VAN BEEK'S
RIJWIELEN
TEL. 45V-
BERIJDT
STAAT DER NEDERLANDEN
ALLE
rG. Philippo i
Alle soorten ÜIWERKES
Ministerie van Financiën»
5 pOt. VRIJWILLIGE LEEK!ING
GROOT I 350.000.000.
in stukken van f 1000. f 500. en f 100.
Asthmaiijders,
A ST H M A TIK A L
I Vars der Zoo de Jong Van öphoven
5 pCt, Staatsleening 1918
Koninkrijk der Nederlanden
ROSE-MARIE.
CONSUHI'TIE-HOONEN
voor de Wintermaanden
vr\j van Distributie
Smakelijk en voedzaam,
per 2 5 kili/ f8.— per 5 kilo f 5.50
10 tlO.25 f 24.—
Wlnteruicn per 5 kilo f 1.50
Inmaakuitjes 5 f2.50
ZENDT POSTWISSEL
Kweekerij AURORA - Hilletom.
A.mersïoort#j|
Kertegricht 26, b.h. Postkantoor
ATELIER VOOR REPARATION.
VOLGESTORT KAPITAAL f 400
WAARBORGKAPI fAAJ. - 4 000 000.-
Da Bank veratrekt gelden op le Hypo
theek op hulien, landerijen boerenplaatsen
tegen billijke en gemakkelijke voorwaarden.
Inlichtingen te bekomen bij en aanvragen
te richten tot haren Agent, de firma
F. Tan Lanschot's Bank
aiTKHlIZXN 15 te AMERSFOORT.
VAN 1)EN
KOERS VAN UITGIFT:'; 90 POT-
De inschrijvingen kunnen geschieden op
3 EN 4 JANUARI 1019
van dos voormiddag* tot des namiddags 1 uur, pii op
6 JANUARI 1919
van des voormiddag* tot des namiddags 4 nnr bij
Agentschap van het Ministerie van Financiën te Amsterdam; alle lietaab.eest.ers-
kantoren (behalve dat te Amsterdam); de kantoren van de ontvangers der directe
belastingen iu gemeenten, waar geeu lietaalmecsterakantoor gevestigd is.
Storüngslprinijneu 7 Februari, 7 Maart, 7 April en 7 Mei 1910.
Voor verdere bijzonderheden raadplege men liet Prospectus, dat op de bovengenoemde kantoren en op alle Postkantoren (Hulp- en
Bijkantoren inbegrepen) te verkrijgen is. m
Do Minister van Financiën,
DE VKIES.
I wassssBSSÊÊK^at^
Het eenlge middel ter bestrijding
asthma is het wettig gedeponeerde
te AMERSFOORT verkrijgbaar bijl
A. v. D. WEG, Langeatraat 13,
P. DE ZWART, Laugestraat 83,
Firtna J. HOOGLAND, Krommestr. 46.
Te Utrecht bt)
J. J. C. DENKER, Burg. Roigerstr. 21,
Firma J. C. WOORTMAN, Neude 3, i
W. SCHEEPSTRA, Amat. straatw. 126, 1
J.A.BEHKENKAMP,W. Vrouwenstr. 24
En bij den Generaal Agent
H. v, d. ME1DE
se Schansstraat 42, ROlTERDAM.
waar teven» gratis inlichtingen zijn te ver
krijgen.
AMERSFOORT
.'asten zich gaarne met het OVERBRENGEN VAN INSCHRIJVINGEN
op de
Koers 99 pCt.
FEUILLETON.
EEN ROMAN
VAN
H. SC HO BERT.
36») o—
Het trof haar smart. lijk. dat zij eigenlijk
haar leven lang het allerbeste do m"".
derliefde bad moeten missen. Ifnar vader
had haar lief, o ja, doch op zijne wü/e. Be
reidwillig gaf hij aan haar wenschen ge
hoor, liet baar in alles haar zin volgen en
maakte haar het leven 200 schitterend mo
gelijk 2ij was bet bewonderde kleinood
van zijn buit, dochdoch dat ailes vond
Rese-Marie op eens niet voldoende.
