L. HOUBAER
Heeren- èn Kinderkleeding.
Opening ITajaar- en "Winterseizoen.
Bekende lage prijzen.
Jongeheeren- en Kinderkleeding.
KIKIDIVG OP MAAT.
Danscursus.
Telefoon 120,
COBA van de VELDE,
Yrijdag 6 October a.s„
Feuilleton.
MARY.
Fransche lessea.
Nationale Vereeniging,
tot steun aan miliciens.
Groot assortiment in 1 en 2 rij Ulsters, Demi-Saisons, Overjassen, Regen
jassen, Gummi- en Waterproof-Capes, absoluut waterdicht.
Nieuwe modellen 2 rij Colbert-Costuums, fijn passend.
Onze sorteering is dit jaar buitengewoon groot en voordeelig.
1 en 2 rij Ulsters, Demi-Saisons, onze bekende Marine-Jekkers, nu in iets
langeren vorm, in Ratind, Cheviot en Flocconne', Jongeheeren Capes, beslist
waterdicht.
Nieuwe modellen Kinderpakjes, serge en manchester, nieuwste is 2 rij
Veston-model, verder Suffolk, Norfolk, en Engelsche blouse-vorm.
Rijk assortiment in de nieuwste stoffen. Bekende fraaie snit en uitmun
tende pasvorm.
Wintervesten, nieuwe dessins, onverbeterlijke snit.
HOEDENgroote sorteering, lage prijzen, licht in gewicht en sterk, in vilt
f2.50, f3, en f3.50.
,,Wafc is er"?
„Leopold" vroeg zij bijna p.meekend, „zeg het
mij; ik heb vergeefs getracht te «lapen, maar
ik kan niet; 't houdt me te veel bezig wie je
met Mary wilt laten trouwen. Ale je me niet
zeggen wilt wie bet ie, zeg me dan, ie het een
officier, een advocaat, een dokter, zeg me dan
wat hjj ia"
„Een man" antwoorde de kolonel kortaf en
een oogenblik later bewees een atevig gesnurk
dat hij weer even ruatig sliep als vo6r dit in
termezzo.
De kolonel bad ter eere van zijn benoeming
al de officieren van zijn regiment uitgenoodigd
voor een bieravond in het casino en op den
zelfden avond gaf de nieuw benoemde comman
dante, ter gelegen heid van haar promotie, een
avondje aan al d e dames van het regiment.
Haar stille hoo'p, dat do eene voor en de andere
na zou afzegge n, was niet in vervulling gegaan
allen hadden aangenomen on langzamerhand
verzameld# het heele gezelschap zich in daont-
vangaalons. Onder de gasten was ook Mary, die
den vorigo'a dag was aangekomen. Daar zij door
haar vroeger logeeren aan allen bekend was, be
groette men haar ala een lieve vriendinalleen
een freule Von Geutz, de dochter van een kapi
tein, die voor eun paar muanden uit een pensio
naat in Zwitserland was teruggekeerd, kende zij
niet, maar al apoedig was tusachen beide meis
jes een soort van vriendschap ontstaan.
Zij namen elkaar zeer aandachtig op, vonden
elkaar aardig en ieder vond zichzelf natuurlijk
het knapst. Mary was groot en slank, mooi
f;evormd, had een bekoorlijk, fijnbesrieden ge-
aat met een eleganten neus en groote donkere
oogen, gedekt door prachtig gewelfde wenk
brauwen Lilly daarentegen, de kapiteinsdochter,
was niet meer dan middelmatig groot, slank als
een den, met een frisch, rose getint gelaat en
heldere blauwe oogen. Mary was in haar ge-
heele houding en haar optreden, ongeacht haar
twintig jaren, een dame, terwijl Lilly niet haar
achttien jaren nog iets van een bakvischje bad.
De beide jongemeisjes praatten opgewekt on
druk met elkaar, terwijl de gehuwde dames
ongeduldig naar de deur keken of er dan nog
altijd niets te eten zou worden aangeboden.
Toen zij het huis waren binnengekomen, had
den zij op de gang de lucht van gebraden vleesch
geroken, maar wat hielp dat en al het andere
lekkers dat men rook, wanneer men er niets
meer van kreeg dan de geur.
Eindelijk verscheen de oppasser met de mede-
deeling, dat er gedekt was.
„Dames," wendde zich de gastvrouw tot bet
gezelschap „neemt u plaats zooals 't u bet aan
genaamste is. Lieve Mary, neem jij plaats naust
je nieuwe kleine vriendin
Lilly trok even een beleedigd gezichtje zij
was nu al een paar weken van kostschool en
dan nog „klein" genoemd te worden, beviel haar
heelemaal niet.
V/aardig schreden de dames naar de eetzual
de commandante vooraan.
„Neem u pluats naar verkiezing. Onzeechtge-
nooten zijn er wel niet, maar ik hoop, dat u
zich toch amuseeren zult."
„Mijn man komt me straks halen," zeide een
jonge luitenantsvrouw, die nog in de wittebroods
weken was.
„En mijn man 6ok," zeide de oudste kapiteins
vrouw. Het had haar drie uren praten en smee-
ken gekost eer zij baar dikken man zoover had,
dat hij haar de gevraagde belofte gaf, maar zij
wilde die hebben, want zij deed zich tegenover
de anderen nog altijd voor als teer beminde
echtgenoote, ofschoon zij al vijftien jaar getrouwd
was en in het alvemeen bekend was, dut haar
man meer in het casino dnn in zijn eigen huis
was.
