Blooker, „EYSINK" Rijwielen lichten gang en soliditeit. Let op den naam een waarborg voor de kwaliteit! 3 pCts. Tiidg-eest-Polissen Loten Solied. Sierlijk. zijn overal bekend door hun Snel. Sterk. MAILDIENSTEN. Feuilleton. Miss Sauerkraut. C. JAM. LANGE8TRAAT U, HOEK K ROMMKSTRAAT, AMERSFOORT. zaterdag 10 tot en met vrljtlo* 2SJ Tu.ll bestaat de Reclame-Week de volgende artikelen WEESPERMOPPEN (een lekker koekje) van 50 ets. voor 40 ets. per 5 ons en 8 ets. per ons. SLAGROOMWAFELTJES van 50 ets. voor 4» P®r 5 ons en 8 ets. per ons. RUMBOONEN van 50 ets. voor 40 ets. per 5 ons en 8 cent per ons. Een pondsbus prima kwaliteit CACAO kost slechts 60 cent. Profiteert van onze gunstige inkoopen. Prima WITTE SUIKER 21Va per pond. en weder verKrUatoaar- OOST-INDIË. Uit Amsterdam, met de 8.8. der Maatschappij Nederland- Vil Rotterdam, met de e.s. der Rotterdamsche Lloyd. Over Genua, met de e.s. der Maatschappij Nederland.) Over Marseille, met de s.e. der Rotterdamsche Lloyd.*) Id. met de Fransche pak- boot. Over Brindisi, met de En- gelsche pakketboot.*) Over Navels met de Duit- sche pakketboot.* SURINAME, uit Amsterdam. over Saint Naxaire. over Southampton. CURAQAO. over Amsterdam. over Hamburg over New-York 10.'sav. 10.'sav. 5.15 'sav. 9, 23 8, 17, 81 18 14, 28 8, 17, 31 1 Dinsdag en Vrijdag Vrij da 18, 27 6, 19 Dinsdag en Vrijdag eiken Dinsdag en Vrijdag, laatste N00R0-AMERIKA buslichting 5.85 'savonds; Zon- en Feest dagen 10.'s avonds. Nazending 3.80. Suppletoire mail voor brieven, briefkaarten en aangere kende stukken van allerlei aard 6.80 'a morgens. Ter drukkerij van de Naam- looze Vennootschap „De Amera- foortache Courant voorheen firma A. H. van Cleeff" worden «pee- dig, net en billijk vervaardigd: Aanplakbilletten Aandeelen Bestekken Bon boekjes Briefhoofden Circulaires Chdques Doodsberichten Dissertaties Enveloppen Facturen Formulieren fieleibilletten HuwelükBbrieven Inwikkelpapieren laarverslagen Kennisgevingen Linieerwerk Menu's Nota's Orderbriefjes Pandbrieven Prijscouranten Quitantiën Registers Rouwbrieven Statenwerk Tarieven Trouwbrieven Uitnoodigingsbrieven Verlovingskaarten Visitekaartjes Wissels Zegels en elk ander voorkomend bosk- of steendrukwerk. „U reist ook met de „Wolga", juffrouw Vroeg de man met de ringen. Er kwam een ijzige trots op Loe's mooi ge laat. „Ik wensch geen gesprek", rei zij kort en Wendde rich af. «Wel, wel" reide de heer luid lachend. Rechts en links van haar werd er gegiegeld, allerlei platte opmerkingen troffen haar oor. Daat ontdekte zij ergens een beambte. Zij drong door tot in zyn buurt. „Zeg u eens, ik heb mij zeker vergist en ben hier onder de tussohendeks-passagiers geraakt De man grinnikte. „Nee, juffrouw I 't Is in orde. Dat zijn alle maal buspassagiers voor de „Wolga". „Goede hemel I" Loe's stem begon wat te be ven. „Hoe zien dan de tusschendeks-paesagiers er wel nit? „Niet veel anders, juffrouw", zei de beambte en hij ging lachend verder. u met nw bagage behulpzaam zyn De trein zal dadeljjk binnenkomen' Loe keek verraat naar den kant, vanwaar deze beleefde woorden kwamen. Het was een jongs heer, elegant, maar niet opzichtig gekleed. „O ja, als 't n blieft". Reeds stoomde de trein binnen. Als een los gelaten horde stortten de passagiers zich op de portieren. Loe voelde een groote denkbaarheid jegens haar redder, die haar handkoffer en valies af nam en haar eindelijk in een vrije coupé hielp. Toen Bloot hij het portier, zoodat niemand nit de menigte meer kon binnendringen. Hij had zich niet voorgesteld en de reis naar Bremer haven werd zwijgend afgelegd. Daar nam hij weer haar bagage en geleidde haar veilig aan boord van de „Wolga". Toen nam hij met be leefden groet afscheid. Dat was de gereserveerde heer van nnmmer zeven geweest. Sedert had zij niet meer met hem gesprukeD. De kapitein, de dokter en de eerste machinist hadden weldra beslag op haar gelegd. Oom Dercksen, den eer sten machinist, bezocht zij voormiddags in de machinekamer, waar hij haar alles moest uit leggen en dejeuneerde later bij hem in zyn ruime hut, Op de gemakkelijke sofa van den kapitein hield zy haar middagslaapje