t
4
STAAT DER NEDERLANDEN
Asthmalijders,
»ASTHMATIK4L«
(l
G. Philippo
Alle surtei UURWERKEN
NationalB HipotieeM
MiiiistcricjranFiiianciën.
In de uitnoodiging tat deefneminy in do Leening I9s4 word gezegd
Geheel hetzelfde geldt ook voor de thans uit te geven
5 pCt. VRIJWILLIGE LEENING'
USMMW 6 mMW.OW).
in stukken "van flOOO. f 500. en f 100.
3 eii 4 Januari 1913 ra 9 lol 1 uur, en cp 6 Januari 1919 ra 9 lol 4 nnr.
tot den koers van 99 pCt.
,.1)E 0: LI)EN KOItENAAR"
Telefoon 91 Aanbereleod. II. KONING ZONEN
If
es: ADVERTEERT IN DIT BLAD
HöTEL-RESTAURaNT „BELLEVUETEL. 216
ROSE-MARIE.
Het eenige middel ter bestrijding van
asthma Is het wettig gedeponeerde
te. AMERSFOORT verkrijgbaar bij i
A. v. D. WEG, Langostraat 23,
P. de ZWART, Laugestraat 8s,
Firma J. HOOGLAND, Krommestr. 46.
Te Utrecht bij
J. J. C. DENKER, Burg. Reigerstr. 22,
Firma J, C. WOORTMAN, Neude 3.
W. SCHEEPSTRA, Amst. straatw. isó,
J, A, BEEKHNKAMP, W. Vrouwenstr, 24 j
En bij den Generaal Ago ut
H. v. d. ME1DE
re Schansstraat 42, ROTTERDAM,
waar tevens gratis inlichtingen zijn te ver- j
krijgen.
Amersfoort'
Ksrtegracbt 26, b.b Postkantoor
ATELIER VOOR REI1 A RAT 1N.
„Daar liet (jcld er wezen MOET, heeft de Wet bepaald, dat, al» de
„vrflwilligc leeniiiv niet voldoende zon opbrengen daarnaast een
„gedwongen leening zai worden uitgeschreven. Maar daartoe moet
„het niet komen en mag liet niet komen, 's Lands belang eisclit,
„dat de vrijwillige leening slagen zal, en bet eigen belang der be-
„zittcndcn wijst in dezelfde richting".
VAN DEN
De Bank verstrekt gelden op le Hypo
theek op huizen, landerijen en boerenplaatsen
tegen billljko en geniAkkeiijke voorwaarden.
Inlichtingen te bekomen bij en aanvragen
te richten tot haren Agent, de firma
F. van Lanecliot's Bank
MlTHlll 1ZKS 15 Ui AMKHHFOOK'l'.
■CS"
SIEM HU\&5JPI»3G33 VSRDiSSS SÏEV PBOSPECTUS
ELECTR. LUXE BROOD-
EN BANKETBAKKERIJ
ARXHEMSCHESTRAAT 24 (Ondersrhoii'ene malen bekroond).
Voor d© aanstaand© foesten
TULBANDEN in prijzen vanaf f 1.— Diverse soorten TAAKTEN.
KKKSTKi; \XsF.N. BEBUNERUOLLEN APPELBOLLEN,SNEEUW-
BALLEN. APPELFLAPPEN, APPELBEIGNETS. WAFELEN.
Verder alles wat op 't gebied der Brood- en Banketbakkerij voorkomt
HEBOPEXD cn VLBPLAATST naar
KOfiLiBIïï ISLAM Ei
NAAR DE EISCHEN DES TIJDS INGERICHT
GELEGENHEID voor PARTIJEN EN VERGADERINGEN
ELECTRISCH LICHT
Aanbevelend H. REICHMANN.
FEUILLETON.
EEN ROMAN
H. SC HO BERT.
374 o—
Eindelijk maakte zij zich half-lacbend los.
>Hoe verfomfaaid moet ik er wel uitzien!
Zoo kan ik de Ebersdorfs niet onder de
oogen komen. Houd even vast, Fedor!»
