Bioscoop DE AREND. V uurtorenwachter. Koninklijke Marine. Alléén SINGER SIN GER-M A ATSCHAPPIJ. VETTER Co., DE HUISHOUDGIDS. Stoomwasscherij W. G. BURGER, —SS# ZEIST. - DAT SMAAKT NAAR MEER! ter lengte m meer dan 2000 Meter De Dochter van den 2 unir en IS min. Prijzen gewoonPrijzen gewoonPrijzen gewoon Feuilleton. Waarom 't mis liep. Kennisgeving, dat gelegenheid bestaat tot het aangaan eener vrijwillige verbintenis bij Hr. Ms. Zeemacht Matroos-torpedomaker Kleermaker Matroos-kok Stoker 2' klasse leerling-stoker minimum-leeftijd 21 jaar. maximum-leeftijd 29 jaar. minimum-leeftijd 21 jaar. maximum-leeftijd 28 jaar. minimum-leeftijd 19 jaar. maximum-leeftijd 25 jaar. (indien reeds zeer voldoende kunnende stoken, maximum-leeftijd 29 jaar), minimum leeftijd 16 jaar. maximum-leeftijd 17 jaar. terwijl voor jongelieden op een leeftijd van 14 tot en met 20 jaar immer de gelegenheid is opengesteld om bij de Zeemacht in dienst te treden als jongen, lichtmatroos of matroos 3e klasse. Nadere inlichtingen worden op aanvraag (het zenden van een briefkaart is voldoende) gratis verstrekt door den Commies van aanneming der Marine te Willemsoord (Den Helder). Onze machines behoeven geen aanprijzing in winkels met DIT uit hangbord zijn de Naaimachines verkrijgbaar. Amersfoort, Westsingel 49 hoek Tarkensmarkt. Wij verzoeken slechts er op te letten, dat ze aan het j ns 16 adres gekocht worden. Verkoudheid voorkomen is beter dan genezen en daarbij ook gemak kelijker. Zoodra gij de eerste verschijnselen ervan bemerkt, uw stem heesch of uw keel gevoelig wordt, neemt dan een doos van de bekende en beroemde Wybert-Tabletten, welke verzachting aanbrengen en 't slijm- opgeven doen ophouden. Te bekomen in alle Apotheken en Drogisterijen a 6o cent per doos. Depot te Amersfoort: A. van de WEG, Langestraat 23, telefoon 217. Distill. Wijnen. Likeuren. Liere Trouwe-kerkhof, AMERSFOORT. §Bij den ondergeteekende verschijnt g: iederen Woensdag w j| De Hollandsche Lelie Weekblad onder Hoofdredactie Ëvan jg Jonkvr. ANNA de SAYORNIN LOHMAN. De Hollandsche Lelie" is heteenige ïg Weekblad in Nederland voor dames uit de hoogste en beschaafdste krin- 56 gen. Let hierop voor uwe advertentie, Prijs p. jaarg. f 5.25, fr. p. p. f 6.ïg proefnummer gratis. jJ: Amsterdam. L. J. VEEN. Gouden Medaille, Gent 1908. Onder redactie van mevrouw W. van der VECHT, Oud-leerares in Koken en Voedingsleer. Dit tijdschrift verschijnt eiken Zaterdag. Proefnummers gratis en franco verkrijgbaar bij iederen Boekhandelaar en aan het bureau van »DE HUISHOUDGIDS* Burgstraat 65, UTRECHT. AMERIKAANSE!! SYSTEEM. Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen. GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN. Goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gebaald en gebracht. PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden. Ceuxw Nog beden, woensdag. DonUordna on Vrtl daaavond, teil 01/, en ure, de GROOTE, BOEIENDE en SPANNENDE KUNSTFILM In scène gezet door de Nordische Film Compagny. i.) 't Zou er nu om gaan. Ik moest voor herha lingsoefeningen onder de wapenen komen en als ik het er goed afbracht, zou ik zelfs wor- deD bevorderd tot reserve-kapitein. Het stond bij mij als een paal boven water, dat ik het er goed zou afbrengen. Een paar malen was ik langer ODder de wapenen geble ven dan noodig wasaltijd had ik met genoe gen en met werkelijk grooten ernst mijn zaak jes gedaan en er prijs op gesteld, dat althans in mijn nabyheid Diet smalend werd gesproken over het instituut der reserve-rations, zomer- luitenants en hoe men ons anders wel vriende lijk pleegt te betitelen. Vol goeden moeds dan had ik myn zaakjes bij elkaar gezocht en om me, kort na mijn aankomst in het kleine garnizoensplaatsje eens netjes te kunnen presenteeren aan den majoor, die daar het bevel voerde, mijn uniform, keurig opgepoest, vooruit gezonden. Ik reisde in poli tiek, Mijn sabel had ik in haar bekend foudraal bij me. Ik legde haar met mijn handkoffertje in het bagage-net der spoorweg-coupee. Zóo toen ik de coupee besteeg, namen een paar prachtige oogen van een allerliefste blon dine, die in den anderen hoek van het compar timent zat, me op. Ik zag, dat de eigenares van die oogen alle mogelijke moeite deed om mij thuis te brengen en buitengewoon was geïntri geerd door de sabel, die rustig