5
„EYSINK" Rijwielen
lichten gang en soliditeit.
Alléén
SINGER jg|
SINGER-MAATSCHAPPIJ,
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
Reisbelasting.
Solied.
Sierlijk.
zijn overal bekend door hun
Snel.
Sterk.
DE HUISHOUDGIDS.
MAILDIENSTEN
Feuilleton.
De valsche erfgenaam.
Onze machines behoeven
geen aanprijzing
tn winkels met DTT uit- Ellfjjr ffnt\
hangbord zijn de
Wij verzoeken slechts
M er op te letten, dat ze
Naaimachines
aan het j n 1 s t e adres
gekocht worden.
verkrijgbaar.
Amersfoort, Westslnge 49 hoek Vorkensmorkt.
0| PANDBRIEVEN met WINSTAANDEEL van de
|Q ÏIUIIUUU UUU1U I1111U11Ü.U 11] pul
t« 00RINCHEM
(geplaatst aan Pandbrieven tot einde Mei 1914: f1810660)
zyn verkrijgbaar by alle Effectenkantoren.
Agent voor AMERSFOORT
AMERSFOORTSUH WISSEL- en EFFECTENKANTOOR.
Alwaar tevens de Jnli conpons met winstaandeel betaalbaar z(jn met resp. f25.22 en 12.61.
ZEIST.
AMERIKAANSCH SYSTEEM.
Wasschen geheel opgemaakt of droog toegeslagen.
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN
Goederen vorden te Amersfoort 's Woensdags franco gebaald en gebracbt.
PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden.
De ondergeteekenden, vormende het Sub
comité voor Amersfoort van de Vereeniging
»Reisbelasting«, veroorloven zich de vrijheid,
U hierbij dringend te verzoeken eene kleine
gift af te zonderen voor hen, die om ge
zondheidsredenen naar buiten moeten en
niet kunnen gaan door gebrek aan de
noodige middelen.
Vragen wij allereerst steun aan hen die
reisplannen hebben, ook van de niet-reizen-
den zal elke gift dankbaar worden aanvaard
door
Mej. D. A. SIDDRE.
Mevr. GRONEMANDoornbos.
Mevr. KNOPPERS—Van Eijbergen.
Mevr. KNOOTE—Van Lanschot
Hubrecht.
Bij den ondergeteekende verschijnt j
iederen Woensdag j
De Hollandsche Lelie
Weekblad
onder Hoofdredactie
van
Jonkvr. ANNA de SAVORNIN LOH.HAN.
j Zij, die zich met 1 Juli a.s. ahon-
neeren, ontvangen het blad vanaf 2
f heden tot dien tijd gratis.
j Prijs p. jaarg. f 5.25, fr. p. p. f 6.—.
proefnummer gratis.
- An.sterdam. L. J. VEEN.
Gouden Medaille, Gent 1908.
Onder redactie van mevrouw W. van der VECHT, Oud-leerares in Koken
en Voedingsleer.
Dit tijdschrift verschijnt eiken Zaterdag.
Proefnummers gratis en franco verkrijgbaar bij iederen Boekhandelaar en aan
het bureau van >DE HUISHOUDGIDS*
Burgstraat 65, UTRECHT.
WIJZE van VERZENDING.
Laatste
Busi.ichtino
JUNI.
JULI.
OOST-INDIË.
Uit Amsterdam, met de s.s.
der Maatschappij Nederland.
10.— 's av.
6. 1»
3. 17. 31
Uit Rotterdam, met de s.s.
der Rolterdamsche Lloyd.
10.— 'sav.
12, 20
10, 24
Over Oenua, met de s.s.
1, 15, 29
der Maatschappij Nederland,'j
6.5 'e m.
8, 17
Over Marseille, met de s.s.
7, 21
der Rolterdamsche Lloyd.*)
3.10 'sav.
9, 23
Id. met de Fransche pak-
11, 25
boot.*)
6o25 's ra.
18, 27
Over Brindisi, met de En-
5, 19
3, 17, 31
gelsche pakketboot
10.45 'sm.
12, 20
10, 24
Over Napels met de Duit-
sche pakketboot
8.10 'e sv.
10, 24
8, 22
SURINAME.
uit Amsterdam.
10.— 'sav.
4, 18
2, 16, 30
over Saint Nazaire.
6.25 's m.
9
over Southampton.
10.— 'sav.
1, 15, 29
13, 27
CURAQAO.
over Amsterdam.
10.— 'sav.
4, 18
2, 16, 80
over Hamburg
10.- 'sav.
5, 19
5, 19
Dinsdag
en Vrijdag
over Neiv- York
5.16 'sav.
Dinsdag
en Vrydag
NOORD-AMERIKA
Nazending 5.10.
Suppletoir» mail voor brieven, briefkaarten e.i
kende stukken van allerlei aard 6.25 's morgens.
