LEEST De Controleur, 0. Voorburgwal I!» NIK «EK Naaimachines, SINüER laaimacMnes Hel TBfiüilad TQflf P! „DE KRONIEK" <lii Du Hollaodsphe Leliu, f, f S S ®«<S AMEUIKAA ASCII SYSTEEM. •lOe-tRh worden te Amersfoort 's Woeas ags iraoio gehaaid ?:j gebracM. iïïSectriscïic Kachels Sierl|k model. Zuinig stroomverbruik. Oireet levorbuai L. G. powi: VLASAKKERWEG 44 AMERSFOORT-Tel. 169 alOgUNNCIl cm Prij*- (sm rn 111«* ii Drukkerij Amersfoortsche Courant KoriegrachtValkedr. 10 Telefoon 10 HUISHOUDGIDS I'.'Pi LI, ET OW. NELLY. Onafhankelijk wwltbliiil »oor Nederland liet bevat, behalve de veie scherpe critische beschouwingen, een uitste kende, beslist objectieve financieele rubriek, alsmede een revue der bui- tenliindsche carica'urett. Vraagt gralis- toezeuding gedurende een maand en gij zult li abonneeren. ADMINISTRATIE te AMSTERDAM. Dit éene woord zegt alles, wanneer er sprake is van want SlNtiER-Xaaimachir.es zijn een Eerste klas fabrikaat, dat zich reeds ineor dan ec-n halve eeuw voor alle huishoudt-ijk en in dustrieel we rk niet roem gehandhaafd heelt kur.t L' krijgen in al die men aan thu sl betgeen n druks ie toch eek blad -r ben. ug-liitc -i traett gratis-proefnummer. AMHO-l'f'OltT, VAKKESMAKKI 43. K- j .raiiên a.ui Al.l.E soorten naaimai.hl- s rd-eduor ^liu.a vaklieden uitgevoerd. *:«- - '-•f iedere» Woensdag Weekblad k sudor Hoofdredactie ftf- TAX mevr. U. C. KOOIJ -Van Zkg<.ki •..X 'a Holland-.-li» Lr'.G L !.-t ee..\: W-ekblatl ie Nederland v>-r da:n»« i. ui*, d» horveste en beschaafdst» km - fit S"n- I-et liierop voer uwa advertentie. Prijs p. jaar j. f •-tr. p p. 16.75. 'y proeluuntmer gratis. zg^ Amsterdam. L. J. VEEN. Sr.oomwassch.erij W. G. BURGER ZEIST. V-v.ee-i m gensei ongemaakt of droog; toegeslagen .iiHDl-, EHANDEL1NG. BILI.IJKE PRIJZEN fitgT "RQSPECTT'H wordt op aanvrage gratis toegezonden. TE KOOP, op fraaie» stuud drie Heerenhuizen waarvan met a.s. i Juli cén de/.verkiezcnd vrij komt. Inlich.i.,B™ srn.i. b.tcm.n KONINGIN W1I.HKI.MINASTRAA1 ,6. Elect ro-Toeliniseli Bureau Gouden Medaille, Gent iqoS. n mevrouw W. van dek VECHT. Oud-leerares in Kol en Voedingsleer. Dit tijdschrift verschijnt eiken Zaterdag. tiTiiuntmcr gratis en franeo verkrijgbaar bij iederen Boekhandelaar het bureau van »DE HUISHOUDGIDS. Burgstraat HTItECllT. »Ja ja ik herken hem.. - Eu r dertien toun liet t»o;tlri--i er op den t I liet t hij i -.et je d rechter van instructie •Jawel*, zei ik. En zoo liep verder tot hier met mij mee. En hier r-i.eden aan de deur hebben wij afscheid .'in el gaar genomen met afspraak, zon half, dat hij bij Sprangcr in de Paulsiraat op mij wachten zou, om van mij te hoor en boo 't met 'ie zaak verloopeu zou. Eu «rder». /.no eindigde Stolpe, met ecuen dit:- pen zucht van verlichting - «verder is er na eigenlijk niets meer en ilit is alle", meneer, w.it ik u te vertellen had Eu bf. 's zéér gewichtig», ari'woordde •i" rechter van Instructie. «Het kan tot du iw.-i uigrijkste gevolgtrekking leiden Je heb dus bij Attenhofer in don laatster, lijft i-'ts bijzonder onrustigs Opgemerkt?» Och neen onrustig is eigenlijk het rechte woord nier», antwoordde Stolpe. Hij was bon zal Ik 't zeggen? hij was zoo raar!» Dat h-docl ik ook«, verklaarde Gottfried. Ik bi'doeials Aticnhofer de misdaad in derdaad begaan had, dan zou hij zich haast met anders tegenover u kunnen gedragen nebben, dan hij nu «eed -■ niet waar?» Gottfried si om; op. Kijk ecu» uit het venster», reide hij tot d<". j.-.i.btop/icner. >Maar zachtjes onge- rnurkt'.Ik heb z.oo'n vermoeden, dat hij berieden nog op je slaat te wachten.» Se dpe gehoorzaamde en riep terstond»Ja ja. waarachtig daar is hij!» En hij wees den rechter, die mede uitkeek, den brcedgeschouderder, tamelijk goed geklcedcn individu, die voor hel gebouw op en neer slenterde. - »Die daar met den bruinen hosd en ds blaswe das», lichtte Stolpe toe. hij dat koopje te danken heeft.» Gottfried knikte. Hoeft hij ecne woning, of eene vaste slaapstede vroeg hij verder. Dal weet ik niet", antwoordde Stolpe. Het zou wcuschelijk zijn, als je dit eens te weten zocht te komen. Je kunt dat ge makkelijker en met omslag doen, dan wij. Toon eei.s wat je kunt, Stolp»! Leg het eens slim aan. Ga dus nu kalm m»t hem mee t.i.ar Sprangor. Vertel hem, dat je nog eens naar alles gevraagd hebt, en dat je mij toen op die Italianen opmerkzaam heb g»,naakt, en dat ik naar dat praatje in het I.i'kaalblit'i wel noren scheen te hebben. Hier! neem liet blad maar mee »n laat het hem lezen. En a!s ju dan go.' i wel zit te keuvelen, zie dan eens ongemerkt uit te vissche.i waar hij uithangt c-n w ,,ir hij zijne zaakjes heeft. Maar uiterst voorzichtig, hoor! Want het is nog beter, niets te weten, te konten, dan datje hom achterdochtig maakt. Hij moet in geen geval argwaan vatten. Heb je mij goed begrepen, Stolpe?» Prefect, meneer. Ik ben niet van gis teren. 