3°|o Tijdgeest i#olisseii
3°|0 Tijdgeestbrief'jes
NORMAL-SIPHONS
De Arend»
Nationale Vereeniging
tot steun aan miliciens.
FROU-FROU
VERKRIJGBAAR.
Licht en Donker.
Grand Café-Restaurant RI€HE,
Xet voordeel duidelijk
dxuLT, SsnouxAé
in ru&t
xxU 3fCodJu*ein&f*'.
SIclou*- -xlt de Juuxyp.!
Mocca Tric-Trac
Antaciet Maatschappij
FOLJIAWK
J. van GINKEL Jzn.
VETTER Co.,
BALKAN-OORLOG.
Feuilleton.
Gedetacheerd.
VAN ACHTERBERGH's BRANDSTOFFENHANDEL.
Bestelkantoor Ar.iheni8chestrnat 1. Magazijnen Koestraat 4 li s. Telefoon l">
Voor Het aanmaken dor kacliols
Langs, zoor loses turven. Ceharsts bosjes hout.
Beuken houtskool. Talhout.
Gekloofd keu reehout. Boutvuurmakers.
Vraagt prUsop«ave.
Afdeeling Amersfoort en omstreken.
Werkgevers, die betrouwbare
werkkrachten noodig hebben, en Miliciens,
die naar werkzaamheden uitzien, worden
verzocht zich te wenden tot het Secreta
riaat der afdeeling, Schimmelpenninck-
straat 41, te Amersfoort.
N.B. Alléén die miliciens, waarvan de
dienstrapporten, opgevraagd bij
hunne laatst commandeerend
officieren gunstig luiden, komen
in aanmerking voor steun dooi
de vereeniging.
met de „LINDEBOOM"
is de ECHTE.
Wacht u voor NAMAAK.
Firma Wed. B. lan
J. D. LAMMERTS van li VEREN,
Langestraat 10S.
Vendumeester. Taxateur.
VERHUIZINGEN.
Goederen, voor publieken verkoop bestemd, wor
den op verlangen dagelijks aan buis afgehaald.
EN
WEDER
DEZE SIPHONS ziju van verbluffende eenvoudig
heid en kuunen door een ieder behandeld worden.
Ze zijn zeer fraai en kunnen op elke tafel tijdens
haar gebruik als versiering staan.
HET REICHELBRAU BIER heeft, behalve zijn
bijzonder heerlijke smaak, een beduidende voedings
waarde, is uiterst koolzuurhoudend, volkomen
rein, van hoogen glans en geur eu is, behalve
door de voornaamste chemikers, als brouwproduct
ook door professoren en geneesheeren als zeer
voedend warm aanbevolen.
Deze bieren worden in ons café-restaurant geschonken,
doch zijn ook verkrijgbaar in siphons van 3 en 5 Liter.
Lanaestraat 20. Telef. 34.
A, J. TEN HOPE, Rotterdam.
met een overheerlijk
Moooa-aroma.
Biscuitfabriek ,,<le Lindeboom".
Firma Wed. B. van DOESBURG,
Handleidingen Spelen!
BilhivdScllOOl 35 cl. Skalipel
50 cl. —"CO Patiences 35cl.
Domino, Triktntlc, de. 35 c'.
ii men 35 cl. Schaken
,1. liriili/e 35 cl.
IIVi/V, Ombre, etc. 35 et.
Na out. postw. v. i>. VEN, Baarn
De Ainsterdamsclie
waarborgt de echtheid en
prima kwaliteit barer
Anthraciet alleen, indien
geleverd door den alleen-
verkooper voor Amersfoort
Hoogeweg 7(> Tel. 300.
30|50 f 1.75
20|30 1.70 fo. llnis.
12|20 - 1.40 I
Crediet- vereeniging
Correspondentschap te Amersfoort.
rnr. H. J. H. ran den BERGH
WILHELMINASTRAAT 5.
te Amsterdam.
Zij stelt zich ten doel
het verleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco
het incasseeren van handelspapier
het ontvangen van gelden déposito
rekening-courant.
