ROOKTABAK.
PLAXTA
Het Paria-meisje.
AMERSFOORTSCHE RIJ T UIO M A AT SCHA P PIJ
Westslngol 88 s- Telefoon 45
Lüie Rijtuigen tu Livreien toot Gelegenb.
Uniformen voor Begrafenissen
Directeur W. F. v. D. ZWAAN.
»i> iirtpil, ililni, al li iil, «S ;g0.
Half ons voor 26 ct. Probeeren 011 dan oordeelett.
y. A—T-"i- hat besta wat in dozen tijd kan aangeboden worden,
A^Ullllt&Dd/ll, 36 ct. p9r i/3 ong,
lader die prijs stelt waarde voor sijn geld te koopen, probeere mijn prima kwaliteit
Nmiintra of Vorstenlanden Sigaren van 7 ets.
Sigarenmagazijn Langestraat 72.
Zondags gesloten. Lot op bet nommer.
JACQUES BEZAAN
Damesliapper
LANGISTR. 71 :t TH1.EPH. 179
P 9V Aparte Damessalon
2 (Bekwamo Coiffauso aanwozig)
BILLIJKE TARIEVEN
ALLEEN VERKOOP VOOR NEDERLAND::
N. V. vh. VAN GENT Co., Amersfoort
Neemt protf met onze „ALLLRFIJNSTE M&LAN6E", gemeleerd
met de fijnste DELFTSCHE BOTER tl,-- pet pond.
MINZAAM AANBEVELEND, „DE RIJNSTREEK".
P.8. Agenten gevraagd voor plaatsen waar nog geon vertegenwoordiging is.
Agent root Scberpenzeei ei Omiireken, J. VAN ELST, Ltkslt. Scbirpenzeel
Zoek naar geen merk,
maar doot een greep uit onze
COLLECTIE EIGEN GEFABRICEERDE
en U blijft onze tevreden klant.
Alle reparation worden bij ons
vakkundig en billijk uitgevoerd.
Rijwielfabriek
Tol. 457
Amersfoort
WEGENS OPHEFFING RIJKSDISTRIBUTIE VAN VETTEN IS
JURCiiEftS9
IIOO<iiFM\H PLAKT KAKOTLK
80 CENT PER POND
EN
COCOSA
85 CENT PER POND
ÜOLO
85 CT. P. POND
VOORTAAN WEDEROM OVERAL VERKRIJGBAAR
FEUILLETON.
8). -0-
Maar zij wilt dat niets andera baar redden
kon op dit oogenbllk. Leonie boog zich nu
tot de oude dame en haar vastbesloten in
de oogen ziende, zeide zij zacht, maar mat
bael veel nadruk: „Mama luistar, ik gevoel
mij werkelijk akelig, zenuwachtig, ik kan
hot niet langer uithouden in deze war—.e
zaal. Ais u niet dadelijk met mij medegsar.
barst ik het uit in snikkeD. giller. :k
zal zeker ean ellendige scène maker.
De oude dame was zeer nauwgezet, tot
In hot bekrompene toe, gesteld ,p goede
vormen; een ir.brouk daar op scheer."haar
een misdaad toe. En sij wist dat
Leonie ean volgzame dochter was, maar
tot zekere grenzen. De vastberaden uit
drukking op dat jonge sombere gezichtje
voorspelde haar niets goeds. Met een onder
drukten kreet sprong zij op zij nam een
haastig afscheid van hare vriandin en ijlde
toan Leonie achterna, die, bemerkende dat
zij het pleit gewonnen had, reeds den naasten
weg zocht naar een der openstaande corridor
deuren.
•Wacht toch even, ma chère, niet zoo
haaatlg. In alk geval moeten wij toch even
afscheid namen van onze gastvrouw
opperde het oude dametje, hooi ontevreden.
Och, vindt u dat wel noodig, mama
Zulke gasten als wij mogen wel opgemerkt
verdwijnen, zij tallen niet, heusch was het
antwoord, bijna hartroerend van melancholie
an bitterheid. Starker fronsten zich plotseling
aog da zwarte wenkbrauwen, toen de weg
der dames versperd werd door Van Velzan.
Er was geen ontkomen meer mogelijk en
dit onvermijdelijk oponthoud vaagde den
trek van smartelijkan weemoed uit de be
wegelijke trekken van het jonge meisje.
Frans de Bruijne zou zells nu zich nog eens
afvragen, of die ordinaire naam niet een
vergissing was voor deze in-aristocratische
I verschijning, de hooghartige koelheid waar-
medo zij van Velzen aanhoorde, die met
I werkelijk gemeende teleurstelling uitriep
Mevrouw Swaenecroon, freule, wat zie
ik hier, u beiden alléén moet Ik begrijpen
dat u wilt heengaan maar dat is toch
niet mogelijk
Toch wel. m'r.heer van Velzen, ik gevoel
mij r.iet wel.*
O, freule, ca: kar. och geer. ernst zijn
en cat juli: nu. eindelijk mijn beurt komt.
Probeer r.-g ever. :e blijven. Ik zal iu de
eetzaal eer rustig plekje uitzoeken, een tafeltje
waar niemand zit dar. wij beiden ik zal
zorgen ia: wij alléén zijn.,.*
Wat was het jammer dat Frans de Bruijne
rem r.u r.is; zag, zijn rood toageije ging
ze, b'gserig over de volle glanzende lippen
bij het vooruitzicht van dit allorgenoegelijkat
'éta-i-'.ête.
