BLOOKER'S
CACAO.
Up-to-Date.
STERK INE is een prima en zuinige schuurzeep, waarmede verrassende resultaten worden
KWEEKSCHOOL VOOR DE ZEEVAART
I. F. A. GROENHUIZEN, Insirumentfflaker,
LINOLEÜM-WAS.
BRILLEN en PINCE-NEZ
gevestigd te DORDRECHT.
H.H Van der Zoo de Jong Van Ophoven
DAALDERS
„DE AREND".
VETTEBt&C*
Feuilleton.
De broeders.
De Tariefwet belast:
Touw met f75 000.
Anti-Tarief wet-comité.
Voilerlanilscli Fonds ter aanmoediging van 's Lands Zeedienst,
opgericht in 1781.
te AMSTERDAM.
Beschermvrouwe H. M. de Koningin.
COMMISSARISSN over gen oc.-nd Fonds maken bekend, dat op Maandag 15 April
a.s., des voormiddags te 10 uur, in het gebouw der Kweekschool, Prins Hendrikkade 189
te Amsterdam, zal gehouden worden een inschrijving van Adspiranten ter opleiding voor
Stuurman ter Koopvaardij.
Voor plaatsing kunnen in aanmerking komen leerlingen der 3e of hoogere klassen
eener openbare Hoogere Burger School.
Wanneer het aantal Adspiranten bovenbedoeld onvoldoende mocht blijken, dan zullen
ook Jongelieden met diploma B der Vereeniging voor M. U. L. O. zonder examen
worden toegelaten. Deze Adspiranten moeten zich eveneens op bovengenoemden datum
laten inschrijven.
Bij deze inschrijving moet, behalve de bij art. 6 van het prospectus genoemde stukken,
ook het laatste schoolrapport worden overgelegd.
Dit jaar bestaat er geen gelegenheid tot plaatsing van Jongelieden ter verkrijging
van een kostelooze opleiding.
Elders gevestigde Adspiranten worden drie dagen vroeger ingeschreven bij H. H.
Commissarissen-Correspondent.
Het Prospectus is kosteloos verkrijgbaar bij H. H. Commissarissen-Correspondent en
bij den Commandant der Kweekschool.
Commissarissen voornoemd
L. ROOSENBURG, Voonitter.
J. F. Th. van VALKENBURG, Secretaris.
Commissaris-Correspondent te Amersfoort is jhr. J. W. A. BARCHMAN WUYTIERS,
Burgemeester van Amersfoort.
Magazijn van alle bestaande soorten
in alle metalen,
Alle optische-, verband- en ziehen-verpleglngsartikeleii.
Prima kwaliteit Scharen, Messen en bijbehoorende zaken.
Reparation aan Brillen worden direct uitgevoerd. - - -
Brillen worden j
verd op voorschriit van H.H. Doctoren.
Telefoon Xntero. 83,
Langestraat 42.
Tïorrr, Telefoon No. loai.
Telegram-adres: HOLARGYP.
Volgestort maatschappelijk kapitaal f 750 000.
De Bank stelt verkrijgbaar 51 Pandbrieven, groot
f 1000, f500 en f100, tot den koers van 101 Coupons
verschijnen 1 Mei en 1 Nov.
Verkrijgbaar ten kantore der Bank, en te AMERSFOORT bij de
en bij hare overige agenten in de voornaamste plaatsen des Rijks.
[Er is geen betere cacao, dan
N, V. Bioscope Maatschappij
Van 10 tot eu met 14 April 1912
Nieuw Programma,
«waarin o.a. voorkomt
Kleine Moritz jaagt
op wilde beesten.
Zie de reuzen-reclameplaat
in de étalage van J. D. Lammerts
van Bueren, Langestraat 108.
Woensdag- en Zaterdagmiddag 2 uur
Kinder- en
Familievoorstelling.
Reolamepr^sen.
Distill. Wy'ïieu. Likeuren.
Lieve Vronwe-kerkhof, AMERSFOORT.
Maakt het linoleum niet donker.
Geeft mooien glans, doch mankt den
vloer Diet glad.
Voor AMERSFOORT alleen verkrijg
baar en- gros bjj de N. V. DE EERSTE
AMERSFOORTSCHE HANDEL Mm.
NIEUW F. ND IJK CO.
bereikt. Voor hnishondelp gebruik onovertrefbaar.
29.)
