Handelscredieten.
Van der Zoo de Jong Van Ophoven.
Amersfoort, Kaam. Bussnm.
Coiip. Stoomzuivelfabriek „HOOGLAND'
Nationale Bankvereeniging
Bnreaii wan Boekhouding
Fabriek van Melkproducten „Amersfortia".
Boter prijs f 1.95 per KG.
LOUIS HANLO
Effecten - Coupons - Déposito.
Prolongatie.
ILIJKE
Lijnzaadkoeken
en Soyaboonenkoe«en
WATERVOORZIENING
W. H. MEURSING,
VETTER Co.
MIRJAM.
Westsingel 87. Tcding van Berkbontstraat 8. Heerenstraat 2.
Vertegenwoordiger te Amersfoort H. J. ItEKNS, Lieve V roti west raat *4/20.
Hooggepasteuriseerde volle melk per Lltersfleschf 0.13
Heerlijke roomkarnemelk per Literf 0.05
per Lltersfleschf 0.06
Hooggepasteuriseerde zeer vette koffieroom per Literf i.zo
slagroom f 1.50
Roomboter onder Rijks-controle, thans per K.Gf a.—
Karncmelksche pap per Liters-rcformfleschf 0.11
YOGHURT-SWAAB per halve Litersfleschf o.ao
De Directeur,
W. H. GIIDRE.
w:
l
KAPITAAL EN KESEUVKN f6 500 000
Kantoor AMERSFOORT,
Zortegraellt 22 naast bet Postkantoor. Telefoon 360.
Neemt gelden DtPOSITO op korten en langen termijn.
RENTE a'/ï - 4 u/o-
1
Weverssingcl 28
Telefoon 304.
Bolnat zich met
INRICHTEN j
BIJHOUDEN van administration.
CONTROLEEREN
GEEFT ADVIEZEN EN BRENGI' RAPPORTEN BIT.
UTRECHT
BREEDSTRAAT zo
Teleioon 460.
AMERSFOORT
KORTEGRACHT f
Telefoon 96.
gevestigd to WORMERVEER,
Opgericht 1765.
Voedert uw vee met de snitcre 111 we
merk de „Ster" en W, 1..
merk W. L.
uitmuntende door hoog eiwit- n vetgehalte
en groote voedingswaarde.
FEKE-DII'LOSl A l'arijs P.Kkt.
NEGEN GOUDEN MEDAILLES.
J. «r oli. TJaden, IJ muiden.
Grondtooringen era Nortontoronnen
voor HUIZEN, FABRIEKEN, BOERDERIJEN en INRICHTINGEN
MACHINALE FA li RIEKEN VAN GEBAK.
Afdeeling „BROODFABRIEK",
Amersfoort.
De pryzeu zijn
Melkwittehrood
Beschuit
Distill. Wjjnen. Likeuren.
tl«fO Vrouwe kerkhof, AMERSFOORT
1/0 K.G. 17 cent, s/4 K.G. 25'/, «ent, 1 K.G. 34 «ent.
10 groote roude voor 10 cent.
14 kleine 10
Kleinbrood3 cent per stuk.
Wij wenschen er de nnudiiclit op te vestigen, dat eene snede Bruinbroodop
een snede Mclkwittcbrood een zeer smakelijk en betrekkeljjk billjjk voedsel is.
Van het volgens deze prjjzen van deze fabriek ontvangen en betaalde brood
zal het 10 pCts. dividend worden uitgekeerd op den gewonen tijd.
FEUILLETON.
39-i
Er was zoo iets aandoenlijks in haar ma
nier van spreken, dat het hem moeite kostte,
haar niet terstond een tehuis aan te bieden
maar de schaduwen waren bezig in het dag
licht te komen en hij moest wachten tot
de geheele processie voorbij was. en zoo
zeide hij: «Het was. dunkt me, niet heel
aardig van Mirjam, zoo weinig om anderen
te denken maar waarom dacht u, dat zij
zoo handelde f*
«Moeder dacht, dat zij op iemand verliefd
was, van wien wij niets afwisten; maar ik
b«b dat nooit geloofd. In de eerste plaa.s
kende zij niemand van wien wij mets af
wisten, ten minste niet vóórdat zijmet
lady Bonchurch naar Washington ging, en
bovendien kon zij niet op iemand verl.efd
,ijn. zonder dat ik het merkte; wat vindt
U?»Ik zou óok zeggen van niet; of zij moest
besloten hebben, het u niet te vertellen..
,0 zij behoefde mij dat niette vertellen.
Ik ,ou bet wel zien. Zij zou he. mij in
elk geval niet vertellen, eer de zaak zóo
ver wss gekomen, dat - maar ik heb daar
nooit het minste van ondekt. En ik zie
.Rijd heel scherp «1. het zulk soort duigen
betreft. Er was echter éen ding. Moeder
placht te zeggen, dat zij een tijdlang haar
dagen ging zitten verkniezen In een klein
atelier, dat zij in de bergen had, dicht bij
ons huis; maar men kcr. LTuit niets af
leiden. Ik ben er zelf ook w.-l eens been
gegaan ais ik moedeloos was en behoefte
had om eens goed uit te schreien; en ik
was toch op niemand verliefd..
Er was een lange stilte, waarin hij ern
stig en onbeweeglijk in gedachten zat ver
zonken. Af en toe bracht hij zijn fijne
sigaret naar zijn lippen met de werktuig
lijke beweging van iemand, die tijd en plaats
eti alles om zich heen heeft vergeten.
»We', waar denkt u over?» vroeg zij,
toen de pauze naar haar mcening lang ge-
uocg had geduurd.
