Soiree- en Baltoiletten in groote keuze en smaakvolle modellen. ROBERT LEVY, weet niet, tioe smakelijk en gezond M kan zijn, voor men geregeld beeft getókt liet brood van voor DAMES en JONGEDAMES Wit cachemiren blouse f 2.90 Popelinen blouse 3.90 4.75 [- MEURSING's MACHINALE FABRIEKEN VAN GEBAK. Feuilleton. MARY. wit, liehtblauw en champagne -3.90 .Kanten blouse Kanten blouse met zijde gevoerd Langestraat 40 AMERSFOORT Telefoon 103. In onze moderne ovens, met doordringender hitte, wordt ons brood meer doorgebakken, tengevolge waarvan het zijn moeilijk verteerbare kleverigheid geheel verliest, waardoor het bezwaar tegen versch brood is opaeheven en ons brood tevens heerlijk croquante korsten heeft. Wen lette vooral op den nootzoeten smaak van ons brood, een gevolg onzer uitgezochte prima grondstoffen en onzer bereiding volgens een verbeterd systeem, hetwelk berust op een groot aantal systematisch door ons verrichte vergelijkende proefnemingen. Door deze bereiding wordt hel zetmeel grootendeels omgezet in veel gemakkelyk-r verteerbaarder bestanddeelen, waardoor de opname in het bloed vollediger is, en vooral voor hen die een moeilijke spijsvertering hebben, een eilzanm voedingsmiddel is, daar dit brood, ids ware het reeds gedeeltelijk verteert, xóor het de maag heeft bereikt. Telkens in Februari wordt het 10 pCt. dividend van het voor ons brood beschuit, koek, in bet vorige kalenderjaar betaalde bedrag, uitgekeerd. Bedragen tot ongeveer f 50.werden als dividend per gezin door ods uitgekeerd, b 9.) Tusschen Mary en Lilly was in den loop van een paar dagen een vriendschap ontstaan, welke door Lilly, als de jongste, veel ernstiger •n heiliger werd opgevat dan door Mary. Zoo verschillend als het uiterlijk van de beide ■nei-jes, was ook hun innerlijk. Mary was, hoe wel vroolijk en opgewekt, toch rustig cn zich zelf altijd meester, terwijl Lilly altijd overmoe- d g en uitgelaten en in haar heele gedrag on rijp was. Zoo pasten die twee eigenlijk niet he»l goed bij elkaar, maar Lilly bad haar ver zoek om Mary's vriendschap op den dag na het damessouper zóo hartelijk herhaald, «lat deze dat eigeuaardige verzoek niet had willen afslaan. Eerst was zij van plan geweest te zeg gen, dal men op een verzoek niet plotseling een vriendin worden kan, ma»r dat vriendschap zich langzamerhand ontwikkelen moet; maar Lilly, die op kostschool den eenen eed van levenslange vriendschap na den anderen had gezworen, had haar niet begrepen. De belde jougnmeinjes zagen elkaar bijna da gelijks en vandaag zaten zij in de vroolyke, zonnige naar de tuinzijde gelegen kamer, die Mary bij haar oom en tams had. Lilly praatte er lustig op los «n vertelde uu eens van dit dan van dat, natuurlijk veel over de luitenants van het regiment, voor wie zij zich interesseerde. Zij vertelde ulleB wat zij van hen wist, maar hoe meer zij vertelde en hoe meer namen zij noemde, des te treffender was het voor Mary, dat zy éon naam niet noemde. Zij' vroeg daD ook plotseling, zonder eeüige inleiding „En hoe is je myn neef bevallen Lilly werd vuurrood. „H<>e kotn je d&ar zoo op „Och, dat schoot me zoo maar te binnen", zeide Mary heel rustig, als gold het iets abso luut onverschilligs. „Het is vreemd, dat wij nog niet over hem gesproken hebben Dus hoe bevalt hij je?" „En jou?" Mary bad zich ul lang een oordeel over haar neef gevormd. Den avond van hel damesdiner had tante haar voornemen volvoerd en haar alles oververteld wat de beide heeren met elkaar hadden besproken. Tante was ontstemd geweest over het h xrieloozo gedrag van Fritz en maar steeds weer had zij gejammerd „Dat komt van de opvoeding in de Cadett n- school. Hij heeft nooit een moeder gehad en dat merkt hij nu maar ik zal een moeder voor hem worden en hem leeren, dut de liefde iets heiligs is. en dat men daarmee niet mag spelen." Maar