De WOGNUMMERS komen.
Familie-polis R.V.S.
Holland Argentinië
Hypotheekbank.
ALGEMEENE
Maatschappij van
Levensverzekering
en Lijfrente
Hoofdagent L. VAN DEN BERG,
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
Alléén
SINGER
SIN GER-M A ATSCH APPIJ.
gevestigd te DORDRECHT.
Van der Zoo de Jong Van Ophoven
DE HUISHOUDGIDS.
Feuilleton.
Miss Sauerkraut.
ENTREE f 0.75.
De wereldberoemde Zangvereeniging »JACOB KWAST*,
uit Wognum, komt Vrl] dag *7 NOV©m-
l3i©;iy een uitvoering geven te AMERSFOORT in de ST.
JORISKERK, des avonds te acht uur.
Kaarten uitsluitend verkrijgbaar bij G. VAN DORSSEN Zn., Sigarenmagazijn, Langestraat 52.
TE AMSTERDAM, DAMRAK 74.
Directeuren:
tl. F. L. BLANKENBERG en Mr. J. VAN SCHEVICHAVEN.
Verzekerd Bedrag:208 MlIliOen Gulden
waaronder Verzekerd Kapitaal I75'/2 n
en verzekerde Rente3'/4
Waarborgen62
Aan verzekerden betaald66
Ontvangsten in 1912.I0'/2 ff
Hoofdinspecteur voor Nederland
P. A. ADAMA VAN SCHELTEMA, NIc. Maoaatraat 51. AM8TERDAM.
Inepecteur voor^Utrecht. Weerd8|nfirc, 0>z> 65bl8. UTRECHT.
Oredlet- vere ontging;
Correspondentschap te Amersfoort.
air. H. J. M. van dea BËKGH
WILHELMINASTRAAT 5.
te Amsterdam.
Zij stelt zich ten doel
het verleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco
het iricasseeren van handelspapier
het ontvangen van gelden déposito
rekening-courant.
De meest practische combinatie voor
ouderdoms-, weduwen- en weezen-
verzorging, is do
VOORBEELD. Iemand van 25 jaar verzekert voor zijn
OUDEN DAG een kapitaal van f 10 000, uit te keeren bij in leven zijn op 55-
jarigen leeftijd, dus na 30 jaar. Sterft hij vroeger doch na het
20ste verzekeringsjaar, dan ontvangt zijne
WEDUWE direct de verzekerde f 10 000. Sterft hij vóór het 20e verzekerings
jaar (bijv. nadat de verzekering 5 jaar heeft bestaan)
dan ontvangt zijn weduwe
ie direct i/i van het verzekerde bedrag dus f 2.500
2e na 15 jaar (dus 20 jaar na den ingangsdatum) 3/4 f 7.500
3e gedurende het tusschenliggende tijdvak 15 jaar,
ter opvoeding van zijne
WEEZEN, een lijfrente van f 1000 's jaars dus f 15.000
IN DIT GEVAL TOTAAL f 25.OOO
DE JAARPKEMIE hiervoor bedraagtf 294.
Op aanvrage worden gaarne tarieven en uitgebreide inlichtingen omtrent
bovenstaande voorwaarden verstrekt door het Hoofdkantoor der R. V. S., Wes
terstraat 3, Rotterdam, den Inspecteur voor Zuid-Holland en Utrecht, A.
SNOEIJ KIEWIT te Rotterdam, Oostzeedijk 193, of den
Ilavlli 13, to Amersfoort.
AMEKEKAANSCH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen.
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN.
Goederen «orden te Amersfoort 's Woensdags franco gebaald en gebracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden.
Onze machines behoeven
geen aanprijzing
in winkels met DIT uit
hangbord zijn de
Naaimaehines
verkrijgbaar.
Amersfoort, Westsingel 49 hoek Yarkensmarkt.
Wij verzoeken slechts
er op te letten, dat ze
aan het juiste adres
gekocht worden.
Telegram-adresHOLARGYP.
Telefoon No. 1021.
Volgestort maatschappelijk kapitaal f 1 250 000.
