No 8530 64e Jaargang Stadsnieuws Uitgave van de Naamlooze Vennootschap „De Ainersfoortsche Courant, voorheen Firma A. Hj van Cieeff"^ HOOFD REDACTEUR F. J. 7RSDERZK8. AMERSFOORT. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond. Abonnement per 3 maanden 1.— franco per post 1.15. Advertentien 16 regels 60 cent,; elke regel meer 10 cent. Bijregel- abonnement reductie, waarvan tarief op aanvraag kosteloos. Legale, officleöle- en onteigening»* advertentien per regel 15 cent Reclames 1-7» regel» ƒ1.25. Bewijiinummer» naar bulten worden in rekening gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 centi Bij advërtentien van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht BUREAU: KOnTSGXLSOHT V Postbus 9. Telefooi. 19, Eeu daad. Toen begin Augustus de oorlog, de gru welijke, de ongewoon geweldige, kwam over bijna alle landen van Europa, is in vervul ling gegaan het Bijbelwoord >als éen lid lijdt, lijden alle leden mede* en is er in ons geregend vaderland, met ter zijde stelling van betgeen ons .neidt, éen drang geweest' om toch iets te doen voor onze medemen- schen, die zóo schrikkelijk werden bezocht. Arm en rijk heeft gewedijverd om zooveel mogelijk het leed te verzachten, dat was gekomen over totaal onschuldige slachtoffers van Ja, van wat? We weten niets van de grondoorzaak van dezen oorlogwe weten niets van het verloop van -'en krijg; we weten slechts éen zaak en wel, dat, als alle dingen, hij zal eindigen. En onze plicht is het, dit einde te bespoe digen. Wij mogen niet maar lijdelijk toe zien, dat duizenden jongemenschenlevens ontijdig worden afgesneden wij kunnen niet zonder ook maar een enkel woord van pro test de verdere vernieling aanzien we wil len stuiten nóg meer vernietiging van het intellectueele, hpt beste deel der volkeren, die nu meedoogenloos elkaar bekampen met zwaard èn pen. In ons allen, die nog mochten blijven bui-' ten den oorlog, dringt het meer en mee?, een daad te doen, die ten goede zal komen aan het tegenwoordige geslacht, maar nog veel meer aan hen, die na ons komen. »Maar wat wilt ge dan toch* zal men ons toevoegen oorlog is toch oorlog; vergeet toch niet het a. la guerrq comme a la guerre*. We vergeten niets. We kunnen helaas geen oogenblik vergeten, dat het oorlog is en dat het zwak-zedelijk gevoel der mensch- heid uitdacht den brutaal-cynischen zin >a la guerre comme a la guerre*, als een excuus voor hetgeen niet is te verontschuldigen, als een prop om den mond des rechtvaardigen te stoppen, als een dooddoener om het zwij gen op te leggen aan ieder, 'die zou willen protesteeren. We weten, dat alles en we vergeten niets. Maar is de misdaad er minder door? Is het onrecht er door ongedaan gemaakt? Worden de onschuldig gedoóden er' levend door, de voor hun leven verminkten of in hun gezondheid geknakten hersteld, al het zedelijk en stoffelijk besmeurde en bedor- vene rein en heel? Wat geeft de uitspraak »a la guerre comme a la guèrre* tot ver zachting van leed, tot herstel van niet te vergoeden verlies? Wie »a la guerre comme a la guerre* roepen, moesten bedenken, dat, morgen aan den dag, door een gril, door de willekeur van het lot, ook zij hi»n eigen dommen in vlammen kunnen zien opgaan, hun dierbaarste betrekkingen gedood, hun kinderen verminkt of moreel geschonden, al hun rechtsgevoel verkracht. Men spreke van »a la guerre comme a la guerre* tot het gebroken moedertje, dat niets meer heeft van het hetgeen tot voor korten tijd haar geluk uitmaakte, niets van haar vriendelijken haard met man en kinde ren er om heen. Of tot den jongen man, die voor zijn oogen zijn vadèr zag dood schieten en, toen hij dit wilde verhinderen, werd overweldigd en nu afwacht