Bank-Associatie
BEDWATEREN
Geresoneerd voor ie Borstel- ei Kwasteofatrriek: van
AMERSFOORTSCH
BIOSCOOP- en
VARIÉTÉTHEATER
Langestraat
PROGRAMMA TAN
14 TOT KN MKT 17 NOV. 1010.
JOURNAAL. Zeer interessant.
a—3—4—5—6
Romantisch fantastisch filmspel in
5 afd. door MARCEL L'HERBIER
In de hoofdrolMr. Signoret Sr.
als Arue de Waarzegger. Verder
Mr. Henri Roussel en dan onze
bekende kleine filmartiste Samone
Gènevois.
Deze artisten zijn genoeg
zaam bekend.
BAD-AVONTIIREN.
Groote klucht in 2 afdeelingen.
PROGRAMMA
VAN 18 TOT EN MKT 20 NOV. 1019
i. BIOSCOOP-REVUE No. 309.
(Actueel).
i. JERSEY, (Pracht Natuurbeeld).
TOM SAWYER'S AVONTUREN.
Zeer pakkende film in 5 afd.
Deze film behoeft geen verdere
reclame, spreekt voor zichzelf
8
Als Cupido kiezentrekker is.
(Oerkomisch nummer)
Prijzen tier plaatsenl.oge 90 ct.
Isle rang 75 ct., 2Je rang 45 ct.
3(le raug 30 ct.
HET IS TEN STRENGSTE
VERBODEN TE ROOKEN
Wij maken het geachte publiek
bekend, dat wij vanaf DINSDAG
J5 NOVEMBER beginnen met de
prachtfilm >1)E KONT Hi DER
COW-BOYS*. Deze film duurt 5
weken. Do eerste serie begint Dins
dag 25 November en is in 6 acten
A.s. Woensdagmiddag KINDEK
MATINEE (2 uur). Prijzen der
plaatsen Ie rang 19 cent, 2e rang
15 cent eu 3e rang 10 cent,
DE DIRECTIE.
Wasscton, Glanzen en Strijken
tan alle soorten tan Goederen
tegen zeer billijken prijs.
Hopende met Uw gunst vereerd te worden
rerblijf Ik.
Hoogachtend,
Mej. J. X.. de WINTER.
Woestijgerweg 19, Amersfoort.
T. WATER VIS
Lid Ned. Broederschap van
Accountants, SÏATIONSSTR. 23a.
INRICHTER, CONTROLEEREN,
BELASTINGZAKEN
Ook U is het zeker aangenaam
dat de van ouds beproefde
MAGGI'S PRODUCTEN
(Bouillon-Blokjes, Soep-Tabletten, Soepen-Aroma)
in onovertroffen kwaliteit thans weder in den handel verkrijgbaar zijn.
1
- G. Philippo
Amersloort^l
Kortegracht 26, b.h. Postkanteor J
ATELIER VOOR REPARATIÊN.
spoedige radicale genezing ook verouderde
gevallen door de bekende URIEPILLEN
no. 2. Prijs f 2.50, 6 flacons f13.50,
„N. V. SANITAS".
Amersfoort
Langostraat 102.
Eenmaal op en
eenmaal neer
Geeft spiegelglans
de Erdal smeer.
J~_ _A__ -v_ Barneveld
Kampstraat 0 - Telefoon 193 intere. - Amersfoort.
L. G. PONNE, Tlr.;"ri'S»u Amersfoort
Levert tot billijkste Q Liullt 611 KrilCht
Electromotoren - Installaties
uit voorraad van
0.5 tot 20 P.K.
Distributie vrije-Brandstoffen
le soort Bagger turf (zeer zwaar)
le en 2e soort korte, harde Turf
Houtskool Briketten - Houtskool, Vuurmakers
FIRMA L. VAN ACHTERBERGH
ARNHEMSCHE STRAAT la
MAGAZIJNEN: KOESTEEG 3-5
Wertlieim Oompertz 1834 en Credietvereenifziiigl853
Kantoor Amersfoort
Zuidsiugol 43
Kapitaal en Reserves 114.000.000
Alle bank-en tffeclenzaken
FEUILLETON.
Het Pariameisje.
