ALA-COLA
verfrisschende en
alcoholvrije drank.
IETEI
- 1ST
Stoomwasscherij W. G. BURGER.
2* ZEIST. 3
AMERIKAANSCH SYSTEEM.
Morden, Vrijdag
Alléén
SINGER
SINGER-MAATSCHAPPIJ
Feuilleton.
De valsche erfgenaam.
is de meest
Verkrijgbaar bij H.H. Winkeliers en in alle fijne ('afé's.
OPENBARE LEESZAAL
Beukenlaan 2.
Vrye toegang voor ieder boven 18 jaar.
Couranten Vakbladen Tijdschriften
Boeken Adresboeken.
UITLEENBIBLIOTHEEK.
Wasschen geheel opgemaakt of droog toegeslagen.
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN
Goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gebaald en gebracbt.
PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden.
p-i millTP ZEE- en RIVIERVISCHHANDEL
0 n «J iwl mEJ paling-, Zalm- en Elftrookerijen
RO O KEK IJ EN: te UTRECHT, K.lierslnwt; te HARDERWIJK, Heven
AMERSFOORT, Langestraat 14, Tol. Int. 277. 0
.T.i.nrmtT TV'tal dl m..i f_. iiaa a.11> 1I~li» TT
UT RECHT. Luge VlMtrut ST, Tel. Int. 1182Steenweg 49. Tel. Int. 1749.
©VERSCHE ZALM, TONG, TARBOT, HOLLAND
SCHE SCHOL, LEVENDE ZUIDERZEEBOT,
BLANKE HOLLANDSCHE ZOl TEVISCIl on
V ER SCH GEPELDE ZUIDERZEE GARNALEN.
X-iiilcverbramciing"-
OPENBARE VERGADERING van de Anti-rev. Propagainla-Club
„GROEN VAN PRINSTERER' op VRIJDAG 12 JUNI, in .Amicitiat.
Spreker Dr. G. WISSE,
met bovenstaand onderwerp.
Aanvang1 8 uur. Entróe 10 ot.
Gereserveerde plaatsen 25 ct. Kaarten verkrijgbaar bij de boekhandelaren BERENDS,
ELZENAAR en VEENEXDAAL. Ook voor dames toegankelijk.
in winkels met DIT uit
hangbord zijn de
Naaimachines
verkrijgbaar.
Onze machines behoeven
geen aanprijzing
Wij verzoeken slechts
er op te letten, dat ze
aan het j u I 81 e adres
gekocht worden.
Amersfoort, Westslnge 49 hoek Tarkênsmarkt.
35.)
„Hebt je hem gevraagd? Te Pangbourne?
O, dat ie lief van u Maar u gaat er niet vöor
de volgende maand heen, wel Nog een maand
in de nabyheid van die dame kan fataal voor
hem wordenik hoop, dat wij er eerder een
eind aan kunnen maken. U weet, dat Percy
altijd ais een zoon voor hem is geweest, hij
achtte het zijn plicht, alles te doen wat hij
kon".
„Natnurlijk" stemde Helen toe, verstrooid
zy keek door het venster, naar de boomen op
het plein en naar de kinderen van anderen,
die in leven gebleven waren. „Wil je nog thee
Het proseer'ii .m haar vriendin prikkelde
haar; eer yu„<. blik voelde zy iets als spijt
over haar poging om te helpen.
„Neen, dank je lieuach niet 1" zeide Agatha.
„Onder ons; kent je haar misschien Zij heet
Rosa Fleming, en is weduwe var een kolonel.
,,'kdenk, dat er duizenden vrouwen zijn, die
wij niet kennen, en die toch heel aardig zijn",
antwoordde Helen koel. „Misschien zou sir
Adolphus heel gelukkig met haar zijn".
Ken tikje verlegenheid mengde zich in Agatha's
teedere zorg voor hem.
„Denk je zeide ze „is 't heusch
,,'t Valt natuurlijk niette ontkennen, dat het
een groote teleurstelling voor Percy zou zijn
maar daaraan denken we minder dan aap 't
schandaal. Wat zal de wereld er wel van zeggen
Wij hebben gelukkig inlichtingen ingewonnen
er moet aan alles een grens zijn, 6ok aan
oom Adolphus zwakheid. Zy is absoluut onmo
gelijk. 'k Kan tegen jou wel openhartig spreken
zij is het jaar v6or je trouwen herbaaideiijk te
Londen gezien met je man en de menschen
zeggen, dat hij haar heel goed kende".
Helen verbleekte een weinig de dolkstoot
kwam te onverwBcht maar ze wankelde niet.
Haar vriendin zat naar haar toe gebogen met
een vertrouwelijk lachje op het gelaat, en zij
lachte fijntjes terug.
„Is 't waar?" zeide ze. „Och, er zijn altyd lui,
die blij zijn, als ze onaangename dingen kunnen
zeggen. Wil je heusch geen thee meer Je hieldt
er anders zooveel van".
„Ik durf niet. De dokter heeft tegen Percy
gezegd, dat ik inijn zenuwen ruïneerde met thee.