Als zij er niet meer was. zou haarvader
met de oude Frederika precies op dezelfde
wijze blijven voortleven, want het gebeurde
too dikwijls, dogen achtereen soms, dit zij
hom alleen aan liet diner en daarna bij zijn
middagtukje zag
Van het eerete oogenblik af, dat zij in
de wereld verschenen was, had men haar
altoos en meer dan ieder ander gevierd cn
gevleid. Zij wat daaraan ai heel gauw ge
wend geraakt cn had in stilte genoten van
de jaloezie door haar verschijning hij andere
dames opgewekt, maar bemind waarlijk
bemind had haar nog niemand.
Zoo verbeeldde zij zich op dit oogenblik
althans en daarbij overviel baar plotseling
een onwederstaanbaar verlangen naar een
hart. dat haar alleen behoorde, een heimwee
naar liefde en teederheld. die baar de tranen
naar de oogen dreef.
Stil en eenzaam was 't om haar heen,
droomerig stilAls tegen een blauwen achter-
groad geschilderd, hingen daar de klimop
ranken en de slingerplanten van de boom-
•tammen af, zonder de minste beweging;
onweers-zwaar was de dampkringslucht en
een loodkleurige schemering omgaf het
eteenen beeld, waartegen Rose-Marie stond
aangeleund, terwijl de tranen langzaam langs
hare wangen wegvloeiden.
Zij voelde zich alleen, akelig alleen en
droevig aangedaan, zoodat zij de wangen
tegen het koude steen drukte en begon te
snikken.
»Rose-Marie!<
Verschrikt wischte zij met haar zakdoek
hot vochtige gelaat uf cn richtte zich op.
Hel hooren noemen van haar naam gaf haai
de bezinning, de vollo,zorgelooze zekerheid
terug, haar in t maatschappelijk leven steeds
placht to kenmerken. Toen reikto zij Latin-
stein de hand, die haar groep en vasthield,
j »U hebt geschreid; wat isu overkomen
j vroeg hij, bevond van gejaagdheid.
«Hcelemaal niet», mijn vrieDdl Ik had
cene, hij mij al heel vreemde opwelling, van
zwaai moedigheid en daarvan heeft uw hof-
tuin alleen de schuld."
I Hij zag haar in 't gezicht, dat hij zoo
hartstochtelijk liefhad en dat nog do sporen
'Ier laatste ontroering droeg. Hat was hem
alsof zijn keel door eene onzichtbare hand
werd tocgenepen.
«Ik kan u niet zien sr breien," riep hij
bijna met heftigheid uit. «Nu niet! Nooit!
Wees openhartig met me Wie heeft u cenig
verdriet aangedaan? Bij God, met zijn leven
zal hij er voor boeten i«
Als om zijne woorden orooter kracht bij
te zetten, slootte hij herh. malen met
zijn tabel tegen het kiezelzand, alsof hij daar
teeds iemand onder zich had, dien hij zoo
wilde vernietigen.
Maar Lahnstein, je bent werkelijk comiach!
Wie ter wereld zou mij hier verdriet hebben
aangedaan!»
«hberadorf
Rose-Mar ie keek een oogenblik zoor
verbaasd op en begon toen hartelijk te
lacheu.
.Maar ik bid je, Lahnstein, dergelijke
naturen neemt men toch niet ernstig op!
ik ben er achter gekomen, dat Marianne
een verstandige, bepaald verstandige vrouw
is. Ebersdorf onder ons gezegd is
zoo plat, zoo gewoon-lichtzinnig, dat hij
daardoor volkomen onschadelijk wordt. Hut
hof-maken Is bij ham ists aangeboren, zoo
als bij sommige mcnschen het slaapwande
len of zooals zooals bij de musschen het
tjilpen.» En Rosc-Marlo lachte op nieuw.
«Goddankweide bij Fedor uit het diepst
van zijn borst op.
«Oru u allo verdere verdenking le ont
nemen, zal ik wel alles dienen op lu biech
ten,» ging zi] glimlachend voortzij nam
daarbij Lahnstein's arm en wandelde langs
het bonte kic-.eipad langzaam met hem op
en vertelde hem van haar zwakheid en van
haar lenige buhoefte aan een hart, dat het
hare begreep.