Edda zag Herman opmerkzaam aan, terwijl
een lichte blos haar wangen kleurde.
„Als u behoefte voelt aan hartelijkheid en
deelneming, mijnheer Von Wesznitz, zeide zij,
hem, de hand reikend, kom dan bij ons. Bij mij
en mijn vader zal het u daar nooit aan ontbre
ken. leeft te eenzaam; ik kan mij zoo geheel
in uw toestand verplaatsen, maar u moogt niet
verbitterd wordenu niet."
Hoe eigenaardig klonk baar stem Herman
voelde, dat hij week werd. Alle gevoelens, die
hij in de laatste jaren atil maar met geweld
onderdrukt bad, ontwaakten eensklaps weer bg
hem, bij de aanraking van deze smalle zachte
meisjeshand.
„O, leefde mijn moeder nog maarzuchtte
hij hoorbaar.
Een tyd lang bleef het stil; toen zeide Edda:
„Het moet toch een onuitsprekelijk geluk zijn,
den zegen eener moederhand te voelen. Ik heb
dat nooit gekend, zelfs niet in miju prilste
jeugd. Vertel mij eens wat van uw moeder."
Herman begon nu te spreken over zijn kinds
heid, zijn ouders, zgn broeder en Lore. Lang
zamerhand maakte dit thema hem welsprekend
Edda luisterde met gespannen aandacht naar
de eenvoudige woorden van dezen man. Soms
voelde zij zich genoopt uit te roepen „dat was
verkeerd; u-hadt anders moeten handelen!"
maar zij bedwong zicb. Hij had in ieder geval
zoo eerlijk en waar gevoeld.
„En nu te moeten zien, dat alles te vorgeefs
is geweest, dat Lore_en Bruno ongelukkig zijn
geworden, en dat onze familie waarschijnlijk
haar ondergang te gemoet gaat. Het is hard, na
sulk een langen strgd besloot hij.
„Arme man" zeide zij eenvoudig „u hadt wer
kelijk een beter lot verdiend. Ik dank u voor
uw vertrouwenmaar u moogt den moed niet
laten zakkendat zou uwer onwaardig zijn.
Slechts met moeite bedwong zg haar eigen
ontroeringna hij daar zóo een blik in zijn
hart, in al zgn denken en voelen had gegund,
werd het haar klaar, dat haar hart hem geheel
toebehoorde. Hoe gaarne zou zij haar arm om
zijn hals geslagen hebben, om hem te verze
keren, dat hij niet alleen en verlaten op de
wereld stond, zoolang zij nog bij hem was.
„U is sterk, juffrouw Edda. Bij u is alles zoo
klaar en rustig; als ik bij u ben, dan zou ik
haast maar neen I Ik ga anders weg dan ik
bier kwam, en dat heb ik aan u te danken. Ik
weet, dat hetgeen ik u gezegd heb, bij u even
veilig is als bij mijzelf. Mag ik eens meer ko
men 1 Ik voel zelf, dut ik den omgang noodig
heb met menschen, die mij niet alleen waar-
deeron. maar ook begrijpen en met mij voelen".
Zgn stem klonk ernstig en ontroerd, en ook
Edda voelde zicb aangedaan.
„Gaarne", antwoordde zij met neergeslagen
oogen. Toen zwegen beiden een poos, totdat Her
man eindelijk zeide: „Het wordt toch te laat
om op uw vader te wachten. Goeden nacbt,
juffrouw Edda". Hij reikte baarde hand, en zij
volgde hem de kamer uit, om de deur voor hem
te openen. „Goeden nacht", klonk het nog eens,
en toen vertrok hij.
In de kamer teruggekeerd, wierp Edda zich
in een stoelhet was haar nog nooit zóo zon
derling te moede geweest. Zij begreep hem zoo
goed, al was zij liet ook lang niet in alles met
hem eensl Hoe hartelijk en vol vertrouwen had
hij zicb getoond. Zou hij haar gevoel beant
woorden? O, zij zou hem helpen, zij zou hem
den moed weergeven; alles zou zij voor hem
opofleren, haar beroep, zelfs haar zorgen voor
haar vader, als zg maar voor hem kon leven.