Ter drukkerij van de Naam-
looze Vennootschap „De Amere-
foortsche Courant voorheen 'irrna
A. H. van Cleeff" worden spoe
dig, net en billijk vervaardigd:
Aanplakbillelten
Aandeelen
Bestekken
Bon boekjes
Briefhoofden
Circulaires
Cheques
Doodsberichten
Dissertaties
Enveloppen
Facturen
Formulieren
Eeleibiiletton
Huwelijksbrieven
Inwikkelpapioren
Jaarverslagen
Kennisgevingen
Linieerwerk
Menu's
Nota's
Orderbriefjes
Pandbrieveu
Prijscouranten
Quitantiën
Registers
Rouwbrieven
Staten werk
Tarieven
Trouwbrieven
Uitnoodigingsbrieveu
Verlovingskaarten
Visitekaartjes
y Wissels
Zegels
en elk ander voorkomend
boek- of steendrukwerk.
„Maatschappelijk viel Helen uit. „O ja, dat
vergat ik. Maar wat doet het er toe of ik er
masteehappelijk onder zou lijden. Mijn hart
spreekt zeker niet mee en het komt er zeker
Diet op aan of ik me vernederd gevoel. De gel
delijke positie is immers hoofdzaak en al het
andere ie maar van ondergeschikt belang. Ik
ben nog niet zóo ver, dat ik voor martelares
zou kunnen spelen".
Zij hief het hoofd op en zag haar moeder vast
in bet gelaat.
„Ik zou mij niet aan de oneer onderwerpen
om een baronnen kroon te behouden".
Haar moeder liep door de kamer op en neer
in besluitelooze onrust. Helen gaf haar een kus
en trok haar terug op haar stoel.
„Ik zal u nn met rust laten, mamahet was
genoeg".
„Ben je vermoeid, lieve? Goeden nacht. Ik
ga nog niet naar bed Zij liet haar hand
in die van Helen. ,.!k ben zeker van éen ding,
dat bij veel van je houdt. Daaraan twijfel ik in
't geheel niet. Als hij je verloor, zou hij vreese-
lijk ongelukkig zijn".
„Laten we er niet meer over spreken, mama".
„Wacht nog even. Jk meen het. Wat hij ook
mag hebben gedaan, of niet gedaan, hij houdt
heel veel van je; verlies dat niet uit het oog".
,,'t Zou mjj niet verwonderen, als hij nog van
me hield. Hij heeft heel veel van me gehouden
't was mijn schuld, dat hij het niet meer toonde
dat weet ik".
„En toch zou je van hem willen scheiden
om een dwaasheid Zou dat niet hard van je
zjjn Ga nog eens zittenje kunt tóch niet
alapen. Ik wil je iets zeggen, dat wij vrouwen,
eerst na lange ervaring leeren. Wij leeren het
eigenlijk nooit geheel, anders zouden er niet
soovelen ongelukkig zijnmaar na jaren beginnen
we er iets van te begrypen. We mogen onze
mannen niet beoordeelen van ons eigen stand
punt. We zijn in 't algemeen beter dan da
mannenwij mogen hen niet te gauw veroor-
deelen. Een vrouw die niet wil gelooven, dat
haar man haar liefheeft, enkel omdat men haar
vertelt, dat hij wat onstandvastig is, begrijpt
alleen haar eigen noluur en niet de zijne
„Enkel?" zei Helen „enkel, omdat men het
haar vertelt of omdat zijzelf het ontdekt
Lady Wrensfordsley hield een lang betoog
zonder haar dochter sterk te overtuigen. Eindelijk
stond Helen op, om naar haar kamer te gaan.
„Goeden nacht, HelenJe oogen zijn rood
Wil je mijn poederkwastje even Hij mocht 't
eens merken".
„Heeft u alles wat u noodig hebt, mama
Een boek
„Neen; ik zal niet meer lezen. Volg nu mijn
raad en ga het onheil niet tegemoet".
„Ik zal morgen 't ontbijt op uw kamer laten
brengen; dan behoeft u niet zoo vroeg op te
staan".
„O, ik sta lóch op; ik houd niet van laat
beneden komen. Halftien ontbijtje, is 't niet?"
„Heusch, blijf liever boven u zult zoo moe
zijn. Ik zal zeggen, dat ze u niet roepen".
„Nu als je dat denkt 't zal misschien ook
beter zijn. Goeden nacht".
„Goeden nacht".
Maurice had geen bezoek aan Rosa gebracht,
sinds Helen over haar had gesproken. Zijn vrees
was verminderdmaar bij vond het prettig
noch nuttig, naar haar toe te gaan. 't Was hem
onmogelijk, op zijn gemak le zijn in tegenwoor
digheid van een vrouw, die hem had gezegd,
dat hij een leugenaar was en een schurk en hij
vond, dat de enkele visites, welke hij al bij
haar gemaakt had, voldoende waren om baar
te toonen, dat hij haar vergevensgezindheid
waardeerde.
