Nieuw Parijs
FROU-FROU
I Firma Wed, B. van
„HET
Syphons.
Mocca Tric-Trac
DE HUISHOUDGIDS
Alléén
SINGER
Naaimachines
SINGER-MAATSCHAPPIJ,
Langestraat 37.
Lederwaren.
ei
400e Staatsloterij-
3 pCt. TIJDGEESTBRIEFJE»S
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
BLOOKER's daalders CACAO
Feuilleton.
Besluiteloos.
met de „LINDEBOON"
ia de ECHTE.
Wacht u voor NAMAAK.
ingang Lieve Vrouwe-Kerkiiof.
LIMONADES
en andere
ZOMERDRANKEN
uit de distilleerderij van de firma
VETTER Co.. TE ZUTPHEN.
A. VAN DE WEG,
Langestraat 23, Telefoon 217.
Limonade» en Spuitwater
op
Zuiver. Heerlijk verfrisschend. Economisch.
met een overheerlijk
Moooa-aroma.
Biscuitfabriek „de Lindeboom".
Firma Wed. B, van
Gouden Medaille, Gent >908.
Onder redactie van mejuffrouw N. CARIOT. Leerares in Koken en Voedingsleer
te ZWOLLE.
Dit tijdschrift verschijnt eiken Zaterdag.
Proefnummers gratis en franco verkrijgbaar bij iederen Boekhandelaar en
aan het bureau van de »DE HUISHOUDGIDS*
Burgstraat 65, UTRECHT.
s
Onze machines behoeven
geen aanprijzing
in winkels met DIT uit
hangbord zijn de
verkrijgbaar.
Amersfoort, Westsingel 49 lioek Yarkensmarkt.
Wij verzoeken slechts
er op te letten, dat ze
aan het j n i s t e adres
gekocht worden.
Groot.e keuze
Bioscoop „DE AREND".
Woensdag 24 Juli, V/2 uur,
IHfW PlifiMllA,
o.a. de bekende komische film
DE HUWELIJKSREIS.
Om te schateren van het lachen
Prachtfilm. Duur een half uur.
Helden ra o d,
spannend drama, film Gaumont.
Zaal uitstekend geventileerd. Koel.
geven de zelfde rechten en prijzen als Staatsloten.
I|4, i|5 en 1110 Tijdgeestbrieljes kunnen lóor de 5e Klasse gesplitst worden.
Verkrijgbaar te Rotterdam aan het Hoofdkantoor, Wijnhaven 15, en te Amersfoort
bij G. BOEKENOOGEN. Langestraat 4, J. G. PRINS, Kortegracht 5, en A. SPREY
Soesterweg 80.
a. Z E l S T.
AMERIKAANSCH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen.
GOEDE BEHANDELING.
BILLIJKE PRIJZEN.
Goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gebaald en gebracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden.
Cbccolade Mocca Stangen
Chocolade Walnoten
Chocolade Vlinders
ware DELICATESSEN.
Biscuitfabriek „de Liudebooui".
Firma Wed. B. ran
Credlet- veraeniging
Correspondentschap te Amersfoort.
Dir. H. J. M. van den BEBUH
WILHELMINASTRAAT 5.
te Amsterdam.
Zij stelt zich ten doel
liet verleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco
hot incasseeren van handelspapier
het ontvangen van gelden déposito
rekening-courant.
De ondergeteekenden, vormende het Sub
comité voor Amersfoort der Vereeniging
>Reisbelasting<, veroorloven zich de vrijheid
allen die op reis gaan hierbij dringend te
verzoeken eene kleine gift af te zonderen
voor hen, die om gezondheidsredenen naar
buiten moeten en niet kuunen gaan door
gebrek aan de noodige middelen.
Vragen wij allereerst steun aan hen die
reisplannen hebben, ook van de niet-reizenden
zal elke gift dankbaar worden aanvaard door
Mej. D. A. Siddré, Muurhuizen 99.
Mevr. Groneman—Doornbos,
Utrechtscheweg 10.