Mary had zich overal hetgeen zij te hooren had gekregen, eigenljjk heele naal niet verwonderd. Juist zooals hij geschilderd werd, had zij hem getaxeerd naar zijn heele optreden en «ij vernetiüde zich over haar uienschenkennis ma ir zij hal getracht haar tante te ka m eren en gezegd, dat het zoo erg niet was en dat jonge luitenants wel meer zoo'n beetje bluffen, hoe het hun gelukt was da -ueaharton te breken, en ten slotte was het haar werkelijk gelukt, haar tante wat rustiger te stemmen. „Maar, nietwaar," had tante ten slotte gezegd, „6un ding beloof je mg toch vast en zekerje wordt niet verliet-1 op Fritz?" „Ik Mary barstte uit in een schaterlach. „Fk, tante? Daarop kunt u gerust zijn. Wanneer ik ooit trouw, is het met een man van een heel ander karakter dan Fritz." En het was haar met die woorden heilige ernst geweest. „Mary, zwijg je? Je wilde toch zeggen hoe hij jou bevalt Alary schrok uit haar gedachten wakkerzij had haar vriendin werkelijk heelemaul vcrp.eteo. „Och zoo je wilt weten hoe Fritz mij be valt. Ilij is mijn neef dat is alles." „Werkelijk?" vroeg Lilly met schitterende oogen. En na een oogenblik vervolgde zij, ter wijl baar adem hijgend op en neer ging: „En overigens voel je niets voor hem? Ab soluut niets?" Mary schudde bet hoofd en op het zelfde oogenblik voelde zij zich omvat door de beide armen van haar vriendin. „Maar, kind, wat bezielt je nu." wilde Mary vragenmaar zij keek haar vriendin aan en zag toen dadelijk wat in haar hart plaats had. „Zoo, is het zóo met jou gesteld vroeg zy opgewekt en deelnemend. „Ben je een beetjo juloerscli op mij geweest Lilly knikte. „Jij bent mijn beste vriendin en voor die mug men geen geheimen hebben. Dien nacht, na dat dutnesdintr bij jullie, het» ik geen oog (tich gedaan en er altijd maar weer over moeten denken, wie van ons beiden hem het beste zou hebben bevallen en telkens weer heb ik tot mezelf gezegd natuurlijk Mary, want die is voel mooier en veel verstandiger dan ik." „Jy, dom ding, daarop komt het toch niet aan. Geloof jij werkelijit, dat wanneer twee rnenschen elkaar liefnebben, zij zich eerst eens ufvragen, waarom zij elkaar liefhebhen „Neen, dat geloof ik niet," ze-de Lilly, na even nagedacht te hebben, „want zie maar: Fritz heeft geen tien woorden met mij gespro- kun en toch houd ik van hem sinds het oogen blik dat bij binnenkwam. Ik weet niet of ik hem beval, mnar dit staat bij mij vast:öf Fritz trouwt met mij öf ik trouw nooit". Half geamuseerd, maar toch ook wel wat angstig hoorde Mary deze woorden aan. Zij kende haar neef en wanneet die bemerkte hoe het met Lilly gesteld was, dan zou bij haar gruwelijk het hof maken, hij zou met haar spelen zooale hij al met lalloozo anderen ge- Br.oeid had. Maar dat mocht nietdaarvoor was haar vriendin, met het kinderlijk onervaren hart, loch te goed. Welnu zij zou oppassen, dat het zoover niet komen zou. Maar ook Lilly moest voorzichtig zijn en dus zeide xij „Wat jij me daar verteld hebt, had ik allang bij mezelf gedachtmaar éen goeden raad wil ik je toch nog gevenlaat Fritz nooit merken boe het met je gesteld is. Geloof me, dat het is voor jou bestwil." „Geloof je werkelijk vroeg Lilly aarzelend. „Ja, jij bent veel verstandiger en veel ouder dan ik en ik op 't punt van liefdeszaken nog he lemaal geen ervaring. Tot nu toe ben ik maar eenmaal in mijn leven verliefd geweest, maar toen ook om dood te gaan, op een adel borst, die hier bij zijn ouders met verlof was, maar, zonderling genoeg, heeft die liefde niet lang geduurd: toen zijn verlof uit was, was ook mijn liefde uit." „Goddank," dacht Mary, „dan zal haar liefde voor Fritz op een goeden dag 6ok wel spoedig een einde nemen, en ik zal al 't mogelijke doen om te maken, dat die dag spoedig komt." (Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1911 | | pagina 4