t
Firma L. v. Achterbergh's brandstoffenhandel
DE HUISHOUDGIDS
Goedkoope viscli:
BUREAU tol publicileit m Wetenscliappelijk Nieuws.
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
1 ZEIST. «M—
AMERIKAANiSCH SYSTEEM.
Engelsche, Schotsche, Belgische en
Hollandsche anthraciet,
Gouden Medaille, Gent 190S.
Onder redactie van mevrouw W. VAN DKR VECHT, Oud-leerares in Koken
en Voedingsleer.
Dit tijdschrift verschijnt eiken Zaterdag.
Proefnummers gratis en franco verkrijgbaar bij iederen Roekhandelaar en aan
het bureau van »DE HUISHOUDGIDS.
Burgstraat 65, UTRECHT.
VISCH- en g< RTTWTRt
©FRUITHANllEL**» JOUII Mld 0
Langestraat 14, AMERSFOORT, Telefoon 277.
schol, scholvisch, hot,
en verder tegen matigen prijs;
tarbot, kabeljauw, gerookte paling, garnalen,
makreel, enz.
AANBEVELEND.
Keizersgracht 153, Amsterdam - Tel. N. 10789.
CURATORIUM
Mr. Dr. C. F. SCHOCH, hoofddirecteur der Surinaamsche Rank.
Dr. H. C. PRINSEN GEERTJGS. directeur der filiale Nederland van het Proefstation
voor de Java Suiker-Industrie.
1 Prof, Dr. H. D. J. BODENSTEIN, hoogleeraar aan de Gem. Universiteit.
I Jhr. Mr. T,. H. van I.ENNEP, lid van de firma Patijn, Van Notten Co.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN.
Goederen worden te Amerstoorl 's Woensdags franco gebaald en gebracht.
py PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden.
Telefoon No. 155, Bestelkantoor Arnli.straat 1.
Kantoor en Magazijnen Koestraat 4-6-8.
Momenteel voorradig:
cokes, steenkolen, eibriketten, bruinkoolbriketten,
turven, enz. enz.
Afdeeling schriftelijke cursussen.
Onder leiding van Mr. G. FELIX, griffier van het Kantongerecht te Appingedam.
Dr. F. H. FISCHER, Dr. A. A. FOKKER, privaat-docent aan de Universiteit en leeraar
aan de Handelsschool te Amsterdam, W. C. DE GRAAI'I', lector aan de Universiteit te
Leiden, Dr. J. M. HOOGVLIET, privaat-docent aan de Universiteit te Utrecht, Mr. Ch.
THORS, advocaat en procureur te Ams erdam, en andere bekende docenten, organiseeren
wij 110 DIVERSE SCHRIFTELIJKE CURSUSSEN:
A. Handelswetenschappen:
Handelscorrespondentie (Nederlandsch Fransch, Duitsch, Engelsch, Spaansch, Maleisch),
Boekhouden. Handelsrekenen, Warenkennis, Handelskennis, Handelsrecht, Handelsaardrijks-
kunde, de Techniek der Administratie, de Techniek der Bedrijfsreclame, Schoonschrijven,
Machineschrijven, Stenografie.
N.B. Speciale leergangen voor de practijk-diploma's.
B. Taai-
Let t e r k u n (1 e
lTaueeh, Duitsch, Engelsch, Italiaansch, Spaansch, Deensch-Noorsch, Zweedsrh,
Russisch, Maleisch, Latijn, Grieksch, Esperanto, Litteratuurgeschiedenis.
N.B. Bijzondere cursussen voor het Saats-examen A en B.
C. Exacte Wetenschappen en Techniek:
Wis- en Natuurkunde, Scheikunde, Dierkunde, Physiologie, Weer- en Sterrekunde,
Werktuigkunde, Electro-Tecliniek, I.ijnteekenen, Meten en Teekenen, Vak-Duitsch, Vak-
Engelsch.
D. Algeineene Ontwikkeling:
A lgemeene Ontwikkeling, Algemeene Beschaving, Psychologie, Sociologie, Logica
(de kunst van het denken Rhetorica (de kunst om zich uit te drukken), Aesthetica, Muziek
geschiedenis, Harmonieleer, Bijbelkennis, Gezondheidsleer en Sexueele Hygiëne, Schrijven
zonder fouten, een Goede Stijl, een Goed Handschrift, Vlug en Goed Rekenen, Fröbelen,
Slöjd, Spelleiden, de Techniek van het Dammen en Schaken, Fotografeeren, Journalistiek.
