Groot Scandinavisch Circus, Dir. Paul Wilke, komt.
Meursing machinale fatrieken van ge"bak, Amersfoort.
Kiest in Juni alleen TEGENSTANDERS der TARIEFWET.
82 paarden, 125 personen. Geen menaprïe-circns, maar uilslnitend PAARDENSPEL.
Kiest in Jnni alleen TEGENSTANDERS der TARIEFWET.
Bioscoop „De Arend
De schipbreukeling
METHORST <te VAN LUTTERVELD.
Amersfoort. VOORLOOP!*; BKRK HT. Standplaats Hof.
OpeningS'Voorstelling Vrijdag' '23 Hei, 's avonds S uur.
Grootst en voornaamst Circus-gezelschap, dat in Holland reist.
Zie \rerdLere reclame I
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
annex Café-restaurant.
Wereldstad-programma n*>. 25
Feuilleton.
De sphinx.
Kassiers en Commissionairs in Effecten.
(Commanditaire Yennootea H. OYEHS S ZOMEN te Amsterdam).
MUERHUIZEN 15 (naast de Nederl. Bank). TELEFOON 49.
Verleeuen van credieten onder persoonlijken of zake-
lyken waarborg.
Incasso's. Vreemd geld.
De TARIEFWET schaadt:
den LANDBOUW.
Zij belast noodzakelijke verpakkingsmiddelen.
AMERIKAANScil SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen.
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN.
Goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gehaald en gebracht.
MT PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden.
De TARIEFWET schaadt:
den BURGER
door nieuw invoerrecht op gerookte visch. Een he-
lasting van de mingegoeden.
99
van Vrijdag 9 tot en met Donderdag 15 Mei 1913.
1. IX CERDAGNE. Prachtvolle natuuropname.
2. WIE VAX DE DRIE Boeiende comedie.
3. PRACHTIGE BLOEMENTOOI. Interessante bloemenstudie.
-t. POLIDOR ALS VROUWENBESCHERMER. Komisch.
5. EEX SCHAKING IN DEN GOEDEN OUDEN TIJD. Komische komedie.
Spannend en boelend drama in 2 afdeel ingeu eu 10 taferoelen.
Een idylle.
liet gelukkige weerzien.
De waarschuwing.
Het droombeeld.
De schipbreuk.
Het verlaten eiland.
Na zes maanden.
Z'n verstand verloren.
De opoffering van Julien.
Herboren en verloren
geluk.
REIDE PINKSTERDAGEN OM 3 FUR MATINEE.
De afdeeling „Broodfabriek" levert prima brood, beschuit en koek tegen zeer billijke prijzen, en geeft bovendien 10 pCt. dividend. Bedragen tot ongeveer f50 per gezin
werden als dividend uitgekeerd.
27.)
Een ezeldrijver, die juist zonder vrachtje was,
bood zijn ezel aan. Emma, die vermoeid was,
liet zich overhalen en had spoedig een verbazend
genoegen over haar ongewoon middel van ver
voer. Jacques wandelde naast haar en op die
wijze werd het gesprek voortgezet.
„Zult u erg beknord worden
Het jongemeisje glimlachte treurig:
„Neen, ik word heelemaal niet beknord. Mijn
leven en mijn dood zijn dingeD, die niemand
belang inboezemen. Het spijt mij alleen ver
schrikkelijk, dat ik u zoo'n last veroorzaak, u,
die nogwel zoo'n afkeer van het reizen met
dames hebt!"
„Ik heb nog nimmer dat genoegen gehad",
zei Jacques. „Maar wat een onverbeterlijke bab
belkous is die Getl'rain toch. Je minste woorden
herhaalt hij".
„Noemt u hem een babbelkous 7" vroeg Emma
op verwonderden toon.
„Niet wat hem zelf aangaat. Tk weet evenveel
van zijn particulier leven bIb van 't uwe".
„En toch is u zijn beste vriend, zooale hij
zegt".
„Hij noch ik hebben veel vrienden, zij het ook
door verschillende oorzaken. Ik voel mij te on
afhankelijk".
„En hij
„Paul is te sceptisch. Het is vreemd, maar
hij is minder sceptisch wat de vrouwen dan wat
de mannen betreft. Ik geloof, dat de reden
hiervan in hoofdzaak is, dat hij van een vrouw
alleen verlangt, dat zij aardig ie".
„En u, mijnheer Le Tonturier?"
„Ik juffrouw? Ik verlang absoluut niets van
hen".
Op het terras van het Windsor-hotel vonden
zij mevrouw Trelowitsj terug, theedrinkende in
gezelschap van Geflrain. Zij was in een opge
wekte stemming en lachte uitgelaten. Zooals
deze voorspeld bad, kreeg Emma niet het minste
verwyt te hooren. Haar tante liet haar de din
gen zien, die zij in den bazaar had gekocht,
zonder zich ook slechts een oogenblik de vraag
te stellan, of het jongemeisje niet eenige af
gunst zou gevoelen Jacques zag echter tot zijn
genoegen, dat dit niet het geval was.