„Dat verheugt mij," zeide de vrouw van den
kolonel, al was het een beetje tegen haar over
tuiging, want zij kende den toestand heel goed
waarin de bedoelde kapitein gewoonlijk van
feesten en dergelijke gelegenheden thuis kwam.
Zij was door dat komen van dien kapitein
heelemaal niet aangenaam gestemd, maar kon
dat niet laten blijken en dus herhaalde zij nog
eens
„Dat verheugt mij zeer. Misschien haalt nog
wel de een of ander zijn lieve vrouwtje af", en
om ook harerzijds de teerbeminde vrouw te spe
len en van haar man wat liefs te zeggen, voegde
zij ei aan toe
„Ook mijn man wil de dames vanavond nog
begroeten; tnocbf het feest te lang duren, dan
zou hij zien een kwartiertje uil te breken om
de dames althans even de hand te drukken".
Dit nu was de grootste leugen, die 'ij beden
ken kon, want de kolonel had categorisch ver
klaard
„Ik blijf in het casino, tot je me door den
oppasser laat weten, dat er van dien heelen
vrouwenrommel niet éen exemplaar meer in
huis is."
En tegen den oppasser had hij gezegd
„Kom me geen onwaarheid vertellen, mijn
zoon, want je weet, dat wie een meerdere voor
liegt, met arreHt wo-dt gestraft".
Maar dat alles hinderdo.niets. Iloegrooter de
leugen was. des te grooter was het effect. Men
was verrukt o er hel plan van den kolonel;
men vond het beminnelijk, dat hij een oogenblik
Adem-gymnastiek en
Methodisch spreken,
Leerar s nnn (le Muziekschool van de
Maatschappij 'ot Bevordering der Toonkunst
SPREEKUREN
MAANDAG, WOENSDAG en VRIJDAG,
van 1 tot 2.
Jan Willem Frisostraat 20,
UTRECHT.
OPLEIDING VOOR EXAMENS.
M. W. YAN HOLK,
Leerares M. O.
Blmkenheimstraat 4.
Op verzoek van vele ingezetenen zal
ondergeteekende op
des namiddags van 2 tot 4 uur, zitting
houden in „DE AREND" voor het in
schrijven van leerlingen voor de dans-
cursussen.
H. J VIERDAG,
Leusderweg 31, AMERSFOORT.
Crediet-vereesiging
te Amstbhuam.
""vspondenlscbap te Am buspoort
mr. H. 4. M. van den BKKUH,
WILHELMINASTRAAT 5.
Zij stelt zich ten doel
het v-rleenen van Credieten o nder per
snonlijke of zakelijke zekerheid of iri-blanco
het. incasseeren van handelspapier
het ontvangen van gel len a déposit reke
ning-courant.
Afdecliug Amersfoort en omstreken.
Werkgevers, die betrouw bar#
werkkrachten noodig hebben, en Miliciens,
die naar werkzaamheden uitzien, worden
verzocht zich te wenden tot het Secreta
riaat der afdeeling, Schimmelpenninck-
straat 41, to Amersfoort.
N.B. Alléén die miliciens, waarvan de
dienstrapporten, opgevraagd bij
hunne laatst commandeeronde
officieren gunstig luiden, komen
in aanmerking voor steun door
de vereeniging.
wilde uitbreken om de gasten van zijn vrouw te
begroeten en in de opwinding van het oogen
blik, gaf de kleine luiteuantsvrouw uiting aan
baar gevoelens, door haar glas op te heffen en te
zeggen
„Dames, leve de kolonol."
Toen stond de kolonelsche op, tikte aan haar
glas en wachtte tot algemeene stilte heerschte.
Iedereen was zeer benieuwd wat er komen zou.
„Dames" begon de commandante met vaate
stem, „ik vind het heel lief en uttent van me
vrouw Kramer, dat zij hot eerste glas aan mijn
man wil wijden en ik zal niet nalaten hem dat
mee te deelen, maar het eerste glas behoort onzen
Keizer. Niet alleen onze mannen, ook wij vrou
wen hebben den plicht, bij een pretttg samenzijn
in de eerste plaats aan onze oppersten comman-
dunt te denken. En daarom noodig ik u uit,
met mij in te stemmen met de kreet: Zijn
Majesteit onze allergenadigate Keizer en Koning,
level Hi era! Hoera I Hoera!"
Het hoera, weerklonk, de dames nipten aan
hun glazen leegdrinken konden zij die onmo
gelijk «n toen wendde de commandante zich
tot den oppasser
„Je kunt verder gaan."
„Hè ju" had de kleine mevrouw Kramer wil
len zeggen, maar op het laatste moment hield
zij die woorden toch nog binnen. Zij had een
vroeselijken hongereigenlijk had ze een
beetje gerekend op dit eouper. Zij had haar
man uit liefde getrouwd, evenals hij haar. Zjj
bezaten slechts het noodig#, maar ze aioegen er
zich dapper door.
„We zijn jong, we hebben elkaar lief; gsld
hebben we niet, waarom zullen we ona zorgen
maken placht zij te zeggen.
(Wordt vervolgd).
