i
o
MANTELS en COSTUMES.
S
I
(Meel nieuw Programma.
I
U. H. AAA DER SAiDT Co.,
Groote prijsvermindering van
Nationale Vereeniging
tot steun aan miliciens,
TETTER ft C*
„De Arend".
Alléén
SINGER
SINGER-MAATSCHAPPIJ,
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
DE HUISHOUDGIDS
A.
D
E
w
Feuilleton.
Besluiteloos.
1ST. ST. MANUPACTUREaWHAPTOEL
Omlegracht 32-34. XX trectlt_ Telefoon 555.
Van af Maandag 10 Juni
Afdeel ing Amersfoort en omstreken.
Werkgevers, die betrouwbare
werkkrachten noodig hebben, en Miliciens,
die naar werkzaamheden uitzien, worden
verzocht zich te wenden tot het Secreta
riaat der afdeeling, Schimmelpenninck-
straat 41, te Amersfoort.
N.B. Alléén die miliciens, waarvan de
dienstrapporten, opgevraagd bij
hunne laatst commandeerend
officieren gunstig luiden, komen
in aanmerking voor steun dooi
de vereeniging.
Distill. Wijnen. Likeuren.
Lieve Vronwe-kerkliof, AMERSFOORT.
N.V. Biosc. Maatschappij
Van af Woensdag 12 Juni
Als ATTRACTIE-FILM
DE GRAAF DE MONTE CHRISTO.
uaar den beroemden, spnuueiulen roman
van den Fransehen schrijver
ALEX. DUMAS.
s
Onze machines behoeven
geen aanprijzing
in winkels met DIT uit
hangbord zijn de
Naaimachines
verkrijgbaar.
Amersfoort, Westsingel 49 hoek Yarkensmarkt.
Wij verzoeken slechts
er op te letten, dat ze^
aan het juiste adres
gekocht worden.
3» ZEIST.
AMERIKA ANSCH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen.
GOF.DE BEHANDELING.
BILLIJKE PRIJZEN.
Goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gehaald en gebracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden.
Gouden Medaille, Gent 1908.
Onder redactie van mejuffrouw N. CARIOT, I.eerares in Koken en Voedingsleer
te ZWOLLE.
Dit tijdschrift verschijnt eiken Zaterdag.
Proefnummers gratis en franco verkrijgbaar bij iederen Boekhandelaar en
aan het bureau van de »DE HUISHOUDGIDS*
Burgstraat 65, UTRECHT.
Telefoon 317.
FRAMBOZEN
CITROEN
SINAASAPPEL
A
ANANAS
LIMONADES
Heerlijk en verfrisschend.
Syphons SPUITWATER.
4m.
om LIMONADES
zelf te bereiden, 25 cent per flacon.
Langestraat 28
Credlet- vereeaiging
Correspondentschap to Amersfoort.
uir. II. J. M. van den 11 KRO 11
WILHELMINASTRAAT 5.
lo Amsterdam.
Zij stelt zich ten doel
het verleenon van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco
het incasseeren van handelspapier
het ontvangen van golden A déposito
rekening-courant.
J5.)
De overste en zijn dochter liepen, zonder te
spreken, naast elkaar. Pas toen ze aan hun
eigen tuinhek waren, zei mijnheer Von Biirger:
„Nu komt hij dus toch. Is het je erg onaan
genaam
Lilli was blijven staan. Ze brak eenige bloe
men af en stak een ruikertje in haar ceintuur.
„Onaangenaam antwoordde zij eindelijk,
bitter. „U weet, dat dit niet de juiste uitdruk
king is. Een mensch gewent aan zooveel, of
men leert het althans minder zwaar opvatten
Hier brak ze plotseling af en scheen in ge
dachten verzonden.
De overste schudde het hoofd. Misschien voelde
hij een oogenblik nog wel eenige hoop, die hij
sinds lang had begravenmaar reeds dadelijk
zei hij tot zichzelf, dat die gedachte dwaas was
en dat het iets anders moest zijn, dat Lilli be
zighield.
Hij floot zijn hond, die voor den drempel van
het huis lag en terwijl hij dezen streelde, zeide
bjj:
„Ja, je hebt wel gelijk. De mensch gewent
aan veel onaangenaams, zelfs daaraan om over
achthonderd arbeiders niets te zeggen te hebben,
als men vroeger evenveel wakkere jongens in
uniform onder zijn commando heeft gehad I
Maar, Lilli, als je bepaald, een ontmoeting wilt
vermijden, kun je een uitstapje naar Berlijn
maken, naar tante Hedwig".
„Vluchten Neen 1 Neen zei ze afwerend.
„Nu, zooals je wilt, Lilli. Wat ik zeggen wilde:
waarom hielp je eigenlijk die kleine Bergholm,
dat onbeholpen ding, toen die Beiersche inge
nieur zich laat aandienen?"
Lilli antwoordde niet dadelijk. Zij liep lang
zaam op de huisdeur toe en eerst toen zij er
voor stond, wendde zij zich tot baar vader en
antwoordde
„Och, zoo maarjk had met het kind te doen".