Zelf voelde hij wel een verwijt, toen hjj be
dacht, dat hij haar ook niet het geringste
cadeautje had aangeboden. Zoo spoedig hij kon,
ging hij dan ook op zijn «entje nog even de
ttad in en zocht een van de juwelierswinkels
op, dio in den omtrek van het bekende hotel
Shepheard in menigte te vinden zijn. Daar
kocht bij een imitatie van het geheimzinnige
kleinood, gelijkende op een kruis dat aan het
boveneinde misvormd is, dat zoo vaak gevonden
wordt onder den opschik, dien de oude Kgypte-
naren hun dooden 'n het graf meegaven. Toen
zij 's avonds aan tafel gingen, rond Emma het
cadean onder haar servet. Haar blik richtte zich
het eerst op Gefl.ain, die door een beslist ge
baar te kennen gaf, dat hij onschuldig verdacht
werd. Ook mevrouw Trelowitsj' verbazing was
niet geveinsd.
„Dus 't is van u, mijnheer riep Emma uit,
zich tot Jacques wendend. „En u wilde nog
wel beweren, dat u arm isIk vind de speld
prachtig. Wat stelt ze voor
„Den sleutel van het leven, juffrouw, niets
meer en niets minder. Ik hoop, dat u hem nog
in lange jaren niet in handen zult geven van
den eigenaar, die daar boven woont".
„Den sleutel van het leven?" herhaalde juiirouw
d'Esnol„Mijn leven is een huis, waar men
de schatten, die de begeerlijkheid opwekken,
tevergeefs zal zoeken. Het behoeft niet gesloten
te worden".
Terwijl zij sprak, staarden haar oogen in de
verte, zooals meermalen haar gewoonte wus.
Na het diner gingen de twee dames naar hun
kamer. De jongste bleef daar, doch de tante
kwum spoedig weer beneden, geheel gekleed om
uit te gaan.
Jacques had reeds van zijn vriend vernomen,
dat zij' naai een zeer bekend café zouden gaan,
om Arabische dansen te zien en Arabische lie
deren te hooren. Zij vroegen Jacques of hij met
hen meeging, zonder echter sterk hierop aan te
dringen. Hij bleef dan ook alleen op het torras
achter, dat in den avond gewoonlijk vrijwel
verlaten was. Hij verlangde naar een rustig uurtje
na de vermoeienissen van den afgeloopen dag.
Terwijl hij daar zoo zat, bedacht hij, dat hij
tot nu toejuist gedwongen was gewpest te doen,
hetgeen hij door zijn reis naar Egypte had
trachten te ontloopon. Iloe meer hij nadacht,
des te meer voelde hij een stille woede in zich
groeien en het duurde niet lang, of bij vervloekte
dien onbereikbaren, onkwetsbaren vijand, dien
men het toeval noemt. Waarom moest Gellrain
ook naar Kaïro komen, waar hij niets te maken
had 7 Waarom had mevrouw Trelowitsj, die
niets van een geloovige had, juist dit oogenblik
gekozen voor haar pelgrimstocht naar het Heilige
Land 7 En vooral, waarom had zij eer. nicht bij
zich, waarmede zij 't liefst den eerste den beste
opscheepte, en waarom moest dit nichtje nu
juist het stugste meisje zijn van het Oosten en
liet Westen
„liet scheelde maar weinig, of de jongedame
had m<j ni< t eens voor die speld gedankt, die
ik haar alleen gegeven heb, omdat ik moeilijk
anders kon. Geffrain zou 't nooit in zijn her
sens gekregen hebben, haar iets te geven. En
haar tante laat haar een heelen juwelierswinkel
zien en noodzaakt mij daardoor, goed temaken,
wat de anderen vergeten hebben Maar Goddank,
morgen heb ik van niemand last".
I)en volgenden dag ging Jacques inderdaad
al zeer vroeg alleen erop uit, ten einde een ont
moeting met de anderen te vermijden. Zijn doel
was de citadel, waar hij eerst een bezoek bracht
aan de kwistig versierde moskee, die hem met
haar tapijten en haar zuilen aan de opera deed
denken. Daarna vleide hij zich neer tegen een
der wallen om vandaar te genieten van liet
prachtig vergezicht.
Beneden hem lag de stad, waarvan de eene
helft in aanbouw scheen te zijn, terwijl de an
dere in puin viel; daar achter als een groene
slang over het zand der woestiju, kronkelde zich
de Nijl. Ter linkerzijde doemden Memphis,
Sakhara en de groep der kleine pyramiden op,
aan den anderen kant verhieven zich de drie
reuzen-pvramiden en vlak voor hem, zoodat hij
ze mot de hand kon aanraken, 9tonden de ka
nonnen 7an Z. M. den Koning van Engeland,
hun monden gericht op de stad, die zij moesten
beschermen.
(Wordt vervolgd.)
