D. J. SMITS
<Se/t tylih
gevestigd te DORDRECHT.
H.H. Van der Zoo de Jong Van Ophoven
FLEHITE,
FROU-FROU
Mocca Tric-Trac
Nationale Vereeniging
tot steun aan miliciens.
VETTER Co.,
Feuilleton.
Gedetacheerd.
jen. Uu>€jet: „yCouUtneineJ*"^
TLCLuyef- XfnaLheLyh.Cl&tere
her-net hunt U fmey&iresi.
JVaofit cLuó .pee/r yemcden,
finociuctenJDe ftliriheJuuA-
imouur n&e*njt„JCcttJu*eui&f%-\
SXolou*- TÜt aLe. hnoop.!
A. J. TEN HOPE, Rotterdam.
gr Bij den ondergeteckcnde verschijnt jg
3D iederen Woensdag BP
j| Do Jlollrtiidsehe Lelie j§
db Weekblad voor jongedames
onder Hoofdredactie
«fe van
Joukvr. ANNA de SAVOR MN LOKMAN, yg
»De Hollandsche Lelie" is heteenige S
Weekblad in Nederland voor datnes fv
A uit de hoogste en beschaafdste krin- 38
yen. Let hierop voor uwe advertentie.
Telegram-adres: 1-IOLARCTYP. Telefoon No. 1021.
Volgestr maatschappelijk kapitaal f 1 000 000.
De Banit stelt verkrijgbaar 5% Band brieven, groot
f 1000, f 500 en 1100, tot den koers van 101 Coupons
verschijnen 1 Mei en 1 November.
Verkrijgbaar ten kantore der Bank, en te AMERSFOORT bij de
alsmede bij hare overige Agenten in de voornaamste plaatsen des Rijks.
Oudheidkundig Museum.
Dagelijks te bezichtigen voor
niet leden a f 0.10.
Kosteloos des Dinsdags van 10 tot 12 en
Tan 1.30 tot 3 uur.
met de „LINDEBOOM"
is de ECHTE.
Wacht u voor NAMAAK.
B. van
ao
Prijs per jaarg. f 4, fr. p. p. f 4.
proefnummer gratis.
S Amsterdam. L. J. VEEN. |g
^BB8180R«BaM6a8«fiaN®8 HSMitËÊ
V1o to r i awater
g natuurlijk mineraalwater uit dc bron
te OBERLAHNSTFIN wordt als
Tlö zeer voordeelig voor huishoudelijk
gebruik aanbevolen, in heele flcs-
scheti met schroefsluiting (een Liter
inhoud), waardoor een glas natuurlijk YIC-
TORIAWATEB slechts 5 cent kost.
Verkrijgbaar te Amersfoort bij F. W. van
der WII.DE, Stovestraat 12.
met een overheerlijk
Moooa-aroma.
Biscuitfabriek ,,de Lindeboom".
Firma Wed. B, van
Afdeoling Amersfoort ou omstreken.
Werkgevers, die betrouwbare
werkkrachten noodig hebben, en Miliciens,
die naar werkzaamheden uitzien, worden
verzocht zich te wendon tot het Secreta
riaat der afdeeling, Schimmelpenninck-
straat 41, te Amersfoort.
N.B. Alléén die miliciens, waarvan de
dienstrapporten, opgevraagd hij
hunne laatst commandeerend
officieren gunstig luiden, komen
in aanmerking voor steun door
do vereeniging.
Chocolade Mocca Stangen
Chocolade Walnoten
Chocolade Vlinders
ware DELICATESSEN.
Biscuitfabriek „de Lindeboom".
Wed. B. tan
Distill. Wijnen. Likeuren.
Lieve Vrouwe-kerkhof, AMERSFOORT.
VAN RIJN'S
debesuMOSTERD
VAN ACilTERBERGH's BRANDSTOFFENHANDEL.