het niet onzekere lo'v, dat de overwinnaar de sterkste, met zijn» recht* over hém heeft beschikt A la guerre comme a la guerre is een brutale krijgsleus, een vrijbrief voor rechte loosheid en bandeloosheid. Een verontschul diging is zij niet en eén troost nog minder- Waarom zouden we dit nie.t eens uit spreken Is de wereld dan zóo mooi, zijn zijn hoog- ste-toon-voerdérs dan zulke brave menscheq en doen zij dhn zulke nobele daden, dat we zachtkens met hen moeten handelen^ hun doen en laten hemelhoog moeten prijzen We meenden, dat men nog altijd de men- schen zou kunnen kennen aan hun werken. Welnu, wat we van hun werken zien, is af schuwelijk. En tegen al dat afschuwelijke komen we op. Ergert dat iemand? Dat spijt ons; maar daar kunnen we niets aan doen. Wordt de sterkste boos* omdat we zijn daden afkeu renswaardig. vinden? Nu, dat moet dan maar-; ook daaraap kunnen we niets doen. Hij, de sterkste*, de overwinnaar, van welke natie hij ook moge ,zijq, leeft in een tijd, waarin men zijn gruwelijkheden nog toelaat. Hij heeft zich geestelijk gevoed met denkbeel den, die, hoevVel iu de moderne maatschappij nog in zwang, eigenlijk thuis behooren bij kannibalen. Dat moge eenigszins dien sterkste tot excuus dienen worden daardoor de wanstaltigheden, die hij pleegt, daardoor minder wanstaltig? Men denke maar eens aan het opblazen van loopgraven, met allen die daarin zijn. En wanneer zou de gelegenheid actueeler zijn om, dit uit te spreken dan thans, nu iedere dag zijn groote dosis rechtsverkrach ting te zien geeft? We wilden, dat het vakeri dat het meer algemeen werd uitgesproken, opdat, wanneer deze moord- en brandgruwel voorbij zal zijn, zal hebben uitgewoed, de openbare consciëntie zóo schrijnend is ge kwetst door hetgeen beschaafd, Europa van 1914 en 1915 heeft gedaan, dat er maar éen gedachte over de aarde zal opgaan, deze namelijk; Nopit, nooit weérl De oorlog is een verkort begrip van onrecht, leugen en misdaad. Alles wordt er door vervalscht, ontwricht, bezoedeld. Voor een dergelijken haard van moreele en stoffelijke besmetting is in de wereld geen plaats meer. We zijn ontevreden op onszelven, dat we volstaan met ons te houden buiten het ge vaar óok al kost dit veel overleg van de Regeering, heel veel opoffering van leger en vloot. Meer en meer wordt in ons de overtuiging wakker, dat we niet mogen volstaan met onze zelfgenoegzaamheid, niet mogen redeneeren»In Den Haag en op onze grenzen wordt voor ons gewaaktwe behoeven ons niet te bekommeren over de rest*. En meer en meer verheugen we ons er over, dat mannen en vrouwen van zeer. uit-- eenloopende staatkundige en godsdienstige opvatting ons den weg wijzen om iets te doen. We. mogen niet langer rustig toezien, mogep niet spreken over onmogelijk te be reiken utopieën, over plannen die in de lucht zweven we moeten elkaar aansporen om elke poging, hoe klein ook, te steunen met al onze kracht. Hoe meer daartoe mee werken, des te zekerder en des te spoediger slagen we. Ook in het buitenland zijn vredesklanken waar te nemen. Laat ons, klein volk, een groote daad doen en de hand reiken aan allen, die aansturen op een blijvenden vrede. Laat ons kennis nemen van en spreken over al hetgeen in die richting wordt ge tracht. Thans is dit nog een zwak geluid doch als we ernstig willen, dan zal dit aan groeien tot een storm, waarnaar zelfs de meest oorlogszuchtige zal hebben te luisteren. Den 8 October is opgericht de »Neder- landsche Anti-Oorlog Raad*, een organisatie, welke zich ten doel stelt, de tot stqq.d ko- ming van den duurzamen vrede door krachtige samenwerking zoovyel in het bin nen- als het buitenland. Hij riep den steun in van allen en zeer velen, J van allen rang en stand gaven reed§gevolg, aan dien oproep. Die steun is vooral,;van moreelen, minder van materieelen aard. Voor éen kwartje reeds kan menlid wor- den vereenigingen kunnen toetreden tegen eep, minimum-cdntribqtie van f2.50. Donderdagavond is ook hier, althans in beginsel, een afdeeling opgericht. Sluit u aan. Laat op de woorden van spijt en deer nis volgen een daad, klein in aanvang, doch zeer groot in haar gevolgen. 