58). -o-
Om Adolf te kunnen laten studeeren
genieten, hebben zijn vader en Otto zich
de grootste opofferingen getroost. U weet
hoe Adolf dit beloonde! En nu ik vrees
ten zeerste voor de toekomst van dit huis
en daardoor voor den graaf Swaenecroon
en mijn armen Otto. Het cijfer van Adolf's
schulden is ongehoord hoog. Juist door de
groote zuinigheid van den ouden graaf
dacht men hem, den eigenaar van een land
goed als Sprankelen, gierig en schraap
zuchtig, en den toekomstigen bezitter van
zulk een familiegoed schoot met grif voor
Hoe zullen Otto en zijn vader deze ramp
te boven komenSprankelen is reeds zoo
weinig waard, het ligt zoo afgelegen, het
is zoo wrak. Feitelijk had het alleen waarde
voor de Swaenecroons, zooals het even oude
Drutten voor mij, omdat hot't stukje grond
is waarop al de onze geboren zijn, geleefd
hebben.»
Hij sprak, diepe weemoed, spijt in de stem,
toen barstte hij uit: >0, het is voor het
eerst van mijn leven, dat ik mijn armoede
gevoelMaar wat zouden mij mil-
lioenen geven, in dit gevalIk ken Otto
en zijn vader. Zij zijn echte Swaenecroons.
De geschiedenis van Jasper Swaenecroon
heeft het bewezen. Eerder benadeelen' zij
zichzelven dan een penning aan iemand in
de wereld schuldig te blijven. Sprankelen
is doodarm geworden toen de schulden van
Jaspar betaald waren, maar van zijn trots
en fierheid heeft het nieis verloren!»
«Zouden zij ook de hulp afslaan als die
wordt aangeboden doordoor eene
van hun eigen geslacht
O, die oogen vol tranen, die met zulk
een angstige verwachting tot hem opgeslagen
waren I Meer dan ooit werd Frans de Bruijne
overtuigd dat zij een echte Swaenecroon
was, al droeg zij den leelijkaten naam dien
hij kende en hij wist het nu: hij had haar
lief en niets ter wereld zou hem nu meer
terughouden het nichtje van zijn vriend
Otto Swaenecroon tot Vrouwe van Drutten
te maken.
«Gelooft u dat ik helpen mag, door
door mijn ouders?» vroeg zij nederig.
Hij nam hare hand in de zijne; uit mede
gevoel voor zijn vriend klonk zijn stem
nog altijd droevig, maar in zijn oogen lichtte
reeds de hoop op een blijder toekomst
voor het geslacht dc Bruijne, »Ik geloof
het niet. De Swaenecroons zijn een trotsch,
koppig geslacht, denk aan den ezelskop in
hun wapen. Ik vreeszij zijn ten onder
gang gedoemd. Het eenige wat wij voor
hen vermogen is hen hartelijke deelneming
te betuigen.»
Zij trok haar hand terug, ietwat onge
duldig, zijn woorden bevielen haar niets
meer. «Ik wil, ik kan niet gelooven dal er
geen uitkomst meer kan zijn, geen enkele!
J O, mijnheer de Bruijne, vergeef mij als ik
I dom spreek, ik ben een onwetend meisje,
maar kan zulk een woekeraar zijn rechten
laten gelden Adolf was immers minder
jarig
Hij zag haar ernstig aan en schudde bet
hoofd. »C,to en ik vreezen ook dat Adolf
nooit de som in handen heeft gehad die
de jood noemde, maar zijn haudteekeulng
is echt! En gelooft u, dat de oude heer
Swaenecroon of Otto een «recht» zullen
laten gelden, als er daardoor nog iemand
is In de wereld, die er zich op beroepen
kan dat een Swaenecroon, van welken
leeftijd ook, nog iets aati hem schuldig is
gebleven? Het zou niet de eerste maal in
uw geslacht zijn, juffrouw vetkaars, dat
een lichtzinnig jonger zoon door zijn uit
spattingen den geheelen stamboom in gevaar
bracht I Ik heb met Otto afgesproken dat
wij dit alles voorioopig zijn vader zullen
verzwijgen tot wij den geheelen omvang
van de ramp kennen. Morgen ga ik naar
Amsterdam om een advocaat te raadplegen
wat wij hierin kunnen doen; ik weet zoo
weinig van al deze zaken af. Op Drutten
zijn zij nooit voorgekomen, nooit. Wij zijn
nooit heel rijk geweest, maar wij kenden
onzen plicht.»