Zij gaf hem het gouden haarpijkje en had
in een ommezien het eenvoudig frisuur, dat
er toch zoo echt chic uitzag, weer in orde
gebracht. E11 nu breng je mij morgen naar
Broda, waar wij papa zullen ontmoeten, dan
komt alles dadelijk in 't reine. Wie had
het ooit gedacht, toen ik hier in dieu oud-n
hoftuin kwam, dat ik hem weer verlaten
zou als jou aanstaande ?e
»En ik wist in do verste verte niet, dat
je nog in Seddin zou komen.»
»Ja, dat is Ebersdorfs schuld hij bleef
beelemaa! doof voor mijn voorstel om jou
g.d urende hun afwezigheid tot mijn cavalier
te benoemen.»
»0, dat is hem nu grootmoedig verge-
van,» zeide Fedor met een slralenden lach.
O, Ross-Marie. als je eens wist. hoe onge
lukkig en bedrukt ik gisteren en vandaag
ben geweestO» geen van de kameraden
te zien, meed ik de Ludwigstrasse en koos
mijn wsg door den eenzamen hoftuin. Daar
vond ik u Als je eens wist, hoe lief
ik je heb
>Ja, maar, Fedor,» zeide zij met een op
welling van ernst, «ik ben beusch geen
angelJe kent me n<>g niet goed genoeg
om al mijn schaduwzijden te weten !k ben
luimzisk, eigenzinnig, verwend en ouprac-
tisch. Zul je wel gelukkig met mo worden
»Wie zou dat niet riep hij uit, hare
handen aan zijne lippen drukkend. Rose-
Maris mijn lieveling!
Ehern ehemklonk het heel duide-
lijk door den liefdesrees heen, en maakte,
dat het mmnenó paar verschrikt elkander
losliet.
De zon had in de:i strijd der elementen
de overwinning behaald en die twee in hun
grot hadden er niets van gemerkt; nereïden
voor de grot glansden nog alsof ze pas
gelakt waren, maar ze begonnen toch reeds
op te drogen, tot op enkeio grootc drop
pels na, die in do oogholten bleven hangen,
als nijdige en hardnekkige trat en over 't
geiuk der menschen in hunuc nabijheid,
Het afvallen van de waterdroppels aan
do boomen kon men hooren en voor de
grot lag een heel grootc plas, aun do uiterste
grens waarvan Ebersdorf als met ooievaars
passen heen en weer stapte.
Wat er in de grot was gebeurd, moest
hij natuurlijk, althans voor een gedeelte,
hebben opgemerkt, maar hij was, ondanks
al zijn vermetelheid, toch te discreet om
daarop ook maar te «inspelen.
«Met vergaat mij ais do koningskinderen
uit de legende, freule,» riep hij
overkant van don plas; «ze konden
bij mekaar komen, het water was veel to
diep 1 Gelukkig, dat u althans bescherming
hebt gevonden ik had geen rustig oogen-
blik meer.»
«Blijf maar bedaard wachten tot het water
weer gezakt is,« zoitle zij met tartende on-
verscüilligheld. «Met den mooisieti saut
perilkux zou ik niet eens zoo ver kunnon
komen, daar mijne leden geboeid zijn.»
Zij wees daarbij op baar nauwsluitend'!
robe en maakte zelfs geen beweging, of
zo van haar plaats wou opstaan. Ebersdorf
kon derhalve buitcu aan 't patrouilleuren
blijven, tot het water zou zijn weggeloopen,
j wat nochtans bij dezen kiezelgrond huid
vlug gebeurde; toen trad l<ose-Marie naar
bulten.
Mijn aanstaande!; sprak zij eenvoudig,
terwijl zij hem Lahnstein voorstelde,
j Overviel Ebersdorf bij die woorden een
I onaangenaam gevoel van verrassing, hij
wist dat gevoel meesterlijk te verbergen
Rose-Marie was hem in stilto daarvoor
erkentelijk. Hij bracht hare hand aan zijn
lippen, schudde die van Lahnstcin met
hartelijkheid on sprak een korten en wel
gekozen gelukwet-.sch uit.