1 Onze straatnamen. In het nummer van 14 Januari hebben we aan den heer R. Groenveld, chef der afdee ling Bevolking en Burgerlijke Stand ten Gemeentehuize, hulde gebracht voor den ar beid, dien hij verrichtte om het Amersioortsch adresboek zoo betrouwbaar mogelijk te ma ken een inderdaad geweldig; werk, dat maan den achtereen alk oplettendheid vraagt en aanstond» weer moet ter hand genomen om de volgende, editie, even nauwkeurig te doen zijn. Van dien lof nemen we geen woord terug, al blijkt, bij het raadplegen, dat er eenige veranderingen dringend noodig zijn, wil het adresboek bruikbaar wezen voor ieder. Op de eerste plaats betreft dit de Alpha- betische stratenlijst. Het ligt voor de hand. dat de samensteller van het adresboek daarbij heeft gevolgd de verordening van 1914; maar de volgorde daarin is al zeer onpractiscb, zooals we reeds een jaar geleden aantoonden. Vooral wat betreft de straten en pleinen, die genoemd zijn naar personen. Bij sommige is de voornaam daaraan toe gevoegd; bij andere niet. En dit nu geeft aanleiding lot dubbel zoeken naar een adres. Bij sommige is de titel gevoegd vande(n) persoon diefn) men wilde huldigenbij andere riTèt. Ook dit bemoeilijkt het zoeken. Het is een zeer loflijk denkbeeld van het Gemeentebestuur, op de straatnaambordjes een korte aanduiding te geven omtrent de personen naar wie de straat werd genoemd doch het is onjuist,, in de stratenlijst die toe voegingen te gebruiken. Tusschen haakjes, het zal een heele dobber worden om eenigs zins nauwkeurig te bepalen de peters en de meters van St. Agatha, St. Andries-; St. Anfridus-; St. Anna- en St. Joris-straat. Van tweëen éenóf alle titels, óf geen. Als er in de stratenlijst een Prinses Juliana- plein en Prinses.Juliana-laan moeten wezen, dan behoort er ook in voor te komen een Koningin Emma-laan, evenals er in voor komt een Koningin Wilhelmina-straat. En dan moeten óok de straten in de bis- schopswijk worden voorafgegaan door het ambt van,hem, naar wien ze werden genoemd. Worden er voornamen gebruikt dan dienen ze ook overal gebezigd, te worden. Naast den- Everhard Mqyster-.weg moet dan ook komen de .Titus van Asch van Wijck-straat (volgens het voorgaande zelfs: jhr. mr. T. A. J. van Asch van Wijck, voluit), de mr. F. D. graaf Schimmelpenninckkade, de mr. A. G. Wijersstraat, enz. Er staat op bladz. 28 Johan van Olden- barneveltlaan en op bladz. 45 Oldenbarne- veltsteeg. Over de spelling van voornaam en familienaam, valt te twisten. Moet het Joan zijnof Johanmoet het wezen Oldenbarne- veldt met of zonder d, met of zonder t? De handteekening, die ik van den grooten Amers- foorter heb, laat me in 't onzekere; achter de laatste l staat slechts eeu krabbeltje, waarujt niets valt op te maken. Kollewijn en Heldring schreven in 1904 Joan van Oldenberneveld, Is dat juist dan moeten 'n de stratenlijst de steeg èn de laan geplaatst vóór de Joannes van Diest- Van der Aa spreekt van Oldenbarneveld, met een d als .sluitletter, en een der thans nog levende nazaten spelt den naam ook slechts met die sluitletter, een d. Op het borstbeeld staat Oldenbarneyeldt, met dt. Het is onjuist, .dat de laan, genoemd naar den vorigeq Burgemeester, in de lijst voor komt op de letter B. Alle stukken, van dien