of las zee-romans en knabbelde daarbij pralines. Tegen theetijd bezocht zij dokter Burghard en bezich tigde met groote belangstelling zijn preparaten en botanische verzamelingen, 's Avonds Bpeelde zij skat met papa Hansen en oom Dercksen. Zóo was Loe's dag volkomen gevuld aan boord van de „Wolga". Een aangeboren gezonde hu mor en de vreugde, aan de strenge Potsdammer tucht te zijn ontsnapt, droegen er veel toe bij om haar over de eerste teleurstelling heen te helpen. Zy maakte zich vroolijk over haar mede reizigers, die zij in prachtige caricaturen ver eeuwigde. Dreunend gelach ging er op, als zij die leekeningetjes 's avonds in den officierskring liet rondgaan. Zij vond het niet beneden haar waardigheid om met Peter, den scheepsjongen, rooftochten naar de provisiekamer te onderne men of oom Dercksen een bloemstuk op den kalen schedel te schilderen, als hij een dutje deed. Loe was de kabouter van het schip. Nu stond zy altijd nog boven, hoog op de commandobrug, hoewel het donker was gewor den en gevoelig kond. Papa Hansen werd bezorgd. „Wilt n niet liever in de warmte gaan, juf frouw Loe?" „Och neenl Waar moet ik ook heen?" „Ga toch in mijn kajnit". „Daar ruimt de hofmeester op". „By oom Dercksen „Die slaapt immers I" „Hoe denkt u over de eetzaal?" Loe trok den neus op. „Och hemel, daar zit dadelijk weer zoo'n ver velende vent naast mei" „Of de rookkamer?" „Neen, daar zou een ander mispunt komen 1 Dan wil ik liever den dokter overvallen, die mikroscopeertdat is toch geen nuttige bezig heid, papa Hansen 1" Vlug klom zij de trap af. „Bonjour, ondeugd I riep de oude man. De man aan het roer en de andere officieren ke ken haar lachend na. Loe kwam van het bootsdek op het prome nade-dek en vandaar nog lager, waar de apo theek, de spreekkamer en de hnt van den dok ter lagen. Naast schot drie zat een matroos te domme len. Tusschen zijn beenen stond een emmer teer met een kwast er in. Zonder een oogenblik te aarzelen, streek Loe hem een paar maal flink met de kwast door het gezicht. Toen ver dween zij in de hut van deu dokter. „Goeden avond I Daar ben ik 1" Dokter Burghard strekte beide handen be schermend over zijn preparaten uit. „OpgepastSchudt u niet zoo af I U bent kletsnat I" „Och wat, ruim u dien rommel maar ganw op!" zei Loe minachtend en duwde den drui penden zuidwester op den kapstok; de oliejns vloog in een hoek. Zy wreef zich de handen. „Ik ben heelemaal bevroren. Zal ik thee set ten, collega". Sedert zij een cursus in ziekenverpleging had gevolgd, beschouwde Loe zich als tot het gilde behooreDd. „Alstublieft 1" zeide de dokter lachend en ruim de zorgvuldig zijn preparaten en instrumenten weg. Hij vond het prettig, te zien, hoe die flinke, slanke handen den samovar hanteerden. Dokter Burghard was een eenigizins verwend heer; hij had zijn eigen koffie- en theestel mee aan boord van deze „schuit" gebracht en ze uiterst vernuftig op een zijplank vastgeschroefd, zoodat het slingeren van het sohip niet hin derde. Loe zat gemakkelijk op de sofa, de samovar begon te zingen, en het werd uiterst gezellig in de hut, waar planken met boeken, allerlei wapens en curiositeiten waren aangebracht. „Egypte of Rus „Rus natuurlijk U weet toch, dat ik zelf 6ok een halve Russin ben". Loe nam een der sierlyke sigaretten en pafte met zichtbaar behagen blauwe wolkjes voor zich uit. Dat had tante te Potsdam nooit gaarne gezien maar nn was zij vry, vrij, vry.... Zy herinnerde zich, hoe aardig het was geweest, als mamaatje in haar inchtig kanten négligé op den divan had gelegen, in mat, rooskleurig licht, met de kleine Russiche sigaret tusschen de roode lippen vroeger, op Grosz-Kossarten. Dokter Burgbard beschouwde met lachend welgevallen het jonge, bloeiende meisje met het bloeiende, pittige gezicht, de ondeugende oogen en het krullende brnine haar. Alsof het vanzelf sprak, deed zij hier aan boord alles wat zy wilde. Het scheen onmogelijk, er iets kwaads van te denken. Het was misschien haar echt Oost-Elbische, maar verbazend naïeve trots, die haar daarvoor behoedde. (Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1913 | | pagina 4