„Was het dat alléén, Lilli
Ze schudde het hoofd en lachte zacht.
„Wat slim, papa. Ik was eigenlijk nieuwsgierig
naar hem. Dat is in deze eenzaamheid toch zeer
natuurlijk".
En zonder een antwoord af te wachten, ging
ze naar binnen.
Al verscheidene dagen was er veel regen en
wind. lederen ochtend hing er een zware nevel,
die eerst tegen den middag optrok, als de zon
een oogenblik verscheen om dadelijk daarna
weer achter donkere wolken schuil te gaan en
dan openden zich de sluizen des hemels opnieuw
en de regenbuien volgden elkaar op.
„En dat noemen ze nu lente I" bromde Biihler
als hij 's avonds van het werk thuiskwam en,
tot schrik van Marie, overal op den grond een
spoor water achterliet. „Lorenzen, man, geef mij
een kop thee met rhum, maar sterk, en zeg mii
dan eens of we hier in jou gezegend land altijd
zoo'n voorjaar hebben".
„Het wordt wel beter, mijnheer Biihler, het
komt wel goed I Wat zomer wil worden, moet
zijn regentijd vooraf hebben. Want zoo'n weer
i3 als een mensch. Wegens de luimen, mijnheer
Biihler. Toen mijn oudje nog leefde, wist ik
altijd, als ze kwaad was, dat ze den volgenden
dag heel vriendelijk zou zijn. En dat was een
troost. En als het nu hard regent, dan kunt u
er zeker van zijn, dat dit 6ok een troost is.Hier
is de thee met rhum, mijnheer Biihler
Niettegenstaande het ongunstige weer werd aan
het kanaal voortgewerkt, hoewel de regen het
werk zeer belemmerde. De moerassige grond
daar was als een spons van reusachtige afme
ting, die het hemelwater met millioenen poriën
opnam. Dieper en steeds dieper zonken nu do
kunstmatig aangebrachte dammen vnn zand de
grond was onbetrouwbaarder dan ooit.
„Arme Brodenberg, je hebt het met je bezoek
slecht getroflen. Ik denk, dat je nu wel liever
thuis zat."
„Denk je dan, dat we bij ons niet nat worden
Ik geef heel weinig om het weer. Bovendien
geeft bet een vruchtbaar jaar. Iedere regendrop
pel is een dukaat waard, zegt oom Xaver als
het flink regent."
De beide heeren kwamen van het werk en
gingen naar Ebenstedt. Brodenberg, die den
vorige" avond laat was gekomen, had erop ge
staan, zijn vriend reeds dadelijk naar het werk
te vergezellen.
„Te veel regenen Dat ban ik niet gelooven
Voor het eerste hooien kunnen we heel wat
regen verdragen, als de zon daar tusschen baar
plicht maar doet. En daaraan ontbreekt nu wel
iets. Ik heb medelijden met je arbeiders. Die
arme kerels I Nat van boven en nat van onder.
Ik zag daar een paar arbeiders, aan wio men
het op twintig pas afstand kon merken, dat zy
Italianen zijn. Wat hadden die arme kerels het
koudl Je zult wel veel zieken hebben."
Pfüldner schudde ontkennend het hoofd.
„Neen, Max, de keeten zijn heel goed, het
loon en het eten ook en voor geneeskundige
hulp is flink gezorgd."'
Ze liepen vérder, de oogen naar den grond
gericht, om althans de ergsto plassen te ver
mijden.
„Ben je hier dus tevreden, beste Pfiiidner
Ik vreeede, dat je in de Noord-Dnitsche toe
standen je moeilijk zoudt kunnen schikken,"
begon Brodeuberg weer.
„Eerlijk bekend deed ik dat ook, want wat
men ook moge zeggen over de zelfde grondbe
ginselen van de Duitsche stammen, er is toch
een groot verschil in aard en manierenmaar
zeker is bet, dat ik eerbied heb gekregen voor
het Pruisische talent van organiseeren. Daarbij
is er een groote welwillendheid onder de be
ambten, vooral tegenover de arbeiders. Je zult
mij dat toegeven, wanneer je de zaken hier van
naderbij hebt bekeken."
Beiden zwegen weer eenigen tijd toen vroeg
Brodenberg plotseling
„Hoe heeft zich mijn oom Biirger hier inge
werkt
„Voor zoover ik weet en zie heel goed. We
komen echter iu, noch buiten den dienst veel
met elkaar in aanraking. Do Keeten ressortee-
ren onder de kauaalcommissie te Kiel en ver
der weet je, dat ik geen gezelschap zoek."
De andere knikte.
„Het moet hier toch dikwijls zeer eenzaam
zijn
„Ja en neen zooals je het nemen wilt.
Velen zouden het niet kunnen verdragen en
troost zoeken bij de Hesch. Ik werk veel. Dat
helpt over alles heen."
(Wordt vervolgd,)
