Melkweger
BLOOKER'S
CACAO
Die in
Mienw Parijs,
ALGEMEENE
Maatschappij van
Levensverzekering
en Lijfrente
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
DAALDERS
DE HUISHOUDGIDS.
FROU-FROU
THEEROOS
Feuilleton.
Miss Sauerkraut.
35 cent.
Langestraat 37.
11ISB1LA8TIHG.
De ondergeteekenden, vormende het sub
comité voor AMERSFOORT der vereeni-
ging »Reisbelasting«, veroorloven zich de
vrijheid, allen die op reis gaan, hierbij drin
gend te verzoeken een kleine gift af te
zonderen voor hen, die om gezondheids
redenen naar buiten moeten en niet
kunnen gaan door gebrek aan de noodige
middelen.
Vragen wij allereerst steun aan hen die
reisplannen hebben, ook van de niet-reizenden
zal elke gift dankbaar aanvaard worden door
Mej. D. A. S1DDRÉ,
Muurhuizen 99.
Mevr. GRONEMAN—Doornbos.
Utrechtscheweg 10.
Mevr. KNOPPERS —Van Eijbergen,
Weverssingel 7.
5 Bij den ondergeteekende verschijnt
i iederen Woensdag
De Hollandsche Lelie
Weekblad
onder Hoofdredactie
i VAN
j Joukvr. ANNA de SAVOKNIN LOHMAN. j
- De Hollandsche Lelie" is heteenige j
Weekblad in Nederland voor dames
I uit de hoogste en beschaafdste krin- i
i gen. Let hierop voor uwe advertentie, i
- Prijs p. jaarg. f 6.25, fr. p. p. f 6.—
proefnummer gratis.
Amsterdam. L. J. VEEN.
Crodiot - versesiglng
Correspondentschap te Amersfoort.
nr. H. J. M. Tan den BERGH
WILHELMINASTRAAT 5.
te Amsterdam.
Zij stelt zich ten doel
het verleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco
het incasseeren van handelspapier
het ontvangen van gelden déposito
rekening-courant.
TE AMSTERDAM, DAMRAK 74.
Directeuren:
d. F. L. BLANKENBERG en Mr. d. VAN SCHEVICHAVEN.
Verzekerd Bedrag:208 MlIIlOen Gulden
waaronder Verzekerd Kapitaal I75J/2 u
en verzekerde Rente3'/4
Waarborgen62
Aan verzekerden betaald66 u «i
Ontvangaten in 1912101/2
Hoofdinspecteur voor Nederland
P. A. ADAMA VAN SCHELTEMA. NIc. Maeastraat 51. AMSTERDAM.
Inspecteur voor^Utrecht. WeerdslnBel 0iZt 65bls. UTRECHT.
CZERNY ZALF
Hnidaandoeningen, brand- en snjjwondeu,
Bchrale plekken, puncturen na het scheren.
Zeer versterkend en heilzaam voor de huid.
Per pot f 0.6
CZERNY PILLEN
Alg. Zwakte,
bloedarmoede,
bleekzucht.
Het bloedvormend middel
bij uitstek. Per doos f0.60.
Verkrijgbaar bij .alle soliede drogisten, o.a. bij A. van de WEG, Langestraat 23, Telefoon 21;
straat 94, Amersfoort, en fr. na postwissel bij Maatschappij CZERNY, te Rotterdam.
CZERNY FLIKJES
Hardlijvigheid, verstopping.
Kalme werking en absoluut onschadelijk.
Per doos f0.65.
P. de ZWART, Lange-
ZEIST.
aiwertkaansch systeem.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen.
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN.
Goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gehaald en gebracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden.
blijft terecht de gewilde cacao.
Gouden Medaille, Gent 1908.
Onder redactie van mevrouw W. van der VECHT, Oud-leerares in Koken
en Voedingsleer.
Dit tijdschrift verschijnt eiken Zaterdag.