De COUPONS der 5 pCts. Pandbrieren, vervallen 1
November 1913, zijn van dien datum af BETAAIBAAR
ten Kantore der Bank, en
te AMERSFOORT bij de heeren
alsmede bij hare overige Agenten in de voornaamste plaatsen des Rijks.
Gouden Medaille, Gent 1908.
Onder redactie van mevrouw W. van der VECHT, Oud-leerares in Koken
en Voedingsleer.
Dit tijdschrift verschijnt eiken Zaterdag.
Proefnummers gratis en franco verkrijgbaar bij iederen Boekhandelaar en aan
het bureau van »DE HUISHOUDGIDS*
Burgstraat 65, UTRECHT.
49.)
„Bonjour, bonjour, mademoiselle! Do you
want des chambres garnies?" vroeg de dikke
vrouw aan Loe.
Zij was dus een Fransaise.
Hoewel Loe al meer dan genoeg bad gezien
om afgeschrikt te worden, volgde zij de vronw
toch nog uit beleefdheid in een woonvertrek. Ze
kon toch in ieder geval de kamer we! eens be
kijken. Zoodra zij ia 't Fransch had geantwoord,
daalde er in een breed piUoia een overstelpende
woordenvloed op haar neer. De oude vrouw waa
blijkbaar verrukt, een landgenoote te hebben ge
vonden.
„Voilüjolie, hein
Ze stiet de deur naar een der voorkamers
eD Loe stond heel verrast te kijken, toen
ze een friscb, vriendelijk vertrek met een groot,
rerleidelyk gemakkelijk ledikant voor zich zag.
De ramen gaven uitzicht op den kleinen tuin,
waarin allerlei bonte bloemen wild door elkaar
groeiden. Die kamer zou haar beat bevallen, en
ze behoefde immers niet te .ten bij de spraak
zame Fran^aise I
Min of meer schuchter vroeg ze naar den
prije.
„Un dollar par semaine, car vous ötea Fran-
gaise", antwoordde de vrouw met een welwillen-
den blik.
Eén dollar dat was baast te geefl Loe
jubelde inwendig. Wat zou ze dan lang met
baar geld toe kunnen. Maar ze mocht haar hos
pita toch niet in die dwaling laten omtrent haar
nationaliteit.
„Ik wil de kamer graag huren, madame, maar
ik ben geen Frangaise, al spreek ik vrij goed
Fransch. Ik ben een Daitsche, een Pruisische".
„Hein PrusBienne V',
De vrouw trok een gezicht alsof ze haar niet
goed verstaan had.
„U is Prussienne en waagt het, b(j mij een
kamer te komen huren?" zeide ze eindelijk.
Er kwam een uitdrukking van fanatieken haat
in haar zwarte oogen.
„Maar, madame, de nationaliteit speelt toch
geen rol bjj kamers verhurenEr is toch al
sinds zooveel jaar vrede tusschen Frankrijk en
Duitschland, en u is toch zeker al lang Ameri-
kaansche
„Américaine, moi Jamais 1" En madame
eloeg zich op d'. borst, dat het klapte.
„Vijfenveertig jaar woon ik in Amerika, maar
ik ben en blijf Franfaise, van top tot teen I Ik
wil dadelijk neervallen, als ik ooit een Prussienne
onder mijn dak zou dulden) Ga heen 1
Va-t-enl! Onmiddellijk u verontreinigt mijn
huis
„Ik uw haia verontreinigen?" riep Loe ver
ontwaardigd, „dilt zou moeilijk meer kunnen.
Het vuil zou eerder aan mij blijven kleven.
Maar ik ga al I Mercirt Is gewoon on
gelooflijk
Boos, beleedigd, stapte zij het tuintje door en
sloeg het hekje achter zich dicht.
Wat een belacbiijke manier van doen 1 Dat
had ze niet gedacht, hier in Amerika zulke
fossiele overblijfselen van dien ouden politieken
haat te vinden. In Earopa had ze met verschei
den Fransche 1'amilieB op vriendschappelijken
voet omgegaan. Zij deed op deze reis wel merk
waardige herinneringen op!