Frans sprak met iets van de oude zelf
genoegzaamheid over zich, Leonie keerde
zich van hem af, een weinig verdrietig.
Zijn laatste woorden bedierven veel van
den goeden indruk dien hij in den laatsten
tijd op haar had gemaakt. De zelfgenoeg
zame braafheid van het voorbeeldige geslacht
de Bruijne door alle eeuwen heen verveelde
op den duur; al haar sympathieën en haar
medelijden kwamen daardoor aan de
Swaenecroons, die zoo eenvoudig en waardig
wisten te dragen de gebreken van hun
geslacht. Toch, zij mocht het niet ontkennen,
daar was altijd in den Swaenecroonschen
hof veel onkruid geweest en nu dreigde
het slechte soort de laatste goede zaden te
verstikken.
Frans do Bruijne vertrok naar Amster
dam. Droef gestemd hield Leonie haar
oude nicht voortdurend gezelschap. Otto
zag zij slechts ter loops. Sinds de vreemde
grieven legen haar echtgenoot en Otto
mevrouw Swaenecroon in verwijten deed
uitbarsten telkens ais zij hen ontmoette,
gebruikte Leonie de maaltijden met baar
nicht afzonderlijk in het bruine salon, terwijl
Otto en zijn vader da eetkamer iu gebruik
hadden.
Sedert Frans de Bruijne in Amsterdam
vertoefde, wachtte Leonie in angstige span
ning van de post af, die slechts tweemaal
op een dag verscheen op Sprankelen. En
de brief van Frans liet zich wachten. Daar
entegen eischte de toestand van mevrouw
Swaenecroon hoe langer hoe meer toezicht
en zorgen. Nog eens kwam de dokter en
nu werd er een dag bepaald, dat hij en
Leonie mevrouw Swaenecroon zouden
brengen naar het rustige verblijf door Frans
de Bruijne aangeraden in den omtrek van
Utrecht. Reeds den volgenden middag
zouden zij gaan
Daar was in de uren die nog verliepen
voor haar vertrek slechts één angst voor
Leonie: dat de brief van Frans dc Bruijne
komen zou na haar vertrek van Sprankelen.
Maar de morgen van den dag waarop
zij in het middaguur gaan zou, bracht den
langverwachten brief. Zijzelve reikte hem
aan Otto over, die juist van de ontbijttafel
in de eetzaal opstond. Met een ruk scheurde
bij den omslag open en zij merkte zijn
bleekheid op, het beven van zijn wenk
brauwen toen zijn oogen over de weinige
regelen van het papier vlogen.
«Wat is er, Qttoi heb-je een brief ont
vangen? Hoorde ik niet het scheuren van
papier?» vroeg zijn vader die nog bij de
ontbijttafel zat.
Leonie en Otto wisselden een blik samen,
zij las in de wanhoop van zijn ziel in den
zijnen en toen hij, zich keerend naar zijn
vader, langzaam, als om zijn gedachten
te verzamelen, zeidc: «Ja papa, een zeer...
belangrijken briefik heb geen goede
tijdingen» vluchtte Leonie de kamer uit.
Zij kon het niet aanzien de nieuwe slag
die zou nederkomen op dien ouden man,
het was haar alsof Otto op het punt stond
een misdaad te plegen en in groote ont
roering vluchtte zij naar de hal waar zij
neerzeeg op de groene bank. O, hoe pijnigde
zij haar hersens af om een middel te vinden
om dit huis te redden. Maar er viel baar
niets anders in dan zelve helpend tusschen
beiden te treden. En dat wilde zij doen,
want zij gevoelde zich alsof zij sterven zom
als dit nieuwe onheil niet kon afgewend
worden van die hoofden! Waartoe diende
het toch, de dochter van zulk een rijk man,
als den «gouden tabakskoning» te zijn, als
zij met ai haar vader's rijkdom, die toch
ook eenmaal haar zou toebehooren, niet
den ondergang kon behoeden van haar
geslacht,
Kn haar vader zou wel geneigd zijn te
helpen, zij kende hem. Het zou zijn ijdel-
held streeien een Swaenecroon van dienst
te zijn. En zij van haar kant, wilde haar
ouders alles beloven als zij haar hierin haar
zin gaven.
(Wordt vervolgd).