Chocolade Mocca Stangen
Chocolade Walnoten
ware DELICATESSEN.
Biscuitfabriek „de Liudeboom"
Firma Wed. B. ran
Distill. Wijnen. Likeuren.
Lieve Yioimo-keiUiof, YM KUS KOOKT.
Bioscoop
Heden eu volgende dagen
wordt onder meer vertoond
Een episode uit den
Eerste actueele opname.
Door een contract met een der groot
ste filmfabrikanten, is de Directie in staat
gesteld, binnenkort alleen nieuwe pracht-
opnamen te vertoonen. Programma's, zooals
zelden in de groote steden cp het doek ge
bracht worden. Wordt eerstdaags geannon
ceerd.
26.)
„Gelukkig" steunde Harald „over een week of
wat zit ik weer te Berlijn en ben ik weerdruk
aan de studie om ine met jonge meisjes te kun
nen bezighouden".
Maar een innerlijke stem sprak tot hem
„Harald, dat geloof je zelf niet".
„Dat doe ik ook niet" wilde bij antwoorden,
doch het viel hem in, dat hij zichzelven daar
mee zou blameeren en daarom zeide hij tot zijn
tweede Ik „Mijnheer, hoe durft U twijfelen aan
mijn woorden Als ik zeg, dat het zoo is, dan
is het ook zoo, al zegt U ook duizendmaal, dat
bet niet zoo ie. Begrepen
Zijn tweede Ik liet zich niet uit het veld slaan
door deze phillipica en zeide„Doe mij 't ge
noegen, U niet te laten uitlachen. Begrepen
„Zulke woorden raag ik roy niet laten welge
vallen. Ik ben officier en dus
„Pardon, ook ik ben officier er. ieder oogen-
blik bereid, U satisfactie te geven".
Harald dacht een oogenblik na. 't Was alsof
hij koorts had. Maar z6o veel begreep hij er
toch wel van, dat hij nu eigenlijk met zichzel
ven moest duelleeren. Dat was toch ill te gek.
Maar daar begon het weer. „Wtes nu eens
een oogenblik verstandig, Harald, en zeg me
eens of je je éen dag kunt vooretellen waarop
je niet verliefd bent."
„Neen",
„Nu dan, dan zijn we 't eens. Ga dan nu
maar slapen."
En onmiddellijk daarna viel bij werkelijk in
Blaap.
Hij sliep lang; eerst onrustig door de koorts,
doch op den duur nam die af en werd zijn slaap
hoe langer zoo rustiger.
Toen hij eindelijk wakker werd, was het stik
donker en verwonderd wreef hij zich de oogen.
„Wat is er nu aan de hand?" vroeg hij zich af.
Hij stak licht aan en keek op zijn horloge.
Over achten.
Zijn eerste gedachte was, Pater te roepen
doch hij bezon zich, dat hij niet kon spreken en
daarom luidde bij alarm. Onmiddellijk werd de
deur van zijn zitkamer geopend en op den drempel
verschenen zijn moeder en Else.
„Een geluk, dat ik niet spreken kan, anders
zou ik mijn spraak verliezen" dacht hij en toen
zeide hij plotseling„Waar kom jelui van
daaD?"
„Maar, Harald, je kunt weerspreken" zei Else
verwonderd. „Peter zei, dat je zóo heesch was,
dat je geen geluid kon geven".
Harald wist zelf niet hoe bij 't had en zeide
„Dat begin ik zelf óok te geloovenof zou ik
mij op stuk van zaken toch weer vergissen".
„Wel neen" zeide zijn moeder lachend „of
schoon je stem nog verre van welluidend is",
„Nu, mama, als U een ganschen nacht in
ODafgebrokeD plasregens over het aardrijk wan
delt, dan gaat uw hooge c óok om zeep. Maar
nóg eens, hoe komt U zoo plotseling hier?"
„Dat zal je straks hooren, maar laat mij je
eerst eens behoorlijk begroeten" meende zijn
moeder, terwijl zij hem omhelsde „maar, jongen,
je bent nog koortsig en blijft dus kalm nog een
poosje in je mandje".