Proefnummers gratis en franco verkrijgbaar bij iederen Boekhandelaar en as
het bureau van >DE HUISHOUDGIDS*
Burgstraat 65, UTRECHT.
en
MOCCA TRIC-TIiAC
met de „LINDEBOOM",
het Succes van den Dag.
Firma Wed. B. van
Dl AN A-SPRITS
een overheerlijk broos BOTERGEBAK
Biscuitfabriek „de Lindeboom".
Firma Wed. B, van
gemerkt
Wed. B. van D., Mijdrecht
zyn „DE ECHTE".
Overal verkrijgb. in doosjes a 35 ceut.
Biscoitfabriek „DE
ORANJESTAMMEN
met natuurlijken vruchtensmaak,
Jubileum 1813—1913.
Broos botergebak.
Firma Wed. B. ran
Reverend Muller, de bruidegom, was juist van
het station aangekomen en had na den treinroof
natuurlijk geen geld om de trouwkoeten te be
talen.
Toen bracht een der aanwezige reporters een
„Hoch" op het bruidspaar uit en onder alge
meen gelach werd een inzameling gehouden, tot
de vereischte som bijeen was. De dominee opende
nogmaals zijn zwarte reistasch en haalde er het
zwarte boekje weer uit te voorschijn. De ambte
naren onderteekenden nog eens als getnigen en
juffrouw Albrechl was mistress reverend Müller
geworden.
Nog eenmaal weerklonk een donderend Hoch
de aanwezige Amerikanen joelden. Onder al dit
gedruisch zagen de beide jonggehuwden elkander
zóo gelukkig in de oogen, als waren zij in een
Duitsche kerk. bij klokgelui en plechtig koraal
gezang, in den echt vereend.
Bijna versa ft door al hetgeen zij had gezien,
trad Loe weer op bet dek.
In langen optocht trokken de landverhuizers
over de brug de donkere loodsen in, ieder met
zijn bundel, ieder met een van ver zichtbare
kaart voorzien, waarop zijn nummer en de naam
van de spoorlijn stond aangegeven, die hem
verder het land zon binnenvoeren. In de loodsen
stonden de agenten, namen de menschen in
ontvangst en laadden hen in de waggons, juist
zooals een kudde slachtvee wordt in- of uitge
laden.
Het was een schouwspel, dat Loe diep treu
rig stemde. Veel scheller kwamen nu, in het
helle zonlicht, de armoede en de ellende uit.
Het was alsof al het menschenleed der aarde
zich over die smalle brug sleepte. De magere,
zieke vrouwen, die gebogen onder hun last; de
uitgemergelde of brutaal forsche gestalten van
de mannen, op wier stompe gezichten drank
zucht en andere ondeugden leelijke lijnen had
den geteekend, dat alles schoof langzaam voor
waarts in schier ejndaloos laDge reeks en ver
dween in het donker der loodsen.
Er waren weinig Laitschers onder. Loe merkte
het met een soort van verlichting op. De mees-
ten waren Polen, Ruseen, Galiciërs en Italianen.
Tus8chen deze ongelukkigen drongen zich coqnet
opgeschikte vrouwen, die men niets van de
doorgestane ellende van het tusschendek kon
aanzien. Loe verwonderde zich, waar zij eens
klaps de mooie kleeren vandaan hadden en
waarom dc ambtenaren dezen hier lieten landen,
terwijl fatsoenlijke meisjes uit de kajuit werden
teruggewezen.
Ovef de andere brng gingen de kajuitspassa
giers aan land. Juist kwam het jonge dominees-
paar voorbij, druk pratend met den Amerikaan-
schen collega, die in de automobiel was geko
men. Op de kade bemerkte Loe den heer en
mevrouw Schmitz te midden van hun koffers.
Zij keken radelooB rond en wenkten af en toe
neger, die achteloos voorbijging.
Blijkbaar zochten zij iemand, die hun bagage
kon dragen.
Wat moest er toch worden van die goede,
bekrompen menschen, die zoo hulpeloos als
kleine kinderen waren in het vreemde land
Van Von Steinburg, die hen zoo schandelijk
had afgezet, had men geen spoor gevonden.
