pcoMeMoccaStanpiil
FGNGERS-rij wielen hebben een onwrikbaar, stijf raam, dat niet zwiept
of veert eu mede oorzaak is, dat ze licht loopen 011 niet spoedig slippen.
FROU-FROU
THEEROOS
Feuilleton.
De sphinx.
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
Alléén
SINGER
SINGER-MAATSCHAPPIJ,
gevestigd te DORDRECHT.
Van der Zoo de Jong Van Ophoven
VETTER Co.,
Vertegenwoordiger 1, DEN HKTJEU, Langestraat 94, Telefoon 58.
gemerkt
Wed. B. van D., Mydreckt
zyn „DE ECHTE".
I Overal verkrijgb. in doosjes a 35 cent. I
BiscHitfabriek „DE LINDEBOOM".
en
MOCCA TRIC-TRAC
met de „LINDEBOOM",
het Succes van den Dag.
I Firma Wed. B, van
DIAN A-SPRITS
Ieen overheerlijk broos BOTERGEBAK^
Biscuitfabriek „de Lindeboom"
Firma Wed. B. ran
LAMAISON
&Co.
Kortegracht 22
naast het Postkantoor.
Belasten zich met
aan- en verkoop van
Effecten, Wissels en
Coupons.
Sluiten prolongatien
Safe-inrichting.
Kun t«d 9 tot 4 nar.
43.)
Den volgenden dag eaten Emma en Jacques
feiellig te babbelen in het salonnetje in de
Cue ae Baby lone. Het klonter, waar Jacques
tyn pupil onderdak wilde brengen, was spoedig
gevonden, maar dit nam geen pensionairee aan,
tenzij zij in 't bezit waren van booge protectie.
Daarom spande hjj markiezin De Prévénan er
voor en nu verwachtte men ieder oogenblik
haar antwoord. Om dea tijd te verdryven, be
spraken zy de indrukken van den vorigen dag
en éen keer te meer loog Jaccjues er dapper op
los, door te verklaren, dat do markiezin ver
rukt was.
„En u?" vroeg het jongemeisje.
„Ik ik vind, dat u Chopin beter speelt
dan Mozart. Voor dezen laatsten ontbreekt u
neem 't mij niet kwalyk, dat ik het u als on
derwijzer ronduit zeg de teederheid. U be-
{rijpt niet de emotie van bet hart, het ontwa-
en van dat hart, de stille huivering van vrees,
misschien nog beter uitgedrukt in de muziek
dan in de woorden„Peut-on me dire si c'est
l'amour?" Cherubijn twijfelt er geen oogenblik
aan. Ed juist dat „twyfelt er geen oogenblik
aan" hoort men niet uit uw muziek".
„Wat zou u een streng recensent zijn" ant
woordde Emma. „Wilt u weten hoe ik over
Cherubijn denk? Ik haat hem] Ik zou hem
eerst willen afranselen en daarna mezelf, omdat
ik óok eens zoo dwaas „gezucht" heb. liet is heel
gemakkelyk voor u, die nimmer „gezucht" hebt,
AMERIKAANSCH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen.
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN.
Goederen «orden te Amersfoort 's Woensdags franco gebaald en getracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden.
Onze machines behoeven
geen aanprijzing
in winkels met DIT uit
hangbord zijn de
Naaimachines
verkrijgbaar.
Amersfoort, Westsingel 49 hoek Tarkensmarkt.
Wij verzoeken slechts
er op te letten, dat ze
aan het juiste adres
gekocht worden.
Telegram-adres: HOLARGYP. Telefoon No. 1021
Volgestort maatschappelijk kapitaal f 1 250 000.
De Bank stelt verkrijgbaar 5 Pandbrieven, groot
flöOO, f500 en f100, tot den koers van 100 j2 j0. Coupons
verschijnen 1 Mei en 1 November.
Verkrijgbaar ten kantore der Bank, en te AMERSFOORT bij de heeren
alsmede bij hare overige Agenten irt de voornaamste plaatsen des Rijks.