Bestelkantoor Arnhemse bestraat 1. Magazijnen Koestraat 4-6-S. Telefoon 155.
Voor Het aanmalten der* HaoHels
Lange, zeer losse turven. CeHarste bosjes hout.
Beuken houtskool. Talhout.
Gekloofd keukenhout. Soutvuurxnakers.
Vraagt prijsopgave.
-== BILLIJKE PRIJZEN
AMPHORA EN ANDER
AARDEWERK -:-
VELLEN EN VACHTEN
DAMESWERKTAFELS
BILLIJKE PRIJZEN.
Arnhomsohestraat 20 Telefoon 220.
SPECIAAL ADRES VOOR EENVOUDIGE
EN MEER KOSTBARE GESCHENKEN
ZIE DE ETALAGE
8R00TE KEl'ZE.
THEETAFELS -:-
FANTASIESTOELTJES
V0ETZAKKEN
REIS- EN TOCHTDEKENS
UROOTE KEl'ZE.
30.)
Peter grinnikte met heel zijn gelaat; maar zich
plotseling herinnerend hoe hem een oogenblik
geleden een zelfde schat werd aangeboden, bracht
hij zijn hand aan zijn neus omdat hij vreesde,
dat deze weer zou worden gebruikt als werpdoel
en zeide„Hij bloedt nog een beetje ik vrees,
dat er binnenin het een of ander ingesprongen".
„Kom, kom, daaraan ga je niet dood" troostte
Harald. „In het ergste geval laat je op mijn
kosten je een nieuwen neus aanzetten dat doen
ze tegenwoordig heel netjes en onzichtbaar. He-
kommer je daarover dus maar niet en luister
eensdezen brief moet je aan Bertha geven".
I'eter keek verwonderd op. Wat had zijn
luitenant nu te schrijven aan Bertha.
Harald raadde hetgeen er omging in het hart
van zijn trouwen oppasser en stelde dezen gerust
met een: ..Wees maar niet bang, Peter; geeD
haar op myn hoofd, dat er aan denkt om je jou
Bertha af te troggelen. De brief is ook niet voor
Bertha, maar voor een jongedame in het pen
sionaat, wier adres binnenin zit. Bertha moet
dien brief geven aan die jongedame zonder dat
een der anderen, wie ook, er iets van bemerkt;
versta je, niemand. En zij moet het dus heel
slim doen en als ze bet goed doet, krijgt ze een
goudstukje van me; zeg haar dat namens mij.
Op dien brief krijg ik schriftelijk antwoord
dat antwoord moet Bertha aan jou geven en jij
geeft het mij. Alles begrepen, of zal ik het nog
eens zeggen?"
Peter schudde ontkennend. „Alles begrepen,
meneer". En bij ging er maar dadelijk op los.
Hij zou het zaakje best klaren. Met Bertha
had hij sinds lang een vast signaal afgesproken,
het cavalerie-signaal „voeren" als Bertha dat
hoorde, wist zij, dat haar aanbidder in de buurt
was en ze had dan altijd een voorwendseltje bij
de hand om ergens een boodschapje te doen,
dat heelemaal geen uitstel kon lijden.
Ook nu streelde het bekende signaal haar oor.
„Peter is toch een schat van een jongen"
dacht zij „trouw als goud en aanhankelijk oIb
een aanhangsel. Jammer, dat ik hem niets or
dentelijks te eten kan geven, want wat hier over
blijft, is heelemaal niets. Zondag is er biefstuk
ik zal een (linke lap voor hem apart bakken
en als er binnen niet genoeg is, nu dan is er
niet genoeg, dan moeten ze 't maar met min
der doen".
Daar klonk het signaal voor den tweeden
keer.
„Ja, ja, ik kom al" en ten leeken.dat ze wel
dra op s'kaat zou verschijnen, opende zij het
keukenraam en wuifde met een witten doek.
„Ik zou best een dringende boodschap moeten
doen als ik maar wist wat we noodig hebben".