•Ja, Leonie, toe, probeer of je onwelzijn niet
overgaat. M'r.heer vaa Velzen iszoo vriendelijk
j het je zoo gemakkelijk mogelijk te willen
I maken zoo drong haar moedor, die geen
oogenblik aan een werkelijke ongesteldheid
van hare dochter geloofde en voor wie het wer-
I kelijk een offer was heen te gaan uit dezen kring.
Maar door hot vooruitzicht door van Velzen
geopend, was I.aonie vaster dan ooit besloten
been te gaan. »Nean, mama, heuach, ik kan
me nist langer inhouden, laat ous gaan of
anders
»Ja ja zeker m'uheer van Velzen,
het spijt mij, och het spijt mij zoo
Mevrouw, de deceptie is griovender dan
ik kan uitdrukken !c Men zag het aan zijn
gezicht, hij meende wat hij zeide.
Och, ja, die meisjes met hun fragiele
zenuwtjes, tegenwoordig Waarlijk, m'n
heer, ik gevoel mij schuldig tegonovor u
als u zoo vriendelijk zoudt willen zijn, de
volgende week bij ons te komen dinoeren
Kom, mamaLeonie scheen als op
heete kolen.
O zeker, gaarne, Mevrouw hoe vrien
delijk van u zeer verplicht Freule
Swaenecroon, ik hoop dat uwo ongesteld
heid dan voorbij zal zijn
O zoo'n ongesteldheid duurt soms
heel lang,* mompelde Leonie ongeduldig
en knorrig; op haar gezicht stond duidelijk
te lezen, dat dit zoetsappige overbeleefde
heertje haar ontzaglijk verveelde. Maar
mevrouw Swaenecroon schrikte, »dlo
goede van Velzen,* hij mocht eens begrijpen
dat zij niets om hem gaf en nu waa hst
de oude dame die haar plebeisch kind na
een haastigen afscheidsknik meetrok naar
de deur.
Nog even werden de dames opgehouden,
nu door niemand minder dan de gastvrouw,
die ijverig rondliep, nazionde of alle gasten
zich wel paarden voor het souper, en er
veen muurbloempje vergeten overbleef.
Met zeer verwonderd gezicht trad zij op de
beide dames toe: >!loa nu, gaat ge weg
voor het souper t maar dat is een dwaasheid.
Leonie, als je dezen dans soms niet hobt,
dan zal mijn schoonzoon gaarne
•O neen, dank-u, mevrouw, ik had den
dans, maar ik gevoel mij niet heel wel.*
E11 toen, door al hot gedwarsboom, zichzolve
uauwelijk meer meester, viel zij uit sarcastisch
ou bitter: »lk blijf u natuurlijk zeor dank
baar voor uwo ongemeena vrieudolijkheid,
mij, «Juffrouw Vetkaar6,« wel gepermitteerd
te hebben oen kijkje In uw coterie te nemen.
Maur het was misschien beter geweet als ik
niet die hoofdpijn, stil thuis gebleven
was, 't schijnt hier niet goed voor mij te zijn
Mevrouw van Heijmelen mat het opge
wonden meisje met een hooghartigen onte
vreden blik. Ijzig koel antwoordde zij
Pardon, mademoiselle, vergun me dat ik
mij niet aansprakelijk stel voor uwe uwe
dévoine. Met zuer veel genoegen noodigdo
ik mijn oude school-vriendiii, Madeleine
Swaenecroon uit, mijn soiree te bezoeken
en had er niets op tugen dat uwe moeder
zich liet vergezellen door hare dochter,
integendeel. Misschien dat uw uw debuut
in onze wereld, niet geheel beantwoord heeft
aan uw verwachtingen, maat mademoiselle,
bedenk dat er groote hinderpalen voor u te
overwinnen zijn, een beetje geduld en vol
harding vati uwe zijde,..*
werkelijk ik gevoel
mij zelfs niet waardig langer door de
voorzichtige jongelui van uw cerclfl ver
waarloosd of beleedigd te worden
Het opgewonden meisje was een uitbarsting
nabij. Gelukkig dat niemand in het algemeen
gedruisch en gedwarrel van hot dansen 011
het naar elkander zoeken voor het souper
veel op da drie dames lette. Maar als Leonie,
wier stem in hare zenuwachtigheid al hooger
scheller klank kreeg, op die manier voort
ging hare moeder trilde van angst voor
de gevolgen. Snel boog zij zich tot hare
vriendin, mevrouw van Heijmelen, en fluis
terde zenuwachtig: »In hemelsnaam, lieve
Constance, ik hen-je zoo dankbaar, maar
heusch, dring niet verder aan, laat ons liever
gaan. Leonie is teleurgesteld of zoo iets,
maar dat draagt zo niet met onze gelaten
heid eerder is zij in staat een scène te
maken Je kont de kracht niet van zoo'n
Vetkaarsche uitbarsting en en al bun
grofheid en ongemanierdheid helaas, ik.
maar al te goed, hun dupe I
Hoe werd daar disp bij gezucht, hoe
neerslachtig, treurig, klonk dat van die
aristocratische lippen.
Pauvre chórie. antwoordde mevrouw
van Heijmelen, meewarig, niet langer drin
gend te blijven, en gaf haar beklagens
waardige vriendin ean warm handdrukje.
Voor Leonie had zij niets dan een hoog
hartige hoofdbuiging, die het meisje beant
woordde met een eerbiedige zeer correcto
revérence.
Eindelijk waren moeder en dochter iti do
antichambre, waar zij zich in hare kostbare
met bont gevoerde avondmantels wikkelden.
Haar rijtuig stond reeds in de file en werd
voorgeroepen. Het was een zeer élégant
coupeetje dat voor de stoep stilhield, koetsier
en palfrenier in zeer donkere, eenvoudige
maar deftige livrei.
(Wordt vervolgd).