Maar toen Fanny en Marianne wie het
lange wachten !n het rijtuig was gaan ver
velen, naderbij waren gekomen en het
grootc nieuws vernamen en toen mevrouw
von Ebersdorf Rose-Mario hartelijk kuste,
bromde hij half Jachend
«Ja, ja, karnc-rand, wiea 't geluk dient, voert
hut meisje zijner keuze als bruid naar huis
Ook Fanny feliciteerde Fedor zonder
eenlgt; opgewondenheid, Maar ze stond
toen b evallig onder een boom, lusst.hon
welks loover het licht der dalende zonne
zegevierend heenbrak, wat een heel eigen
aardig groen schijnsel gaf en con spook-
uchtigen glans op haar gezicht wierp. De
hand, üie zij Lahnstein tooi uiklo was ijskoud,
maar hij dacht toch:
«'t ls bij baar niet zoo diep gegaan, als
ik gevreesd had! Nu, des te beter!» En
daarmede was hij tevreden.
Het spreekt haast vanzelf dat Lahnstein
te paard zijn meisje op don terugtocht naar
Weiszunfelde vergezelde, en daar het nog
niet to laat was, haalde do amtmaun uit
zijn kelder enkele flesschen champagne om
die op do gezondheid van het jonge paar
louy te drinken.
ji. hot ouderwetsche vertrok heorechto
weer oen prettige st«mming, al was Fanny
ook een beetje stil en al was de vroolijkheid
van Ebersdorf ook uen beetje gemaakt,
want du ziel van het geïmproviseerde feestje
was eigenlijk de amtm.-mn zelf, wlen dit
engagement meer genoegen doed dan wan
neer het zijn eigen dochter had gegolden.
Toen Lahnstein ten slotte weer in het
zadel wipte, kwam Rose-Marie nog een
oogeiiblikjo bij hem staan en klopte zijn
paard op dcu hais.
«Verslaap je morgen maar niet, lieveling,
en zorg dat je precies otu uogeu uur aan
't station bent
»Hoo zou ik kunnen slapen, terwijl mijn
hart zoo vol is van geluk Ik zal onop-
1 houdelijk aan je denken
«Droom van mij,» fluisterde zij hem toe
mot dun verleidelijken lach, waarmede zij
I da hoele mannenwereld en zelfs, enkele
vrouwon betoovercn kou.
«Nou. moeder, deze keer heb jij 't dan
eens heel erg mis gehad hoorzeide do
arntmann. «Bijgeloof is 't, dat jelui vrouwen
i in harts-aangciegeuhcdon een fijner neus
j zoudt hebben dan wij mannenLahnstein
was al op en top je schoonzoon, tiaar man-
j kuordu geen jota meer aan, maar plotseling
gaat hij hoen en neemt een anderIk heb
het je immers dadelijk gezegd. Heb jij nu
j nog zooveel tegen Anilerten
Mevrouw Vogel zuchtte heel oven. Zij
wlldo «den baas» z'n triomf niet benemen
en toch was 't haar, alsof zij een steek
voelde in het hart, als zij aan de blceke
i wangen un de doffe oogen barer jongste
dachtzij had er eenig besef van dat hier
j alles niet wn3 gegaan, zooals het had be-
hooren to gaan. een angstig besef, niet vrij
van zülfverwijt, en toch zag zij niet eens,
hoc Fanny boven in het kussen lag met
wijd geopende oogen, bleek en stil, nis
een domic.
Hoofdstuk X
I >e generaal kneep de kleine, kortzichtige
oogen verbaasd half dicht, toen hij zijn
j dochter uit den coupé zag stappen, vergc-
i zuid van oen jongen, slanken Ulanenolficier,
in wien hij bij het naderbijkome» zijn pro
tégé Lahnstein herkende. Hij reikte hem
vriendelijk du hand en vroeg daarbij
Welk toeval voert u hierheen in denzelf
den coupe met mijn dochter 't Dat is haast
ut-u klein wonderwerk en Ross-Marie zal er
zeker niet ontevreden ovar ziju geweest.»
«Maar, papa, Seddin ligt nauwelijks oen
half -.: r rijden van Wciszenfeldo. Gok genoeg,
dat wo dat geen van beiden wlstouEn
wat Lahnstein betreft, papa, dien heb ik
opzettelijk voor u moegeiiracht als een
goed nieuws in levenden lijve.»
(Wordt vervolgd,)