in het bagage net lag. Nu, en eer de trein goed in beweging was, had ik reeds voldaan aan haar nieuwsgierigheid en haar meegedeeld wie ik was en waarheen ik me begaf. Spoediger dan me eigenlijk lief was ons discours was van d6n alleraangenaamsten aard rolde de trein het station van mijn toekom stige gamizoenstad binnen. Laat me al dadelijk zeggen, dat sedert myn vorige opkomst onder de wapeDen mijn bataljon daarheen was verplaatst en dat ik er nooit te voren was geweest en er dus buiten de kame raden geen levende ziel kendo. In bet officierskorps was alles nog by het oude. Alleen de majoor was nieuw. Hij was een vrij oude jonggezel, glad geschoren en met ge millimeterd haar om nog wat jonger te schijnen en had een leverkwaal, waardoor hij in den regel buitengewoon slecht gehumeurd was en letterlijk onberekenbaar wat zijn luim betrof. Nu dat kon me allemaal heel weinig schelen, want de majoor, die in die week of wat mijn goed humeur zou bederven, moest nog geboren worden. Vroolijk als altijd maakte ik dan mijn joyeuse entree in mijn garnizoensplaats. Mijn lieftallige medereizigsier heesch zich in een soort voorwe reldlijken tentwagen. Ik gaf er de voorkeur aan, den overigens korten weg van het station naar het stadje te voet af te leggenik kon dit dan meteen eens opnemen. Zöndra ik mijn uniform had aangetrokken, stapte ik weer de straat op, óok om de napbtalin- lucht, die ze neg afgaf, hoewel ik haar al een dag of wat thuis had uitgehangen, er wat af te laten waaien. Wat eeD nest. Eer ik het zelf goed begreep, was ik alweer terug bij het punt van uitgang. Maar met dat al had ik heel wat onrust ge maakt. Natuurlijk kenden alle jongemeisjes alle officieren van het garnizoen en toen ik nu zoo rondslenterde, merkte ik overal op, dat de ver schijning van het hun totaal onbekende gelaat hen als voor een onoplosbaar raadsel bracht. Ik dacht terog aan den goeden tijd toen ik voor den allereersten keer in de officiers-uniform me op straat waagde. Maar dat was niet goed, want de weer ongewone sabel kwam me daardoor tus- scben de beenen en het scheelde een haar of ik was languit voorover gevallen. Ik zag ook waar zy woonde, mijn blondine. Myn groet werd beantwoord met zekere leven digheid. Is 't wonder, dat ik 's middags, na afloop vau den dienst by een der jongero collega'3 inlich tingen omtrent haar trachtte in te winnen „Pas op, de majoor heeft een goed oogje op naar was t besluit van het gesprek. Een paar dagen later kwam ik haar tegen op de eemge wandelplaats van het stadje, een tot plantsoen getransformeerde voormalige vesting wal. Ik groette, wij wisselden een paar woorden Mglngen beiden ons weegs. Nog weer een paar dagen later wandelde ik nnffonhHirJ W88 er cuk' WePraatten weereen oogen bhk en gingen weer ieder onzen eigen weg. Dat ging zoo een dag of wat, tot h e t gebeurde. Dien dag brak zij plotseling het gesprek af en ging ze verder. Ik liep om zoo te zeggen tegen den majoor nan, dien ik niet had zien aankomen en die mij nu aankeek op een wijze Den volgenden dag gebeurde het. In het orderboekje vond ik, dat ik aan den tand zou worden gevoeld. Natuurljjk was ik zoo wijs geweest, de paar dagen die ik reeds bij het bataljon was, te benutten om goed uit mijn oogen te kyken en om te vragen waar de reusachtige gevechten tegen een veronderstelden vijand werden gehouden en hoe zoo'n zaakje in elkaar werd gezet. Ik bad al zóo veel van die dingen meegemaakt, dat ik ze letterlijk kon droomen. Het bleek al aanstonds, dat ook in het voor het bataljon vry- wel nieuwe terrein precies het zelfde werd ge daan als in het vorige, geheel en volkomen naar een sedert onheuglijke jaren astgesteld pro gramma. Ik bad nog allen tijd om het terrein myner toekomstige heldendaden nog eens heel nauwkeurig in oogcnschouw te gaan nemen en wist een uurtje later welke boomen, schoor- steeneD, alleenstaande huizen, boschrandeu en andere gewichtige terreindeelen er waren, kende alle plaatsjes die wel en alle die geen dekking aanboden. Elke denkbare mogelijkheid was er minstens al tienduizend maal geweest. Zelfs was er een stevige mesthoop en ik wist maar al te goed, dat oude koemest met aarde en boomwor tels een prachtige dekking was tegen het aller hevigste artillerie-vuur. (Slot volgt.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1914 | | pagina 4