Mevr. Ruysch Lehman de Lehns-
feld—Van Lanschot Hubrecht,
Soesterweg 1.
Mevr. Knoppers—Van Eijbergen,
Weverssingel 7.
Mevr. roessingh—Ten Cate,
Wuytierslaan 4.
U koopt geen uitgeknepen citroen, doch ver
moedelijk wel eens cacao die zóó sterk ontvet is,
dat de waarde gelijk te stellen is met die van een
citroen waaruit het sap geperst is.
Als u weer cacao koopt, denk aan de citroen;
u zult dan zeker een bus
nemen en beslist geen poeder dat men u los in een
zakje voorweegt; daaronder vooral schuilt het kwaad.
82).
Nogmaals drnkte Pfiildner haar handen en zei,
maar nu op geheel anderen toon dan tevoren
„Antje I Lief kind
Zij snikte. Hij trok haar naar zich toe en
kuste haar op voorhoofd en haar. Ze trilde toen
zij de aanraking van zijn lippen voelde, maar
verzette zich niet.
„Heb je vertrouwen in mijgroot vertrou
wen
Zij knikte en opnieuw zonk baar hoofd aan
zijn borst. Haar ging de gedachte door de ziel,
dat een beschikking hen hier aan bet graf van
baar moeder had samengebracht.
Pfiildner bracht zijn meisje naar het hotel en
zocht daarna zijn collega Kratz cp om hem
kennis te geven van zijn ver.oving.
De goede oude heer keek eerst eenigszins
verbaasd en er kwam een bedenking in hem op,
welke niet Antje, maar haar vader betrof. Bij
zijn groote voorliefde voor het meisje, verdween
die echier weer. Hartelijk schudde hij Pfiildner de
hand en uit zijn gelukwensch bleek duidelijk hoe
hoog hij ADtje schatte. Ook was hij dadelijk
bereid om. onder een of ander voorwendsel, met
zijn vrouw nog een dag langer op Helgoland te
blijven, want Antje wilde zoo gaarne iets naders
omtrent baar moeder vernemen. De beide man
nen kwamon overeen, dat de verloving voor
het overige gezelschap geheim gehouden zon wor
den de vader had immerB zijn toestemming nog
niet gegeven. Den volgenden dag zou Kratz met
zijn vrouw en Antje naar Ebenstedt gaan en
Pfiildner naar Hamburg, om Bergholm daar op
te zoeken.
Antje en mevrouw Kratz bleven het verdere
gedeelte vaa don dag boven. Het ging eenigs
zins moeilijker, hei achterblijven van Pfiildner
te verklaren. Kratz noodigde hem echter in
tegenwoordigheid van de andere heeren uit, den
volgenden ochtend een tunnel, welke aangelegd
werd en een zeer interessant werk was, te gaan
bezichtigen. Toen hij toestemde, was er maar
éen argwanende ziel, die de zaak doorzag.
Zondeling genoeg was die ziel anders niet
in het minst argwanend.
Toen mevrouw Jensen op het dek van de
boot naast haar man stond, vroeg ze geheim
zinnig „Frits, heb je niets gemerkt
„Dat je voor zes mark kreeft hebt gegeten I"
„Wat ben je toch altijd grappig, Frits. Ik
weet niet, maar Pfiildner en Antje Bergholm
„Praat toch geen onzin, Mies
„Nu, let er maar eens op; die twee zijn van
daag een paar geworden."
Toen de boot vertrokken was, verlieten Antje
en Pföldner het hotel. Kratz keek hen na en
zei hoofdschuddend tot zijn vrouw
„Zy ziet er niet uit als een gelukkige ver
loofde."
Zij haastte zich hem te antwoorden
„Verlang je misschien, dat zij roode wangen
heeft, of altijd lacht en verliefd kijkt. Wat heb
ben de mannen toch een zonderling idee van
de gewaarwordingen van het vrouwelijk hart I
Daar gaat dat arme kind heen om bij den
dominee inlichtingen te vragen over haar ge
storven moeder en nu zou jij willen hebben,
dat ze huppelde als een schaapje in ,de weide.
