IJZEREN GRENDELS
SOMNAMBULE
EVERY DUTCHMAN
I
.The Ureat Anti-NorthclifFe Mail" 1.1
IIT\OtinH.I\<.
KOOKDEMONSTRATIES
AMERSFOORTSCHE RIJTEMAATfflFPIJ
Stoomwasscherij W. G. BURGER.
MIRJAM.
In eiken Boekhandel teekent men in op den 16en Jaargang van
De. mooiste Illustratie in Nederland.
Behalve een groot aantal zeer fraaie platen en portretten, over den Europeesehen
Oorlog, meestal van onze eigen fotografen, en de voornaamste gebeurtenissen in Neder
land en in het buitenland, tal van belangrijke geïllustreerde artikelen op elk gebied en
boeiende novellen van bekende auteurs, begint vanaf heden in dit weekblad een nieuwe
serie romans
Schrijfster var
Hierna verschijnt
H. COURTHS MAHI.FR,
Rozen».
Roman van Ethei. M. DELL,
>Als een Adelaar», »De Rotsen v
jen nieuwe zeer boeiende roman
an wie vroeger in »De Prins
tn Val pré», enz.
an de bekende schrijfster
werd opgenomen «Ronde
Verder in de Bibliotheek
«De Prins» de boeiende r
A. G EOF FRO Y
Alle abonné's zijn verzekerd.
Door den Europeeschen oorlog zijn alle materialen
Daarom is, zoolang deze toestand duurt, de
nmerkelijk in prijs gestegen.
pt'ys por 13 nummers gedurende 3 maanden 95 cent, franco per post f 1.14.
Zoo spoedig zulks mogelijk is, zal de oude prijs weer worden ingevoerd.
Abonnementen kunnen te allen tijde aanvangen, doch alleen bij het einde van
den jaargang worden opgezegd.
Men abonneert zich bij eiken Boekhandelaar, bij de Agenten en bij den Uitgever
N. J. BOON, Amsteldyk 13, te Amsterdam.
Men ontvangt wekelijks een prachtige illustratie van 16 a zo bladzijden op mooi
papier met 40 a 45 platen.
I ALL DEALERS GETIM
I 40 pet. DISCOUNT. |B
WHO DNHKUSTAISHS KNHL1S11
SHOULD OBDER AT OX7CB
DIRECT, thro' a BOOKSELLER or NEWS AGENT,
the NEW PERIODICAL (Newspaper-shape)
(LORI) NORTHCLIFFE ML ST GO!)
Dlractflll against the GREATEST WAR MONGRR ill the whole world
PRICE for NolOne Franc (.«pi as en.
All orders to he accompanied by Foreign Money Order.
THE „GREAT ANTi" PUBLISHING COMPANY-ZURICH s«ii«-ri..<.
Ten eindt' nail belangstellenden gelegenheid te
geven, met de producten der NEDERLANDSCHE
PLXNTENBOTERfABRlEK, namelijk
KLAPPA, fijnste PLANTENBOTER
B. I'. K., /.uiver PLANTENYET,
kennis te maken, zullen nog op Donderdag "29
en Vrijdag 30 Mnart a.s., telkens des namiddags
van 2 tot 5 uur
plaats vinden in de Sociëteit „Amicitia", alwaar
gelegenheid wordt geboden, met KLAPPA en
B. U. K. bereide spijzen te proeven, terwijl verder
alle eventueel gewenschte iulichtingen omtrent
de producten der NEDERLANDSCHE PLANTEN-
BOTERFABR1EK gaarne worden verstrekt. Tot
liet bijwonen dezer kookdemonstraties worden
alle belangstellenden beleefd uitgeuoodigd.
WESTSINGEL 38 - TELEFOON ia
Mmiri'/ie rijtuigen en livreien voor gelegenheden. Uniformen voor begrufenUsen
ZEIST.
AMERIKAANSCH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN
Goederen worden te Amersfoort s' Woensdags franco gebaald en gebracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden.
FEEILLETON.
65-)
Ford's blik, zijn houding, de klank van zijn
stem, het ietwat droefgeestige en toch
jongensachtige in zijn manier van spreken
brachten Mirjam onweerstaanbaar de dagen
in de hut te binnen, toen hij dikwijls zoo was.
Zij had eerder opgemerkt, dat, wanneer zij
alleen waren, de jaren van hem schenen
weg te vallen en hij weer de onervaren
jonge vluchteling werd. Zij had echter niet
verwacht, dat die terugkeer naar zijn jeugd
dien avond zou gebeuren. Zij gevoelde zich
stokoud, alsof alle zorgen van de wereld
op haar rustten.
»Je moogt alles zeggen, wat je wilt. Je
zoudt onmogelijk iets kunnen zeggen, dat
ik niet zou begrijpen».
«Welnu, toen ik die belofte deed, was
ik ook van plan, die te houden, en wel op
een bijzondere manier. Ik dacht natuur
lijk, wij waren beiden heel jong - maar
ik dacht, dat na hetgeen er toen is gebeurd
«Wacht een oogenblik. Ik wensch je iets
te vertellen eer je verder gaat». Zij raapte
al haar geestkracht bijeen voor een wanho-
pigen stap, nam al hetgeen het leven haar
voor geluk kon bieden tot een handvol
bijeen en wierp dat roekeloos weg om
haar trots te redden voor dezen man, die
op het punt stond, haar te vertellen, dat hij
haar nooit had kunnen liefhebben. «Wat
ik je ga zeggen, zal je misschien voorkomen
hier niet op zijn plaats te zijn, maar je
kunt het desnoods onopgemerkt laten voorbij
gaan. Ik denk te trouwen - binnenkort -
het is feitelijk een beklonken zaak met
mr. Charles Conquest, dien je, geloof ik,
wel kent. E11 nu, wil je nu zoo goed zijn,
verder te gaan!'»