'J kunt dat zaakje gerust aan mij overlaten. Ik zal dat varken wel wasschen'» Et, blijf nu niet te lang bij Spranger», iiet Gottfried er op volgen. •Zoodra je het lokaal verlaat, laat ik je allebei arresteeren.» Wat blieft 11. meneer? riep Stolpe ver schrikt. »Ons allebei?» Zeker. Maar enkel voor de leus, om de verdenking vnu je af tc wenden. Jij wordt natuurlijk binnen tien minuten weer op gesteld Aha! Jawel! Akkoord, meneer!» De oude trok echter een bedenkelijk ge zicht en krabde zich verlegen den grijzen kop. Als ik mij vergist heb», bromde hij, •dan zal ik 't mijzelf mijn levenlang ver wijten!» •Ju kunt je niet vergist hebben», zoo stelde Gottfried hum gerust, »Je hebt ook maar eenvoudig naar waarheid bericht ge daan. Indien wij daaruit verkeerde gevolg trekkingen maken, dan is de schuld aan ons, en jij Dehoeft er je niets van aan tc tri kken.» •Jdat is wel waar», z.eide Stolpe. Uottlricd had intusschen weder gescheld en den pedel last gegeven den commissa ris Diuinann te roepen. Stolpe sloop voor zichtig nog even naar het venster en gluur de op de straat. Is hij er nog?» vroeg Gottfried. •Ja ja», antwoorde .Stolpe. «Maar he>. wachten schijnt hein te gaan vervelen. Ik zag hem daar juist op zijn horloge kijken.» Heeft hij een horloge?» vroeg de rech ter van instructie. Ik heb er vandaag voor 't eerst een in zijn bezit gezien», gaf Stolpe ten antwoord. De deur ging open en de commissaris Dittmann trad binnen. Aan du rechte, flinke houding, de wijze van groeten en ook de kleeding hij had de over elkander slaande oi"- ias tot aan de bovenste knoop gesloten- I) de men terstond den gewezen militair. g ik u even verzoeken, meneer de commissaris?» zoo sprak Gottfried hem en wenkte hem tot zich. «Wees zoo goed en kijk eens voorzichtig uit het raam sp de straatZiet u dien man tiaar aar en .overkant - die met de blauwe das en den bruinen hoed?... Hij keert nu juist om Ik geloof, dat ik hem in het cog heb», antwoordde Dittman, Breed van schouders, een paf gezicht, een klein snorretje...» •Juist zoo», bevestigde Gottfried, »Dat is een zekere Attenhoier, al meermalen be straft. En die hier» hij wees op den jachtopziener - .is de boschwachter Stol pe, een brave man. die ons waarschijnlijk een grooten dienst bewijst. Stolpe zal met Attcnhofer naar een bierhuis in de Paul- straat gaan, bij hoe is de naam ook weer?» zoo wende hij zich tot Stolpe. •Spranger», zeide de commissaris, nog vóór Stoipe tijd had gehad om den. »Dat ken ik! Geen vijf n Houd hen beiden scherp in het oog. Stolpe zal er wel voor zorgen, dat zij zich niet al te lang in het locaal ophouden. Zoo dra zij naar buiten komen, arresteert u hen beiden.» Beiden?» vroeg Ditmann. Dat wil zeggen Stolpe laat u ter stond weder vrij, zoodra u Attenhofer hier ingeleverd hebt.» Aha! Begrepen.» De zaak is zeer gewichtig», hernam de rechter van instructie. Misschien snappen wij in Attenhofer een der schuldigen aan den moord in den Günewald. Dus - de grootste voorzichtigheid! Leg den vent j maar terstond, zoo" mogelijk, handboeien aan. En zorg, dat u te» paar stevige agen- i ten bij de hand bobt, die goed kunnen aan- j pakken.» •Ik sta er voor in, mijnheer de rechter, dat wij u Attenhofer brengen.» «En vóór de arrestatie wordt alle on- nooiiige drukte vermeden.» Zeker.» »Ik weet, dat ik op u rekenen kan.» De commissaris trad een weinig nader tot den rechter en vroeg, zoo zacht, dat Stolpe het niet hooren kon Moet Stolpe werkelijk weer op vrije voeten worden gesteld Of hebt u dat maar gezegd om den man met een zoet lijntje te vangen De rechter van instructie glimlachte. (Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1918 | | pagina 4