«Soms is 't mij,» ging ze voort, «alsof
ik mijn armen wijd moe: uitstrekken om
iemand te drukken aan mijn borst, die rnij
lief hoeft, die mij verstaat!» Zij sprak met
schittureuds oogen, met tot vuisten gebalde
handen. «Dan weer verbeeld ik mij. dat ik
in een vlaag van zinneloosheid in staat zou
zijn, iets ongehoords tc doen, ik weet zelf
niet wat, als het voor 't oogenblik mij maar
bevredigen kon.»
Het was onder de buomen, in dio met
onweer bezwangerde lucht, drukkend heet:
dof hamerde het in Lahnstein's hart en
Kose-Marle's fijne neusvleugels trilden, ter
wijl hare grijs blauwe oogen fonkelden als
staal en hem van hc rtlaatstu overschet zijner
bezinning beroofden.
Rose- Marioe.
Eea huilende windvlaag rukte hum het
woord uit don n.oudkrakend bogen du
boomtoppen cn van bliksem en donder te
gelijk daverde do lucht.
«Hemel, het regentAch mijn armo
hoed I» klaagde een oogenblik later Kose-
Marie, teratoi d weder op reeülen bodem
staando. «Weet je liier niet de een of andere
schuilplaat*, I.ahnstcin
«Ja, daar linke, die grot; het ding is
klein, maar voor u toch wel voldoende.»
«En wou jij dan in den regen blijven?
Neen, zoo iets kan mijn mor.schiicvend hart
niet gedoogen. Kom maar, ik maak me wel
smal, je zult het zien.»
Hoog opademend zonk Rose-Marle op
de ateenenbauk neder en wierp satts fafons
den sleep van haar kleed over hare koieSn.
Voor Lahnstein bleef er op die manier nog
oen plekje vrij. wel heel beperkt, maar op
zichzelf was 't reeds een adem- en ver-
standroovend genot, zoo dicht bij Rose-Marie
te mogen zitten.
«God, wat is 't hier warm», zuchtte
Rose-Marie on ze nam haar hoed af en
streek de blonde krullen van 't voorhoofd
een weinig op, «Toch ben ik blijde, dat
wij 't hier ten minste droog hebben.»
Hoo rustig zag zij er nu woer uit! Juist
alsof de laatstverloopen minuten, waarin
zij nagenoeg aan zichzelvc ontvoerd was
geweest, volstrekt geen indruk op haar
hadden achtergelaten. Lahnstein was zichzelf
nog altijd niet volkomen meester.
«Ik geloot ook, dat het onweer, dat in
1 de lucht zat, mijn zenuwen zoo geheel over
stuur had gebracht,» praatte zij verder. «Die
tijdelijke dwaasheid is nu voorbij. Zie
ceus hoo het giet I Maar hoe kom je
zoo verbazend stil, Lahnstein Je moot
niet dadelijk alles zon zwaar opnemen, wat
ik zeg. Als ik een fabrloksmerk droeg zou
het moeten luiden«Ken kind van 't
oogenblik
Nu eerst zag zij hem aaneen fijn rood
had haar bleek gelaat getint; hij kon 't
baast niet zleu, zoo donker was het in de
grot, maar hij voelde haar bijzijn, voelde,
dat hij haar nameloos liefhad, en onder
donder en bliksemlicht, onder het schuimend
opspatten van de waterdroppels In het
kic/elzand, vatte bij op eens bare hand en
fluisterde bevond
«Rose-Marle
Had hij haar aan zijn hart getrokken,
was zij zelve hem om den bals gevallen, al
ware hun loven cr mede gemoeid geweest,
geen van beiden had hot lator met zekerheid
kunnen zeggen. Dronken van zaligheid
kuste hij hare lippen cn hield haar zoo vast
omklemd, ais gunde hij zelfs nan de lucht
geen plaats meer tusscben hem en haar.
(Wordt vervolgd.)