„Wordt niet over gedacht. Ik neem een bad
en ben dan weer zoo frisch als een visch in 't
water. En een honger, dat ik heb, een honger".
„En ik dan" meende Else „ik heb maar vast
een Btevig souper besteld. Alles staat binnen
klaar en 'l wachten is maar op jou".
„En als ik niet wakker was geworden vroeg
I Harald.
„Foei, bezondig je niet, jongen" zeide zijn
I moeder.
„Ik was erg ziek" verdedigde Harald zich.
„Weet u wel wat het zeggen wil vijf groote
glazen melk met Kraserwater te hebben leeg
gedronken Neen Wees er blij om en probeer
't nooitZoo, en maak nu, dat jelui naar de
andere kamer komt; binnen 't kwartier ben ik
bij jelui".
De dames verdwenen en onmiddellijk trad
Peter binnen.
„Waarom heb je mij niet gewekt bulderde
Harald hem toe.
„Waarom is U niet wakker geworden? Ik
heb U geschud en nog eens geschud toen hel
telegram kwam, maar I' lag maar hardop te
praten en toen dacht ik, dat het de crisis was
en ik dnrfde U toen niet wakker maken".
„Je bent dol. Maar waur is dan dal tele
gram
Peter gaf het hem en Harald las„We arri-
veeren twee uur. Wachten je aan station. Muina.
Else".
„En hoe lang zijn de dames al hier?"
„Van een uur of vier. Ik heb alles moeten
vertellen van uw verkoudheid en zij hebben
gezegd, dat die melk met Emserwater opperbest
was en toen heb ik een achterwiel gekregen
van mevrouw en toen heb ik gauw een paar
bloemen gekocht om het een beetje gezellig te
maken".
„Je bent toch een goed uilskuiken, Peter
maur waarom heb je me dan niet wakker ge
maakt toen de dames er waren
„Omdat mevrouw hot mij ten strengste heeft
verboden en we hebben meteen maar alles van
hel hotel laten komen, zoodat U vanavond niet
uithoeft. Wat fijns".
„Zoo. Dan hoop ik voor jou, dat or wat over
blijft, Peter. En nu het bad en mijn uniform".
Een goed kwartier later betrad Harald zijn
zitkamer en begroette hij nogmaals hartelijk
moeder en zuster.
„Hoe heerlijk, dat jelui bent gekomen" zeide
hij hartelijk. „Jelui weet niet hoeveel genoegen
je me daarmee deedt en hoe blij ik ben, je ein
delijk eens weer te zien. Ik geloof, dat het al
bijna een jaar geleden is sedert ik het laatst
thuis was. En dat jelui zoo'n lange reis voor
mij hebt over gehad, za! ik nooit vergeten".
„En ik nooit, datje mij hierheen hebt gelokt"
plaagde zijn moeder, een statige dame van
even in de vijftig. „Heel mooi is je garnizoens
plaats niet".
Men ging aan de keurig gedekte tafel zitten
en de dames moesten vertellen hoe het thuis
was, wanneer zij waren vertrokken, hoe de reis
was geweest, hoe het met papa was.
„Papa zendt veel groeten en heeft me dit voor
je meegegeven, opdat je ons fatsoenlijk kunt -
verzorgen; hij was bang, dat wij andors gebrek
bij je zouden lijden", zeide zijn moeder, terwijl
zij hem een enveloppe overreikte.
Harald bekeek even dan inbond, drie bankjes
van duizend mark. Een buitenkansje.
„Nu, mama, als we die in deze paar dag ver
eten, moeten we binnenkort stellig naar Marien-
bad" meende bij.
Daarop wendde hij zich tot zijn zuster, een
heel mooi meisje van negentien, dat maar al
door zat te lachen.
„Nu, Else, jij zegt niets. Waarover zit je te
piekeren
„Ik kan maar niet uitvinden waarom je mij
met alle geweld in dit nest wilde hebben. Al
leen reizen, kon ik niet en dus moest ik mama
wel meebrengen. Maar wat moeten we hier?" En
na een poosje „Harald, Harald, er is iels niet
in orde". (Wordt vervolgd.)
