t G. H. VAN DER SANDT Co., UTRECHT, PROPTE EXPOSITIE t MAGAZIJNEN Herfst- en Winterseizoen, C. m Ommeren, N. V. Manufacturenhandel Oudegracht 32-34, Telefoon 555, Zaterdagavond 30 September as. op ZATERDAG a.s. en daarop volgende dagen. Feuilleton. MARY. Nationale Vereeniging, tot steun aan miliciens. THEE TfiTTfiRftC* VICTORIAWATER, berieht hiermede, dat hare naar de eisehen des tijds geheel verbouwde zullen HEROPEND worden op IN ALLE AFDEELINGEN VOOR rS* Noodigen beleefd tot een bezoek uit. 2.) Het wss al bijna twee uur en dus haastte d« nieuwe kolonel zich, zich te verkleeden om dadelijk aan tafel te gaanmaar daar wachtte hem een groote teleurstellingEr waren geen asperges, geen enkele. Zijn goede bui was ver dwenen hij werd boos eu sloeg op tafel. „Maar man 1" zeide zijn vrouw. „Moet ik misschien een vreugdekreet uitstoo- ten Sedert twee uren heb ik me verheugd op mijn lievelingseten en nu draait het uit op niets. Als'je nu tenminste maar éen bos hadt, desnoods een halve, dan zou ik nog tevreden zijn geweest maar du? Niet éen enkele asperge, zelfs geen kop ervaD. Laat een mensch daarbij zijn goed humeur bewaren". „Ik heb alles geprobeerd; de beide meiden en de oppasser zijnde geheele stad rond geweest, maar nergens waren asperges te krjjgen". „Vervloekt nest. En nu moet men nog blij zijn in zoo'n gat regiiuents-commandaDt te zijn geworden. Voorloopig zit ik hier weer voor eeu paar jaar vast". „Wees er blij om" zei zijn vrouw. En langzamerhand keerde zijn goede bui terug en begon hij vroolijk te praten, terwijl hij opge wekt met zijn vrouw klonk. Daar ging do deur open en bracht de oppas ser een telegram. De nieuwe kolouel schrok ge weldig. „Zou dat met mijn bevordering een vergissing zijn geweest en heeft men mij nu al weer kolo nel tif gemaakt?" dacht hij in stilte. Het telegram trilde in zijn hand en zijn vrouw moest even kuchen om hem tot zichzelf ts laten komen. De oppasser behoefde niet te zien, dat ool^een kolonel maar een mensch is en als ieder ander beven en sidderen kan. De hoogere moet in do oogen van den mindere als 't ware uit ijzer en staal geconstrueerd zijn, anders verdwijnen alle begrippen van discipline en subordinatie. De kolonel begreep zijn vrouw, hij raapte al zijn moed bijeen en opende het telegram met het onschuldigste gelaat van de wereldmaar nauwelijks had hij het haastig gelezen of in zijn gebeele wezen greep een groote verandering plaats; de aderen zwollen op zijn voorhoofd, zqn neus vleugels trilden en hij zag er uit alsof zoo dade lijk oen beroerte hein zou treffen. „Ingerukt I" snauwde hij tegen den oppasser als had die alle ongelukken van de geheele wereld op zijn geweten. „Maar man, Leopold, wat is er toch" vroeg zijn vrouw, die haar man heel goed kende en dergelijke booze uitvallen meestal niet te tragisch opnam. „Hoekan je nu zelf den dag van van daag zoo bederven"? Weer stoof de kolonel op. „Ik doe dat niet, maar jullie doet dat. Eerst krijg ik geen asperges en dan, als schadevergoe ding, nog dit telegram". En hij gaf zijn vrouw het ongelukspapier. De nieuwe commandante las het, sliet vervolgens een klein gilletje uit, nipte onwillekeurig daarbij een paar centimeters van haar stoel op, kwam evenwel dadelijk daarna weer gewoon te zitten en zeide „Maar Leopold, Frits is toch onze zoon". De kolonel lachte spottend. „Zoo, is hij jou zoon Dat heb ik nooit ge weten; maar de mijne is hij in ieder geval niet". Hoe zonderliog deze woorden ook klonken, ze waren toch waar. De kolonel had als kapitein een jonge weduwe gehuwd, die hem, behalve een zeer groot vermogen, ook een jongen van vijf jaar mee ten huwelijk had gebracht. Het stond stilzwijgend vast, dat het kind zou worden geadopteerd, doch het kwam er nooit j toe, want de jonge vrouw had het ongeluk, op de huwelijksreis een longontsteking te krijgen, die haar vroegtijdigen dood veroorzaakte. De weduwnaar was wanhopig van smart en om hem eenigszins te troosten, maar ook om voor het kind te zorgen, kwam op een dag zijn schoonzuster, zijn tegenwoordige vrouw, bij hem. Ongeroepen kwam zij en ongeroepen bleef zij. Het liefst had hij haar dadelyk weer wegge zonden. Hij wilde alleen