E. Opleiding voor een acte L. O.
Fransch, Duitsch, Engelsch, Wiskunde.
F. Opleiding voor een acte M. O
Geschiedenis, Staatsinrichting, Staathuishoudkunde, Boekhouden, Schoonschrijven.
G. Cursussen voor de Huisvrouw:
De Techniek van het Huishouden, Kookkunst en Voedingsleer, I.innennaaien, Kinder-
kleeding, Costuumnaaien, Costuumknippcn.
De cursussen duren minstens 3 maanden, hoogstens 2 jaar. Normaal lesgeld f5.—.
per kwartaal.
Wekelijks wordt den leerling een les toegezonden. Iedere les bevat de stof voor de
week. In de eerstvolgende les worden de vragen beantwoord en de opgaven uitgewerkt.
Er bestaat persoonlijk contact tusschen docent en cursist.
Leergangen voor beginners, eenigszinsgevorderden en meergevorderden. Speciale
repetitie-cursussen. De examen-cursussen worden streng gescheiden van de meer populaire
leergangen, die men «uit lielhebberijvolgt.
leder, die nadere inlichtingen wenscht, vrage dadelijk aan de Administratie van het
Bureau aan, het interessante No. 22 van de «Mededeelingen», bevattende Prospectus en
Reglement van onze afdeeling Schriftelijke Cursussen. Dit nummer wordt U omgaand
gratis en franco toegezonden, zonder dat U zich tot iets verbindt, en U wordt er uitvoerig
door ingelicht.
FEUILLETON.
5-1
Brinkmeier mat met verachting de ge
broken gestalte voor hem.
Woesten grond kan je niet bebouwen
dat weetje. En heidekruid kunnen je kinders
niet eten. Jullie moet maar gaan vechten of
stelen. Zoo'n troepje neem ik in de kolonie
niet op*.
Clussmann stond onrustig nu eens op den
eenen voet. dan op den anderen. Zijn oogen
schoten vol tranen en hij jammerde
>Mijn kinders I Mijn kinders!*
»Je hadt aan je toekomstige kinderen moe
ten denken», voegde Enno er bij, »toen jij
er je mooie hoeve hebt doorgebracht. Zooals
iemand zijn bed maakt, zoo moet hij liggen».
Clussmann beschouwde den jongen man,
zooals hij daar vóór hem stond in zijn trotsche,
hardvochtige kracht. Zijn tranen droogden op.
»Je hebt een kranigen bengel van een zoon,
burgemeester. Je kunt nog pleizier van hem
beleven. Zooals iemand zijn bed maakt, zoo
moet hij liggen. Denk je dat Niet altijd,
mijn jongen, niet altijd. Ik heb wel lui ge
kend, die hun bed van brandnetels maakten
en toch op dons kwamen te liggen. Wien de
schoen past, die mag hem aantrekken. Neem
me 't niet kwalijk. Ik ga dan maar verder».
Hij strompelde de deur uit. Brinkmeier
keek om naar zijn vrouw, doch de boerin
was verdwenen.
Bij de achterdeur was een zacht gemom
pel en gefluister.
«Wat hadt je nog te praten met dien
kerel vroeg Brinkmeier, toen Alheid weer
binnentrad.
>Het is een van Gods armen, vader. Vier
minderjarige kinderen Daar bidden vier
engelen voor. Ik heb hem wat eten voor
zijn kinderen meegegeven. Dat zal je me
toch op dezen eervollen dag niet verbieden
>Je bent niet naakt en zonder geld op
de Brinkmeier's hoeve gekomen», antwoordde
de boer. «Je hebt dus het recht, wat weg
te geven».
«Maar moeder*, vermaande Enno, «wat
je aan zoo'n slechten kerel wegsmijt, doe
je aan de goeden tekort. Zie je dat niet in
Alheid zag haar zoon ernstig aan.
«Je bent nog jong, mijn Enno. Je weet
nog niet bij ondervinding, dat rechtschapen
heid en slechtheid in een menschenhart door
elkander groeien als koren en distels op
een akker».
«Neen, moeder, dat weet ik niet. En ik
geloof 't ook niet. Een werkelijk rechtschapen
mensch is altijd en in alle opzichten een
rechtschapen mensch*.
«Waarom bidden wij dan zonder onder
scheid «Vergeef ons onze schuld?» vroeg
de boerin en ging de kamer uit.
Enno keek haar ontevreden na.