Wonderbaarlijk, dat hij van boord was gekomen
bij zulk een scherpe controle. Hjj had dit stel
lig meer bij de hand gehad.
Juist ging de heer Von Wessow aan wal. Hij
keek nog eens om en ontdekte 1 - aan de
reeling. Hij groette haar. Toen legde zij beide
handen aan den mond „Weidmann's Heilriep
zij hem met heldere stem toe.
Een vroolijk lachen gleed over zijn smal
gelaat.
„Weidmann's Dankriep hij terug.
Toen verdween ook hij in de donkere loodB.
Loe staarde in het vuile, bruine water tus-
schen schip en kade en voelde eensklaps weer
een groote treurigheid.
Wie was hij, die heer Von Wessow 7 Hoe
jammer, dut hij ook in dit duister moest ver
dwijnen met de andere ellendigen I Hij had zich
zoo ridderlijk over haar ontfermd, toen op het
perron te Bremen. Hij was zeker een
„Wel, freule, zoo diep in gedachten?"
Dokter Burghardt kwam glimlachend naast
haar.
„Dat alles maakt me zoo treurig", zei Loe.
„Die arme, arme menschen
Aan de reeks landverhuizers over de tusschen-
deksbrug wilde nog maar geen einde komen.
„Peins maar niet te veel over het leed van
anderenU kunt het tóch niet veranderen.
Bedenk liever hoe wij den avond te Philadel
phia zullen doorbrengen. Zoodra de passagiers
van boord zijn, zijn we allen tot uw beschikking,
papa Hansen, oom Dircksen en uw collega en
onderdanige dienaar".
„Prachtig 1" juichte Loe.
Vergeten waren alle sombere gedachten bij
het vooruitzicht op een ontdekkingsreis in de
eerste Amerikaansche stad.
„Wanneer willen wo er op uit trekken?"
„U moet nog een beetje geduld hebbenl E«at
moet alles vaD boord, dat voor Philadelphia be
stemd is. Tegen zes uur zal de kapitein wel
naar den wal kunnen gaan".
„Wat moet ik dan zoo lang beginnen vroeg
zij klagend.
„Komt u in de kapiteinskajuit, daar zit alles
vol reporters en dergelijke krantenmenschen".
Lachend trok hij haar er binnen.
Om de tafel, waarop groote glazen bier ston
den, zaten een aantal heeran, die Loe op het
eerste gezicht allen volkomen gelijk schenen.
Allen de zelfde gladgeschoren, zenuwachtige ge
zichten met de onrustige, alles opmerkende
oogen, de zelfde opvallend gestreepte costumes
met de vierkant opgevulde schoudersde zelfde
reusachtige Bchoenen met de breede strikken en
de naar binnen gebogen punten. Dat waren de
reporters van de voornaamste kranten te
Philadelphia.
„That's the young lady!" zei de dokter en
schoof voor haar een stoel bij de tafel.
Alle scherpe nieuwsgierige oogen richtten zich
op haar, en toen viel er een hagelbui van En-
gelsche en Duitsche vragen op haar neer.
„Dus bent u miss Von Wersten en komt uit
Potsdam?" vroeg de „Daily Express".
„De dokter heeft ons gezegd, dat U den Kaiser
kent" merkte de „Star" op.
Loe zag den dokter ontsteld aan. Deze lachte
genoeglijk.
Nu volgde vraag op vraag.
Vooreerst hoe Amerika haar beviel.
Loe antwoordde, dat zij er nog niets van had
gezien, behalve de loodsen daar, en die bevielen
haar volstrekt niet.
De jonge „cub-reporters" krasten ijverig iu
hun notitieboeken.
Wanneer en hoe vaak zij te Potsdam aan het
Hof was ontvangen.
Of het w aur was, dat de Keizer Teddy Roose
velt had omhelsd.
Of do Keizerin een strompelrok droeg.
Met wie de kleine Prinses zich zou verloven
Hoe de Keizer dacht over de trust-quaestie-
(Wordt vervolgd.)
