeld
bad.
Geen ander mocht ook maar ooit den wensch
gekoesterd hebben, haar te bezitten. Hij kon
zich heelemaal niet vooretellen, dat hy een jong
meisje zou trouwen, naar wier hand ook een
ander kameraad had gedongen. Hoe zou dan
later de houding tusscheu hun drieën worden
Neen, dat ging niet.
Eer hij aanstalten maakte, ernstig werk van
het meisje te maken, moest hij er zich van ver
gewissen, hoe Sturm over juffrouw Wagner dacht.
Slechts éen kon hem dienaangaande uitsluitsel
geven dat was Tromberg. Daarom had hij zich
naar den jongeren kameraad opgemaakt. Gemak
kelijk was het hein niet gevallenmaar zijn
eigen levensgeluk stond immers op het spel.
Nu zat hij weer thuis, zonder dat zijn bezoek
hem ook maar iets wyzer gemaakt had. Hij
dacht er r.iet aan, zichzelven de schuld ervan
te gevenhy schold alleen op Tromberg en op
«lieits manier van optreden. Hij wond zich in ge
dachten steeds meer tegen hem op, en daarna
ook tegen Sturm.
Eenvoudig walgelijk, dacht hijhoe kon een
ontwikkeld man z6o openlijk zijn verzotheid
op fijut lekkeroyen botvieren I Wanneer men
Kalverstraat 129 AMSTERDAM.
Dames haast U, indien D koopjes wilt hebben.
EERSTDAAGS SLUITING VAN DEN WINKEL.
Geen zaak te Amsterdam kan U zulke spotkoopjes bieden als wjj.
DAAR OKZIi ZAAK OPOKHKVEN WORDT.
Mantels
van f30 au voor f4.90 en 6.90,
Linnen Mantelcostumes
vo n' f 1.45 en 6.85.
Costumes
van f60 nu voor f 16.90 en f 18.85.
Prinsescostumes Zephir
voor f 4.95.
Batist Costumes van f 20, nu voor f 7.90 en 4.79.
Zyden Blouses van f30 nu voor t 6.90 en 3.85; Co3tumerokken zijn nu
voor het derde gedeelte van den inkoopsprijs genoteerd. Wollen Blouses en
elegante Oudorrokken, SPOTGOEDKOÜI'. Hemden en nachthemden, met Valen-
cienne-kant gegarneerd, ti tout prix. Kousen Handschoenen Corsotien.
AKLES MOET WEG.
in winkels met DIT uit
hangbord zijn de
Naaimachines
verkrijgbaar.
Onze machines behoeven
geen aanprijzing.
Wij verzoeken slechts
er op te letten, dat ze
aan het j n 1 s t e adres
gekocht worden.
Amersfoort, Weslsingel 49 lioek Varkenmarkt.
ze heeft, eet men ze; natuurlijk, maar met de
zelfde kalmte en onverschilligheid als waarmee
men een stuk zwart brood naar binneD werkt.
Wanneer ik denk, dat juffrouw Wagner werke
lijk in zulk een Sybariet belang zou kunnen
stellen neen, ik mag er heusch niet nan
denken I
De oppasser was eerst zeer verbaasd, toen zijn
meester, die nog geen uur geleden thuis was,
al weer aanstalten maakte om opnieuw uit te
gaan. Hij gaf hem echter de, tegen de voor
schriften in, bijna geheel in een pels veranderde
overjas aan. Dadelijk daarop stapte Assberg
door de straten van de stad, als altijd bijster
deftig, met het gezicht van een man, die scheen
te zeggenik ben ikhet is te hopen, dat gij
het weet.
Hij liep doelloos. Opeens viel het hem iD, dat
het Zaterdag was en dat op dien dag de regi-
mentsmuziek altijd op de ijsbaan een concert
gaf Hij keek op zijn horloge en wenkte een
rijtuig.
Toen hij bij de ijsbaan aankwam, was het
daar druk. Bijna iedereen uit de kringen waar
mee hy omging, was erook de officieren waren
bijna voltallig opgekomen. Assberg zag met
stille voldoening, dat zijn komst algemeen opge
merkt werd. Zijn rijzige, indrukwekkende ge
stalte, die in de dikke pels er bijoa te welge
daan uitzag, moest trouwens in het oog loopen.
