SCHAAKMAT.
LllflISiTlIJD.
SOMNAMBULE.
Losse nummers a 6 cent verkrijgbaar.
Bank van Huydecoper Van Dielen
Deposito.
rif
KLAPPA Plantenboter en B U.K. Pianterivet
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
ZKIRT.
Blanche.
In eiken Hockhandcl leeknil. men in op den 14*// Jaargang van
l»K PRINS.
De mooiste Illustratie in Nederland.
Behalve een groot aantal zeer fraaie platen en portretten, over den Enropeeschen
Oorlog, meestal van onze eigen fotografen, en de voornaamste gebeurtenissen in Neder
land en in het buitenland, tal van belangrijke geïllustreerde artikelen op elk gebied en
boeiende novellen van bekende auteurs, begint vanaf heden in dit weekblad een nieuwe
serie romans
Een romantisch-geschiedkundig voorspel van den Wereldkrijg door JACQUEI-INE
REYNEKE VAN STUVVE, gevolgd door een oorspronkelijken roman van FOKKO BOS
over den tegenwoordigen oorlog in België
Verder in de Bibliotheek van >De Prins» de boeiende roman van
C. N. en A. M. WILLIAMSON
Daarna de nieuwe roman van A. GEOFFROY
W Alle abonné's z^jn verzekerd.
Men abonneert zich door het geheele land bij eiken solieden Boekhandelaar of bij
de Agenten tégen f8.per jaar voor de gewone, en tegen f6.— per jaar voor de luxe
editie. Abonnementen kunnen met elk nummer aanvangen, doch zijn steeds verbindend tot
No. 52. Op plaatsen waar geen Boekhandelaar gevestigd is, kar. men zich direct abon-
neeren tegen toezending van postwissel van f 3.75 voor de gewone en f».75 voor de
luxe-editie, aan den
Uitgever N. J. BOON, AinstHdijU 3 Amsterdam.
Men ontvangt daarvoor een prachtige illustratie van 20 groote bladzijden op mooi
papier met 40 k 45 platen per week.
Bijkantoor AMERSFOORT.
Met ingang van 15 dezer is de
Rentevergoecilns
dadelijk opvraagbaar 3 pCt.
10 dagen opzegging 3'/*
1 maand vast3'/a
3 maanden vast 3%
1 jaar vast. 4
NED'PLANTENBOTERFABRIEK
AMSTERDAM
Ons Amsterdam 15 weer verrukt
Met een fabriek die prachtig lukT;
Ze staat aan D'Overkant van't LI.
Tls 'n aanwinst voorde stad er 8!/,
daar wordt bereid
met zor6 en vlut
de boter dle zich onderscheidt
KLAPPA 100 IS HAAR NAAM. ZOO ISjH
Daar naakt mcn ook t bekende L -
DAT IS VOOR ONS EEN GROOT GELUK.
BESTOND DIT VI ANTEN VET" EK NIET,
DAN HADDEN WH MAAR GROOT Vt'KOfcfT
WANT.^C/A'ONTBRFEKT IN EIK GEZIN
ALS i\iePPP IMHERf' EVENMIN;
R.OEMT. ROEMT HET C ROOT O EO OU W.
GINDS OVER 'T U j
lllllllllllllllllllllll
zijn verkrijgbaar bij alle goede kruideniers, boter- en comestibles-handelaars.
Inlichtingen worden gaarne verstrekt door de Nederlandsche l'lanten-
boterfabrick, ROKIN 75 te AMSTERDAM, Telefoon Noord 324A, en door
het Agentschap
SA ESÏXBR c& LASEUR Neude 19 te Utrecht. Tel. 130.
AMERIKAANSCH SYSTEEM
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN.
Goederen worden le Amersfoort 's Woensdags franco gebaald en gebracht.
yf' PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden.
FEUILLETON.
53/.
Gravin Blanche stond op, liep naar haar
schrijftafeltje en vulde een cheque op haar
bankier in, welke zij den prins overhandigde.
Juist stamelde deze allerlei dankbetuigin
gen, toen een draperie bij de deur werd
weggeschoven en Paul de Nancey bevend
van woede binnenstormde.
«Dat verbied ik», riep hij. »Ik eisch dit
papier terug, Gregory de Wallach».
Bleek van woede stond de ander tegen
over hem.
>Dat alles is onbeschaamd en eischt vol
doening», siste Gregory.
«Comedie, niets dan comedie».
«Zwijg», kreet Blanche, haar man weg
duwend. >lk heb te gebieden over mijn geld
en niet gij. Ik ben hier meesteres van mijn
daden. Ik wist niet, dat gij óok al in staat
was, een gesprek af te luisteren».
Gregory wierp den graaf een vernietigen
den blik toe en smeet hem een handschoen
voor de voeten.
«Ziehier mijn eenig antwoord. Waar zullen
we vechten?» riep hij, zich bij de deur
omkeerend.
«Waar gij wilt. Aan u de keuze».
In Frankrijk kan ik geen minuut blijven,
daarom op Duitsch grondgebied».
«Waar?»
«Homburg. Overmorgen».
Met een bons wierp Gregory de deur
achter zich dicht.