Zy keek in alle fleBschen en bussen. „Er is nog
van alles. Wacht, de azijn in den gootsteen.
Zoo; nu ia er geen droppel meer. En nu gauw
azyn halen, anders wordt morgen de roodekool
niet goed".
Telkens als Bertha uitging, moest zij, als alle
andere dienstmeisjes, zeggen waar ze heenging
en dus begaf ze zich naar de kamer, waar alle
meisjes onder oppertoezicht van jufl'rouw Menge
bezig waren „Minna von Barnhelm" te lezen;
ieder éen rol.
Natuurlijk las juffrouw Menge zelf de „Minna"
haar gingen jtugdrollen natuurlijk liet bestaf;
een 17-jarig meisje las den „majoor". „Tell-
heim" had juist voor dc zooveelste maai zijn
liefdesverklaring aan „Minna" afgestoken en
jutTrouw Menge dacht er juist over, dat het
toch wel heerlijk moet zijn, bemind te worden
door een zóo edel en ridderlijk man, toen Ber
tha hanr hoofd door de deur stak met een
„De azijn is op; ik ga ze even halen".
Minna von Bnrnhelin vergat plotseling alle
liefdesgedichtende huisvrouw was in haar
ontwaakt. „De azijn alweer op Hoe is 't mo
gelijk Waar laat je ze toch
Bertha maakte zich natuurlijk kwaad en viel
uit: „Waar ik ze laat? Ik drink ze niet op;
snoepen doe ik niet, en als ik eens een ex
traatje neem, dan is 'l zeker iets anders dan
azijn, 't Is mij óok een raadsel waar de azijn
is gebleven".
Onder andere omstandigheden had juffrouw
Menge zeker tekst en uitleg gevraagd, maar
thans brandde zij van verlangen, het vervolg
van de liefdesverklaring in ontvungst te nemen
in haar werkelijk leven was haar dit nooit
overkomen en zij zeide dus ,,'t Is al goed
ga dan inaar halen maar blijf nu weer geen
uur uit".
„Ik baast me altijd zooveel ik kan" gaf Ber
tha terug „maar heen en terug cn wachten in
den winkel en er op letten, dat je krijgt wat
je vraagt en niet wordt te kort gedaan, dat
kost allemaal een zee van tijd, en een halfuur
is om eer je 't weet".
Bertha verdween. Binnen do tien minuten
was zij terug en stoorde zij weder de lezing.
„Ik wou maar zeggen, dat ik terug was en ik
wou muar eens hooren, of ik nou niet gauw
terug ben".
„Ja, ja, 't is goed" zeide julfrouw Menge, die
nu toch heusch geen tijd had voor Bertha en
slechts dacht aan Tellheim. Het stuk moest
heden worden uit gelezen zij wilde zonder uil-
stel heden nog worden omvangen door de armen
vac den veelgeliefden man. Zij zeide dus,,'t ls
goed, Bertha; je kunt wel gaan".
Maar Bertha dacht er niet aan, heen te gaan.
Zij had den brief van Harald in haar zak en
wilde dien op de eene of andere manier aan
Alice ter hand stellen zonder dat iemand der
overigen er iels van bemerkteten minste wil
de zij haar door leekens te kennen geven, dat
zij iets voor haar had. Zij trad daarom de ka
mer binnen en ging vlak tegenover de zitplaats
van Alice staan.
„Zoo is U nu, juflrouw" begon ze lot de di
rectrice. „Als ik eens wat langer uitblijf, wat
een hooge uitzondering is, maar alleen maar in
uw verbeelding gebeurt en dat moet U toch
toegeven, U is sterk wat verbeelding betreft,
ik wil maar zeggen, dat als ik eens'wat langer
uitblijf, U mij dudelijk^<en standje inaakt en
van geen ophouden weet, en als ik eens een
pluimpje verdien, dun is 11 altijd even kortaP'.
(Wordt vervolgd.)