Ik heb Antje altijd voor een zeldzaam diep ge
voelende natuur gehouden en haar houding nu
versterkt mij in die meening. Daaruit zie ik
weer hoe goed ik het menschelijk karakter kan
beoordeelen."
De woorden, welke Kratz op de lippen had,
hield hij in. Bij ervaring wist hij, dat de zachte
dichteres geen tegenspraak kon verdragen.
Antje zag er werkelijk niet gelukkig uit. Dat
was ook Pfiildner opgevallen. Toen zij hem te
gemoet ging en hij haar naar zich toe trekken
wilde, had zij de handen opgeheven als in een
stomme bede. Hij had haar begrepen.
Nu zateD zij in de pastorie en de predikant,
die het kerkelijk register vóór zich had, vertelde
Antje het weinige, dat hij van haar moeder
wist.
Zoo weinig en toch zoo veel voor het kinder
hart 1
Toen het huwelijk van Reread ra gesloten
werd, stond de Toorganger van den tegen woor-
digen piedikant hier nog. Slecht van hooren
zeggen wist deze laatste, dat Bergholm op Hel
goland als aannemer had gewerkt en dat zijn
vrouw hem tegen den wil van haar familie was
gevolgd. Maar duidelijk herinnerde hij zich de
bleeke vrouw, toen zij na eenige jaren was te
ruggekeerd.
Haar ouders waren toen niet meer in leven bij
een tante, die sedert ook al de eeuwige rust
was ingegaan, had zij een onderkomen gezocht
en gevonden en iederen Zondag wis zij in de
kerk geweest. Op zekeren dag had zy aan zyn
deur geklopt
De predikant bield op en keek met een be
kommerde uitdrukking op het gelaat naar Antje.
Zij zat, oogenschijnlijk zeer ructig, met de ban
nen gevouwen in haar schoot en de oogen voor
uit starend.
„Moeder sprak zeker van mijn vader vroeg
ze zacht.
De predikant knikte. „Oók van hem, maar
meest van u, juffrouw, van het verlangen naar
de geroofde lieveling. Zij wilde mijn raad in
winnen. Waar u nu zit, zat zij ook. 't Is mij,
of ik haar nóg voor mij zie. Uw moeder was
altijd nog een mooie vrouw, al droeg haar ge
laat ook de sporen van een zwaar, onherstelbaar
lijden. Ook uw stem, juffrouw, herinnert mij
aan uw moeder".
Weer zweeg hij en voor de eerste maal zocht
Antje de hand van haar verloofde, als om steun
tegen hetgeen komeu moest.
„Ik deed, wat in mijn vermogen was om te
vernemen waar uw vader u had gebracht. Het
eenige wat ik te weten kwam, was, dat hij zelf
in Servië werkzaam was. Mijn brieven aan hem
bleven onbeantwoord. Kn toen kwam het uur
dat ik voor het laatst aan het ziekbed van uw
moeder zat. Vóór de laatsto krachten verdwenen,
waren de lichamelijke smarten voorbij. Rustig
sluimerend ging zij over in een beter leven, met
uw naam op haar lippen en in baar brekende
oogen lag de vrede Gods."
Antje snikte zacht.
De predikant stond op. Hij naderde Antje en
legde een hand op haar schouder.
„Nog éen zaak, mijn kind! Ge moogt niet
van hier gaan zonder een zekerheid mee te ne
men, welke u tot troost moet zijn en uw jong
hart voor bitterheid zal bowaren. V6or uw moe
der ging scheiden van de wereld, heeft zij. als
eon "rome Christin allen vergeven, die haar
onrecht deden. Zij is heengegaan zonder haat.
Wij mogen niet richten. Houdt dat óok voor
Hij no
noemde geen namen; maar Antie wist
wa'. hij meende en in deemoedige dankbaarheid
boog zy het hc jtd.
(Wordt vervolgd.)