Met achlelooze hoffelijkheid groette hij zijn
kennissen; daarna mengde hij zich onder de
toeschouwers, nu eens hier, dan weer daar een
oogenblik stilstaand. Met een glimlach uit de
hoogte keek hij naar het schaatsenrijden. Voor
hem was, met uitzondering van paardrijden,
alle sport dwaasheid. Hij vond sport eenvoudig
kinderachtig, en schaatsenrijden het kinder
achtigste van alles. Over het waarom brak hij
zich niet lang het hoofdzijn eigen oordeel was
hem ook zonder verdere toelichting voldoende.
Zoo gat hy ook nu nauwelijks op het rijden
acht; hy monsterde de verschillende dames en
heeren en stak in stilte den draak met iedereen,
die naar zijn meening niet volkomen behoorlijk
en met smaak gekleed was.
Een luid „bruvodeed hem opkyken. Een
paar reed zóo sierlyk weg, dat het algemeen
werd toegejuigd.
„Kunsten, waar geen geld mee te verdienen
valt I", dacht Assberg. Daarop herkende hij in
de twee Tromberg en juffrouw Wagner. Zij zag
er in haar grijs, met bont afgezet voetvry pakje
en de schalke muts allerliefst uit, en uit het
frisch blozende gezicht fonkelden haar donkere
oogen nog vuriger dan gewoonlijk.
Wat hnefi juffrouw Wagner nu met Tromberg
te rijden I dacht Assberg gemelijk. Kan zy niet
alleen rijden of een ouderen heer vinden, indien
zy er dan volstrekt een noodig heeft
Hij kon hel volstrekt niet velendat zijn
toekomstige vrouw juist met Tromberg hand in
hand reed. En nu zag hij, hoe zij met elkaar
spraken en dadelyk daarop nieuwe kunsten ver
toonden. Ook nu liet de toejuiching niet op zich
wachten, en dat ergerde hem opnieuw. Juffrouw
Wagner was toch een dame uit den goeden
stand en geen betaalde kunstrijdster hoe kon
zij zich nu zóo in het openbaar vergooien En
hij nam zich voor, haar dit later eens te zeggen.
Maar ook toen het concert gedaan was en de
meeste kijkers heengegaan waren, vond bij geen
gelegenheid om haar te nadereD. Zy reed nog
aliijd met Tromberg en het zag er ook niet
naar uit, alsof die^ twes er voorloopig zouden
uitscheiden. Ook zyn pogingen om op de eene
of andere manier io hun weg te komen, om zoo
doende een ontmoeting mogelijk te maken, mis
lukten. Hij stond te denken, of hy niet liever
naar huis naar zou gaan, in plaats van zich hier
te ergeren. Daar voelde hy zich plotseling door
twee sterke armen omsingeld en dadelyk daarop
op den grond getrokken.
„Wees alsjeblief niet boos," zei de dikke
.Sturm, toen hy tegenover den ander op het ijs
zat, „ik wilde achteruit in een boog rijden, om
junrouw Wagner óok eens tot een baantje uit te
noodigen; daarby ben ik gevallen, en wanneer
jy er niet geweest was.
„Dan zou jij ten minste alleen zijn gevallenl",
schimpte Assberg, „en ik moet je verzoeken, je
voortaan niet meer aan mij vast tj houden."
„Wees toch niet uit je humeur", zei de dik
zak. „Wanneer jy op vallen slaat, zoek je óok
een houvast."
„Aangezien ik niet zoo dwaas ben om schaat
sen te rijden, kom ik ook niet in verzoeking om
te vallen'. Mr.ar toen hy nu, in zichzelf te keer
gaande, opstond, raakte hij met een voet in
zyn lange pelsjas verward en lag dadelijk daarop
weer op den grond.
Een luid gelach bereikte zijn oor. Tromberg
en juffrouw Wagner reden hem juist op dat
oogenblik voorby. (Wordt vervolgd.)