Nadat Blanche in haar kamer was terug
gekeerd, maakte zij het plan, eveneens naar
Homburg te vertrekken om getuige te zijn
van het duel, hopende, dat haar echtgenoot
daarbij het leven zou laten, omdat zij hem
haatte met haar gansche hart. Hoe de uit
slag ook zou zijn, Blanche had het vaste
besluit genomen, niet meer naar het kasteel
terug te keeren. Haar gansche omgeving
walgde haar, te meer omdat zij haar illusie,
binnengevoerd te worden in de Parijsche
aristocratische kringen, in rook had zien ver
vliegen.
Den volgenden dag sloot Blanche in een
groote portefeuille andeilialf millioen in papier
en schoof in haar zak een pakje vijf en
twintig bankbriefjes elk van duizend gulden
om in de noodzakelijkste behoeften te voor
zien.
Daarna vertrok zij, zonder iemand van haar
reis op de hoogte te stellen.
Den ochtend na het stormachtig tooneel
met de gravin geleek Paul de Nancey meer
op een schim dan op een levend wezen.
Hij was wel tien jaar oiider geworden in
de langzame uren, wier minuten elkander
zoo traag waren opgevolgd, alsof het weken
waren en die de eene na de andere hem
een meer en meer gloeiende kwetsuur,
een meftr en meer wringende smart hadden
gebracht.
Heel den dag hield hij zijn kamer, waar
door hij niets wist van het vertrek van zijn
vrouw. Hij wilde niemand spreken of zien.
In zijn gedachten was hij reeds te Hom
burg, zag hij zich reeds tegenover zijn te
genstander, den avonturier, die op handige
wijze zijn vrouw had opgelicht, hetgeen zij.
verblind als zij was door haar hoovaardij,
niet wilde toegeven.
En weder ging de nacht in en bleef hij
wakker liggen, tot het daglicht aanbrak.
't Werd negen uur ter zijn kamerdienaar
trad binnen.
«Wat wil je?» vroeg Paul, zonder de
oogen op te slaan.
«De brieven voor mijnheer», antwoordde
de kamerdienaar, in 't bereik zijns meesters
hand verscheidene brieven op een zilveren
presenteerblad leggend vervolgens verwij
derde hij zicb.
Brieven Wat bekreunde Paul er zich
om In wien en in welke zaak kon hij nog
belang stellen Onverschillige indringers
wendden zich tot hem. Waarom Hij wilde
alle brieven ongelezen verscheuren.
Hij was er reeds mee begonnen. Een kreet
ontglipte aan zijn lippen. Zijn oogen schenen
grooter te worden, zijn blik werd strak. Op
het adres van een vierkanten brief zag hij
Blanche's schrift.
Blanche had geschreven. Waarom? Deze
brief bevatte misschien de rechtvaardiging
zijner vrouw.
De hand van den graaf beefde zóo sterk,
dat hij niet zonder moeite het geheimzinnig
papier openscheurde, waaruit het onbekende
moest komen.
Een vel postpapier viel er uit. Teleurstel
ling! 't Was een gedrukte brief, een élégante
brief, met een familiewapen; het zijne. Wat
beteekende dat?
Paul, wiens gezicht een slapelooze nacht
vol verpletterende aandoeningen benevelde,
spande zich in, beproefde zijn oogen, en las
„Graaf Paul de Nancey heeft de eer u
kennis te geven van zijn huwelijk iet ma
demoiselle Marguerite Bouchard, van Mont
morency".
Hij had vroeger de schandelijke eerloos
heid gehad, dezen brief aan Blanche in het
Zwitsersche huis te Ville d'Avray te zenden.
Ilij herinnerde het zich heel goed.
Waarom had Blanche hem behouden
Waarom zond zij hem dien heden terug'
Juist toen hij zich deze vragen wilde doen,
las hij onder aan de bladzijde: „Zie omme
zijde'".
Hij keerde het blad om. Twee geschreven
regels stonden in 't midden der bladzijde.
Zij luidden aldus.
„Gravin Paul de Nancey heeft de eer II
kennis te geven van haar vertrek".
Vervolgens de datum, die van den vori-
gen dag.
Blanche had het vurig verlangen niet
kunnen weerstaan, haar echtgenoot dezen
vreeselijken slag toe te brengen. Al haar
wraak was in deze woorden vervat.
Toen Paul, deze beleedigende uitdaging
had gelezen, waggelde hij als iemand, die
tegelijk aan hart en hoofd is getroffen.
Hij werd bleek. Een onmacht zou hem
waarschijnlijk neerwerpen, hem misschien
dooden. Hij worstelde. De reactie ontstond
spoedig. Op zijn wezenloosheid volgde toorn,
een wilde toorn, waarin men blindelings slaat,
verscheurt, verbrijzelt, doodt.
«O!» schreeuwde hij, zonder er aan te
denken, dat zijn galmende woorden beluis
terd en door zijn dienstboden gehoord kon
den worden, «de slang Zij heeft mij
verlaten, maar ik zal haar vinden».
Men klopte zacht aan de deur. De graaf
antwoordde niet.
1 oen werd de deur zacht geopend en de
lakei verscheen op \v drempel. Hij poogde
vruchteloos a. zijn roode tronie een aan
doenlijke. uitdrukking te geven. Zijn houding
was deemoedig en angstig, zijn manieren
vleiend en kruipend.
Ziende, dat Paul zich niet met hem be
moeide, hem zelfs niet scheen aan te zien,
trad hij binnen met gokromden rug en naderde
zacht, tot in het midden der kamer.
«Waar is zij?» herhaalde de heer Dc
Nancey. «Waar haar te zoeken? Waar haar
te vinden?» (Wordt ver x,d