bewindsman uitgaand, waren geteekend Wuytiers. Wil men op het naambordje zetten Jhr. J. W. A. Barcbmao Wuytierslaan. niets is daartegendoch de laan, die van het Stations plein voert, naar Birkhoven, heet: Wuytiers- laan en niemand zal die zoeken op Barchman. Inderdaad, het is bjj dubbele namen dik wijls heel moeilijk, uit te maken, welke de zoogenaamde hoofdnaam is. De straat, te Amsterdam genoemd naar de schrijfster o. a. van »Het huis Lauer- nesse*, heet de Toussaint-straat en niemand zal 't in zijn hoofd krijgen, die Bosljoom Toussaint-straat te noemen, al huwde Truitje Toussaint ook den nietminder bekenden kunstschilder Johannes Bosboom; ev<nmin als men de Van Lynden-straat zal noemen de Godard van Lynden-straat Er wordt gesproken van lexicograpliische volgorde een mooi woord voor alj babe- tisch doch met dat ai een moeilijke zaak, die al heel wat hoofdbrekens heeft gekost, doch thans internationaal is geregeld, bobalve in België. De grootste moeite zit wel in onze ij (de ij met puntjes, de eigenlijk dubbele wel te onderscheiden van de y (de ypsilsn, de grieksche i) óok in hun samenstelling;n. Slaan we blad 156 op dan vinden we: Kuhlen, Kuil, Kuiper, enzoovoort tot Kulve en op blad 157, na Kuster: Kuijer eiz. tot Kuijzen. De volgorde isKuhlen, Kuijer tot K utjzen, Kuilen, enz. Immers ook in het alphabet komt de i na de h en vóór de 1. Er is geen ontkomen aan; ook de lexïco- graphiscbe volgorde moet duchtig herzien, wil bet adresboek een voor ieder ge makke] lijk te raadplegen wegwijzer worden Denk eens, dat men iemand zot kt, die op den klank at Meier heet, doch die zijn naam spelt Meijer, dan wel Meyer. Dat dient alles op zijn plaats te staan'en niet zóo, dat het een heel poosje duurt eer men hem heeft gevonden. Bij den volgenden druk van het adres boek worde iedere voornaam weggelaten. 't Is al zóo lang geleden, dat we in deze courant eeu feuilleton wijdden aan Steven van der Hagen, den Amersfoortschen deug niet, die 't bracht tot admiraal en e;n der grondleggers werd van de Oost-Indischü Com pagnie, dat slechts weinigen zijn voornaam zich zullen herinneren en er dus niït toe zulten komen, de bewoners van de vcorma- lige Ringlaan te zoeken op de S. Wie leent hier Paulus Bor, Gerril van Stellingwerf. Matthias Withoos e. t. q.Die straten blijven, alle verordeningen ten spijt, heeten Bor-straat, Stellingwerf-straat, Wit hoos-straat, enz. en men zal een bevoner blijven zoeken op de beginletter der familie naam. Gelijk dit trouwens overal regel i». Of meent ge, dat in het Haagsche adres boek de Rum-straat moet worden gei ocht op Leopold, de Van Hogendorp-straai op Gijsbert Karei, de Van der Duyn-straa: op Adam Francois Jules Armand? Als ge dat éen moment gelooft, zeg dan eens gauw maar zonder nazoeken in een of ander jaarboekje de voornamen van H. M. de Koningin, of van ons Prinsesje. De verordening wordt, als wel van self spreekt, niet zoo gauw herzienmaar de bewerker van het adresboek kan reeds nu beginnen met den gebruikers er van «en heel grooten dienst te bewijzen. Burgemeester en Wethouders deelden onder dagteekening van 9 Februari ann den Raad mede, dat de Commissie voor kindervoeding bij missive van 8 Februari «915 rekening en verantwoording heeft gedaan aan den Raad van de wijze waarop het geld, ten behoeve der voeding en kle<- ding van schoolkinderen toegestaan, is besteed. Gedurende 71 dagen werd aan 7692 kin deren spijs verstrekt. De totale uitgaven voor voeding, klompen en kleeren bedroegen f 737.63s- Uit de Gemeentekas werd 31 Maart 191* hiervoor beschikbaar gesteld f450; het tekori werd aangevuld door particulieren.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1915 | | pagina 1