Hij schrikte op.
>0 ik weet bet niet, Ik geloof, dat
ik eigenlijk ('acht aan aan die miss u
heeft mij geen anderen naam dan Mirjam
genoemd*.
»Zij heet Strange. De zelfde naam als de
>0? U heeft mij dat nooit verteld*.
«Tante Queenie toch wel. Maar u scheen
altijd zóo prikkelbaar te worden als die
naam werd genoemd, dat ik er maar niet j
weer over begonnen ben. Ik neem u niet
kwalijk, want er is niets zoo vervelend als j
dat men zoo'n drukte maakt over je naam. Er 1
was een meisje bij ons op school, dat On
rust heete, Jessie Onrust een aardig,
bedaard mcisjs, zoo rustig als een kerk
ntaar, ik verzeker u. het gepraat daarover
begon zóo vermoeiend te worden u
kunt zich dat wel voorstellen en dus
besloot ik niets meer omtrent Mirjam's naam
tegen u te zeggen of over den uwen tegen
haar. De hemel weet, hoeveel Strange's er
wel in de wereli^zijn, evenveel als Jarrot's».
«Zoodat bij slot van rekening haar
naam was Mirjam Strage'f.
«Dat was, dat is en dat zal altijd we!
hare blijven, als zij op deze wijze voortgaat»,
hernam miss Colfax, zonder op te merken,
dat hij half tot zichzelf had gesproken. «Zij
was een pupil van mijn stiefvader, totdat
zij meerderjarig werd*, voegde zij er uit
leggend bij «Zij is een soort Canadeesche,
of zoo iets; ik heb dat nooit precies kunnen
uitmaken; maar hoe het ook zij, zij is een
snoes. Zij is nu met mijn stiefvader naar
Wiesbaden gegaan, voor zijn oogen, en u
kunt zich niet voorstellen hoe [heerlijk ik
dat vind, want als zij niet was meegegaan,
zou ik zelf misschien hebben moeten gaan
en dat op mijn leeftijdmot alles waar
ik over heb te denken en mijn verschijnen
in de wereld wel, u kunt begrijpen, wat
dat zou wezen*.
Zij vestigde zulke lieve, blauwe oogen
op hem, dat hij zou willen hebben begrij
pen, hetgeen zij wcnschtc, dat hij begreep,
als hij zich niet had voorgenomen, naar
alles te informeeren, tot er niets meer voor
hem viel te vernemen.
f stief-
Houdt u veel van hem, v
vader
«Natuurlijk; in zeker opzicht. Maar alles
liep zoo tegen. Ik weet, dat mijn lieve
moeder dacht, dat zij zoo goed mogelijk
handelde toen zij hem trouwde en als hij
niet dadelijk met zijn oogen was beginnen
te sukkelen maar bij was heel vrien
delijk tegen mama, toen zij voor haar
zondheid naar de Adirondacks moest. Dat
was heel gauw nadat zij van hier naar
New-York ging na vaders dood maar
zij voelde zich zoo verlaten in de Adiron
dack's en hij was rechter en heette Wayne
- met een goede positie; maar j-ij had
natuurlijk nooit vermoed, dat hij iets aan
zijn oogen mankeerde, Dat is iets waaraan
men niet zou denken om van te voren naar
te vragen. En zoo is alles zoo gebeurd,
begrijpt u?«
Hij begreep. Hij wilde, dat hij niet zoo
goed begreep. Hij zag alles in een licht,
dat hem verbijsterde. Elke stap zou nu ge
vaarlijk zijn, behalve een in achterwaart-
sche richting; ofschoon hij niet verzuimde,
zich dien avond voor te houden, dat het
een terugtrekken was om het terrein te
verkennen en niet om weg te loopen.
Het feit, dat de Wilde Olijf een persoon
lijkheid was geworden en een plaats in de
wereld bekleedde, bracht haar weer nader
tot hem, terwjjl de wetenschap, dat hij haar
naam droeg misschien haar vaders naam
hem in nog grooter mate tot haar schep-
ping scheen te maken dan hij tot dusver
had gevoeld. Hij zag nu ook in, dat hij,
door haar raad op te volgen, dien zij hem
in de hut had gegeven, n.l. om naar Ar-
gentinis, naar Stephens 4 Jarrott te gaan
«een zeer goede firma om voor te werken*
nooit aan haar invloed was ontkomen,
1 iomin als de eik zich losmaakt van den
eikel, die zijn zaad is geweest.
Het waarnemen van deze dingen was
meer dan voldoende om een gemoed te
verbijsteren, dat zich moeilijk terecht kon
j vinden in verwikkelingen, zelfs al had het
weer ten tooneelc verschijnen van rechter
Wayne hem niet nóg meer onthutst.
Het was daarom niet vreemd, dat hem
plotseling het verlangen bekroop, zich uit
de voeten te maken; hij reikhalsde naar
ruimte en eenzaamheid, naar de grasvelden
en de rivieren en in de eerste plaats naar
zijn werk. In de vrije lucht zou hij het
onbehaaglijke, drukkende gevoel kwijt ra-
ken terwijl hij dikwijls bij «en dagelijksche
I *jou 1 "an werkzaamheden had ondervon-
den dat moeilijkheden zich vanzelf oplosten.
I Als u denkt, dat die zaak van Kent nu
zeilt VCrder in orde kan komen*,
larrott in ,r" v°'«cnden ochtend tot mr.
ho7e, j üen* kantoor' ,dan "jkt het mij
beter, dat ik nu weer naar Rosaria terugga*.
(Wordt vervolgd.)