Hoe bemoeiziek, hè? Ik moest beloven, het
theedrinken te laten. Percy smeekte mij er om
en als je uit liefde trouwt, doe je zulke opoffe
ringen u kunt zich niet begrijpen, tot welke
belachelijke dingen iemand in staat is! Maar
zeg, Helen, er is geen twyfel aan, hoor' Oom
Fred had kamers in het zelfde huis als Jardine,
en hij heeft haar eens by je man aangetroffen.
Ik geloof niet, dat er nu nog iets van aan is.
Natuurlijk ziet bij haar een enkelen keer uit
oude kennis, maar 't is een rare dame".
Helen dacht, dat Agaiha hai.r hart wel moest
hooren kloppen. Zij kampte met zicbzelve; de
zwakte steeg van haar lichaam naar hr ,r her-
Benen zij zag als door een mi i. Zij werd ge
slingerd tus8chen een hartstochtelijke begeerte,
de hatelijke vrouw tegenover haar verder uitte
vragen, en afschuw om haar die voldoening ta
gunnen. Trots zegevierde.
„Ter wille van oude kennis veroorloven de
menschen zich vele vrijheden", zeide ze op vas-
Un toon. „Waar ga je dezen herfst heen Naar
Oakenhurst zeker? Doe rayn hartelijke groeten
aan je moeder, als ik je vóór dien tijd niet weerzie.
Agatha stond op; met inspanning hield zij
den glimlach op haar gelaat.
,,'t Was heel lief van je sir Adolphus te vra
gen zeide zij nog eens, „natuurlijk kon je niet
weten, wat wij hadden ontdekt".
Ze kusten elkander altijd bij 't afscheid. Als
mevrouw Biigh 't nu naliet, zou ze bekennen,
dat ze geslagnu washaar oogen verrieden baar
vrees, zich e verraden.
„Ik moet gauw weg", zeide zij, „ik wist niet,
dat het al zóo laat wae. Wy dineeren vroeg".
Helen stak haar enkel de hand toe, zonder
een beweging van kussen te maken. Zij drukte
die hand zacht.
„Adieu I adieuriep ze, nog steeds glim
lachend.
Op 't ooganblik, dat d« deur gesloten werd,
was Helen s overwegende emotie een gevoel van
verlichting. Zy liet zich zacht in den stoel glij
den en 9taarde een poos vóór zich uit zonder
iets tc zien.
Was het waar Nog geen achttien maanden
getrouwd en nu ol ontrouw aan haar. Haar
verstand zeide haar, dat het een boosaardige
leugen was, maar verstand kon den ontwakenden
twyfel niet tot zwygen brengen.
Hoe kon Agatha 't hebben vernome:.. Ze
hadden hem gezien I V/ia Agatha of vrienden
van haar? Werd er al over gepraat? Waar was
die Rosa Fleming. Zelfs de naam was haar ge
heel onbekend. Zij tastte in het duister
Zou ze hem vragen of 't waar was 4 Zou ze
't hem zeggen? Hij was in de rookkamer; ze
kon naar hem toe gaan en hem vertellen, wat
haar gezegd was, nu, terwijl de indruk levendig
wns. Ze rees al half op, maar ging weer zitten,
't Was toch te onnoozel. Welk antwoord kon
hij geven Hij zou niets anders zeggen, dan dat
die vrouw niets voor hem was en daardoor zou
voor haar de twijfel blijven.
Zou de verdenking haar dan altijd moeten
vervolgen
Trannen verzamelden zich 1 haar oogen en
drupten op de saamgevouwen handen. Hoe
konden toch vrouwen die dingen verdragen,
welke glimlachend gefluisterd werden over thee
tafels Hoe dikwyls had zij vrouwen aardigheden
hooren zeggen over de ellende van anderen,
zooals er nu grappen gezegd zouden worden
over haarl Zij rilde.
Koe durfden zij lachen, wijl toch ook mor
gen haar eigen beurt kon komen
Als ze den man niet liefhadden, was haar
smart natuurlyk geringer, de vernedering ge
makkelijker te dragener waren misschien
ook vrouwen, die niets meer verlangden, dan
het behouden van de positie die ze door haar
huwelijk hadden verkregen. Zij, die trouwden
zonder liefde, moesten de minst beklagenswaar
dige zijn als ze niet later begonnen lief te hebben,
gelijk zijzelve had gedaan toen het te laat was 1
Ze haatte de vrouw, die ze niet eens kende.
Zij bleef onbeweeglijk zitten tot de gong werd
geluid voor het Hjuer. Zo keek even in den spiegel
en ging toen langzaam naar haar kamer om zich
te laten kleeden, zij kon wel hoofdpyo voor
wenden en op kamer haar eten maar mor
genavond zou ze toch naar beneden moeten
gaan. Wat was een avond meer of minder. De
noodzakelijkheid, Maurice te antwoorden aan
tatel, haar gewono houding aan te nemen in
den salon, eischte van haar wat men noemt
bovenmenschelijke inspanning. Het gebeurde
tegenwoordig niet dikwijls, dat hij uitging na
't diner nu zij er de voorkeur aan gaf, thuis te
blijven doch som ging hij naar de club, en
zij wachtte of hij ook zou zeggen, dat hij dezen
avond uitging. (Wordt vervolgd.)