Een voor een geheele stad, een geheel district, een geheel land zichtbaar
uitstalraam, de beste, met duizenden monden sprekende verkoopster, is een
goed gestelde annonce in een courant, die in alle en vooral de koopkrachtige
kringen wordt gelezen.
De ondergeteekenden, vormende het sub
comité voor AMERSFOORT der vereeni-
ging >Reisbelasting«, veroorloven zich de
vrijheid, allen die op reis gaan, hierbij drin
gend te verzoeken een kleine gift af te
zonderen voor hen, die om gezondheids
redenen naar buiten moeten en niet
kunnen gaan door gebrek aan de noodige
middelen.
Vragen wij allereerst steun aan hen die
reisplannen hebben, ook van de niet-reizenden
zal elke gift dankbaar aanvaard worden door:
Mej. D. A. S1DDRÉ,
Muurhuizen 99.
Mevr. GRONEMAN--Doornbos.
Utrechtscheweg 10.
Mevr. KNOPPERS - Van Eijbergen,
Weverssingel 7.
Distill. Wijnen. Likeuren.
Lieve Vrouwe-korkhof, AMERSFOORT.
Bij den ondergeteekende verschijnt
lederen Woensdag I
De Hollandsche Lelie
Weekblad voor jongedames
i onder Hoofdredactie
van
j Jonkrr. ANNA de SAVORNIN I.OHMAN.
- De Hollandsche Lelie" is het eenige
Weekblad in Nederland voor dames
uit de hoogste en beschaafdste krin- i
I gen. Let hierop voor uwe advertentie, i
Prijs per jaarg. f 4, fr. p. p. f 4.20 5
proefnummer gratis. r
t Amsterdam. L. J. VEEN.
Crediet- veroexaiging
Correspondentschap te Amersfoort.
uir. H. J. M. van den BEROH
WILHELMINASTRAAT 5.
te Amsterdam.
Zij stelt zich ten doel
het verleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco
het incasseeren van handelspapier
het ontvangen van gelden déposito
rekening-courant.
te zeggen„juffrouw, u zucht verkeerd".
Le Tonturieur, in een leunstoel gezeten, de
beenen over elkaar geslagen, schommelde met
zijn linkervoet heen en weer en bekeek de punt
van zijn zwartvilten pantoffel. Dit schoeisel, hoe
uitstekend ook tegen den tocht, stelt iemand
niet op zijn gemak, wanneer hij over zulk een
gevaarl'jke onderwerp moet redetwisten meteen
tegenstandster van twintig jaar, onder wier rok-
zoom een paHr elegante laarsjes uitgluren.
„U zouiit even goed kunnen zeggen, dat ik
nog nooit de rol van Cherubijn heb gezongen"
merkte hy eenigszins geërgerd op. „Dat belet
my tooh niet, te weten hoe hij haar zingen
moet, en om zijn gezang mooi of leelijk te vin
den. Ik zou waarschijnlijk, toen ik er de jaren
nog voor had, even goed gezucht kunnen heb
ben als anderen, en waarlijk, als ik mijn
eigm zoon, of liever mijn neef was, zou ik u
zelfs in de liefde onderwijzen. Natuurlijk zou ik
beginnen met u zelf te beminnen. O, niet met
mooie woorden of breede gebaren, uicb met een
teedere liefde, met toewijding, steeds ^*u?ed, uw
wenBchen te voorkomen. Overal en te allen tydb
zoudt u die liefde om u heen voelen; zij zou u
omringen als de lucht en langzamerhand zou zij
niet nalaten, onweerstaanbaar op u in te werken.
En misschien zou dan eenmaal de dag komen,
dat u zoudt zeggen tegen mijn neef: „Het
is vreemd; ik ben een ander mensch geworden".
„Wat een geluk, dat u niet die onweerstaan
bare neef is I" merkte Emma lachend op, „want
zou ik mij dan niet aan uw haardvuur kunnen
komen warineD en n zoudt mij niet in kennis
kunnen brengen met lieve oude damesStel u.
voor, dat ik by de markiezin kwam aan den
arm van een ffinken jongen man, die de eenige
waarborg moet zijn voor mijn goeden naam".