«Hoe komt moeder toch aan zoo'n natuur?
Altijd gulle handen voor al dat bedelgespuis
en voor elk verkeerd mensch. Dien ouden I
Gr&veloh, dien hansworst, stopt zij óok toe,
wat zij maar kan krijgen. Je moest haar daarin
tegengaan, vader*.
Brinkmeier fronste zijn voorhoofd. «Denk
aan het vierde gebod en eer je moeder».
«Dat doe ik«, antwoordde de jonge Brink
meier, «maar vader, ik ben zuiniger dan
menige knecht. Ik ga geen avond naar de
herberg, zooals de andere boerenzoons in
het veen ik gun mijzelf op feestdagen nau-
welijks een glas bier. Moet het mij dan niet
j verdrieten nis moeder ons geld en goed het
I huis uitdraagt naar vreemden
I «Ons geld en goed?* stoof Brinkmeier op.
«Word eerst maar eens droog achter je ooren
en praat dan van «ons*. Nog ben ik heer
en meester op de hoeve. Jou behoort vandaag
nog geen stroohalm, voorzoover ik weet*.
Zijn stem zette zich in zijn drift uit. De
I boerin kwam haastig weer binnen. Zij zeide
geen woord, maar haar sprekende oogen
gingen angstig van vader naar zoon, van
zoon naar vader. Nu keerde Enno zich om
en verliet fluitend het huis.
De boerin legde sussend haar hand op den
arm van haar man.
«Hij heeft den stijven kop van de Brink
meier's, vader, en is jong. Je moet geduld
hebben. Wij leeren toch allen in het leven
als in een school. En onze Enno zit bijna
nog op de onderste bank*.
Er gleed een glimlach over Brinkmeier's
gelaat. Zijn vrouw werkte steeds op zijn toorn
als olie op onstuimige golven.
«Bedoel je, dat iemand beter wordt met
de jaren Ja
«Ja, Hinnerk, dat bedoel ikdat weet
ik. En dan heb ik ook zoo gedacht maar
je moet niet lachen dat een vrouw hem
mogelijk zou kunnen vooruithelpen*.
Nu lachte Brinkmeijer hartelijk.
«Te drommelHeb je misschien ook al
een meisje voor hem
«Ik denk aan Trina Döpke, uit Stellichte*.
Hinnerk Brinkmeier trok verrast zijn wenk
brauwen in de hoogte. Dat was een goede partij.
Zonderlingals zijn vrouw iets voorstelde,
dan was het altijd goed en verstandig. Trina
Döpke was een erfdochter. Vader en moeder
dood. Wie haar trouwde, trouwde de hoeve.
En ook was het goed bedacht, omdat hij en
zijn oudste dan niet in een klein bestek aan
elkaar gesmeed zouden zitten.
T.oen hij in gedachten verzonken zweeg,
vroeg Alheid
«Zou je daar iets tegen hebben, Hinnerk?*
«Neen*, zei Brinkmeier, «ik niet. Alleen
vind ik, dat het meisje tienmaal te goed is
voor den bengel*.
Hij trok het raam open.
«Enno! Hé, Enno, heb je de kast van
vrouw Bortfeld gehaald
«Jawel*.
«Dan zullen wij den paal in den grond
gaan slaan*.
Enno stond achter het huis, met een bijl
in de hand, waarmede hij een punt aan een
ongeschilden dennenstam had gemaakt.
Brinkmeier tilde dehouten traliekast op,
waarin de berichten van den burgerlijken
stand en alle bekendmakingen, die voor de
Gemeente Spreckholm van belang waren,
moesten aangeplakt worden. Spreckholm be
zat geen Gemeentehuis. Daarom plaatste de
burgemeester deze kast ergens op zijn eigen
dom onder den blooten hemel.
«Waar zullen wij hem in den grond slaan,
vader
Waar het akkerland, dat tot de hoeve der
Brinkmeier's behoorde, eindigde, liep een pad
door het veen. Vlak bij dit pad, aan den
rand van een klaverakker, wees Brinkmeier
de plaats aan.
«Op deze plaats. Daar kan iedereen erbij
en lezen wat er in hangt*.
Enno stak een paar schoppen aarde uit.
Toen hield hij den paal vast, terwijl de bur
gemeester met krachtige hamerslagen het
hout in den grond dreef. Enno deed het
met trots. De eer, die zijn vader te beurt
was gevallen, streelde ook zijn gevoel van
eigenwaarde. (Wordt vervolgd.)