Maar dacht hij wel op deze wijze aan haar
Had hij zich niet alleen door een oogenblik-
keliike opwelling van hulpeloosheid en verlaten
heid tot haar aangetrokken gevoeld
„Waar ben je toch?" klonk eensklaps de
stem van haar vader uit het zijvertrek. Zij vloog
verschrikt op. „Is Wesznits weg? Maar bet is
ook waarlijk haast middernachtdan zuilen wij
ook maar niet meer opblijven. Goeden nacht.
Edda."
Voortaan waa Herman een trouw bezoeker
van de stille dokterswoning. Gewoonlijk kwam
hij 'e avonds, en niet zoodra had hij een voet
in het eenvoudige vertrek gezet, of hg voelde,
dat hij thuis was. Niet zelden gebeurde het,
dat hg met Edda alleen was, daar zgn beroep
den dokter dikwijls dwong afwezig te zgn, en
in deze uren schenen beide harten zich steeds
meer tot elkander getrokken ts voeleD. Zóo was
Edda nog nooit geweest, zóo opgewekt, zóo
zacht, zóo levendig. Zelfs haar ander zoobleeke
wangen hadden nu een frissche kleur. Herman
sloeg mot klimmende belangstelling deze ver
andering gade. Dat verstandig gelaat werd hem
met lederen dag liever in zijn eenzaamheid
verlangde hij naar haar bijxgn; hij stelde zich
voor hoe heerlijk het moest zgn, deze fiere ge
stalte in zijn armen te drukken en vrijwillig
gekast te worden door deze roode lippen, wien
hij den eersten kus ontroofd had.
Was het weer goed, dan maakte het drietal
uitstapjes in den omtrek van BerlijD. Dat waren
heerlijke uren. Vader en dochter, die anders ge
heel leefden voor hun moeilgk beroep, genoten
in de vrije natuur als een paar groote kinderen.
De oude heer floot vroolgke studentenliedjes,
knoopte nu eens met dezen, dan met genen een
gesprek aan, vooral matheden uit de volksklasse,
want met dezen kon hij bgsonder goed omgaan.
Het wekte dikwüls Herman's verbazing op, te
zien hoe bekend deze armendokter was, hoe eer
biedig hoeden en petten voor hem werden afge
nomen, en hoe vriendelijk er in het gedrang
heerwerc' gemaakt voor den ouden
Op een Zaterdag had Herman met ben afge
sproken, naar het Grünewald te gaan. Hij
kwam op het afgesproken uur, in civiel ge
kleed, maar trof alleen Edda thuis.
„Waar is uw vader? vroeg hij verbaasd.
„Men kwam hem roepen voor een moeilijke
operatie, maar hij zeide, dat zijn afwezigheid
ons niet moest beletten, uit te gaan. Ik ben
klaar."
Toen zij Hermann verlegenheid bespeurde,
begon zij te lachen, daar zij zgn gedachten
raadde.
„U blijft toch altijd de zelfde 1 Zullen wg
nu ter wille van dwaze oppervlakkige, vormen,
met dit heerlijke weer thuis blijven?"
„O, neen, ik dacht maar
„U dacht, dat het voor ons beiden niet pas
send zou zgn, zonder beleiding van een derde
te genieten van de vrije natuur. Zoudt u er iets
in vinden, alleen met uw zuster naar het Grü
newald te gaan?"
Nu moest hij toch ook lachen over den spot-
tenden en tcgelgk goedhartigen toon van haar
woorden. Och, en wie kende Edda Helm eigen
lijk? Toch zag hij schuw om zich heen, toen
zij in de paardentram stapten, om, te zien, of
er zich niet toevallig de eene of andere kennis
in bevond, en hij voelde zich eerst geheel vrg,
ewandeld te hebben, een
bosch insloegen, waar zg
hü voelt.»
vr lang gewandeld te
eenzanin paadje in bet L
toen zg,
ui uoi uubou insloegen, waar zij
weinig of geen kans hadden, door nieuwsgierige
oogen bespied te worden. Het was een warme
zonnige dag in Mei overal in het bosch ont
waakte nieuw, jeugdig leven. De boide eenzame
wandelaars liepen zwijgend naast elkander voort.
Eindelijk bereikten zij den top van een heuvel
#u gingen in het gras zittenEdda nam baar
eenvoudigen stroohoed af en wuifds er zioh
koelte mee toe. Ook Herman wischte zich bet
zweet van het voorhoofd; nog steeds zweven
beiden en hadden een gevoel, alsof zij geheel
schei?6 °V8rige (,oel t,er WBrel<' «""en afge-
Wordt vervolgd).