Eenigszins wantrouwend keek ze indeavenua
om zich heen. Dit stadsgedeelte scheen wel over
wegend door Franschen bewoond te worden. Ze
zou dus maar maken, dat ze hier uit kwam
aan een tweede afwijzing wilde ze zicL liever
niet bloot stellen.
Zij had eigenlijk altijd symp&thie gevoeld
voor die levendige Franschen met hun mooie,
sierlijke taal. Toen viel het haar evenwel in,
hoe bewonderenswaardig het eigenlijk wae, dat
deze menschen hun nationaliteit door tientallen
van jaren heen bewaarden, hoe ze zich aaneen
gesloten hielden en alle vreemde invloeden weer
den. Bezaten de Duitschers in Amerika maar
wat meer van dien geest.
Flink voortstappend, kwam ze al gauw in een
netter stadsgedeelte. De bungalows waren hier
grooter, de tuinen beter verzorgd. Ook hier ston
den heel wat kamers te huur, maar geen er van
deed minder dan vier of vijf dollar per week.
Verscheidene bewoners bleken Duitschersze
spraken Engelsch met Loe en toonden niet de ge
ringste neigiDg om in eenige schikking te tre
den, omdat zij een landgenoote was. Eindelijk
geheel ontmoedigd, waagde ze het nauwelijks
meer, nog verder naar prijzen te informeeren in
een van die flinke, mooie huizen met hun scha
duwrijke veranda's.
De deftige wijk weer verlatend, zocht ze het
□u in een der nieuwe strateD, waar nog slechts
weinig moderne bungalows tusschen de slordige
bouwterroinen stonden. Besluiteloos rondziende,
bleef ze eindelyk voor een mooi steenen huis
met een breede veranda staan. In dit. huis waren
6ok kamers te huurmaar die zouden wel weer
onbereikbaar duur zijn.
Een knappe dame met een donkergetinte, flu-
weelige huid en groote vurige oogen, was juist
op de veranda gekomen en keek nu naar Loe
mei onderzoekenden blik. Daarop boog ze zich
over het hek en vroeg in het gebroken Engelsch
der Mexicanen „Zoekt u een kamer, young la
dy?"
„Ja, mevrouw maar die in uw huis zullen
me wel te duur wezen."
„Dat weet u nog volstrekt, niet," antwoordde
de Mexicaansche met een allervriendelijkst glim-
ete be-
lacbje. „Komt u maar eens binnen om z
kijken".
Aarzelend gaf Loe gevolg aan het verzoek.
't Zou toch wel tot niets leidenhet huis was
veel te mooi.
De dame ging haar vóór door een keurig ge
meubileerde ontvangkamer, waarin een piano
stond met een mandoline en een guitaar er op,
en bracht baar naar de eerste verdieping. Hier
kwamen een reeks deuren op een met een dik
kleed belegde gang uit. Zy deed een der deuren
open.
Wat een allerliefst tSmertje was dat! In
't midden stond een reusachtig ledikant met een
hemel, dat haast zoo breed als lang was en
bijna de heele ruimte in beslag nam. De overige
meubels waren met rose crétonne overtrokken
en met rose mousseline versierdalles even
popperig en fijn. En aan alle wanden hingen
groole spiegels.
„Keurigriep Loe in eerlijke bewondering,
„maar 'tzal dan ook wel tamelijk duur zijn".
In afwachting keek ze de MexicAausche dame
aan.
„Wel, wat zou u zeggen van anderhalven
dollar per week?" vroeg deze met een veelbe-
teekenend guitig lachje.
„Maar dat is immers niet mogelyk
„Toch wel toch wel I"
Vertrouwelijk pakte ze Loe's arm.
„Ik heb graag knappe jongem6isjes, begrijpt
u. Ze (rekken altijd in een boarding-house. Ik
zou alleen als voorwaarde stellen, dat a af eu
toe eens beneden in de gezelschapskamer kwam
om mij te helpen en de gasten aangenaam bezig
te houden".
„Waarmee bezig te houden?"
„Och, met een beetje praten of pianospelen;
anders niet".
„O, als dat alles is" zei Loe lachend. „Dat
doe ik graag. Wat heeft u voor gasten
(Wordt vervolgd.)