«Goede hemel».
En opspringend liep hij een paar malen
rusteloos met gebogen hoofd en de handen
op den rug door de kamer. Hij ging weer
zilten, toen zijn verwarde indrukken hel
derder werden.
«Het komt er dus niet op aan, wat ik
dacht over die belofte?»
«Niet in het minst».
Zij had zich zelf gered.
Het eenige waar het er voor mij op aan
komt is, dat je die gedaan hebt», zeide zij
11a een korte poos.
«En dat je er mij aan kunt houden
voegde hij er kortaf bij.
Ik vermoed, dat ik dat dat doen kan».
Dat kan je, tenzij de omstandigheden
zóo zijn, dat ik die moet terugnemen».
„Ik zie niet in, hoe zich zulke omstandig
heden zouden kunnen voordoen», zeide zij
eenigszins verwonderd.
«Ik wel. Je begrijpt» ging hij op ver-
klarenden toon voort, „het was een onge
woon soort belofte een belofte, gedaan,
om zoo te zeggen, voor ontvangen waarde,
voor op buitengewone wijze ontvangen
waarde. Een gewoon geval zou die niet
hebben uitgelokt. Zij werd gegeven, omdat
je mij het leven hadt gegeven».
Hij liet nu zijn arm rusten op de tafel,
die tusschen hen stond en keek haar, zich
naar voren buigend, strak in de oogen,
«Ik heb niet het flauwste vermoeden waar
je heen wilt», merkte zij vol spanning op.
«Neen, maar je zult het begrijpen. Je gaf
mij het leven. Ik behield dat leven in zeke
ren zin naar jou welbehagen Je kunt er
over beschikken. Het moet tor beschikking
van je blijven tot ik het teruggeef».
Zij zat rechtop in haar stoel en leunde nu
op haar beurt op de tafel en schoof naderbij.
«Ik kan niet begrijpen, wat je bedoelt»
zeide zij op half luiden toon en met een
ietwat verschrikt gelaat.
«Je zult het dadelijk begrijpen maar wees
niet ongerust. Alles zal terecht komen. Zoo
lang ik het leven behoud, dat jij me gaf»
ging hij voort, «moet ik doen wat jij be
veelt. Ik ben geen vrij manik ben
wees niet beleedigd ik ben jou schepsel.
Ik zeg niet, dat ik vrij was, eer dit ge
beurde. Ik ben geen vrij man geweest sinds
ik Herbert Strange ben. Ik ben de slaaf
geweest van een soort huichelarij. Ik hui
chelde en ik had het gevoel, dat ik er het
recht toe had. Misschien had ik dat ook. Ik
ben er niet zeker van. Maar het stond mij
tegen en nu begin ik te voelen, dat ik het
niet langer kan volhouden. Je volgt mij toch,
Zij knikte, terwijl zij nog over de tafel
leunde en haar oogen niet van hem af
wendden. Zij herinnerde zich later, ofschoon
hij er op dat oogenblik geen acht op sloeg,
hoe die oogen van ontzetting steeds grooter
werden en tlikkerden met een vreemden
glans.
«Ik heb je een paar dagen geleden ver
teld», ging hij voort, «dat er tijden waren,
waarin ik mij ellendig voelde. Dat was zeer
zacht uitgedrukt, te zacht. Er is een tijd
geweest, waarin het hier binnen een hel
was». Hij tikte op zijn voorhoofd. «Ik heb
gestreden en gevochten en geduwd en ge
snoefd, ik ben brutaal geweest, het was er
op of er onder, en schepte weer moed en
snoefde weer en loog dooe alles heen
eu ik heb Herbert Strange gemaakt tot een
rechtschapen mail van zaken en de weg tot
succes lag open voor mij. Maar toen ik bij
je kwam, viel alles uit elkaar evenals
een van die wonderbaarlijk geconserveerde
doode lichamen, als zij aan de lucht worden
blootgesteld; er blijft dan niets meer van
hen over. Er is niets meer van mij over.
zoolang ik Herbert Strange ben»,
«Maar je bent Herbert Strange. Je kunt
daar nu niets aan veranderen».
«Herbert Strange keert terug tot het niet
waaruit hij werd geboren in het zelfde oogen
blik dat ik weer Xorrie Ford word».
«Maar je kunt dat niet doen!» zeide zij
met een snik, terwijl zij zich haastig oprichtte.
»'t Is juist mijn plan, dat wel te doen». Hij
sprak heel langzaam. «Ik wil een vrij man
worden en mijn eigen meester, zelfs al brengt
het mij daar, waar zij mij wilden brengen
toen jij me hebt weggevoerd, ik ga terug
tot mijn medemenschen, tot de geordende
maatschappij».
Zij stond zenuwachtig op en ging terug
naar den schoorsteenmantel.
«Zoodat alsals er iets gebeurt», zeide
zij, «ik degeen zal zijn, die je daartoe ge
dreven heeft. Op die manier neem je wraak».
(Wordt vervolgd).