„U schijnt wel vroolijk geworden te zijn",
bromde Jacques.
„O, dat zoudt u in mijn plaats 6ok zijn. Denk
eens aan, ik ga weg bij de SoeurB de Samarie".
*En zoodra u een goede kamer, een goede
kachel en een goede piano hebt, is het uit met
uw bezoeken bier".
„Hoe komt u er bij I Ik zal altijd uw raad
noodig hebben voor de muziek van Mozart,
die ik zoo slecht en die mevrouw De Prévénan
zoo goed begrijpt. Zou men die oude dame ook
wel eens bemind hebben
„Ja zeker, en waarschijnlijk heeft zijzelf ook
lief gehad; anders zon zij nu niet zoo goed zijn".
„O, ik voel, dat ik ondankbaar ben" zuchtte
het jongemeisje, terwyl zij naar het raam ging.
„Ja, dat is u, maar daar heb ik op gerekend
u hebt me immers gewaarschuwd".
Na deze woorden volgde een vrij langdurig
zwijgen, dat eerst verbroken werd, toen de mar
kiezin kwam. De „Dames de l'Ascension" waren
bereid, de nieuwe pensionaire te ontvangen.
„Heerlijk!" riep Emma juichend uit. „Ik be
hoef dus niet meer in Vaogirnrd te slapen".
„Zeker moet u dat en zelfs moet u eroogen-
blikkelijk heen. U gaat nu wel naar een ander
pension, maar eerst moet er nog het een en
ander geregeld worden".
Met spijtigen blik keek Jacques naar het
vuur en naar zijn pantoffels.
„Ik geef u meer last dan u in uw geheele
leven hebt gehad", zeide Emma.
„O, zoo lang zal het niet meer duren. Wan
neer u goed en wel in de Rue de Varennes
onderdak is, keer ik naar Bretagne terug, van
waar ik nimmer weg had moeten gaan. Vraag
dat maar eens aan Josseline".
Na deze woorden Bcheen de vroolijkheid van
Emma heel wat minder te zijn.
Toen Jacques enkele uren daarna het klooster
in de Rue de Varennes verliet, dat een paleis
was in vergelijking met dat, waar zijn pupil nu
woonde, zou men hem hebben kunnen hooren
mompelen
„Drommels, 't is maar goed, dat Paul me dat
geld heeft nagelaten".
Weer was Emma op bezoek goweest bij de
markiezin voor het afgesproken muziekuurtje
en weer was het geldstuk, dat de oude dame
Jacques had gegeven, verdubbeld in waarde toen
deze het de jongedame in de hand liet glijden.
Emma slond er op, alleen te vertrekken, zeggend,
dat het klooster vlak bij was en zy er zich aan
moest wennen, op eigen beenen te staan, nu haar
voogd spoedig Parijs ging verlaten.
Toen Jacques met zijn oude vriendin alleen
was, voegde deze hem toe:
„Dus zal 't er toch van komen, dat je naar
Bretagne terugkeert?"
„Ja, ik ga er binnenkort been „met hangende
vleugels en sleepende voeten", evenals de duif
van La Fontaine; met dit verschil, dat er in
mijn geval maar éen duif is, n.l. ikzelf".
„Maar je interesseert je zoo voor je pupil",
ging de markiezin met lichte ironie voort.
„Ja" antwoordde hij, „de tijd is voorbij, dat
men mij een egoïst mocht noemen. Indien 't
mij niet te veel moeite was, zou ik ongetwijfeld
naar een der prix de vertu van de Académie
dingen".
„Laat dat maar aan die kleine D'Esnol over,
die zich iederen dag een uur opoffert om je een
bezoek ic je duiventil te breDgen".
„Om muziek te maken" verdedigde Jacques
zich, licht blozend. „Zij heeft evenmin lust om
te kirren als ikdaar leunt u van op aan".
(Wordt vervolgd.)