'n Paar dagen nadat lady Wrensfordsley was
vertrokken, kreeg hij weer een briefje, waarin
hem werd verweten, dat h\j was weggebleven.
Hij antwoordde, dat hij op 't punt stond, Lon
den te verlaten om naar Croft CWurt te gaan.
Dit was waarhjj verzuimde echter, er bij te
voegen, dat hij dien avond wilde gaan om den
volgenden dag terug te {komen. Zulk een vlie
gend uitstapje, met of zonder Helen, deed hij
dikwijls om den ouden sir Noël te gaan bezoeken.
Rosa was niet in haar schik. Dat zij de hulp
vun Maurice zeer noodig hud om haar doel le
bereiken, was baar in de laatste dagen duidelijk
geworden.
Sir Adolphus ging óok weg en den Taatsten
keer, dat bij bij haar was geweest, had hij ver
teld, dat hij den eersten der volgende maand
naar Pungbourne ging om de gast te zijn van
Lady Jardine.
Pungbourne was een heel eind van het Lang
ham-hotel, maar in vergelijking van andere
plaatsen, die hij genoemd had, was het naa9t de
deur. Een zucht tot reizen scheen plotseling den
ouden heer te hebben aangegrepen ;hij had zelfs
Damascus genoemd, waarvan zij sprakeloos had
gestaan.
Zoo ze in den loop van het gesprek nog niet
had gemerkt, dat haar vooruitzichten een on-
verwachten tegenslag hadden gekregen, dan zou
de daarop volgende week 't haar duidelijk heb
ben gemaakt. Nu hij ge.n enkelen keer werd
aangediend, zug zij in, dat het meer geluk dan
wijsheid was, waardoor zij kon blijven vertrou
wen op haar overwinning. Hij zou de gaBt van
Maurice zijn; als bij haar in het zelfde huis
ontmoette, zou bij niet kunnen nalaten, zijn be
wondering om te zetten in een aanzoek. Het was
nu een dringende eisch, dat zij óok te Pung
bourne werd genoodigd.
En daar ging nu Maurice uit de stadbij was
misschien al weg.
Woedend wierp zij zijn briefje op den grond.
Inderdaad was hij juist naar het station ver
trokken, op het zelfde oogenblik, waarop zij de
enveloppe openscheurde. Helen ging ditmaal
niet mee; zij zat nog aan tafel, daar hij was
weggegaan eer het dessert kwam.
Het dessertbordje stond vóór haar, maar de
vruchten bleven onaangeroerd. Terwijl zij zat
ua te denken 't waren geen vroolijke gedach
ten hoorde zij een rijtuig naderen en het
omdraaien van een sleutel in de huisdeur zeide
haar, dal haar echtgenoot was teruggekomen.
Hij had zeker iets vergeten.
Zij hoorde de stokken en parapluies in den
standaard rammelen, terwijl een overjas er te
genaan werd geslingerd. Hij scheen gauw te vin
den wat hij zocht, want het driftig zoeken duur
de korl; toen bracht het afstrijken van een
waslucifer met een klein knetterinkje haar op
de gedachte, dat het zijn sigarenkoker was, dien
bij had vergeten. Hij snelde haastig weer naar
buiten, de deur werd dichtgeslagen en het rijtuig
raakte weer in beweging. Weldra hoorde zij het
niet moer.
In de straat was het op dit oogenblik stil.
Helen zat wat te spelen met haar vork. Zij
verveelde zich. Was het maar bedtijd I Zij
verkeerde in een wonderlijke stemming, verlicht,
dat zij van zijn tegenwoordigheid bevrijd was,
en toch eenzaam zonder hem. Zij kreeg spijt,
dut zij niet wus meegegaan naar Oakenhurst.
Er werd gescheld zij hoorde, dat het de post
was. Merkwaardig zooveel tijd als de knecht
noodig had lusschen de voordeur en die van de
eetkamer.
„Voor meneer of voor mij vroeg ze.
„Voor u, mevrouw".
Zij zag de Bleutels van Maurice liggen op het
blaadje naast den brief.
„Waar komen die vandaan?"
„Ze waren in de haast in de deur blijven
bteken, mevrouw. De brievenbesteller zag b
gelukkig. Daarom oicef hij wachten, mevrouw.
Ik had geen klein geld bjj me, mevrouw".
„Ja, net gelukkigI Leg ze daar maar neer.
En, Plummer
„Ja, mevrouw
„Geef dien man een fooitje, als hij weer komt".
„Ja, mevrouw. Een halve kroon?"
„Ja, dat is goed Neen, geef hem maar een
hal ven souverein. Ze hadden best gestolen kunnen
worden, en dat zou heel lastig geweest zijn.
Vergeet het niet; geef hem morgenavond een
halven souverein. Let maar op tegen den tjjd
als je denkt, dat hij in de struat is".
„Heel goed, mevrouw."
De brief beteekende niets; hij was van een
leverancier.
(Wordt vervolgd.)