zijn, geen menschen zienmaar al spoedig merkte bij, dat het zon der zijn schoonzuster toch niet ging. Zij hield zijn huis in orde, maar bovenal had zij er slag van, met den zoo vroeg van zijn moeder beroof den jongen om te gaan. De liefde tusschen den jongen en zijn nieuwen vader was nooit groot geweest en na den dood der moeder trad de vervreemding nog scherper op den voorgrond. Zoodoende verdween ook meer en meer het plan van den vader om het kind te adopteeren. Hij stelde bet uit tot later om het ten slotte geheel en al op zijde te zetten. Toen Fritz tien jaar was, kwam bjj in een cadetter.korps en in den loop der tijden was uit hem een luitenant geworden, die op hel stuk van flirten inderdaad iets buitengewoons presteerde, maar overigens, althans in de oogen zijner meerderen, Diet een volkomen goed be grip van tucht had. Zoo verwijderen vader en zoon zich steeds meer en meer van elkaar. Hei den waren humeurig; nu eens hielden zij veel van elkaar en waren erg hartelijk, dan weer deden zij als geslagen vijanden en al naar de barometer stond, noemden zij elkaar vader en zoon of gedroegen zich als wildvreemden. De kolonel was opgestaan en liep door de kamer op en neer. „Steek een sigaar op, dat kalmeert je," zeide zijn vrouw. Maar de echtgenoot bedankte er voor; hij wilde juist niet gekalmeerd zijn, hij wilde eerst eens heelemaal uilrazen, dun kon hij verder tien. Eu hij nam het telegram nog maals tar hand. Afdeeling Amersfoort en omstreken. Werkgevers, die be trouwbare werkkrachten noodig hebben, en Miliciens, die naar werkzaamheden uitzien, worden verzocht zich te wenden tot het Secreta riaat der afdeoling, Schimmelpenninck- straat 41, to Amersfoort. N.B. Alléén die miliciens, waarvan de dienstrapporten, opgevraagd bij hunne laatst commandeerende officieren gunstig luiden, komen in aanmerking voor steun door de vereeniging. van M, Rawnswaaj Zonen Gortnohem. verkrijgbaar bij Langestraat 18, AMERSFOORT Distill. Wijnen, Likeuren, IIbto Vronne-kerkhof, AMEItSFOORT LAMAISON a BOUWER Co. Mnurbnizen Belasten zich met aan- en verkoop van Effecten, Wissels en Coupons. Sluiten prolongation Safe-inrichting. natuurlijk mineraalwater uit de bron te Oberlah.nstein wordt als zeer voordeelig voor huishoudelijk gebruik aanbevolen, n heele flesschen mot schroefsluiting (een Liter inhoud), waardoor een glas natuurlijk TICTORIAWATERslechts 5 cent kost. Verkrijgbaar te Amersfoort bij F. W. van der WILDE, Stovestraat 12. „Heb jij óok goed gelezen wat de lummel seint „Feliciteer u hartelijk met bevordering. Hoop spoedig bij uw regiment geplaatst te wor den. Verschillende omstandigheden maken mijn overplaatsing van hier noodzakelijk of liever gewenscht en ik heb reeds de voorbereidjnde stappen gedaan, aan hei succes waarvan ik niet twijfel". „De kwajongen telegrafeert alsof hij een mil» lionair was!" raasde de kolonel. „Zóólangzijn brieven zelfs niet. Ja, ja, men beleeft vreugde van zijn kinderen." „Maar het is jou kind niet", zeide zijn vrouw. De kolonel bleef staan en keek zijn vrouw heel verbaasd aan. „Och ja, dat ia waar ook," mopperde hij en zijn wandeling door de kamers vervolgend, zeide hij „Ik zou wel eens willen weten wat de bengel nu weer heeft uitgevoerd hij ie verstandig ge noeg, daarover niets te melden. In de zes jaren van zijn luitenantschap heeft hij nu bij drie regimenten gediend. Ik geloof nog, dat mijn bevordering voor hem het allermeest geschikt komt. Hjj denkt zeker: nu kan ik mij in eon warm nestje inwerken de kolonel is weliswaar niet mijn vader, maar dan toch zoo'n soort vader; die zal mij om zich zelfs wille niets doen, en tanla of moeder, al naar men haar noemen wil, zal wel voor mij in de bres springen en zoodoen de zal het alles rozengeur en maneschijn zjjn. Maar ik word al woedend als ik daaraan denk en wanneer de jongeheer gelooft, dat hij hier nóg vrijer en ongebondener leven kan dan in de andere garnizoenen, dan vergist hij zich to eenen male. Ik zal d«- teugels in handen houden en ze hem laten voelen ook. Dat verzeker ik je en daarop kan hjj ook rekenen, die vervloekte kwajongen." (Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1911 | | pagina 4